100 / 100

Adrenal bezleri, böbreklerin üst kısmında yer alan ve hormon üreten küçük bezlerdir. Bu bezler, vücudun birçok önemli fonksiyonunu düzenleyen hormonlar salgılar. Adrenal bezlerden salgılanan hormonlar arasında kortizol, aldosteron ve adrenalin gibi kritik öneme sahip bileşikler bulunmaktadır. Bu hormonlar, stres yönetimi, kan basıncı düzenlemesi ve enerji metabolizması gibi vücudun temel işlevlerinde rol oynar. Ancak, adrenal bezlerde meydana gelen tümörler bu dengeleri bozabilir ve ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir. Adrenal tümörler, çoğu zaman belirti vermeyen ya da hafif semptomlarla kendini gösteren, bu nedenle tanısı güç olan oluşumlardır. Bu yazıda, adrenal tümörlerin belirtileri, teşhis yöntemleri ve tedavi süreçleri hakkında detaylı bilgi verilecektir.

Sağlık Bilgisi İçeriği

Adrenal Tümörlerin 3 Belirtisi, Türleri, Teşhisi Ve Tedavisi

Adrenal tümörler, iyi huylu (benign) veya kötü huylu (malign) olabilen yapılar olup, genellikle hormon üretimini etkileyerek klinik bulgulara neden olur. İyi huylu tümörler genellikle fonksiyonel değildir ve hormon üretmezken, kötü huylu tümörler hormon salgılayabilir ve vücutta çeşitli komplikasyonlara neden olabilir. Örneğin, Cushing sendromu veya feokromositoma gibi durumlar, adrenal tümörlerin aşırı hormon üretmesi sonucu ortaya çıkabilir. Bu tür durumlar, yalnızca hastanın yaşam kalitesini düşürmekle kalmaz, aynı zamanda yaşamı tehdit eden ciddi sağlık problemlerine de yol açabilir.

Adrenal tümörlerin tanısı genellikle, başka bir hastalığın araştırılması sırasında rastlantısal olarak konur. Ancak bazı vakalarda, adrenal tümörler belirgin belirtilerle kendini gösterebilir. Bu belirtiler arasında kilo alımı, kan basıncında ani yükselmeler, kas güçsüzlüğü ve ciltte incelme gibi semptomlar yer alır. Özellikle yüksek tansiyon ve diyabet gibi metabolik bozuklukları olan kişilerde adrenal tümör riski daha yüksek olabilir. Bu nedenle, belirtiler ortaya çıktığında zamanında tıbbi değerlendirme ve uygun teşhis yöntemlerinin kullanılması büyük önem taşır.

Tedavi yöntemleri ise tümörün tipine, boyutuna ve yayılım durumuna bağlı olarak değişiklik gösterir. İyi huylu tümörlerde genellikle cerrahi müdahale gerekmezken, kötü huylu tümörlerde cerrahi, radyoterapi ve kemoterapi gibi tedavi seçenekleri gündeme gelebilir. Tümörün hormonal aktivitesine bağlı olarak, hormon seviyelerini dengelemek amacıyla ilaç tedavisi de uygulanabilir. Bu yazının ilerleyen bölümlerinde, adrenal tümörlerin belirtileri, teşhis yöntemleri ve tedavi seçenekleri hakkında daha ayrıntılı bilgiler sunulacaktır.

Adrenal Tümör Nedir?

Adrenal tümörler, böbreklerin üzerinde yer alan adrenal bezlerde meydana gelen anormal hücre büyümeleridir. Adrenal bezler, vücutta hormon üretimi ve salınımı açısından kritik bir role sahiptir. Bu hormonlar arasında stresle başa çıkmayı sağlayan kortizol, tansiyonun düzenlenmesinde önemli olan aldosteron ve cinsiyet hormonlarının bir kısmı bulunur. Adrenal tümörler, genellikle iyi huylu (benign) veya kötü huylu (malign) olabilir. İyi huylu tümörler, büyümelerine rağmen çevredeki dokulara yayılmayan kitlelerdir ve genelde tehlike oluşturmazlar. Ancak, kötü huylu tümörler kanser özellikleri taşıyabilir ve diğer organlara metastaz yapma potansiyeline sahiptir. Her iki tür de adrenal bezlerin hormonal dengesini bozarak çeşitli sağlık sorunlarına neden olabilir.

