Kemik Kanseri: Nedir, Türleri, 6 Belirtisi Ve Tedavisi

Kemik kanseri, kemik dokularında başlayan nadir ancak ciddi bir kanser türüdür. Kemiklerin, vücudu destekleyen ve hareketi sağlayan iskelet sisteminin önemli parçaları olduğunu düşündüğümüzde, bu bölgelerde meydana gelen bir kanserin yaşam kalitesini ciddi ölçüde etkileyebileceği anlaşılır. Genellikle primer (birincil) ve sekonder (ikincil) olarak ikiye ayrılır. Primer kemik kanseri, kanserin doğrudan kemikte başladığı durumu ifade ederken, sekonder kemik kanseri ise vücudun başka bir bölgesinde başlayan kanserin kemiğe sıçramasıyla oluşur. Her iki durum da, hastaların yaşamını etkileyen ve çeşitli semptomlarla kendini gösteren karmaşık hastalıklardır.

Kemik Kanseri: Nedir, Türleri, 6 Belirtisi Ve Tedavisi

Kemik kanserlerinin çoğu vakasında, erken evrede belirgin belirtiler görülmez, bu da tanının gecikmesine yol açabilir. Ancak zamanında ve doğru bir teşhis, tedavi sürecini önemli ölçüde etkileyebilir. Özellikle çocuklar, genç yetişkinler ve yaşlılarda daha sık görülmesi, bu hastalığı toplumsal açıdan önemli kılmaktadır. Ayrıca, farklı kemik kanseri türlerinin, hastalığın yayılım hızını ve tedavi seçeneklerini doğrudan etkileyen spesifik özelliklere sahip olduğu bilinmektedir. Dolayısıyla, kemik kanserini anlamak, bu hastalığın etkili bir şekilde tedavi edilmesinde önemli bir adımdır.

Bu makalede kemik kanserinin tanımından, türlerine, belirtilerinden tedavi yöntemlerine kadar geniş bir yelpazede bilgi sunacağız. Öncelikle kemik kanseri nedenlerine, risk faktörlerine ve bu hastalığın nasıl teşhis edildiğine değineceğiz. Ardından kemik kanseri tedavisindeki modern yaklaşımları, ameliyat seçeneklerini, kemoterapi ve radyoterapi gibi tedavi yöntemlerini ele alacağız. Hastaların tedavi sürecinde karşılaşabileceği zorlukları ve uzun vadede dikkat etmeleri gereken noktaları da inceleyeceğiz.

Kemik kanseri üzerine yapılan araştırmalar, hastalığın genetik ve çevresel faktörler arasında karmaşık bir etkileşimden kaynaklanabileceğini göstermektedir. Her geçen gün bilim dünyasında kaydedilen ilerlemeler sayesinde, kemik kanseri tedavisinde de yeni ve umut verici yöntemler geliştirilmektedir. Bu gelişmeler ışığında, kanserin gelecekte daha erken teşhis edilmesi ve daha etkili bir şekilde tedavi edilmesi hedeflenmektedir. Bununla birlikte, kemik kanseri türüne ve yayılma hızına göre kişiye özgü tedavi planları oluşturulmasının önemini de göz ardı etmemek gerekir.

Nadir görülen bir hastalık olmasına rağmen, bu hastalığın ciddi sonuçlar doğurabileceği gerçeği, toplumu ve sağlık profesyonellerini bu konuda daha bilinçli olmaya itmektedir. Erken teşhis ve doğru tedavi yöntemleri ile bu hastalığın kontrol altına alınması mümkün olabilir. Şimdi, kemik kanseri türlerine, belirtilerine ve nedenlerine yakından bakalım.

Kemik Kanseri Nedir?

Kemik kanseri, vücudun kemik dokusunda gelişen malign (kötü huylu) hücrelerin oluşturduğu bir kanser türüdür. Vücudun herhangi bir kemiğinde gelişebilir, ancak genellikle uzun kemiklerde, yani kol ve bacak kemiklerinde daha sık görülür. Çoğunlukla genç yetişkinlerde ve çocuklarda ortaya çıkar, ancak herhangi bir yaş grubunda da görülebilir. Bu hastalık, primer (birincil) veya sekonder (ikincil) olarak sınıflandırılır.

