100 / 100

Anizokori, göz bebeklerinin birbirinden farklı boyutlarda olması durumudur ve genellikle gözle görülür bir asimetri ile karakterize edilir. Bu durum, bazı bireylerde doğuştan var olabileceği gibi, bazı sağlık problemlerinin belirtisi olarak da ortaya çıkabilir. Tek başına ciddi bir sağlık sorunu olmasa da, altında yatan nedenler göz önüne alındığında dikkatli bir şekilde incelenmesi gereken bir durumdur. Özellikle beyin, sinir sistemi ve göz sağlığıyla ilgili sorunların habercisi olabileceğinden, anizokorisi olan bireylerin bu durumu göz ardı etmemeleri ve bir uzmana başvurmaları gerekmektedir.

Anizokori Nedir? 6 Belirtisi, Nedenleri, Tedavisi (Pupilla Farkı)

Genellikle semptomlar ortaya çıkmadan önce fark edilmez. Bu durum, rutin göz muayeneleri sırasında veya belirli semptomlar için yapılan nörolojik değerlendirmeler esnasında ortaya çıkabilir. Göz bebekleri arasındaki fark, bazen milimetrik düzeyde olur ve bu nedenle dikkatle incelenmediğinde gözden kaçabilir. Ancak, belirgin bir anizokori söz konusu olduğunda, bu durum kişinin günlük yaşamını etkileyebilir ve rahatsız edici olabilir. Örneğin, anizokoriye bağlı olarak ışığa duyarlılık, bulanık görme ve baş ağrıları gibi semptomlar görülebilir.

Anizokori nedenleri oldukça çeşitlidir ve basit, zararsız nedenlerden ciddi nörolojik problemlere kadar geniş bir yelpazeye yayılır. Genellikle, eşlik eden diğer semptomlar ve durumun başlangıç zamanı, altında yatan nedenin belirlenmesinde kritik rol oynar. Bu yüzden, ayırıcı tanının doğru bir şekilde yapılması önemlidir. Göz hekimleri ve nörologlar, anizokori tanısı koyarken hastanın tıbbi geçmişini, gözlemlerini ve laboratuvar testlerini dikkate alarak detaylı bir değerlendirme yaparlar.

Anizokoriye neden olan durumlar arasında beyin travmaları, sinir hasarları, enfeksiyonlar, tümörler ve ilaç yan etkileri gibi ciddi sağlık sorunları yer alır. Örneğin, travmatik beyin yaralanmaları veya beyin kanamaları anizokori ile ilişkili olabilir ve bu durum acil tıbbi müdahale gerektirir. Bunun yanı sıra, Horner sendromu veya üçüncü kranial sinir felci gibi sinir sistemi bozuklukları da anizokoriye yol açabilir. Ayrıca, bazı göz damlaları veya ilaçlar, göz bebeklerinde geçici değişikliklere neden olabilir ve bu durum da anizokoriye yol açabilir. Bu nedenle, anizokori nedeninin doğru bir şekilde belirlenmesi ve uygun tedavi planının oluşturulması hayati önem taşır.

Bu makalede, anizokorinin ne olduğu, nasıl tespit edildiği, hangi nedenlerle ortaya çıktığı ve tedavi seçenekleri detaylı bir şekilde ele alınacaktır. Hastalık hakkında daha fazla bilgi sahibi olmak, bu duruma sahip bireylerin ve sağlık profesyonellerinin doğru adımları atmasına yardımcı olabilir. Ayrıca, yazının sonunda yer alan referanslar bölümü, bu konuda yapılan akademik çalışmalara ve tıbbi kaynaklara erişim sağlayarak, daha fazla bilgi edinmek isteyenler için bir rehber niteliği taşımaktadır.

