Brakiyal Pleksus Yaralanması Tedavisinde 5 Yöntem

Brakiyal pleksus, boyun bölgesindeki omurilikten çıkan sinirlerin birleşmesiyle oluşan ve omuz, kol, el ve parmakların kaslarına sinyal iletimini sağlayan karmaşık bir sinir ağıdır. Bu sinir ağı, vücudun üst ekstremitelerinin hareket ve duyusundan sorumludur. Brakiyal pleksus, sinirlerin boyun omurları arasındaki köklerinden çıkarak omuz bölgesinden geçer ve kolların, ellerin kaslarına dağılarak motor ve duyusal işlevleri yönetir. Ancak bu hassas ve karmaşık yapı, yaralanmalara karşı oldukça duyarlıdır ve çeşitli nedenlerle zarar görebilir. Brakiyal pleksus yaralanmaları, özellikle trafik kazaları, spor yaralanmaları, doğum sırasında meydana gelen travmalar ve iş kazaları sonucunda sıkça karşılaşılan bir durumdur. Bu yaralanmalar, bireyin yaşam kalitesini ciddi şekilde etkileyebilir ve profesyonel tedavi gerektirir.

Brakiyal Pleksus Yaralanması Tedavisinde 5 Yöntem

Brakiyal pleksus yaralanması, sinirlerin ezilmesi, gerilmesi veya kopması sonucu ortaya çıkar. Bu yaralanmaların derecesi ve ciddiyeti, sinirlerin hangi bölümünün etkilendiğine ve hasarın ne kadar geniş olduğuna bağlıdır. Hafif vakalarda sinirlerde geçici bir işlev kaybı yaşanırken, daha ağır durumlarda tam bir felç durumu ortaya çıkabilir. Yaralanmanın ciddiyetine bağlı olarak, etkilenen bölgede duyusal kayıp, kas zayıflığı ve fonksiyonel kısıtlamalar gözlenir. Özellikle kolda ve elde hareket kabiliyetinin kaybolması, bireyin günlük yaşam aktivitelerini yerine getirmesini engelleyebilir. Bu nedenle, brakiyal pleksus yaralanmalarının doğru bir şekilde tanımlanması, tedavi edilmesi ve rehabilitasyon sürecinin titizlikle yürütülmesi hayati önem taşır.

Brakiyal pleksus yaralanmalarının tedavi süreci oldukça karmaşıktır ve genellikle multidisipliner bir yaklaşım gerektirir. Cerrahi müdahaleler, sinir nakilleri ve rehabilitasyon programları, hastaların iyileşme sürecinde en önemli tedavi yöntemleridir. Ancak tedavi sürecinin başarısı, yaralanmanın türüne, hasarın büyüklüğüne ve hastanın genel sağlık durumuna bağlıdır. Örneğin, cerrahi müdahale gerektiren ağır yaralanmalarda, sinirlerin onarımı yıllar alabilir ve tam iyileşme her zaman garanti edilmez. Bununla birlikte, erken teşhis ve uygun tedavi yöntemleriyle, birçok hasta brakiyal pleksus yaralanmasının olumsuz etkilerinden kurtulabilir.

Bu makale, brakiyal pleksus yaralanmalarının genel özelliklerini, nedenlerini, belirtilerini, tanı ve tedavi süreçlerini detaylı bir şekilde ele alarak, hastalar ve sağlık profesyonelleri için kapsamlı bir rehber sunmayı amaçlamaktadır. Ayrıca, yaralanmanın ciddiyetine göre uygulanabilecek tedavi seçeneklerine ve rehabilitasyon sürecine de ışık tutulacaktır. Brakiyal pleksus yaralanmasının anlaşılması, hem yaralanma riskinin azaltılması hem de tedavi sürecinin daha etkili bir şekilde yönetilmesi açısından son derece önemlidir. Bu nedenle, brakiyal pleksus yaralanmaları hakkında doğru bilgi sahibi olmak, bireylerin yaşam kalitesini artırmaya ve olası komplikasyonların önlenmesine katkıda bulunabilir.

