Multipl Miyelom Belirtileri, Nedenleri, Tanısı, Tedavisi 2

Multipl Miyelom, halk arasında “kemik iliği kanseri” olarak bilinen, plazma hücrelerini etkileyen bir kanser türüdür. Plazma hücreleri, kemik iliğinde bulunan ve bağışıklık sisteminin önemli bir parçasını oluşturan beyaz kan hücreleridir. Multipl miyelomda, bu hücreler kontrolsüz bir şekilde çoğalarak normal kan hücrelerinin yerini alır. Bu durum, vücudun enfeksiyonlara karşı savunma mekanizmasını zayıflatır ve hastalarda ciddi sağlık sorunlarına yol açar. Multipl miyelom, kemik ağrısı, böbrek yetmezliği, anemi ve zayıf bağışıklık sistemi gibi semptomlarla kendini gösterebilir.

Multipl Miyelom Belirtileri, Nedenleri, Tanısı, Tedavisi 2

Bu hastalık genellikle yaşlı bireylerde görülse de, genç nüfusta da nadir durumlarda ortaya çıkabilir. Hastalığın nedenleri tam olarak bilinmemekle birlikte, genetik faktörlerin ve çevresel etkilerin hastalığın gelişiminde önemli bir rol oynadığı düşünülmektedir. Multipl miyelomun tedavi edilmesi, hastalığın ilerleme hızına ve hastanın genel sağlık durumuna bağlıdır. Modern tıbbın sunduğu tedavi seçenekleri, hastalığın ilerleyişini yavaşlatmak ve yaşam kalitesini artırmak için çeşitli yaklaşımlar sunar. Ancak, bu hastalığın kesin bir tedavisi henüz bulunamamıştır ve tedavi genellikle semptomları hafifletmeye yönelik olur.

Multipl miyelom, nadir görülen bir kanser türü olsa da, bu hastalıkla mücadele eden kişi sayısı her geçen yıl artmaktadır. Bu nedenle, hastalık hakkında farkındalık yaratmak ve erken tanı koymanın önemi daha da artmaktadır. Erken tanı, hastalığın daha kolay kontrol altına alınmasına ve tedavi süreçlerinin daha etkili olmasına olanak tanır. Günümüzde modern tıp teknolojilerinin yardımıyla multipl miyelomun erken evrelerde teşhis edilmesi ve etkili tedavi seçeneklerinin sunulması, hastaların yaşam sürelerini ve yaşam kalitelerini artırmaktadır.

Bu makalede multipl miyelomun nedenleri, belirtileri, tanı yöntemleri ve mevcut tedavi seçenekleri ele alınacaktır. Aynı zamanda hastalıkla mücadelede kullanılan en yeni tedavi yöntemleri ve bu yöntemlerin etkinliği de değerlendirilecektir. Ayrıca, bu hastalığın önlenebilir olup olmadığı ve risk faktörleri üzerinde de durulacaktır. Multipl miyelom hakkında daha fazla bilgi edinmek, hastalığa yakalanma riskini azaltma konusunda bireylere önemli bilgiler sunabilir ve sağlık açısından daha bilinçli adımlar atılmasına olanak tanır.

Multipl Miyelom Belirtileri

Erken döneminde hiçbir belirti olmayabilir.

Belirtiler ve semptomlar ortaya çıktığında şunları içerebilir:

• Özellikle omurgada, göğüste veya kalçada kemik ağrısı.
• Mide bulantısı.
• Kabızlık.
• İştah kaybı.
• Zihinsel bulanıklık veya karışıklık.
• Yorgunluk.
• Enfeksiyonlar.
• Kilo kaybı.
• Zayıflık.
• Susuzluk.
• Sık idrara çıkma ihtiyacı.