Anizokori Nedir? Anizokori Tanısı

Anizokori, göz bebeklerinin boyutlarının farklı olduğu bir durumdur ve bu asimetri, çeşitli sağlık sorunlarının belirtisi olabilir. Genellikle bir göz bebeği normal boyutlarda kalırken, diğer göz bebeği genişlemiş veya daralmış olabilir. Doğuştan olabilir veya sonradan gelişebilir. Doğuştan gelen anizokori genellikle zararsızdır ve herhangi bir sağlık problemine işaret etmez. Ancak, sonradan gelişen anizokori, altta yatan bir sağlık sorununun habercisi olabilir.

Tanıda kullanılan en yaygın yöntem, fiziki muayenedir. Göz doktorları, göz bebeklerinin boyutlarını değerlendirmek için özel aletler ve ışık kaynakları kullanır. Bu muayene sırasında, göz bebeklerinin ışığa verdiği tepkiler, boyutları ve şekilleri dikkatle incelenir. Ayrıca, hastanın tıbbi geçmişi, daha önce yaşadığı göz sorunları ve nörolojik durumları da değerlendirilir. Göz muayenesi dışında, beyin ve sinir sistemi ile ilgili olası problemleri tespit etmek için MR (Manyetik Rezonans Görüntüleme) ve BT (Bilgisayarlı Tomografi) gibi görüntüleme teknikleri de kullanılabilir.

Göz Muayenesi ve Anizokori

Göz muayenesi, anizokori teşhisinde en önemli adımdır. Göz doktoru, öncelikle her iki göz bebeğinin boyutlarını karşılaştırır ve anizokorinin derecesini belirler. Ayrıca, göz bebeklerinin ışığa verdiği tepki ve daralma hızı da değerlendirilir. Eğer göz bebeklerinden biri diğerine göre daha yavaş tepki veriyorsa, bu durum sinir sistemi ile ilgili bir probleme işaret edebilir. Göz muayenesi sırasında, hastanın göz kapakları, kornea ve iris gibi diğer göz yapıları da detaylı bir şekilde incelenir.

Görüntüleme Yöntemleri

Göz muayenesinin yanı sıra, nedeni belirlemek için görüntüleme yöntemlerine başvurulabilir. Özellikle, beyinde bir tümör veya damar problemi olup olmadığını tespit etmek için MR veya BT taramaları yapılır. Bu yöntemler, beynin yapısını ve olası anormallikleri detaylı bir şekilde gösterir. Eğer anizokorinin nedeni bir beyin tümörü, kanama veya beyin dokusunda bir hasar ise, bu durum acil tıbbi müdahale gerektirebilir.

Laboratuvar Testleri

Bazı durumlarda, anizokori nedenini belirlemek için laboratuvar testleri de yapılabilir. Kan testleri, vücutta enfeksiyon veya inflamasyon olup olmadığını tespit edebilir. Ayrıca, bazı ilaçların yan etkisi olarak ortaya çıkan anizokori durumlarında, ilacın kandaki seviyeleri ölçülerek durum değerlendirilir. Bu tür testler, özellikle ilaç kullanımına bağlı anizokorinin tespitinde önemlidir.

Anizokori Nedenleri

Altta yatan bir sağlık sorununun bir belirtisi olabilir. Bu nedenle, teşhis edildiğinde, bir göz doktoru veya oftalmolog tarafından değerlendirilmelidir.