Brakiyal Pleksus Yapısı ve İşlevleri

Brakiyal pleksus, C5, C6, C7, C8 ve T1 omurilik sinir köklerinden oluşur ve vücudun üst ekstremitelerine sinir sinyalleri gönderir. Bu yapı, motor ve duyusal sinirlerin bir araya gelerek bir ağ oluşturduğu karmaşık bir yapıdır. Sinir ağı, omuzdan geçerek kol ve ellere kadar uzanır ve kas hareketlerini kontrol etmenin yanı sıra, duyusal geri bildirim sağlar. Brakiyal pleksus, üç ana sinir bölgesine ayrılır:

• Üst Trunkus: C5 ve C6 sinirlerinden oluşur ve omuz kaslarını kontrol eder.
• Orta Trunkus: C7 sinir kökünden gelir ve kolun bazı hareketlerini yönetir.
• Alt Trunkus: C8 ve T1 sinirlerinden oluşur ve elin ince motor becerilerini sağlar.

Bu sinirler, vücudun üst ekstremitelerindeki kaslar için hayati önem taşır. Brakiyal pleksustaki herhangi bir yaralanma, kas kontrolü, duyusal işlevler ve ince motor becerilerinde ciddi kayıplara yol açabilir. Bu yapının işlevi sadece hareket değil, aynı zamanda dokunma, sıcaklık ve ağrı gibi duyusal geri bildirimleri de içerir. Sinirlerin zarar görmesi, özellikle el ve kolda his kaybı veya fonksiyon kaybına neden olabilir.

Brakiyal Pleksus Yaralanması Belirtileri

Brakiyal pleksus yaralanmasının belirti ve semptomları, yaralanmanın ciddiyetine ve konumuna bağlı olarak büyük ölçüde değişebilir. Genellikle yalnızca bir kol etkilenir.

Daha az ciddi yaralanmalar

Futbol veya güreş gibi temas sporları sırasında brakiyal pleksus sinirleri gerildiğinde veya sıkıştığında sıklıkla küçük hasar meydana gelir. Bunlara iğne veya yakıcı adı verilir ve aşağıdaki belirtilere neden olabilirler:

• Koldan aşağı doğru inen elektrik çarpması veya yanma hissi gibi bir his
• Kolda uyuşma ve güçsüzlük

Bu semptomlar genellikle yalnızca birkaç saniye veya dakika sürer, ancak bazı kişilerde semptomlar günlerce veya daha uzun süre devam edebilir.

Daha ciddi yaralanmalar

Daha ciddi semptomlar, sinirleri ciddi şekilde yaralayan, hatta yırtan veya yırtan yaralanmalardan kaynaklanır. En ciddi brakiyal pleksus hasarı, sinir kökünün omurilikten kopması sonucu ortaya çıkar.

Daha ciddi yaralanmaların belirti ve semptomları şunları içerebilir:

• El, kol veya omuzdaki bazı kasların zayıflığı veya kullanılamaması
• Omuz ve el de dahil olmak üzere kolda tam hareket ve his kaybı
• Şiddetli acı

Ne zaman doktora görünmeli

Brakiyal pleksus yaralanması kalıcı zayıflığa veya sakatlığa neden olabilir. Sizinki küçük görünse bile tıbbi bakıma ihtiyacınız olabilir. Aşağıdaki durumlarda sağlık uzmanınıza başvurun:

• Tekrarlayan yakıcılar ve iğneler
• El veya kolda zayıflık
• Boyun ağrısı
• Her iki koldaki semptomlar

Brakiyal Pleksus Yaralanması Nedenleri

Brakiyal pleksusu oluşturan üst sinirlerde hasar, boyun yukarı ve yaralı omuzdan uzağa doğru uzanırken omuz aşağı doğru zorlandığında meydana gelme eğilimindedir. Kol başın üzerine doğru zorlandığında alt sinirlerin yaralanma olasılığı daha yüksektir.