Multipl miyelom, erken evrelerinde genellikle belirgin semptomlar göstermez ve bu durum hastalığın teşhis edilmesini zorlaştırabilir. Hastalık ilerledikçe, birçok farklı belirti ortaya çıkabilir. En yaygın belirtilerden biri kemik ağrısıdır. Özellikle sırt, kalça ve kaburga bölgelerinde yoğunlaşan bu ağrılar, kemik iliğinde anormal plazma hücrelerinin birikmesi sonucu meydana gelir. Kemiklerde zayıflama ve kırılmalar da sıklıkla görülür. Multipl miyelom, vücutta kalsiyum seviyelerinin artmasına neden olarak kemiklerde erimeye yol açar, bu da kemiklerin daha kırılgan hale gelmesine sebep olur.

Hastalığın bir diğer önemli belirtisi, böbrek fonksiyonlarında bozulmadır. Anormal plazma hücreleri, böbreklerde birikerek böbrek yetmezliğine yol açabilir. Böbreklerdeki bu bozulma, vücudun elektrolit dengesini etkileyebilir ve idrarla protein kaybına neden olabilir. Bunun sonucunda, hastalarda aşırı yorgunluk, iştah kaybı, kilo kaybı ve genel halsizlik gibi belirtiler ortaya çıkabilir. Ayrıca multipl miyelom, bağışıklık sistemini zayıflattığı için hastalar sık sık enfeksiyonlarla karşı karşıya kalır. Özellikle solunum yolu enfeksiyonları ve zatürre gibi hastalıklar, multipl miyelom hastalarında daha sık görülmektedir.

Anemi de multipl miyelomun yaygın belirtilerinden biridir. Kemik iliğinde anormal plazma hücrelerinin çoğalması, sağlıklı kırmızı kan hücrelerinin üretimini engelleyerek kansızlığa (anemiye) yol açar. Bu durum hastalarda yorgunluk, soluk cilt, nefes darlığı ve çarpıntı gibi semptomlara neden olabilir. Ayrıca, multipl miyelom hastalarında kandaki kalsiyum seviyelerinin artması (hiperkalsemi) sıklıkla görülür. Hiperkalsemi, mide bulantısı, kusma, kabızlık, aşırı susama ve kafa karışıklığı gibi belirtilerle kendini gösterebilir.

Multipl Miyelom Nedenleri

Multipl miyelomun kesin nedenleri tam olarak bilinmemekle birlikte, bu hastalığın ortaya çıkmasında bir dizi genetik ve çevresel faktörün rol oynadığı düşünülmektedir. Genetik yatkınlık, multipl miyelomun gelişmesinde önemli bir etken olarak kabul edilir. Ailede daha önce bu hastalığa yakalanmış bireylerin bulunması, multipl miyelom gelişme riskini artıran faktörlerden biridir. Genetik faktörlere ek olarak, bazı kimyasallara ve radyasyona maruz kalmanın da hastalığın ortaya çıkma olasılığını artırdığı düşünülmektedir.

Özellikle kimyasal maddelerle uzun süreli temas, multipl miyelom riskini artıran önemli bir çevresel faktördür. Endüstriyel kimyasallar, böcek ilaçları ve çeşitli ağır metallere maruz kalan kişilerde bu hastalığa yakalanma riskinin daha yüksek olduğu gözlemlenmiştir. Bunun yanı sıra, bağışıklık sistemini baskılayan bazı hastalıklar ve tedaviler de multipl miyelom gelişme riskini artırabilir. Örneğin, HIV/AIDS gibi bağışıklık sistemini zayıflatan hastalıklara sahip kişilerde multipl miyelom görülme olasılığı daha yüksektir.