Bu tümörler, fonksiyonel ve fonksiyonel olmayan olmak üzere iki gruba ayrılır. Fonksiyonel tümörler, genellikle aşırı hormon üretimine yol açarak Cushing sendromu, feokromositoma veya primer aldosteronizm gibi hastalıklara neden olabilir. Fonksiyonel olmayan tümörler ise hormon üretimi yapmaz, genellikle belirgin bir semptom yaratmaz ve sıklıkla başka bir sebeple yapılan görüntüleme testlerinde tesadüfen tespit edilir. Adrenal tümörlerin boyutları ve etkileri değişkenlik gösterebilir. Erken tanı ve tedavi, bu tür rahatsızlıkların komplikasyonlarını önlemek için hayati önem taşır. Bu nedenle adrenal tümörler hakkında bilinçli olmak, belirtileri fark edebilmek ve düzenli sağlık kontrollerini aksatmamak büyük bir öneme sahiptir.

Adrenal Tümörlerin Belirtileri Nelerdir?

Adrenal tümörler, genellikle küçük boyutlarda olduklarında belirti vermezler. Ancak büyümeye başladıkça veya hormon üretimini etkilediklerinde çeşitli semptomlara neden olabilirler. Adrenal tümörlerin belirtileri, tümörün türüne ve hormonal aktivitesine bağlı olarak farklılık gösterebilir.

Aşağıda, en yaygın adrenal tümör belirtiler ve bu belirtilerin olası nedenleri ele alınmıştır.

1. Hormon Salınımına Bağlı Belirtiler

Cushing Sendromu: Adrenal kortekste bulunan tümörler, aşırı kortizol üretimine neden olarak Cushing sendromu gelişimine yol açabilir. Bu durumun belirtileri arasında hızlı kilo alımı, özellikle karın ve yüz bölgesinde yağ birikimi, ciltte morluklar, kas güçsüzlüğü ve hipertansiyon yer alır.
Aldosteron Üretimi: Adrenal tümörler, fazla miktarda aldosteron hormonu üretirse, primer aldosteronizm adı verilen bir duruma yol açabilir. Bu durumda hastalar yüksek tansiyon, kas krampları, yorgunluk ve baş ağrısı gibi belirtiler yaşayabilir.
Feokromositoma: Adrenal medullada gelişen bu tür tümörler, aşırı adrenalin ve noradrenalin üretimine neden olabilir. Bu hormonlar, ani ve ciddi kan basıncı yükselmeleri, terleme, çarpıntı ve baş ağrısı gibi semptomlara yol açar.

2. Hormon Dışı Belirtiler

Karın Ağrısı ve Rahatsızlık: Büyük boyutlara ulaşan tümörler, çevre dokulara baskı yaparak karın ağrısı ve rahatsızlık hissi yaratabilir.
Sık İdrara Çıkma ve Susuzluk: Hormon dengesizlikleri, vücutta sıvı ve elektrolit dengesini bozarak sık idrara çıkma ve aşırı susuzluk gibi belirtilere neden olabilir.

3. Genel Belirtiler

Kilo Değişiklikleri: Adrenal tümörler, metabolizmayı etkileyerek ani kilo alımı veya kilo kaybına neden olabilir.
Yorgunluk ve Zayıflık: Hormon seviyelerindeki dengesizlikler, sürekli yorgunluk ve kas zayıflığına yol açabilir.
Psikolojik Belirtiler: Stres hormonu olan kortizolün fazla salgılanması, anksiyete, depresyon ve uyku bozuklukları gibi psikolojik belirtilere neden olabilir.

Adrenal Tümörlerin Türleri Nelerdir?

Adrenal tümörler, adrenal bezlerde gelişen anormal hücre büyümeleridir ve hem iyi huylu (benign) hem de kötü huylu (malign) olabilirler. Adrenal tümörler, adrenal bezlerin korteks veya medulla adı verilen iki ana kısmında oluşabilir. Bu tümörler, işlevselliğine, kökenine ve davranış özelliklerine göre farklı türlere ayrılır. İşte adrenal tümörlerin başlıca türleri:

1. Adrenal Korteks Tümörleri

Adrenal korteks, adrenal bezin dış kısmıdır ve steroid hormonlarının (kortizol, aldosteron ve cinsiyet hormonları) üretiminden sorumludur. Kortekste oluşan tümörler genellikle hormon üretip üretmemelerine göre sınıflandırılır.