Bu yaralanmalar aşağıdakiler de dahil olmak üzere çeşitli şekillerde meydana gelebilir:

• Yakın temas sporları. Birçok futbolcu, diğer oyuncularla çarpışmalar sırasında brakiyal pleksustaki sinirlerin sınırlarının ötesinde gerilmesi sonucu ortaya çıkabilen yakıcı veya iğneleyici hisler yaşar.
• Zor doğumlar. Yenidoğanlar brakiyal pleksus yaralanmalarına maruz kalabilir. Bunlar yüksek doğum ağırlığı, makat prezentasyon veya uzun süreli doğum ile ilişkili olabilir. Bir bebeğin omuzları doğum kanalına sıkışırsa brakiyal pleksus felci riski artar. Çoğu zaman, Erb felci adı verilen bir durum olan üst sinirler yaralanır.
• Travma. Motorlu taşıt kazaları, motosiklet kazaları, düşmeler veya kurşun yaraları dahil olmak üzere çeşitli travma türleri brakiyal pleksus yaralanmalarına neden olabilir.
• Tümörler ve kanser tedavileri. Göğüs veya boyuna uygulanan radyasyon tedavisi, tümörlerin brakiyal pleksus içinde veya boyunca büyümesine veya brakiyal pleksusa baskı yapmasına veya sinirlere yayılmasına neden olabilir. Göğüs bölgesine uygulanan radyasyon tedavisi brakiyal pleksusa zarar verebilir.

Risk Faktörleri

Özellikle futbol ve güreş gibi temas sporlarına katılmak veya yüksek hızlı motorlu araç kazalarına karışmak brakiyal pleksus yaralanması riskini artırır.

Komplikasyonları

Yeterli zaman verildiğinde, hem çocuklarda hem de yetişkinlerde birçok brakiyal pleksus yaralanması, çok az kalıcı hasarla iyileşir. Ancak bazı yaralanmalar aşağıdakiler gibi geçici veya kalıcı sorunlara neden olabilir:

• Sert eklemler. El veya kol felci yaşarsanız eklemler sertleşebilir. Bu, sonunda uzuvunuzu yeniden kullansanız bile hareketi zorlaştırabilir. Bu nedenle, sağlayıcınız muhtemelen iyileşmeniz sırasında devam eden fizik tedaviyi önerecektir.
• Ağrı. Bu sinir hasarından kaynaklanır ve kronikleşebilir.
• Uyuşma. Kolunuzda veya elinizde his kaybı yaşarsanız, farkında olmadan yanma veya kendinizi yaralama riskiyle karşı karşıya kalırsınız.
• Kas atrofisi. Sinirler yavaşça yeniden büyür ve yaralanmadan sonra iyileşmesi birkaç yıl alabilir. Bu süre zarfında kullanılmaması, etkilenen kasların bozulmasına neden olabilir.
• Kalıcı sakatlık. Ciddi bir brakiyal pleksus yaralanmasından ne kadar iyi kurtulacağınız, yaşınız ve yaralanmanın türü, yeri ve ciddiyeti dahil olmak üzere bir dizi faktöre bağlıdır. Ameliyatla bile bazı kişilerde kalıcı kas zayıflığı veya felç yaşanır.

Önleme

Brakiyal pleksusun hasar görmesi çoğu zaman önlenemese de, bir yaralanma meydana geldiğinde komplikasyon riskini azaltmak için adımlar atabilirsiniz:

• Kendin için. Elinizin veya kolunuzun kullanımını geçici olarak kaybederseniz, günlük hareket açıklığı egzersizleri ve fizik tedavi eklem sertliğinin önlenmesine yardımcı olabilir. Uyuşma yaşıyorsanız bunları hissetmeyebileceğinizden yanık veya kesiklerden kaçının.Brakiyal pleksus bölgesinde yaralanma yaşayan bir sporcuysanız, sağlayıcınız spor sırasında bölgeyi korumak için özel dolgu malzemesi giymenizi önerebilir.
• Çocuğunuz için. Brakiyal pleksus felci olan bir çocuğun ebeveyniyseniz, bebeğiniz sadece birkaç haftalıkken başlayarak çocuğunuzun eklemlerini ve çalışan kaslarını her gün çalıştırmanız önemlidir. Bu, eklemlerin kalıcı olarak sertleşmesini önlemeye yardımcı olur ve çocuğunuzun çalışan kaslarının güçlü ve sağlıklı kalmasını sağlar.