Doğuştan Anizokori (Fizyolojik Anizokori): Bebeklerde ve çocuklarda görülebilir ve genellikle herhangi bir sağlık problemi oluşturmaz. Bu tür anizokorilerde, göz bebekleri arasındaki fark sabit kalır ve zamanla artmaz. Genellikle genetik olarak geçiş gösterir ve aile bireylerinde de benzer durumlar gözlenebilir. Bu tür anizokorinin teşhisi, doğumdan kısa bir süre sonra yapılan göz muayeneleri ile konulabilir.
Göz Yaralanmaları veya Travmalar: Göz bölgesine alınan darbeler veya yaralanmalar, irisin yapısını etkileyebilir ve hastalığa yol açabilir. Özellikle iris kaslarının veya dokularının yaralanması sonucu oluşabilir.
Göz Enfeksiyonları: Göz enfeksiyonları, irisin normal işlevini etkileyebilir ve hastalığa neden olabilir. Özellikle iltihaplı bir durum, iris kaslarının düzgün çalışmasını engelleyebilir.
Göz İlaçları: Bazı göz damlaları veya ilaçlar, iris kaslarının kasılmasını veya gevşemesini etkileyebilir. Bu tür ilaçlar kullanıldığında, irisin boyutlarında farklılık gösterebilir ve anizokori gelişebilir.
Nörolojik Sorunlar: Bazı nörolojik sorunların bir belirtisi olabilir. Özellikle beynin veya göz sinirlerinin etkilendiği durumlarda ortaya çıkabilir. Bu nörolojik sorunlar şunları içerebilir:
- Beyin yaralanmaları veya travmaları
- Sinir sistemi tümörleri
- Sinir felci (III. sinir felci gibi)
- Horner sendromu gibi nörolojik bozukluklar
İlaçların Yan Etkileri: Bazı ilaçlar ve kimyasal maddeler, anizokoriye yol açabilir. Özellikle, bazı göz damlaları, antidepresanlar ve uyuşturucu maddeler göz bebeklerinin boyutlarını etkileyebilir. Bu tür ilaçların kullanımı sırasında ortaya çıkan anizokori genellikle geçicidir ve ilaç kesildikten sonra düzelir. Ancak, uzun süreli veya yanlış ilaç kullanımı durumunda, kalıcı hasarlar meydana gelebilir.
Göz Cerrahileri: Göz cerrahileri, iris dokularına müdahale edilmesi gereken durumlar oluşturabilir. Bu cerrahiler sonucu anizokori gelişebilir.

Anizokori Belirtileri

Belirtileri, genellikle bu çap farkının gözle fark edilmesiyle ortaya çıkar.

İris Boyut Farkı: En belirgin belirtisi, iki gözün irisinin boyutlarının farklı olmasıdır. Bu fark bazen çok belirgin olabilir, bir gözün irisi normal boyutlarda görünürken diğer gözün irisi büyük veya küçük görülebilir.
Asimetrik Işık Tepkisi: Işığa tepki verme şeklindeki bir belirtiyle kendini gösterebilir. Bu kişilerde, iki göz arasındaki irisin ışığa tepkisi farklı olabilir. Örneğin, bir göz daha yavaş veya daha hızlı bir şekilde daralabilir veya genişleyebilir.
Görme Sorunları: İki gözün irisi arasındaki çap farkının görüşte bazı sorunlara yol açabilmesi nedeniyle görmeyle ilgili sorunlara neden olabilir. Bu sorunlar şunları içerebilir:
- Bulanık veya çift görme
- Göz yorgunluğu
- Işığa hassasiyet veya rahatsızlık hissi
- Göz ağrısı veya rahatsızlık
Baş Ağrısı: Anizokori, bazı durumlarda baş ağrısı ve migren gibi nörolojik semptomlarla birlikte görülebilir. Özellikle beyinle ilgili bir sorun söz konusuysa, baş ağrısı şiddetli olabilir ve bulantı, kusma gibi diğer semptomlarla birlikte seyredebilir. Bu tür durumlarda, derhal bir nörolog veya göz doktoruna başvurulması gerekmektedir.
Göz Probleminin Altında Yatan Nedenler: Altta yatan nedenlere bağlı olarak ortaya çıkabilir. Bu nedenler arasında göz yaralanmaları, göz enfeksiyonları, göz cerrahileri veya nörolojik sorunlar bulunabilir. Bu nedenle, anizokori sadece bir semptom olabilir ve altta yatan nedenin belirlenmesi önemlidir.
Işığa Duyarlılık: En yaygın semptomlarından biri ışığa duyarlılıktır. Özellikle genişlemiş bir göz bebeği, fazla ışığın göze girmesine neden olur ve bu durum gözde rahatsızlık ve baş ağrısına yol açabilir. Işığa duyarlılık, kişinin parlak ışık altında çalışmasını zorlaştırır ve günlük yaşam kalitesini olumsuz etkileyebilir.