Adenomlar (Benign Korteks Tümörleri):
- Adrenal kortekste gelişen iyi huylu tümörlerdir.
- Genellikle küçük ve işlevsizdirler, yani hormon üretmezler.
- İşlevsel adenomlar, fazla kortizol, aldosteron veya cinsiyet hormonları üretebilir.
  - Kortizol üreten adenomlar: Cushing sendromuna yol açabilir.
  - Aldosteron üreten adenomlar: Primer aldosteronizm (Conn sendromu) adı verilen bir duruma neden olabilir.
  - Cinsiyet hormonu üreten adenomlar: Androjen veya östrojen fazlalığına neden olabilir, bu da kadınlarda veya erkeklerde anormal cinsiyet özellikleri gelişmesine yol açabilir.
Adrenokortikal Karsinom (Malign Korteks Tümörleri):
- Nadir görülür, ancak oldukça agresif bir tümör türüdür.
- Hem işlevsel hem de işlevsiz olabilirler.
- İşlevsel tümörler genellikle kortizol, aldosteron veya cinsiyet hormonları üretir ve hızlı hormonal değişimlere neden olabilir.

2. Adrenal Medulla Tümörleri

Adrenal medulla, adrenal bezin iç kısmıdır ve katekolamin adı verilen hormonları (adrenalin ve noradrenalin) üretir. Medulladan kaynaklanan tümörler genellikle aşağıdaki türlerdedir:

Feokromositom:
- Adrenal medullada gelişen, genellikle iyi huylu olan, ancak hormon üreten bir tümördür.
- Aşırı miktarda adrenalin ve noradrenalin salgılayarak yüksek tansiyon, çarpıntı, baş ağrısı ve aşırı terleme gibi semptomlara neden olabilir.
- Nadir durumlarda malign olabilir ve metastaz yapabilir.
Paragangliom:
- Adrenal medullanın dışındaki nöral krest hücrelerinden köken alan ve adrenal medullaya benzer özellikler gösteren tümörlerdir.
- İşlevsel veya işlevsiz olabilirler.
- Genetik mutasyonlarla ilişkilendirilebilir ve ailesel bir yatkınlık gösterebilir.

3. Metastatik Tümörler

Adrenal bezler, diğer organlardan kaynaklanan kanserlerin metastaz yapabildiği bölgelerden biridir. Özellikle akciğer, meme, böbrek ve melanom kanserleri adrenal bezlere sıklıkla metastaz yapar.

Metastatik tümörler genellikle işlevsizdir, ancak adrenal bezin genel yapısını etkileyebilir ve hormon üretimini bozabilir.
Tanı genellikle primer tümörün teşhisiyle birlikte konulur.

4. Adrenal Miyelolipom

Adrenal miyelolipom, yağ dokusu ve kemik iliği benzeri materyalden oluşan nadir bir iyi huylu tümördür. Genellikle semptomlara neden olmaz ve rastlantısal olarak tespit edilir.

5. Nöroblastom

Çocuklarda görülen en yaygın adrenal tümörlerden biridir. Adrenal medulladan kaynaklanır ve genellikle malign bir yapıya sahiptir. Hızla büyüyebilir ve metastaz yapabilir.

6. Fonksiyonel ve Fonksiyonel Olmayan Tümörler

Adrenal tümörler ayrıca hormon üretimi yapıp yapmamalarına göre de sınıflandırılır:

Fonksiyonel Tümörler: Hormon üretimi yapan tümörlerdir ve genellikle hastalık belirtilerine neden olur.
Fonksiyonel Olmayan Tümörler: Hormon üretmezler ve genellikle rastlantısal olarak tespit edilirler.

7. Kistik Adrenal Tümörler

Adrenal bezde sıvı dolu kist şeklinde oluşumlar da görülebilir. Çoğu iyi huyludur ve nadiren semptomlara yol açar.

Adrenal Tümörlerin Teşhisi

1. Klinik Değerlendirme

Teşhis sürecinin ilk aşaması hastanın klinik öyküsünün alınması ve semptomlarının değerlendirilmesidir. Adrenal tümörlerin semptomları tümörün hormonal aktivitesine ve büyüklüğüne bağlı olarak değişiklik gösterebilir:

Fonksiyonel Tümörler: Cushing sendromu (kortizol aşırı salgısı), primer aldosteronizm (aldosteron aşırı salgısı) veya feokromositoma (katekolamin aşırı salgısı) belirtileri gösterebilir. Bu semptomlar arasında kilo alımı, hipertansiyon, taşikardi, aşırı terleme ve kas güçsüzlüğü bulunabilir.
Fonksiyonel Olmayan Tümörler: Genellikle asemptomatiktir ve tesadüfen keşfedilir.