Primer Kemik Kanseri

Kanserin doğrudan kemiğin kendisinde başladığı durumları ifade eder. Bu tür kanserler, kemiğin yapısını oluşturan hücrelerden kaynaklanır. Osteosarkom, kondrosarkom ve Ewing sarkomu gibi türler, primer kemik kanseri arasında yer alır. Her bir türün, hücresel yapısı ve hastalık sürecinde farklı özellikleri vardır. Nadir görülür, ancak hızlı bir şekilde yayılabilen bir türdür.

Sekonder Kemik Kanseri

Vücudun başka bir bölgesinde başlayan kanserin (örneğin akciğer, meme veya prostat kanseri) kemiğe metastaz yaparak yayıldığı durumlardır. Bu tür kanser, primer kanserden daha yaygındır ve genellikle ileri evredeki hastalıklarda ortaya çıkar. Primer kemik kanserinden farklı olarak, tedavi sürecinde primer kanserin türüne bağlı olarak değişiklikler gösterebilir.

Kemik Kanseri Türleri

Kemik kanseri, histolojik (hücresel yapı) ve anatomik özelliklerine göre sınıflandırılmaktadır.

Başlıca kemik kanseri türleri şunlardır:

1. Osteosarkom

Osteosarkom, en yaygın görülen primer kemik kanseri türüdür ve genellikle çocuklarda, ergenlerde ve genç yetişkinlerde teşhis edilir. Bu kanser, genellikle uzun kemiklerin uç kısımlarında, özellikle diz çevresinde gelişir. Osteosarkomun hızlı yayılma potansiyeli vardır ve tedavi sürecinde agresif bir yaklaşım gerektirir.

2. Kondrosarkom

Kondrosarkom, kemikte bulunan kıkırdak hücrelerinden kaynaklanan bir kanserdir. Genellikle orta yaş ve yaşlı bireylerde görülür ve osteosarkoma kıyasla daha yavaş büyür. Kondrosarkom, pelvis, omuz veya kaburga gibi kemiklerde gelişme eğilimindedir.

3. Ewing Sarkomu

Ewing sarkomu, çocuklar ve gençlerde sık görülen agresif bir kemik kanseri türüdür. Bu kanser türü, genellikle pelvis, uyluk kemikleri ve göğüs kafesinde gelişir. Hızla yayılan bir tür olduğu için erken teşhis edilmesi oldukça önemlidir.

4. Fibrosarkom ve Malign Fibroz Histiyositom

Bu tür kanserler, kemikteki bağ dokusundan gelişir ve çoğunlukla yaşlı bireylerde görülür. Fibrosarkom, yumuşak dokulara yayılabilen bir türdür ve genellikle uzuvlarda ortaya çıkar.

5. Dev Hücreli Kemik Tümörü

Dev hücreli kemik tümörü, genellikle iyi huylu olmasına rağmen, zaman zaman kötü huylu forma dönüşebilir. Bu tümör türü, genellikle bacaklarda ve kolların uzun kemiklerinde gelişir.

Kemik Kanseri Belirtileri

Kemik kanseri, kemik dokusunda oluşan bir tümördür ve belirtileri, kanserin evresine, türüne ve tümörün büyüklüğüne bağlı olarak değişebilir. Aşağıda kemik kanserinin yaygın belirtileri maddeler halinde detaylı bir şekilde açıklanmıştır:

1. Ağrı: Kemik kanserinin en sık görülen belirtisi ağrıdır. Bu ağrı genellikle kemik üzerinde hissedilir ve genellikle zamanla şiddetlenir. Özellikle gece saatlerinde, istirahat halinde veya fiziksel aktivite sırasında daha belirgin hale gelebilir. Ağrı, başlangıçta hafif olabilir ancak zamanla daha dayanılmaz hale gelebilir.
2. Şişlik ve Hassasiyet: Tümörün büyümesiyle birlikte, kemik üzerinde veya etrafındaki yumuşak dokularda şişlik ve hassasiyet oluşabilir. Bu şişlik, deri altında kitle gibi görülebilir ve elle hissedilebilir. Özellikle eklem bölgelerinde veya kemik çıkıntılarının üzerinde daha belirgin hale gelir.
3. Kırıklar: Kemik kanseri, kemiklerin zayıflamasına ve kırılma riskini artırabilir. Küçük bir travma veya düşük dereceli bir yaralanma, kırığa neden olabilir. Özellikle uzun kemiklerde (bacak, kol) görülen bu durum, kemik sağlığı için bir uyarı işareti olabilir.
4. Vücutta Genel Rahatsızlık: Kemik kanseri olan bazı kişilerde yorgunluk, halsizlik ve genel bir kötü hissetme durumu görülebilir. Bu belirtiler, kanserin ilerlemesiyle birlikte daha belirgin hale gelebilir ve kişinin yaşam kalitesini olumsuz etkileyebilir.
5. Kilo Kaybı: Kemik kanseri olan bazı hastalar aniden kilo kaybı yaşayabilirler. Nedeni tam olarak bilinmese de, kanserin genel vücut üzerindeki metabolik etkileri bu duruma yol açabilir. Özellikle kilo kaybı ciddi bir seviyeye ulaştığında doktor tarafından değerlendirilmesi gereken bir işaret olabilir.
6. Sinir Sıkışması ve Kas Güçsüzlüğü: Kemik tümörü, sinirlere baskı yaparak ağrı, uyuşma, karıncalanma ve güçsüzlük gibi sinir sistemi semptomlarına yol açabilir. Özellikle bel ve boyun bölgelerinde bu tür belirtiler daha sık görülür ve tedavi edilmediğinde kalıcı sinir hasarlarına yol açabilir.

Bu belirtiler, kemik kanserinin erken teşhisi ve tedavi süreci için önemli ipuçları sunar. Ancak, bu belirtilerin bir kısmı başka sağlık sorunlarına da işaret edebilir. Dolayısıyla, herhangi bir belirgin semptom ortaya çıktığında veya mevcut belirtiler kötüleştiğinde bir sağlık profesyoneline danışmak önemlidir.

Kemik Kanseri Nedenleri

Kemik kanseri, kemik dokusunda anormal hücrelerin kontrolsüz şekilde çoğalması sonucu oluşan bir hastalıktır. Kemik dokusunda kanser hücrelerinin oluşum mekanizması oldukça karmaşıktır ve çeşitli etiyolojik faktörlerin bir araya gelmesiyle ortaya çıkar. Bu bölümde, kemik kanserinin nedenleri detaylı bir şekilde ele alınacaktır.

1. Genetik Faktörler

Genetik yatkınlık, kemik kanserinin en önemli nedenlerinden biridir. Ailede kemik kanseri öyküsü olan bireyler, genetik mutasyonlar veya belirli genlerdeki anormallikler nedeniyle daha yüksek risk altındadır. Bazı genetik sendromlar, örneğin Li-Fraumeni sendromu ve Gardner sendromu, kemik kanserine yatkınlığı artırabilir. Bu sendromlar, kanser genlerinin değişmesiyle veya silinmesiyle ilişkilidir ve hücrelerin normal kontrol mekanizmalarını devre dışı bırakabilir. Ayrıca, retinoblastom gibi belirli genetik bozukluklar da kemik kanserinin gelişim riskini artırabilir.

2. İkincil Nedenler ve İleri Yaş

Kemik kanseri, genellikle ileri yaşlarda daha sık görülür. Yaşlanma ile birlikte kemik dokusunun doğal yıpranması, genetik değişikliklerin birikmesi ve hücre bölünmelerinin artması, kanser hücrelerinin oluşumunu kolaylaştırabilir. Ayrıca, bazı kemik kanserleri, özellikle yaşlı bireylerde, diğer kanser türlerinden metastaz yaparak kemik dokusunda görülebilir. Bu tür metastatik kemik kanserleri, primer bir tümörden kaynaklanabilir ve kemiklere yayılarak orijinal tümörün özelliklerini taşır.