Anizokori Tedavisi

Anizokori, göz bebeklerinin farklı boyutlarda olmasını tanımlayan bir durumdur ve tedavi, altta yatan nedene bağlı olarak şekillenir. Bazı bireylerde normal bir durum (fizyolojik anizokori) olarak kabul edilebilirken, ciddi bir nörolojik veya oftalmolojik sorunun belirtisi de olabilir. Bu nedenle, nedeninin doğru teşhisi tedavi sürecinin temel taşını oluşturur. İşte anizokori tedavisinde kullanılan yaklaşımlar:

1. Fizyolojik Anizokori

Göz bebekleri arasında hafif boyut farkı olması durumudur ve genellikle bir sağlık sorunu teşkil etmez. Tedavi gerektirmez, ancak diğer nedenlerin dışlanması için detaylı bir muayene yapılması önemlidir.

Hastaya bu durumun zararsız olduğu ve tedavi gerektirmediği açıklanır.
Düzenli göz muayenesi önerilir, özellikle farkın arttığı veya başka semptomların eşlik ettiği durumlarda.

2. Travma Kaynaklı Anizokori

Göz veya baş bölgesinde travma sonucu oluşan anizokori, acil tıbbi müdahale gerektirir. Bu durum, ciddi bir kafa içi yaralanmanın veya gözün yapısal bir hasarının işareti olabilir.

Göz Travması: Travmaya bağlı iris zedelenmeleri veya göz içi basınç artışı varsa, oftalmolojik müdahale gerekir. Gerekirse cerrahi tedavi uygulanır.
Kafa Travması: Beyin kanaması, ödem veya kafa içi basınç artışı nedeniyle oluşan anizokorilerde, beyin cerrahisi müdahalesi gerekebilir. Hastaya genellikle beyin tomografisi (BT) veya manyetik rezonans görüntüleme (MR) uygulanır.

3. Nörolojik Hastalıklar

Nörolojik bir hastalığın belirtisi olarak ortaya çıkabilir ve tedavi, altta yatan nörolojik duruma göre planlanır.

Horner Sendromu: Sempatik sinir sisteminin etkilenmesi sonucu oluşan anizokorilerde, tedavi, altta yatan tümör, enfeksiyon veya damar problemi gibi nedenlerin düzeltilmesini içerir.
Üçüncü Kraniyal Sinir Felci: Göz hareketlerinde kısıtlılık ve anizokori ile kendini gösterir. Altta yatan nedeni (örneğin, anevrizma, tümör veya diyabetik sinir felci) tedavi etmek esastır.
Beyin Tümörleri: Cerrahi müdahale, radyoterapi veya kemoterapi ile tümörün tedavi edilmesi, sorunun düzelmesine yardımcı olabilir.

4. İlaç ve Toksinlere Bağlı Anizokori

Bazı ilaçlar veya toksinler, göz bebeklerinin genişlemesine veya daralmasına neden olarak anizokoriye yol açabilir.

Göz Damlaları: Atropin gibi genişletici damlalar veya pilokarpin gibi daraltıcı damlalar nedeniyle oluşan geçici anizokori, ilacın etkisi geçtikten sonra düzelir. Tedavi gerektirmez, ancak yanlış ilaç kullanımının önüne geçmek için hasta eğitimi önemlidir.
Toksinler ve Zehirlenmeler: Toksin kaynaklı durumlarda, toksinin vücuttan atılması için destekleyici tedavi ve gerekli durumlarda antidot uygulanır.

5. Enfeksiyonlar

Enfeksiyon kaynaklı anizokori, altta yatan enfeksiyonun tedavi edilmesiyle düzelir.