2. Fizik Muayene

Fizik muayene sırasında, hormonel aşırı üretime bağlı olabilecek spesifik bulgular değerlendirilir:

Yüzde yağlanma ve karın bölgesinde belirgin yağ birikimi (Cushing sendromu)
Ciltte inceleme, morumsu strialar ve morarma eğilimi
Hipertansiyon veya ani kan basıncı değişiklikleri
Kas zayıflığı ve osteoporoz belirtileri

3. Laboratuvar Testleri

Biyokimyasal testler, adrenal tümörlerin fonksiyonel olup olmadığını belirlemek için kullanılır. Temel testler şunlardır:

Kortizol Testleri: Deksametazon baskılama testi veya serbest idrar kortizol testi, kortizol aşırı üretimini değerlendirmek için kullanılır.
Plazma ve İdrar Katekolaminleri: Feokromositoma şüphesinde katekolaminler ve metanefrin düzeyleri ölçülür.
Plazma Renin ve Aldosteron Düzeyleri: Primer aldosteronizm şüphesi durumunda renin-aldosteron oranı değerlendirilir.
Adrenal Androjenler: Adrenal tümörlerin androjen salgılayıp salgılamadığını anlamak için dehidroepiandrosteron sülfat (DHEA-S) seviyesi incelenir.

4. Görüntüleme Teknikleri

Adrenal tümörlerin boyutunu, yapısını ve yayılımını değerlendirmek için görüntüleme yöntemleri kritik bir rol oynar:

Bilgisayarlı Tomografi (BT): Tümörün boyutunu, yoğunluğunu ve yağ içerip içermediğini tespit etmek için kullanılır. Adrenal adenomlarda düşük Hounsfield ünitesi (<10) tipiktir.
Manyetik Rezonans Görüntüleme (MR): Adrenal tümörlerin doku özelliklerini daha detaylı incelemek için kullanılır. Özellikle feokromositoma veya metastatik tümörlerin ayırt edilmesinde yararlıdır.
Pozitron Emisyon Tomografisi (PET): Malignite şüphesinde tümörün metabolik aktivitesini değerlendirmek için kullanılır.

5. İğne Biyopsisi

Adrenal tümörlerde biyopsi genellikle önerilmez, çünkü maligniteler veya feokromositoma durumunda biyopsi ciddi komplikasyonlara yol açabilir. Ancak metastatik tümör şüphesi durumunda, biyokimyasal ve görüntüleme bulguları yetersizse biyopsi düşünülebilir.

6. Diferansiyel Teşhis

Adrenal tümörlerin teşhisi sırasında malignite ve fonksiyonel tümörlerin ayırt edilmesi önemlidir:

Adrenal kitlelerin çoğu benign ve fonksiyonel değildir (adrenal insidentaloma).
Hormon üreten tümörlerin klinik ve biyokimyasal özellikleri ile malign tümörlerin görüntüleme bulguları ayırt edilmeye çalışılır.

7. Multidisipliner Yaklaşım

Adrenal tümörlerin teşhisi karmaşık bir süreç olabilir ve genellikle endokrinologlar, radyologlar ve cerrahların iş birliğini gerektirir. Her bir hasta için kişiselleştirilmiş bir teşhis ve tedavi planı oluşturulmalıdır.

Adrenal Tümörlerin Tedavisi Nasıl Yapılır?

Adrenal tümörlerin tedavisi, tümörün tipi, boyutu, hormonal aktivitesi ve hastanın genel sağlık durumu gibi faktörlere bağlı olarak değişiklik göstermektedir. Tedavi yaklaşımının belirlenmesi multidisipliner bir değerlendirme gerektirir ve genellikle endokrinologlar, cerrahlar, onkologlar ve radyologlar tarafından ortaklaşa planlanır.