3. Radyasyon ve Kimyasal Maruziyetler

Radyasyon maruziyeti, özellikle çocukluk çağında yüksek dozda radyasyona maruz kalan bireylerde kemik kanseri riskini artırabilir. Radyoterapi tedavisi gören hastalarda, tedavi sırasında verilen yüksek doz radyasyon, kemik dokusunda DNA hasarına yol açarak kanser gelişimini tetikleyebilir. Ayrıca, asbest, bazı kimyasallar ve ağır metaller gibi çevresel toksinlere maruz kalmak da kemik kanseri riskini artırabilir. Bu kimyasallar, hücrelerin genetik yapısında değişikliklere yol açarak kanser hücrelerinin oluşumunu kolaylaştırabilir.

4. Diğer Sağlık Sorunları ve Hastalıklar

Bazı önceden var olan sağlık sorunları veya hastalıklar, kemik kanseri riskini artırabilir. Örneğin, Paget hastalığı gibi kemik hastalıkları, kemik yapısında anormalliklere yol açarak kanser riskini artırabilir. Ayrıca, kemik metastazları olan hastalar da kemik kanseri gelişimi için daha yüksek risk altındadır. Osteosarkom gibi belirli kemik kanser türleri, bu tür metastatik hastalıklarla ilişkilidir ve kemik kanserinin oluşumunda rol oynayabilir.

5. Travmalar ve Uzun Süreli İmmobilizasyon

Kemik kırıkları veya uzun süreli immobilizasyon (hareketsizlik) gibi fiziksel travmalar, kemik kanseri gelişim riskini artırabilir. Bu tür travmalar, kemik dokusunda iyileşme sürecinde anormal hücre çoğalmasına ve kontrolsüz hücresel bölünmelere yol açabilir. Ayrıca, uzun süreli hareketsizlik, kemik dokusunda zayıflamaya neden olabilir ve bu da kanser riskini artırabilir.

Bu nedenlerin yanı sıra, kemik kanserinin gelişiminde birçok karmaşık etkenin bir araya gelmesi söz konusu olabilir. Bu nedenle, kemik kanseri oluşumunun tam mekanizması hala tam olarak anlaşılamamış olup, ileri araştırmalara ihtiyaç duyulmaktadır.

Risk Faktörleri

Kemik kanserine neyin sebep olduğu açık değildir, ancak doktorlar aşağıdakiler de dahil olmak üzere belirli faktörlerin artan riskle ilişkili olduğunu bulmuşlardır:

1. Kalıtsal genetik sendromlar. Ailelerden geçen bazı nadir genetik sendromlar, Li-Fraumeni sendromu ve kalıtsal retinoblastoma dahil olmak üzere kemik kanseri riskini artırır.
2. Paget’in kemik hastalığı. Çoğunlukla yaşlı yetişkinlerde görülen Paget kemik hastalığı, daha sonra kemik kanseri gelişme riskini artırabilir.
3. Kanser için radyasyon tedavisi. Kanser için radyasyon tedavisi sırasında verilenler gibi yüksek dozda radyasyona maruz kalmak, gelecekte kemik kanseri riskini artırır.

Kemik Kanseri Tanısı

Kemik kanseri tanısında kullanılan yöntemler, hastalığın türüne ve yayılımına göre değişiklik gösterir.

Tanı sürecinde izlenen başlıca yöntemler şunlardır:

1. Radyolojik Görüntüleme: Röntgen, MRI (Manyetik Rezonans Görüntüleme) ve CT (Bilgisayarlı Tomografi) taramaları, kemiklerdeki anormalliklerin tespit edilmesinde yaygın olarak kullanılır.
2. Biyopsi: Kesin tanı için, etkilenen kemik dokusundan alınan örneklerin laboratuvar ortamında incelenmesi gerekir. Biyopsi, kanserin türünü ve malignite derecesini belirlemede hayati önem taşır.
3. Kan Testleri: Bazı türlerde, kanda belirli biyomarkerların varlığı, hastalığın tespitine yardımcı olabilir.