Brakiyal Pleksus Yaralanması Tanısı

Durumunuzu teşhis etmek için sağlayıcınız belirtilerinizi gözden geçirecek ve fizik muayene yapacaktır. Brakiyal pleksus hasarının kapsamını ve ciddiyetini teşhis etmeye yardımcı olmak için aşağıdaki testlerden bir veya daha fazlasına sahip olabilirsiniz:

• Röntgen. Omuz ve boynun röntgeni, kırık veya diğer ilgili yaralanmaların olup olmadığını sağlayıcıya söyleyebilir.
• Elektromiyografi (EMG). EMG sırasında , sağlayıcınız deriden çeşitli kaslara bir iğne elektrotu yerleştirir. Test, kasların kasıldığı ve dinlenme halindeki elektriksel aktivitesini değerlendirir. Elektrotlar takıldığında biraz ağrı hissedebilirsiniz ancak çoğu kişi testi fazla rahatsızlık duymadan tamamlayabilir.
• Sinir iletim çalışmaları. Bu testler genellikle EMG’nin bir parçası olarak yapılır ve sinirden küçük bir akım geçtiğinde sinirdeki iletim hızını ölçer. Bu sinirin ne kadar iyi çalıştığı hakkında bilgi sağlar.
• Manyetik rezonans görüntüleme (MRI). Bu test, vücudun birden fazla düzlemde ayrıntılı görüntülerini oluşturmak için güçlü bir manyetik alan ve radyo dalgaları kullanır. Genellikle brakiyal pleksus hasarının neden olduğu hasarın boyutunu gösterebilir ve uzuv için veya yeniden yapılanması için önemli olan arterlerin durumunun değerlendirilmesine yardımcı olabilir. Manyetik rezonans nörografisi olarak bilinen yeni yüksek çözünürlüklü MRI yöntemleri kullanılabilir.
• Bilgisayarlı tomografi (BT) miyelografi. Bilgisayarlı tomografi, vücudun kesitsel görüntülerini elde etmek için bir dizi X-ışını kullanır. CT miyelografi, BT taraması sırasında omuriliğin ve sinir köklerinin ayrıntılı bir resmini oluşturmak için omurilik boşaltma sırasında enjekte edilen bir kontrast madde ekler . Bu test bazen MRI’ların yeterli bilgi sağlamadığı durumlarda yapılır.

Brakiyal Pleksus Yaralanması Tedavisi

Brakiyal pleksus yaralanması tedavisi, yaralanmanın ciddiyetine, sinirlerdeki hasarın boyutuna ve hangi sinir köklerinin etkilendiğine göre şekillenir. Tedavi süreci, hasarın doğası gereği uzun ve karmaşık olabilir. Tedavinin amacı, sinirlerin işlevini yeniden kazanmasını sağlamak, kas gücünü korumak ve hastaların yaşam kalitesini artırmaktır. Brakiyal pleksus yaralanmalarında tedavi seçenekleri genellikle cerrahi müdahaleler, fizik tedavi ve rehabilitasyon programlarından oluşur.

1. Cerrahi Tedavi

Cerrahi müdahaleler, brakiyal pleksus yaralanmalarının tedavisinde temel bir rol oynar. Özellikle sinirlerde tam kopma veya ciddi hasar varsa cerrahi müdahale gereklidir. Cerrahi tedavi yöntemleri, hasarın türüne göre değişiklik gösterir ve genellikle sinir nakli, sinir greftleme ve sinir transferi gibi teknikler kullanılır.

a) Sinir Onarımı (Neurorafi)