1. Cerrahi Tedavi

Adrenal tümörlerin tedavisinde cerrahi genellikle birincil tedavi seçeneğidir. Özellikle hormon üreten ya da kötü huylu (malign) olduğu düşünülen tümörler için tercih edilir. Cerrahi yöntemler şunlardır:

Laparoskopik Adrenalektomi: Küçük ve iyi huylu olduğu düşünülen tümörlerde minimal invaziv cerrahi yöntemi kullanılır. Bu yöntem daha az ağrı, daha kısa iyileşme süresi ve minimal yara izi ile avantaj sağlar.
Açık Adrenalektomi: Tümör büyükse, çevre dokulara yayılmışsa ya da malignite şüphesi varsa açık cerrahi tercih edilir. Bu yöntem, tümörün tamamen çıkarılmasını sağlamak için daha geniş bir görüş alanı sunar.

2. Medikal Tedavi

Cerrahiye uygun olmayan hastalar ya da hormon salgılayan tümörlerin kontrol altına alınması için ilaç tedavisi uygulanabilir:

Hormon Blokörleri: Hormon üreten tümörlerde, aşırı hormon salgısını kontrol altına almak için spesifik ilaçlar kullanılır. Örneğin, feokromositomalarda kan basıncını kontrol etmek için alfa-blokerler ve beta-blokerler reçete edilebilir.
Mitotan Tedavisi: Adrenal korteks kanseri olan hastalarda, hormon üretimini baskılamak ve tümör hücrelerini yok etmek için kullanılabilir.
Kemoterapi: Adrenal korteks kanseri gibi malign tümörlerde, tümörün yayılmasını durdurmak veya yavaşlatmak için kullanılabilir.

3. Radyoterapi

Adrenal tümörler için radyoterapi nadiren ilk tercih edilen tedavi yöntemidir. Ancak ameliyat sonrası tümörün tekrarlama riskini azaltmak veya metastaz yapmış tümörleri kontrol altına almak için kullanılabilir.

4. Gözlem ve İzlem

Küçük ve hormon üretmeyen adrenal tümörler genellikle cerrahi müdahaleye gerek duyulmadan izlenebilir. Bu tür tümörler için şu yaklaşım benimsenir:

Düzenli Görüntüleme: Tümörün boyutunda artış olup olmadığını takip etmek için belirli aralıklarla bilgisayarlı tomografi (BT) veya manyetik rezonans görüntüleme (MR) yapılır.
Hormon Testleri: Tümörün hormonal aktivite kazanıp kazanmadığını anlamak için periyodik olarak hormon seviyeleri ölçülür.

5. Hedefe Yönelik Tedaviler

Son yıllarda adrenal tümörlerde genetik ve moleküler mekanizmaların daha iyi anlaşılması, hedefe yönelik tedavilerin gelişmesini sağlamıştır. Bu tedaviler, belirli genetik mutasyonları veya biyokimyasal yolları hedef alarak tümör büyümesini durdurmayı amaçlar. Özellikle nadir görülen ve kemoterapiye dirençli tümörlerde bu yöntem umut vaat etmektedir.

6. Palyatif Tedavi

Adrenal tümör metastaz yapmışsa ya da ileri evredeyse, hastanın yaşam kalitesini artırmayı amaçlayan palyatif tedaviler uygulanır. Bu tedaviler, ağrıyı azaltmak, hormonal dengesizlikleri düzeltmek ve organ fonksiyonlarını desteklemek için planlanır.

Tedavi Süreci ve Sonrası

Adrenal tümör tedavisinin ardından hastaların düzenli olarak izlenmesi önemlidir. Bu süreçte:

Cerrahi sonrası komplikasyonların değerlendirilmesi,
Hormon dengesizliklerinin izlenmesi ve gerekirse tedavi edilmesi,
Tümörün tekrarlama riskine karşı periyodik kontrol testleri yapılmalıdır.

Her hasta için bireysel olarak belirlenen bu yaklaşımlar, tedavi başarısını artırır ve hastanın yaşam kalitesini optimize eder.

Sonuç

Adrenal tümörler, adrenal bezlerin işlevlerini etkileyerek vücutta ciddi hormonal dengesizliklere ve sağlık sorunlarına neden olabilen önemli bir rahatsızlık grubudur. İyi huylu tümörler genellikle daha az risk taşır; ancak bazı durumlarda hormonal dengesizliklere bağlı olarak hastaların yaşam kalitesini olumsuz etkileyebilir. Öte yandan, kötü huylu adrenal tümörler erken teşhis edilmediğinde metastaz yaparak hayati tehlike yaratabilir. Bu nedenle, adrenal tümörlerin erken teşhisi ve doğru sınıflandırılması büyük bir önem taşır. Modern görüntüleme yöntemleri ve biyokimyasal testler sayesinde, adrenal tümörlerin türü ve işlevselliği hakkında detaylı bilgi edinmek mümkün olmuştur. Bu ilerlemeler, doğru tedavi stratejilerinin belirlenmesine olanak tanır.