İğne veya Cerrahi Biyopsiler

Doktorunuz, laboratuvar testleri için tümörden bir doku örneğinin (biyopsi) alınmasına yönelik bir prosedür önerebilir. Test, doktorunuza dokunun kanserli olup olmadığını ve eğer öyleyse ne tür bir kansere sahip olduğunuzu söyleyebilir. Ayrıca tümör hücrelerinin hızlı mı yoksa yavaş mı büyüdüğünü ortaya çıkarabilir.

Kemik kanserini teşhis etmek için kullanılan biyopsi prosedürlerinin türleri şunlardır:

• Cildinize ve bir tümöre bir iğne sokmak. İğne biyopsisi sırasında doktorunuz cildinize ince bir iğne sokar ve onu tümöre yönlendirir. Doktorunuz tümörden küçük doku parçalarını çıkarmak için iğneyi kullanır.
• Test için bir doku örneğinin çıkarılması ameliyatı. Cerrahi biyopsi sırasında doktorunuz cildinizde bir kesi yaparak tümörün tamamını veya bir kısmını çıkarır.

İhtiyacınız olan biyopsi tipinin ve nasıl yapılması gerektiğine ilişkin ayrıntıların belirlenmesi, tıbbi ekibinizin dikkatli bir planlama yapmasını gerektirir. Doktorların biyopsiyi kemik kanserinin alınmasına yönelik gelecekteki ameliyatlara müdahale etmeyecek şekilde yapması gerekiyor. Bu nedenle biyopsinizden önce doktorunuzdan kemik tümörlerinin tedavisinde geniş deneyime sahip doktorlardan oluşan bir ekibe yönlendirmesini isteyin.

Kemik Kanseri Aşamaları

Doktorunuz teşhisi doğrularsa kanserin yayılımını (evresini) belirlemeye çalışır çünkü bu tedavi seçeneklerinize yön verecektir.

Dikkate alınması gereken faktörler şunları içerir:

• Tümörün boyutu
• Kanser ne kadar hızlı büyüyor?
• Omurgadaki bitişik omurlar gibi etkilenen kemiklerin sayısı
• Kanserin vücudun diğer bölgelerine yayılıp yayılmadığı

Kemik kanserinin evreleri 0’dan IV’e kadar değişen Romen rakamlarıyla gösterilir. En düşük aşamalar tümörün daha küçük ve daha az agresif olduğunu gösterir. Aşama IV’te kanser vücudun diğer bölgelerine yayıldı.

Kemik Kanseri Tedavisi

Kemik kanseri tedavisinde kullanılan yöntemler, kanserin tipi, evresi, hastanın genel sağlık durumu ve bireysel ihtiyaçlarına göre belirlenir. Tedavi yaklaşımları genellikle multidisipliner bir ekip tarafından planlanır ve aşağıdaki yöntemleri içerebilir:

1. Cerrahi Tedavi

• Tümör Rezeksiyonu: Kanserli dokunun, çevresindeki sağlıklı doku marjlarıyla birlikte çıkarılması esas alınır.
  • Limb-Sparing Surgery (Ekstremite Koruyucu Cerrahi): Kol veya bacağın kesilmesini önlemek için uygulanır.
  • Amputasyon: Tümörün boyutu veya yeri nedeniyle ekstremiteyi korumanın mümkün olmadığı durumlarda tercih edilir.
• Rekonstrüktif Cerrahi: Rezeksiyon sonrası fonksiyonun korunması veya yeniden kazandırılması için protezler, kemik greftleri veya biyomateryaller kullanılır.

2. Kemoterapi

• Sistemik Kemoterapi: Kanserli hücrelerin büyümesini ve çoğalmasını engellemek için ilaçların intravenöz veya oral olarak uygulanmasıdır.
  • Neoadjuvan Kemoterapi: Cerrahiden önce uygulanarak tümör boyutunu küçültür.
  • Adjuvan Kemoterapi: Cerrahiden sonra kalan mikroskobik kanser hücrelerini yok etmek için uygulanır.
• Genellikle osteosarkom ve Ewing sarkomu gibi kemik kanseri türlerinde standart tedavi protokolünün bir parçasıdır.