Multipl miyelomun gelişiminde yaş da önemli bir faktördür. Hastalığın genellikle 60 yaş üzeri bireylerde daha sık görülmesi, yaşlanmanın multipl miyelom riskini artırdığına işaret etmektedir. Ayrıca, erkeklerde multipl miyelom kadınlara kıyasla daha yaygın bir şekilde görülmektedir. Irksal farklılıklar da multipl miyelom gelişme riski üzerinde etkili olabilir; örneğin, Afrika kökenli bireylerde bu hastalığa yakalanma olasılığı, diğer etnik gruplara göre daha yüksektir. Tüm bu faktörler göz önüne alındığında, multipl miyelomun gelişiminde hem genetik hem de çevresel etkenlerin bir arada rol oynadığı söylenebilir.

Risk Faktörleri

Multipl miyelom riskini artırabilecek faktörler şunlardır:

• Yaşlanmak. Çoğu kişiye 60’lı yaşların sonlarında teşhis konulur.
• Erkek olmak. Erkeklerin hastalığa yakalanma olasılığı kadınlardan daha fazladır.
• Siyah olmak. Siyah insanların geliştirme olasılığı diğer ırklardan insanlara göre daha yüksektir.
• Ailede multipl miyelom öyküsü olması. Multipl miyelomalı bir kardeşe veya ebeveyne sahip olmak hastalık riskini artırır.
• MGUS olarak da adlandırılan, önemi belirlenemeyen monoklonal gamopatiye sahip olmak. Multipl miyelom MGUS olarak başlar , dolayısıyla bu duruma sahip olmak riski artırır.

Hastalığı önlemenin hiçbir yolu yoktur. Multipl miyelom hastasıysanız buna sebep olacak hiçbir şey yapmamışsınızdır.

Komplikasyonlar

Multipl miyelomun komplikasyonları şunları içerir:

• Enfeksiyonlar. Vücudun enfeksiyonlarla savaşma yeteneğini azaltır.
• Kemik sorunları. Kemik ağrısına, kemiklerin incelmesine ve kırık kemiklere neden olabilir.
• Böbrek sorunları. Böbreklerde sorunlara neden olabilir. Böbrek yetmezliğine yol açabilir.
• Anemi olarak adlandırılan düşük kırmızı kan hücresi sayısı. Miyelom hücreleri sağlıklı kan hücrelerini geride bıraktığından anemiye ve diğer kan sorunlarına da neden olabilir.

Multipl Miyelom Tanısı

Multipl miyelom tanısı, genellikle bir dizi test ve inceleme sonucunda konulur. Hastalığın teşhis edilmesi için öncelikle kan testleri yapılır. Kandaki anormal plazma hücrelerinin sayısı ve kandaki protein düzeyleri, hastalığın varlığı hakkında önemli ipuçları verir. Özellikle kandaki M protein adı verilen anormal proteinlerin seviyesinin ölçülmesi, multipl miyelom tanısında önemli bir rol oynar. Bunun yanı sıra, idrar testleri de multipl miyelomun tanısında kullanılır. İdrarda Bence-Jones proteini adı verilen anormal proteinlerin varlığı, multipl miyelomun önemli bir belirtisidir.

Kemik iliği biyopsisi de multipl miyelomun kesin tanısının konulmasında kullanılan bir yöntemdir. Bu işlem sırasında, kemik iliğinden alınan bir örnek laboratuvar ortamında incelenir ve anormal plazma hücrelerinin varlığı araştırılır. Kemik iliği biyopsisi, hastalığın derecesini belirlemek ve tedavi sürecini planlamak açısından önemlidir. Ayrıca, radyolojik görüntüleme teknikleri de multipl miyelom tanısında sıklıkla kullanılır. Özellikle röntgen, manyetik rezonans görüntüleme (MRI) ve bilgisayarlı tomografi (BT) gibi yöntemlerle kemiklerdeki hasar ve tümörlerin varlığı tespit edilebilir.

Multipl miyelom tanısında kullanılan bir diğer önemli test, serum beta-2 mikroglobulin seviyesinin ölçülmesidir. Bu protein, hastalığın ilerleme derecesi hakkında bilgi verir ve tedavi sürecinin planlanmasında önemli bir rol oynar. Ayrıca, bazı hastalarda genetik testler de yapılabilir. Bu testler, multipl miyelomun genetik yatkınlıklarla ilişkisini araştırmak ve hastalığın seyrini tahmin etmek amacıyla kullanılır.