Brakiyal pleksus yaralanmalarında sinirlerde tam kopma meydana geldiğinde, sinir uçlarının yeniden birleştirilmesi işlemi yapılır. Bu işlem neurorafi olarak bilinir. Sinir uçlarının mikrocerrahi teknikler kullanılarak dikilmesi, sinirin yeniden fonksiyonel hale gelmesini sağlar. Ancak bu işlem genellikle yaralanmadan sonraki ilk birkaç ay içinde yapılmalıdır, çünkü sinir dokusunun zamanla dejenerasyona uğraması onarımı zorlaştırır.

b) Sinir Nakli (Nerve Grafting)

Eğer sinirler arasında ciddi bir boşluk varsa, doğrudan onarım mümkün olmayabilir. Bu durumda sinir nakli (nerve grafting) yöntemi uygulanır. Bu teknikte, vücudun başka bir bölgesinden alınan sinir dokusu hasarlı sinir bölgesine yerleştirilir. Sinir nakli, sinirler arasındaki boşluğun kapatılmasını sağlar ve sinirin yeniden işlev kazanmasına olanak tanır. Bu süreç oldukça karmaşık olup, cerrahın deneyimi ve mikrocerrahi yetenekleri tedavinin başarısını belirler.

c) Sinir Transferi (Nerve Transfer)

Sinir transferi, brakiyal pleksus yaralanmalarında sıkça kullanılan bir başka cerrahi yöntemdir. Bu yöntemde, çalışmayan veya hasar görmüş sinirler yerine, sağlam bir sinirden alınan bir dal, işlevini yitiren sinire bağlanır. Bu işlem, özellikle sinir köklerinin omurilikten tamamen koptuğu durumlarda uygulanır. Sinir transferi, fonksiyonel geri kazanım sağlamada oldukça etkili bir yöntemdir. Örneğin, trapezius siniri gibi daha az önemli bir sinir, brakiyal pleksusun daha önemli sinirlerine bağlanarak, kolda ve elde fonksiyonların geri kazanılmasına yardımcı olabilir.

d) Kas Transferi (Muscle Transfer)

Sinir onarımının yetersiz olduğu durumlarda kas transferi yapılabilir. Bu yöntemde, vücudun başka bir bölgesindeki kas, brakiyal pleksus yaralanması sonucu işlevini yitirmiş kasa nakledilir. Örneğin, latissimus dorsi kası, kol fonksiyonlarının geri kazanılmasına yardımcı olmak için transfer edilebilir.

e) Fasiküler Transfer (Fascicular Transfer)

Fasiküler transfer, sinir transferinin özel bir formudur ve brakiyal pleksus yaralanmalarında sinirlerin daha ince dallarına yönelik bir müdahaledir. Sinirlerin içinde bulunan fasiküller (sinir lifleri demeti), başka bir sinirden alınarak hasarlı sinir yapısına bağlanır. Bu yöntem, özellikle ince motor becerilerin yeniden kazanılmasında etkili olabilir.

2. Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon

Cerrahi müdahale sonrası iyileşme süreci oldukça uzundur ve fizik tedavi ile desteklenmelidir. Sinirler çok yavaş iyileşir (ayda yaklaşık 1 mm kadar), bu nedenle iyileşme sürecinde kasları aktif ve güçlü tutmak son derece önemlidir. Fizik tedavi, cerrahi olmayan tedavi yöntemlerinde de önemli bir rol oynar. Brakiyal pleksus yaralanmalarında fizik tedavinin amacı, kas atrofisini önlemek, eklem hareket aralığını korumak ve sinir fonksiyonları geri döndüğünde kasların işlevsel olmasını sağlamaktır.

a) Pasif Hareket Egzersizleri

Hastaların eklem hareket açıklığını korumak için düzenli olarak pasif hareket egzersizleri yapması gereklidir. Bu egzersizler, hasta kaslarını aktif olarak kullanamasa bile, fizyoterapistin yardımıyla eklemlerinin hareket etmesini sağlar. Bu, kasların sertleşmesini ve eklemlerdeki hareket kısıtlılığını önlemeye yardımcı olur.