3. Radyoterapi

• Dışsal Radyoterapi: Kanser hücrelerini öldürmek için yüksek enerjili ışınların odaklanarak uygulanmasıdır.
• Cerrahi olarak çıkarılması zor veya imkânsız olan tümörlerde birincil tedavi olarak kullanılabilir.
• Brakiterapi: Radyoaktif bir kaynağın tümör dokusunun yakınına yerleştirilmesiyle yapılır.
• Ağrının yönetiminde de etkili bir yöntemdir.

4. Hedefe Yönelik Tedavi

• Moleküler Hedefleme: Kanser hücrelerine özgü protein veya genetik özellikleri hedef alır.
• Monoklonal Antikorlar: Kemik kanserine özgü biyolojik yolları hedefleyerek hücre büyümesini durdurur.
• Özellikle metastatik veya tedaviye dirençli vakalarda umut vaat eder.

5. Bağışıklık Tedavisi (Immunoterapi)

• Vücudun bağışıklık sistemini aktive ederek kanser hücrelerini tanıyıp yok etmesini sağlar.
• İmmün kontrol noktası inhibitörleri ve tümör aşıları bu kapsamda değerlendirilebilir.

6. Kök Hücre Nakli

• Kemoterapi veya radyoterapi sonrasında kemik iliğinin zarar görmesi durumunda kullanılır.
• Hastaya ait veya donörden alınan sağlıklı kök hücrelerin nakledilmesiyle kan hücresi üretimi yeniden başlatılır.

7. Palyatif Tedavi

• İleri evre hastalarda semptomları yönetmek ve yaşam kalitesini artırmak için uygulanır.
• Ağrı Yönetimi: Opioidler, radyoterapi veya sinir blokları ile sağlanır.
• Fizik Tedavi: Hareket kabiliyetini ve kas gücünü korumak için fiziksel rehabilitasyon uygulanır.

8. Klinik Araştırmalar ve Deneysel Tedaviler

• Yeni ilaçlar, gen terapileri veya yenilikçi tedavi kombinasyonlarını test etmek için hastalar klinik araştırmalara dahil edilebilir.
• Hedeflenmiş gen terapisi ve CRISPR gibi ileri teknikler gelecekteki tedavi seçenekleri arasında yer alabilir.

Bu tedavi yöntemleri, genellikle kombine şekilde uygulanarak en iyi sonuçların elde edilmesi hedeflenir. Hastalar ve yakınları, tedavi sürecinde aktif olarak bilgilendirilerek süreçteki rolleri ve beklenen sonuçlar hakkında bilinçlendirilir.

Sonuç

Nadir görülen ancak ciddi sonuçlar doğurabilen bir hastalık olup, erken teşhis ve uygun tedavi ile kontrol altına alınabilir. Kemik kanserinin türüne göre tedavi seçenekleri farklılık gösterse de, genel tedavi yaklaşımları cerrahi müdahale, kemoterapi ve radyoterapi kombinasyonunu içermektedir. Günümüzde geliştirilen yeni tedavi yöntemleri ve genetik araştırmalar, kemik kanseri tedavisinde önemli ilerlemeler sağlamaktadır.

Referanslar:

1. Kemik Kanseri: Nedir, Türleri, 6 Belirtisi Ve Tedavisi
2. Gelderblom, H., et al. (2008). “The Epidemiology of Primary Bone Cancer.” Sarcoma, 2008.
3. Huvos, A. G. (1991). “Bone Tumors: Diagnosis, Treatment, and Prognosis.” W.B. Saunders Company.
4. Fuchs, B., & Pritchard, D. J. (2002). “Etiology of Osteosarcoma.” Clinical Orthopaedics and Related Research, 397, 40-52.
5. Picci, P. (2007). “Osteosarcoma (Osteogenic Sarcoma).” Orphanet Journal of Rare Diseases, 2(1), 6.
6. Marina, N., et al. (2004). “Survival comparison between aggressive multimodality therapy and conventional chemotherapy for osteosarcoma.” Journal of Clinical Oncology, 22(5), 1103-1110.
7. Bernstein, M., et al. (2006). “Incidence of Osteosarcoma in Childhood.” Journal of Pediatric Hematology/Oncology, 28(6), 473-479.
8. Bielack, S. S., et al. (2002). “Prognostic factors in high-grade osteosarcoma.” Journal of Clinical Oncology, 20(6), 1384-1395.
9. Misaghi, A., et al. (2018). “Osteosarcoma: A comprehensive review.” Sicot-J, 4.
10. Fletcher, C. D., et al. (2002). “Pathology and Genetics of Tumours of Soft Tissue and Bone.” World Health Organization Classification of Tumours.
11. Arndt, C. A., & Crist, W. M. (1999). “Common musculoskeletal tumors of childhood and adolescence.” New England Journal of Medicine, 341(5), 342-352.
12. McTiernan, A., et al. (2006). “Biology and treatment of osteosarcoma.” Pediatric Blood & Cancer, 46(5), 551-560.
13. Grimer, R. J., et al. (2010). “Osteosarcoma: Extending the limits of treatment.” The Lancet Oncology, 11(12), 1202-1210.
14. Chou, A. J., et al. (2009). “Osteosarcoma: Biology, treatment, and future directions.” Pediatric Blood & Cancer, 52(1), 102-108.
15. Rizzoli, R., et al. (2003). “Epidemiology of Bone Cancer.” Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, 88(6), 3007-3012.
16. Damron, T. A., et al. (2007). “Osteosarcoma, chondrosarcoma, and Ewing’s sarcoma.” Cancer Treatment and Research, 135, 223-244.
17. Anderson, M. E. (2013). “Update on Survival in Osteosarcoma.” Orthopedic Clinics of North America, 44(1), 283-292.
18. Isakoff, M. S., et al. (2015). “Osteosarcoma: Current treatment and a collaborative pathway to success.” Journal of Clinical Oncology, 33(27), 3029-3035.
19. Lewis, I. J., et al. (2007). “The past, present and future of Ewing’s sarcoma.” European Journal of Cancer, 43(18), 2807-2816
20. Bleyer, A., et al. (1997). “Osteosarcoma: The adolescent and young adult experience.” Cancer, 79(7), 1583-1590.
21. Kager, L., et al. (2003). “Osteosarcoma in children and young adults: Experience of the Cooperative Osteosarcoma Study Group (COSS).” Cancer, 98(10), 2457-2468.
22. Meyers, P. A., et al. (2008). “Osteosarcoma: The addition of muramyl tripeptide to chemotherapy improves overall survival—a report from the Children’s Oncology Group.” Journal of Clinical Oncology, 26(4), 633-638.
23. Bacci, G., et al. (2002). “Prognostic factors in nonmetastatic Ewing’s sarcoma of bone treated with adjuvant chemotherapy.” Cancer, 94(3), 933-942.
24. Whelan, J., et al. (2012). “Survival from Ewing sarcoma: Prognostic factors in a large European series.” European Journal of Cancer, 48(13), 2369-2375.
25. Bieling, P., et al. (2001). “Tumor volume as a predictor of outcome in localized Ewing’s sarcoma of bone.” Journal of Clinical Oncology, 19(13), 3110-3115.
26. Marina, N. M., et al. (2011). “Biology and therapeutic advances for pediatric osteosarcoma.” The Oncologist, 16(3), 312-320.
27. Ferrari, S., et al. (2001). “Prognostic factors in non-metastatic osteosarcoma of the extremity.” Journal of Clinical Oncology, 19(6), 1691-1699.
28. Mankin, H. J., et al. (1996). “Survival data for 648 patients with osteosarcoma.” Clinical Orthopaedics and Related Research, 324, 1-12.
29. Schiller, A. L., et al. (1978). “Bone tumors: Diagnosis, treatment, and prognosis.” Journal of the American Medical Association, 240(13), 1419-1420.
30. Dorfman, H. D., & Czerniak, B. (1995). “Bone cancers.” Cancer, 75(S1), 203-210.
31. Huvos, A. G., et al. (1987). “Osteogenic sarcoma: The relationship of chemotherapy to prognosis.” Cancer, 59(8), 1499-1505
32. https://scholar.google.com/
33. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/
34. https://www.researchgate.net/
35. https://www.mayoclinic.org/
36. https://www.nhs.uk/
37. https://www.webmd.com/