Tedavi yöntemleri, tümörün boyutu, türü, fonksiyonel olup olmadığı ve hastanın genel sağlık durumu gibi faktörlere bağlı olarak değişkenlik gösterir. Cerrahi müdahaleler, özellikle fonksiyonel veya kötü huylu tümörlerde sıklıkla tercih edilen bir yöntemdir. Ayrıca, ilaç tedavileri ve radyoterapi gibi yöntemler de belirli durumlarda etkili olabilir. Adrenal tümörlerin yönetiminde multidisipliner bir yaklaşım benimsenmesi, tedavi başarısını artırmak için kritik bir öneme sahiptir. Hastaların düzenli kontrollerini aksatmaması ve belirtileri erkenden fark edebilmesi için toplumda bu konuda farkındalığın artırılması gereklidir. Sonuç olarak, adrenal tümörlerin erken teşhis ve tedavi edilmesi, hastaların hem yaşam süresini hem de yaşam kalitesini önemli ölçüde iyileştirebilir.

Referanslar:

Adrenal Tümörlerin 3 Belirtisi, Türleri, Teşhisi Ve Tedavisi
Young WF Jr. Management approaches to adrenal incidentalomas: a view from Rochester, Minnesota. Endocrinology and Metabolism Clinics of North America. 2000;29(1):159–185.
Mansmann G, Lau J, Balk E, Rothberg M, Miyachi Y, Bornstein SR. The clinically inapparent adrenal mass: update in diagnosis and management. Endocrine Reviews. 2004;25(2):309–340.
Barzon L, Scaroni C, Sonino N, Fallo F, Gregianin M, Macrì C, et al. Incidentally discovered adrenal tumors: endocrine and clinical implications. Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism. 1998;83(1):55–62.
Gaujoux S, Brennan MF. Recommendations for the management of adrenal incidentalomas. JAMA Surgery. 2015;150(9):837–838.
Fassnacht M, Arlt W, Bancos I, Dralle H, Newell-Price J, Sahdev A, et al. Management of adrenal incidentalomas: European Society of Endocrinology Clinical Practice Guideline. European Journal of Endocrinology. 2016;175(2):G1–G34.
Kebebew E, Reiff E, Duh QY, Clark OH, McMillan A. Prospective validation of the University of California, San Francisco, adrenal mass score for predicting malignancy. Archives of Surgery. 2006;141(10):961–967.
Libé R, Borget I, Ronchi CL, Zaggia B, Kroiss M, Kerkhofs T, et al. Prognostic factors in stage III-IV adrenocortical carcinomas (ACC): an international study. Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism. 2015;100(9):3330–3338.
Mitelman F, Johansson B, Mertens F. The impact of translocations and gene fusions on cancer causation. Nature Reviews Cancer. 2007;7(4):233–245.
Allolio B, Fassnacht M. Clinical review: Adrenocortical carcinoma: clinical update. Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism. 2006;91(6):2027–2037.
Schteingart DE. Management approaches to adrenal incidentalomas: a view from Ann Arbor, Michigan. Endocrinology and Metabolism Clinics of North America. 2000;29(1):127–139.
Icard P, Goudet P, Charpenay C, Andreassian B, Carnaille B, Chapuis Y, et al. Adrenocortical carcinomas: surgical trends and results of a 253-patient series from the French Association of Endocrine Surgeons study group. World Journal of Surgery. 2001;25(7):891–897.
Sherlock M, Scarsbrook A, Abbas A, Fraser S, Limumpornpetch P, Dineen R, et al. Adrenal incidentaloma. Endocrine Reviews. 2020;41(6):775–820.
Mansmann G, Meyer A, Rettinger E, Hahner S, Fassnacht M, Allolio B. Development of a novel risk score to predict malignancy in adrenal incidentalomas. European Journal of Endocrinology. 2010;162(3):437–443.
Grumbach MM, Biller BM, Braunstein GD, Campbell KK, Carney JA, Godley PA, et al. Management of the clinically inapparent adrenal mass (“incidentaloma”). Annals of Internal Medicine. 2003;138(5):424–429.
Kebebew E, Siperstein AE, Clark OH, Duh QY. Results of laparoscopic adrenalectomy for suspected and unsuspected malignant adrenal neoplasms. Archives of Surgery. 2002;137(8):948–953.