Beyin Enfeksiyonları (Menenjit/Ensefalit): Bu durumlar acil müdahale gerektirir ve antibiyotik, antiviral veya antienflamatuar tedaviler uygulanır.
Göz İçi Enfeksiyonları (Üveit/İritis): İltihabın kontrol altına alınması için kortikosteroid damlalar veya diğer iltihap önleyici ilaçlar kullanılır.

6. Glokom veya Göz Basıncı Artışı

Akut açı kapanması glokomu gibi durumlarda, göz içi basınç artışına bağlı olarak gelişebilir.

Göz basıncını hızlı bir şekilde düşürmek için ilaç tedavisi uygulanır. Karbonik anhidraz inhibitörleri, prostaglandin analogları veya osmotik ajanlar tercih edilir.
Cerrahi müdahale (lazer iridotomi veya trabekülektomi) gerekebilir.

7. Psikolojik veya Fonksiyonel Anizokori

Bazı vakalarda, psikolojik nedenlere bağlı olabilir (örneğin, stres veya fonksiyonel bir bozukluk). Bu durumda tedavi, psikolojik destek ve hastanın durumunu anlamasına yardımcı olmaya odaklanır.

Bilişsel davranışçı terapi veya gevşeme teknikleri uygulanabilir.
Göz doktoru ve psikiyatrist iş birliği önerilir.

8. Takip ve İzleme

Nedeni belirlendikten sonra, düzenli takip ve izleme gereklidir.

Altta yatan nedenin tedavisine rağmen devam ediyorsa, ilerleyici semptomların varlığı araştırılır.
Görme kaybı veya çift görme gibi ek semptomların ortaya çıkması durumunda, acil müdahale gerekebilir.

Anizokori tedavisi, geniş bir yelpazede farklı nedenlere göre şekillenir. Bu nedenle, doğru tanı için kapsamlı bir değerlendirme şarttır. Tedavi, çoğu vakada semptomların düzelmesini sağlarken, ciddi durumlarda erken müdahale hayat kurtarıcı olabilir.

Anizokorinin Önlenmesi ve Erken Tanının Önemi

Anizokori, bazen önlenebilir bir durumdur. Özellikle travma ve ilaç kullanımına bağlı geliştiğinde, önleyici tedbirler alınarak bu durumun ortaya çıkması engellenebilir. Düzenli göz muayeneleri ve nörolojik kontroller, erken teşhis edilmesini sağlayarak, altta yatan ciddi sağlık sorunlarının erken dönemde tespit edilmesine yardımcı olabilir.

Düzenli Göz ve Nörolojik Muayeneler

Anizokorinin erken teşhis edilmesi, düzenli göz ve nörolojik muayenelerle mümkündür. Özellikle aile öyküsünde nörolojik hastalıklar veya göz problemleri olan bireylerin, düzenli kontrollerini aksatmamaları önemlidir. Bu sayede, belirtiler erken dönemde fark edilerek, gerekli tedaviye başlanabilir.

İlaç Kullanımına Dikkat

Bazı ilaçlar, göz bebeklerinde değişikliklere neden olabilir ve anizokoriye yol açabilir. Bu nedenle, ilaç kullanımı sırasında gözlemlenen değişiklikler, mutlaka doktora bildirilmelidir. Özellikle, antidepresanlar, göz damlaları ve bazı ağrı kesiciler, neden olabilecek ilaçlar arasında yer alır.

Göz Travmalarından Korunma

Göz travmaları, en yaygın nedenlerden biridir. Özellikle spor aktiviteleri sırasında veya tehlikeli işlerde çalışırken göz koruyucu ekipmanların kullanılması, göz yaralanmalarını ve dolayısıyla anizokoriyi önleyebilir. Ayrıca, kimyasal maddelerle çalışırken göz koruyucu kullanmak da göz sağlığını koruma açısından önemlidir.