Multipl miyelomu teşhis etmeye yönelik testler ve prosedürler şunları içerir:

• Kan testleri. Miyelom hücreleri tarafından üretilen M proteinleri bir kan örneğinde ortaya çıkabilir. Kan testleri ayrıca miyelom hücrelerinin beta-2-mikroglobulin adı verilen başka bir protein ürettiğini de bulabilir.Diğer kan testleri sağlık ekibinize tanınızla ilgili ipuçları verir. Bu testler böbrek fonksiyonuna, kan hücresi sayımına, kalsiyum düzeylerine ve ürik asit düzeylerine bakan testleri içerebilir.
• İdrar testleri. M proteinleri idrar örneklerinde görünebilir. İdrardaki proteinlere Bence Jones proteinleri adı verilir.
• Kemik iliği testleri. Test için kemik iliği örnekleri toplamak amacıyla kemik iliği biyopsisi ve kemik iliği aspirasyonu kullanılır. Kemik iliğinin katı ve sıvı kısmı vardır. Kemik iliği biyopsisinde az miktarda katı doku toplamak için bir iğne kullanılır. Kemik iliği aspirasyonunda sıvının bir örneğini almak için bir iğne kullanılır. Örnekler genellikle kalça kemiğinden alınır.Numuneler test için laboratuvara gider. Laboratuvarda testler miyelom hücrelerini arar. Diğer özel testler sağlık ekibinize miyelom hücreleriniz hakkında daha fazla bilgi verir. Örneğin, floresans yerinde hibridizasyon testi, hücrelerin DNA adı verilen genetik materyalindeki değişiklikleri arar.
• Görüntüleme testleri. Görüntüleme testleri multipl miyelomla bağlantılı kemik sorunlarını gösterebilir. Testler, PET taraması olarak da adlandırılan bir X-ışını, MRI taraması, CT taraması veya pozitron emisyon tomografi taramasını içerebilir .

Aşamalar

Testlerinizin sonuçları sağlık ekibinizin miyelomun evresine karar vermesine yardımcı olur. Multipl miyelomda aşamalar 1’den 3’e kadar değişir. Aşama, sağlık ekibinize miyelomun ne kadar hızlı büyüdüğünü bildirir. Aşama 1 multipl miyelom yavaş yavaş büyüyor. Aşamalar yükseldikçe miyelom daha agresif hale gelir. Aşama 3 multipl miyelom hızla kötüleşiyor.

Multipl miyeloma bir risk düzeyi de verilebilir. Bu, hastalığın ne kadar agresif olduğunu söylemenin başka bir yoludur. Sağlık ekibiniz, prognozunuzu anlamak ve tedavinizi planlamak için multipl miyelom evresini ve risk düzeyini kullanır.

Multipl Miyelom Tedavisi

Multipl miyelom tedavisine her zaman hemen ihtiyaç duyulmaz. Herhangi bir semptom yoksa, miyelomun kötüleşip kötüleşmediğini görmek için test yaptırmanız gerekebilir. Multipl miyelom semptomlara neden olduğunda tedavi genellikle ilaçla başlar. Tedavi ağrıyı hafifletmeye, komplikasyonları kontrol etmeye ve miyelom hücrelerinin büyümesini yavaşlatmaya yardımcı olabilir.

Tedaviye hemen ihtiyaç duyulmayabilir.

Bazen multipl miyelom semptomlara neden olmaz. Doktorlar buna için için yanan multipl miyelom adını veriyor. Bu tür multipl miyelomun hemen tedaviye ihtiyacı olmayabilir. Miyelom erken aşamadaysa ve yavaş büyüyorsa, kanseri izlemek için düzenli kontroller yaptırabilirsiniz. Bir sağlık uzmanı, miyelomun kötüleştiğine dair işaretler aramak için kanınızı ve idrarınızı test edebilir. Multipl miyelom semptomları geliştirirseniz siz ve sağlık ekibiniz tedaviye başlamaya karar verebilirsiniz.