Kloos RT, Gross MD, Francis IR, Korobkin M, Shapiro B. Incidentally discovered adrenal masses. Endocrine Reviews. 1995;16(4):460–484.
Terzolo M, Stigliano A, Chiodini I, Loli P, Furlani L, Cerquetti L, et al. AME position statement on adrenal incidentaloma. European Journal of Endocrinology. 2011;164(6):851–870.
Zarnegar R, Gill IS, Angelos P, Brunt LM, Grogan RH, Moley JF, et al. American Association of Endocrine Surgeons Guidelines for Definitive Management of Primary Hyperparathyroidism. Journal of the American College of Surgeons. 2014;219(3):437–447.
Libé R. Adrenocortical carcinoma (ACC): diagnosis, prognosis, and treatment. Frontiers in Cell and Developmental Biology. 2015;3:45.
Bancos I, Tamhane S, Shah M, Delivanis DA, Alahdab F, Arlt W, et al. Diagnosis of endocrine disease: The diagnostic performance of adrenal biopsy: A systematic review and meta-analysis. European Journal of Endocrinology. 2016;175(6):R65–R80.
Fassnacht M, Libé R, Kroiss M, Allolio B. Adrenocortical carcinoma: a clinician’s update. Nature Reviews Endocrinology. 2011;7(6):323–335.
Stojadinovic A, Ghosh N, Hoos A, Jaques DP, Brennan MF. Adrenocortical carcinoma: clinical, morphologic, and molecular characterization. Journal of Clinical Oncology. 2003;21(5):881–889.
Lack EE. Tumors of the adrenal gland and extra-adrenal paraganglia. American Registry of Pathology. 2007.
Allolio B, Hahner S, Weismann D, Fassnacht M. Management of adrenocortical carcinoma. Clinical Endocrinology. 2004;60(3):273–287.
Ronchi CL, Sbiera S, Leich E, Henzel K, Rosenwald A, Allolio B, et al. Single nucleotide polymorphism array profiling of adrenocortical carcinomas: frequent chromosomal imbalances and association with the IGF2 overexpression. Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism. 2012;97(5):E795–E804.
Thompson GB, Young WF Jr. Adrenal incidentaloma. Current Opinion in Oncology. 2003;15(1):84–90.
Copeland PM. The incidentally discovered adrenal mass. Annals of Internal Medicine. 1983;98(6):940–945.
Else T, Kim AC, Sabolch A, Raymond VM, Kandathil A, Caoili EM, et al. Adrenocortical carcinoma. Endocrine Reviews. 2014;35(2):282–326.
Icard P, Chapuis Y, Andreassian B, Bernard A, Proye C. Adrenocortical carcinomas: surgical trends and results of a 253-patient series from the French Association of Endocrine Surgeons study group. World Journal of Surgery. 2001;25(7):891–897.
Bittner JG 4th, Brunt LM. Evaluation and management of adrenal incidentalomas. Surgical Clinics of North America. 2016;96(6):1351–1364.
Sidhu S, Sywak M, Robinson B, Delbridge L. Adrenal incidentaloma: a contemporary surgical perspective. Current Opinion in Endocrinology, Diabetes and Obesity. 2008;15(5):424–429.
Song JH, Chaudhry FS, Mayo-Smith WW. The incidental adrenal mass on CT: prevalence of adrenal disease in 1,049 consecutive adrenal masses in patients with no known malignancy. AJR American Journal of Roentgenology. 2008;190(5):1163–1168.
Stratakis CA, Chrousos GP. Adrenal incidentalomas and subclinical hypercortisolism. Trends in Endocrinology and Metabolism. 1998;9(10):394–400.
Kasperlik-Załuska AA, Kenigsberg H, Mika A, Papierska L, Rejdak R, Wójcik S. Incidentally discovered adrenal tumors: a lesson from observation of 1,444 patients. Hormone and Metabolic Research. 2008;40(4):289–295.
Glickman JN, Mortele KJ, Glickman JN, Tuncali K, Silverman SG. Incidentally discovered adrenal masses: the role of imaging. Radiology. 2004;230(1):13–24.
https://scholar.google.com/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/
https://www.researchgate.net/
https://www.nhs.uk/

Adrenal Tümörlerin 3 Belirtisi, Türleri, Teşhisi Ve Tedavisi

Sağlık Bilgisi Paylaş !