b) Kas Güçlendirme Egzersizleri

Kaslar zayıflamış olsa bile sinir fonksiyonları geri dönmeye başladığında, güçlendirme egzersizleri yapılması gerekir. Bu egzersizler, sinirlerin yeniden işlev kazanmaya başlamasıyla birlikte kasların kuvvetlenmesini ve işlevlerini geri kazanmasını destekler. Ancak bu süreç yavaş ilerler ve hasta ile fizyoterapist arasında sabırlı bir işbirliği gerektirir.

c) Ağrı Yönetimi

Brakiyal pleksus yaralanmaları sonrası hastalar sıklıkla sinir ağrıları (nöropatik ağrı) yaşarlar. Bu ağrı, sinir hasarına bağlı olarak ortaya çıkar ve tedavi edilmezse yaşam kalitesini ciddi şekilde düşürebilir. Fizik tedavi kapsamında yapılan masaj, sıcak-soğuk terapi ve elektriksel sinir uyarımı gibi teknikler ağrı yönetiminde etkili olabilir.

d) İş Terapisi

İş terapisi, hastaların günlük yaşam aktivitelerine geri dönmesine yardımcı olmak için kullanılan bir rehabilitasyon şeklidir. Brakiyal pleksus yaralanması sonucu ince motor becerilerini kaybeden hastalar, ellerini ve kollarını yeniden kullanmayı öğrenmek için iş terapisine ihtiyaç duyar. İş terapistleri, hastaların günlük işlevlerini geri kazanması için çeşitli teknikler ve adaptif cihazlar kullanarak rehabilitasyon sürecini desteklerler.

3. Rehabilitasyon Sürecinde Kullanılan Yardımcı Teknikler

a) Fonksiyonel Elektriksel Stimülasyon (FES)

Fonksiyonel elektriksel stimülasyon, sinirlerin fonksiyonel işlevlerini geri kazanmasını hızlandırmak için kullanılan bir tekniktir. Bu yöntemle, sinirlerin çalıştırdığı kaslar, düşük dozda elektrik akımı ile uyarılır. Böylece sinirlerin tam iyileşmesi beklenirken kasların çalışmaya devam etmesi sağlanır.

b) Splint ve Ortez Kullanımı

Splint ve ortezler, brakiyal pleksus yaralanmalarında eklem hareketlerini desteklemek ve kasların yeniden işlev kazanmasına yardımcı olmak için kullanılır. Örneğin, el bileği ve parmakları desteklemek için kullanılan ortezler, sinir iyileşme süreci boyunca kasların düzgün çalışmasını sağlar. Ayrıca kaslarda spazm ve sertleşmeyi önleyerek iyileşmeyi hızlandırır.

c) Ayna Terapisi

Ayna terapisi, sinir yaralanmalarında sinir sistemini yeniden eğitmek için kullanılan bir tekniktir. Hastanın sağlam kolunu bir aynanın arkasında hareket ettirerek, sinir sisteminin beynine her iki kolun da hareket ettiği sinyalini göndermesi sağlanır. Bu teknik, felçli kolun sinirsel aktivitesini yeniden canlandırmaya yardımcı olabilir.

4. İlaç Tedavisi

Brakiyal pleksus yaralanmalarında ilaç tedavisi, ağrıyı ve enflamasyonu kontrol etmek amacıyla kullanılır. Nöropatik ağrı genellikle sinir yaralanması sonrası yaygın bir sorundur ve bu ağrının yönetimi için farklı ilaç tedavileri kullanılabilir:

• Steroidler: Enflamasyonu azaltarak sinirlerdeki baskıyı hafifletmek için kullanılır.
• Nöropatik Ağrı İlaçları: Gabapentin, pregabalin gibi ilaçlar sinir hasarına bağlı ağrıların hafifletilmesinde etkilidir.
• Kas Gevşeticiler: Spazm ve kas sertliğini azaltmak için kullanılır.