Miyelom Tedavileri

Tedaviler şunları içerebilir:

• Hedefli terapi. Hedefe yönelik tedavi, kanser hücrelerindeki belirli kimyasallara saldıran ilaçları kullanır. Hedefe yönelik tedaviler, bu kimyasalları bloke ederek kanser hücrelerinin ölmesine neden olabilir.
• İmmünoterapi. İmmünoterapi, vücudun bağışıklık sisteminin kanser hücrelerini öldürmesine yardımcı olan ilaçla yapılan bir tedavidir. Bağışıklık sistemi, vücutta olmaması gereken mikroplara ve diğer hücrelere saldırarak hastalıklarla savaşır. Kanser hücreleri bağışıklık sisteminden saklanarak hayatta kalır. İmmünoterapi, bağışıklık sistemi hücrelerinin kanser hücrelerini bulmasına ve öldürmesine yardımcı olur.
• CAR-T hücre tedavisi. CAR-T hücre tedavisi olarak da adlandırılan kimerik antijen reseptörü T hücresi terapisi, bağışıklık sistemi hücrelerini multipl miyelomla savaşmak için eğitir. Bu tedavi, T hücreleri de dahil olmak üzere bazı beyaz kan hücrelerinin kanınızdan çıkarılmasıyla başlar. Hücreler bir laboratuvara gönderilir. Laboratuarda hücreler, özel reseptörler oluşturacak şekilde işlenir. Reseptörler, hücrelerin miyelom hücrelerinin yüzeyindeki bir işaretleyiciyi tanımasına yardımcı olur.Daha sonra hücreler vücudunuza geri yerleştirilir. Artık multipl miyelom hücrelerini bulup yok edebiliyorlar.
• Kemoterapi. Kemoterapide kanser hücrelerini öldürmek için güçlü ilaçlar kullanılır. İlaçlar miyelom hücreleri de dahil olmak üzere hızlı büyüyen hücreleri öldürür.
• Kortikosteroidler. Kortikosteroid ilaçları vücutta iltihap adı verilen şişlik ve tahrişin kontrol altına alınmasına yardımcı olur. Ayrıca miyelom hücrelerine karşı da çalışırlar.
• Kemik iliği nakli. Kök hücre nakli olarak da bilinen kemik iliği nakli, hastalıklı kemik iliğinin sağlıklı kemik iliği ile değiştirilmesidir.Kemik iliği naklinden önce kanınızdan kan oluşturan kök hücreler toplanır. Daha sonra hastalıklı kemik iliğinizi yok etmek için yüksek dozda kemoterapi verilir. Daha sonra kök hücreler vücudunuza yerleştirilir. Kemiklere giderler ve kemik iliğini yeniden inşa etmeye başlarlar. Kendi hücrelerinizin kullanıldığı bu tip nakile otolog kemik iliği nakli denir.Bazen kök hücreler sağlıklı bir donörden gelir. Bu tip nakile allojenik kemik iliği nakli denir.
• Radyasyon tedavisi. Radyasyon terapisi, kanser hücrelerini öldürmek için güçlü enerji ışınları kullanır. Enerji X ışınlarından, protonlardan veya diğer kaynaklardan gelebilir. Radyasyon miyelom hücrelerinin büyümesini hızla küçültebilir. Miyelom hücrelerinin plazmasitoma adı verilen bir kitle oluşturması durumunda kullanılabilir. Radyasyon, ağrıya neden olan veya bir kemiği tahrip eden plazmasitomanın kontrol altına alınmasına yardımcı olabilir.

Tedaviler nasıl kullanılır?