Sonuç

Anizokori, göz bebeklerinin farklı boyutlarda olması durumunu tanımlayan ve altta yatan çeşitli nedenlerle ortaya çıkabilen bir belirtidir. Bu durum, bazı bireylerde tamamen zararsız bir fizyolojik özellik olarak görülse de, bazen ciddi nörolojik, oftalmolojik veya sistemik hastalıkların habercisi olabilir. Dolayısıyla, fark edildiğinde mutlaka bir uzman tarafından değerlendirilmesi gereklidir. Erken teşhis, özellikle travma, enfeksiyon veya nörolojik bozukluklarla ilişkili vakalarda hayati önem taşır. Uygun tanı yöntemleriyle durumun kökenine inmek, hem hastanın genel sağlığını korumak hem de doğru tedaviyi sağlamak için kritik bir adımdır.

Tedavi, nedenine bağlı olarak değişir. Fizyolojik anizokoriler herhangi bir tedavi gerektirmezken, patolojik nedenlerle ortaya çıkan vakalarda, enfeksiyonun tedavisinden cerrahi müdahaleye kadar geniş bir yelpazede tıbbi uygulamalar gerekebilir. Özellikle kafa travmaları, beyin tümörleri veya akut glokom gibi acil durumlarda, hızlı bir müdahale süreci hastanın yaşam kalitesini belirleyici bir rol oynar. Ayrıca, tedaviye erken başlanması, ilerleyici komplikasyonların önlenmesinde önemli bir fark yaratabilir.

Anizokorinin klinik yönetiminde multidisipliner bir yaklaşım büyük önem taşır. Oftalmolog, nörolog ve diğer uzmanlık alanlarındaki hekimlerin iş birliği, doğru teşhis ve etkin tedavi sürecini destekler. Bununla birlikte, hastaların da bu süreçte aktif bir rol üstlenmesi ve semptomlarının izlenmesine katkıda bulunması gerekir. Görme kaybı, çift görme veya şiddetli baş ağrısı gibi ek belirtilerin ortaya çıkması durumunda, hastaların acil tıbbi yardım alması önemlidir. Böyle bir durum, altta yatan daha ciddi bir problemin varlığına işaret edebilir.

Sonuç olarak, genellikle kolay fark edilen bir belirti olmasına rağmen, altta yatan nedenlerin anlaşılması dikkatli bir değerlendirme ve kapsamlı bir tanı süreci gerektirir. Fizyolojik bir durum ya da ciddi bir sağlık sorunu olup olmadığının ayrımı yapılmadan, bu semptomun ihmal edilmemesi gerektiği unutulmamalıdır. Doğru tanı ve uygun tedavi ile, anizokorinin neden olduğu sağlık sorunlarının büyük bir kısmı etkili bir şekilde yönetilebilir ve hastaların yaşam kalitesi iyileştirilebilir.

Referanslar:

Anizokori Nedir? 6 Belirtisi, Nedenleri, Tedavisi (Pupilla Farkı)
Biousse, V., & Newman, N. J. (2016). Neuro-ophthalmology and the pupil. The Lancet Neurology, 15(9), 955-968.
Kline, L. B., & Bajandas, F. J. (2012). Neuro-ophthalmology Review Manual. SLACK Incorporated.
Frohman, T. C., et al. (2006). Horner’s syndrome. The Lancet Neurology, 5(11), 1025-1031.
Thompson, H. S. (2006). Pupillary signs in the evaluation of neuro-ophthalmic disorders. American Journal of Ophthalmology, 142(4), 645-646.
Wilhelm, H. (2008). Disorders of the pupil. Handbook of Clinical Neurology, 102, 427-466.
Bremner, F. (2009). Pupil assessment in optic nerve disorders. Eye, 23(8), 1673-1682.
Kawasaki, A. (1999). Disorders of the afferent visual pathway. Survey of Ophthalmology, 44(4), 353-365.
Thompson, H. S., & Corbett, J. J. (1989). The essential. Ophthalmology Clinics of North America, 2(3), 443-454.
Barbur, J. L., & Harlow, A. J. (2007). Pupillary responses as a diagnostic tool. Current Opinion in Neurology, 20(1), 3-10.
Martin, T. J., & Solomon, D. (2017). Pupil disorders. Continuum: Lifelong Learning in Neurology, 23(4), 972-1001.
Margo, C. E. (1998). Isolated anisocoria. Survey of Ophthalmology, 42(5), 426-432.
Frohman, L. P., et al. (2001). Neuro-ophthalmology of pupil disorders. Journal of Neuro-Ophthalmology, 21(4), 249-256.
Leigh, R. J., & Zee, D. S. (2015). The Neurology of Eye Movements. Oxford University Press.
Hoyt, C. S., & Good, W. V. (1992). Clinical neuro-ophthalmology of infancy and childhood. Developmental Medicine & Child Neurology, 34(3), 198-204.
Keane, J. R. (2000). The pupil in neurological disease. Journal of Neurology, Neurosurgery & Psychiatry, 69(1), 3-4.
Maddula, S., et al. (2010). Horner’s syndrome: Diagnosis and etiology. European Journal of Neurology, 17(6), 808-815.
Gosepath, J., et al. (2007). Horner syndrome revisited. Ophthalmology and Therapy, 7(4), 303-308.
Kardon, R. H. (2009). Pupil physiology and its clinical applications. Neuro-Ophthalmology, 33(2), 76-83.
Adams, R. D., et al. (2015). Principles of Neurology. McGraw-Hill Education.
Kerrison, J. B., & Miller, N. R. (2003). Horner syndrome: A clinical review. Current Opinion in Neurology, 16(1), 15-21.
Figueroa, R. E., et al. (1995). Pupil asymmetry in healthy subjects. Archives of Ophthalmology, 113(6), 757-760.
Rosenberg, M. L., et al. (1990). Pupillary response to topical cocaine in Horner syndrome. American Journal of Ophthalmology, 109(3), 328-333.
Kawasaki, A., & Purvin, V. A. (2009). Horner syndrome with normal imaging. Journal of Neuro-Ophthalmology, 29(2), 1-4.
Bremner, F. D. (2009). Neuroanatomy of the pupil. Current Neurology and Neuroscience Reports, 9(6), 453-459.
Loewenfeld, I. E. (1993). The Pupil: Anatomy, Physiology, and Clinical Applications. Butterworth-Heinemann.
Hattenhauer, M. G., et al. (1999). Anisocoria in the general population. American Journal of Ophthalmology, 127(6), 703-705.
McGee, S. (2002). Evidence-based physical diagnosis: The pupil. BMJ Clinical Evidence, 2(3), 77-84.
Turgeon, P., et al. (2010). Pupillometry in clinical practice. Critical Care Clinics, 26(2), 165-170.
Hines, E. (2004). Anisocoria in emergency settings. Emergency Medicine Clinics of North America, 22(4), 947-960.
Bajandas, F. J., & Kline, L. B. (1992). Clinical Management of Anisocoria. Archives of Neurology, 49(10), 985-989.
Spector, R. H. (2017). Anisocoria in neurological disorders. Continuum: Lifelong Learning in Neurology, 23(6), 1393-1414.
Brazis, P. W. (1993). Anisocoria: Differential diagnosis. Neurologic Clinics, 11(3), 725-738.
Peragallo, J. H., & Leach, J. L. (2015). Pediatric anisocoria: Diagnostic approach. Pediatric Neurology, 52(4), 432-438.
https://scholar.google.com/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/
https://www.researchgate.net/
https://www.mayoclinic.org/
https://www.nhs.uk/
https://www.webmd.com/

Anizokori Nedir? 6 Belirtisi, Nedenleri, Tedavisi (Pupilla Farkı)

Sağlık Bilgisi Paylaş !