5. Uzun Dönem Tedavi ve Takip

Brakiyal pleksus yaralanmalarında iyileşme süreci yıllar sürebilir ve tam iyileşme her zaman mümkün olmayabilir. Bu nedenle hastaların düzenli olarak takip edilmesi ve gerektiğinde tedavi programlarının yeniden düzenlenmesi önemlidir. Cerrahi müdahaleler sonrası sinirlerin iyileşme durumu yakından izlenmeli ve fizik tedavi ile birlikte rehabilitasyon süreçleri devam etmelidir. Ayrıca hastanın psikolojik durumu da göz önünde bulundurularak, uzun dönem destek sağlanmalıdır.

Sonuç

Brakiyal pleksus yaralanmaları, bireylerin yaşam kalitesini ciddi şekilde etkileyen, sinirlerin işlev kaybına yol açabilen karmaşık yaralanmalardır. Bu yaralanmaların erken teşhisi ve doğru tedavi yöntemlerinin uygulanması, hastaların iyileşme sürecini hızlandırabilir ve yaşam kalitesini artırabilir. Tedavi süreci genellikle multidisipliner bir yaklaşım gerektirdiği için, cerrahlar, fizyoterapistler ve iş terapistleri arasında iyi bir işbirliği sağlanmalıdır. Her hastanın durumu farklı olduğu için, tedavi süreci ve rehabilitasyon programı kişiye özel olarak planlanmalıdır. Brakiyal pleksus yaralanmalarında erken müdahale, uzun vadeli sonuçlar üzerinde olumlu bir etki yaratabilir ve hastaların yeniden bağımsız yaşam sürdürebilmesine olanak tanır.

Referanslar:

1. Brakiyal Pleksus Yaralanması Tedavisinde 5 Yöntem
2. Birch, R., “Surgical Disorders of the Peripheral Nerves”, Springer, 2011.
3. Midha, R., “Brakial Plexus Injuries: Treatment Options and Outcomes”, Neurosurgery Clinics of North America, 2009.
4. Nath, R. K., “Brachial Plexus Surgery and Related Injuries”, The Open Orthopaedics Journal, 2011.
5. Flores, L. P., “Brachial Plexus Injuries: Evaluation and Surgical Treatment”, Journal of Neurosurgery, 2006.
6. Shin, A. Y., “Adult Brachial Plexus Injuries”, Journal of Hand Surgery, 2006.
7. Terzis, J. K., “Microsurgical Treatment of Brachial Plexus Injuries”, Clinics in Plastic Surgery, 1984.
8. Kline, D. G., “Management of Peripheral Nerve Injuries”, Journal of Neurosurgery, 1995.
9. Bertelli, J. A., “Surgical Strategy in Brachial Plexus Reconstruction”, Journal of Hand Surgery, 2004.
10. Belzberg, A. J., “Brachial Plexus Injury”, Journal of the American Academy of Orthopaedic Surgeons, 2004.
11. Dodds, S. D., “Treatment of Adult Brachial Plexus Injuries”, Orthopedic Clinics of North America, 2007.
12. Mackinnon, S. E., “A Review of Nerve Grafting in Peripheral Nerve Injuries”, Journal of Hand Surgery, 1993.
13. Sunderland, S., “Nerves and Nerve Injuries”, Elsevier, 1978.
14. Gu, Y. D., “Current Techniques for the Treatment of Brachial Plexus Injuries”, Clinical Orthopaedics and Related Research, 2002.
15. Evans, G. R., “Peripheral Nerve Injury: A Review and Approach to Tissue Engineering”, Plastic and Reconstructive Surgery, 2001.
16. Chuang, D. C., “Nerve Transfers in Adult Brachial Plexus Injury”, Plastic and Reconstructive Surgery, 2001.
17. Ladd, A. L., “Pediatric Brachial Plexus Palsy”, Journal of Hand Surgery, 1997.
18. Bhandari, P. S., “Outcome of Nerve Transfers for Brachial Plexus Injuries”, Indian Journal of Plastic Surgery, 2011.
19. Al-Qattan, M. M., “Classification of Brachial Plexus Injuries”, Journal of Hand Surgery, 2003
20. https://scholar.google.com/
21. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/
22. https://www.researchgate.net/
23. https://www.mayoclinic.org/
24. https://www.nhs.uk/
25. https://www.webmd.com/