Tedavi planınız kemik iliği nakli yaptırma ihtimalinizin olup olmadığına bağlı olacaktır. Kemik iliği naklinin sizin için en iyisi olup olmadığına karar verirken sağlık ekibiniz birçok faktörü göz önünde bulundurur. Bunlar, multipl miyelomun kötüleşip kötüleşmeyeceğini, yaşınızı ve genel sağlığınızı içerir.

• Kemik iliği nakli bir seçenek olduğunda. Sağlık ekibiniz kemik iliği naklinin sizin için iyi bir seçenek olduğunu düşünüyorsa tedavi genellikle çeşitli ilaçların karışımıyla başlar. Karışım hedefe yönelik tedaviyi, immünoterapiyi, kortikosteroidleri ve bazen kemoterapiyi içerebilir.Birkaç aylık tedaviden sonra kanınızdan kan kök hücreleri toplanır. Kemik iliği nakli, hücrelerin toplanmasından hemen sonra gerçekleşebilir. Ya da eğer varsa, tekrarlayana kadar bekleyebilirsiniz. Bazen doktorlar multipl miyelomu olan kişiler için iki kemik iliği nakli önermektedir.Kemik iliği naklinden sonra muhtemelen hedefe yönelik tedavi veya immünoterapi alacaksınız. Bunlar miyelomun geri gelmesini önlemeye yardımcı olabilir.
• Kemik iliği nakli bir seçenek olmadığında. Kemik iliği nakli yaptırmamaya karar verirseniz, tedavi çeşitli ilaçları içerebilir. Karışım hedefe yönelik tedaviyi, immünoterapiyi, kortikosteroidleri ve bazen kemoterapiyi içerebilir.
• Miyelom geri geldiğinde veya tedaviye yanıt vermediğinde. Tedavi aynı tedavinin başka bir yolunu almayı içerebilir. Diğer bir seçenek ise multipl miyelom için mevcut olan diğer tedavilerden bir veya daha fazlasını denemektir.Yeni tedavilere yönelik araştırmalar devam ediyor. Bir klinik araştırmaya katılabilirsiniz. Klinik bir araştırma, test edilmekte olan yeni tedavileri denemenize olanak sağlayabilir. Sağlık ekibinize hangi klinik araştırmaların mevcut olduğunu sorun.

Komplikasyonların tedavisi

Tedavi multipl miyelomun komplikasyonlarının tedavisini içerebilir. Örneğin:

• Kemik ağrısı. Ağrı kesici ilaçlar, radyasyon tedavisi ve ameliyat kemik ağrısının kontrol altına alınmasına yardımcı olabilir.
• Böbrek hasarı. Ciddi böbrek hasarı olan kişilerin diyalize ihtiyacı olabilir.
• Enfeksiyonlar. Aşılar grip ve zatürre gibi enfeksiyonların önlenmesine yardımcı olabilir.
• Kemik kaybı. Kemik yapıcı ilaçlar kemik kaybını önlemeye yardımcı olabilir.
• Anemi. İlaçlar kandaki kırmızı kan hücrelerinin sayısını artırabilir. Bu, devam eden aneminin hafifletilmesine yardımcı olabilir.

Referanslar:

1. Multipl Miyelom Belirtileri, Nedenleri, Tanısı, Tedavisi 2
2. Rajkumar, S. V. (2020). Multiple Myeloma: 2020 Update on Diagnosis, Risk-Stratification, and Management. American Journal of Hematology.
3. Palumbo, A., & Anderson, K. (2011). Multiple myeloma. New England Journal of Medicine, 364(11), 1046-1060.
4. Landgren, O., & Rajkumar, S. V. (2016). New Developments in Diagnosis, Prognosis, and Assessment of Response in Multiple Myeloma. Clinical Cancer Research.
5. Kyle, R. A., & Rajkumar, S. V. (2009). Criteria for diagnosis, staging, risk stratification and response assessment of multiple myeloma. Leukemia.
6. Kumar, S. K., Dispenzieri, A., & Lacy, M. Q. (2012). Continued improvement in survival in multiple myeloma: changes in early mortality and outcomes in older patients. Blood.
7. Rollig, C., Knop, S., & Bornhauser, M. (2015). Multiple myeloma. The Lancet.
8. Mateos, M. V., & San Miguel, J. F. (2013). Management of multiple myeloma in the newly diagnosed patient. Hematology/Oncology Clinics.
9. Fonseca, R., Bergsagel, P. L., Drach, J., Shaughnessy, J. D., & Stewart, A. K. (2004). International Myeloma Working Group molecular classification of multiple myeloma: spotlight review. Leukemia.
10. van de Donk, N. W. C. J., Pawlyn, C., & Yong, K. L. (2021). Multiple myeloma. The Lancet.
11. Morgan, G. J., Davies, F. E., & Linet, M. (2012). Myeloma aetiology and epidemiology. Biomedicine & Pharmacotherapy.
12. Ghobrial, I. M., Siegel, D. S., & Vij, R. (2019). Immunotherapy in Multiple Myeloma. Hematology.
13. Siegel, R. L., Miller, K. D., & Jemal, A. (2019). Cancer statistics, 2019. CA: A Cancer Journal for Clinicians.
14. Laubach, J. P., Richardson, P. G., & Anderson, K. C. (2011). Multiple myeloma. Annual Review of Medicine.
15. Kumar, S. (2016). Multiple Myeloma – Current Issues and Treatment Options. American Journal of Hematology.
16. Richardson, P. G., Mitsiades, C. S., & Laubach, J. P. (2017). New drugs for myeloma. Oncology.
17. Hillengass, J., Usmani, S., & Rajkumar, S. V. (2019). International Myeloma Working Group consensus recommendations on imaging in monoclonal plasma cell disorders. The Lancet Oncology.
18. Terpos, E., Dimopoulos, M. A., & Moulopoulos, L. A. (2005). Advances in imaging and the management of myeloma bone disease. Journal of Clinical Oncology.
19. Lonial, S., & Boise, L. H. (2016). Myeloma therapy: coming of age. The Journal of Clinical Investigation
20. Mikhael, J. R., Dingli, D., & Roy, V. (2013). Management of newly diagnosed symptomatic multiple myeloma: updated Mayo Stratification of Myeloma and Risk-Adapted Therapy (mSMART) consensus guidelines 2013. Mayo Clinic Proceedings.
21. Landgren, O., & Korde, N. (2016). Role of MRD status in relation to clinical outcomes in newly diagnosed myeloma patients. Leukemia.
22. Kumar, S., & Rajkumar, S. V. (2014). The changing paradigm of myeloma therapy. The New England Journal of Medicine.
23. Attal, M., & Harousseau, J. L. (2007). Autologous stem cell transplantation in multiple myeloma: past, present, and future. Journal of Clinical Oncology.
24. Anderson, K. C., Kyle, R. A., & Rajkumar, S. V. (2011). Clinically relevant end points and new drug approvals for myeloma. Leukemia.
25. Durie, B. G. M., & Salmon, S. E. (1975). A clinical staging system for multiple myeloma: correlation of measured myeloma cell mass with presenting clinical features, response to treatment, and survival. Cancer.
26. Fonseca, R., Monge, J., & Kumar, S. (2018). Emerging insights into the biology and treatment of plasma cell neoplasms. Nature Reviews Cancer.
27. Gertz, M. A., & Rajkumar, S. V. (2005). Advances in the treatment of amyloidosis: implications for multiple myeloma. Journal of the National Comprehensive Cancer Network
28. https://scholar.google.com/
29. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/
30. https://www.researchgate.net/
31. https://www.mayoclinic.org/
32. https://www.nhs.uk/
33. https://www.webmd.com/