Çocukta İdrar Kaçırma Nedenleri Nelerdir? 5 Yaygın Neden

Çocukta idrar kaçırma, hem ebeveynler hem de çocuklar için oldukça zorlayıcı bir durum olabilir. Bu sorun, genellikle utanç verici ve rahatsız edici bir durum olarak algılanır, ancak altında yatan birçok farklı neden olabilir. İdrar kaçırma problemi, çocukların hem fiziksel hem de psikolojik gelişimlerini etkileyebilir ve bu nedenle dikkatle ele alınması gereken bir konudur. Çocukların yaş gruplarına ve gelişim aşamalarına göre değişiklik gösteren bu durumun sebeplerini anlamak, doğru tedavi yöntemlerini belirlemek açısından büyük önem taşır.

Çocukta İdrar Kaçırma Nedenleri Nelerdir? 5 Yaygın Neden

Genellikle iki ana kategoriye ayrılır: gündüz idrar kaçırma (diurnal enürezis) ve gece idrar kaçırma (noktürnal enürezis). Bu problemin altında yatan nedenler çok çeşitli olabilir ve genellikle birden fazla faktörün bir araya gelmesiyle ortaya çıkar. Fizyolojik sebeplerin yanı sıra, psikolojik, genetik ve çevresel etmenler de bu durumun gelişiminde rol oynayabilir. Örneğin, çocukların mesane kontrolünü sağlayamaması, nörolojik bozukluklar, stres, aile içi sorunlar gibi birçok etken tetikleyebilir. Bu yüzden her bir vakayı ayrı ayrı değerlendirmek ve bireysel bir yaklaşım geliştirmek önemlidir.

İdrar kaçırmanın toplumda yaygınlığı, yaş grubuna göre farklılık gösterebilir. Örneğin, 5 yaşındaki çocukların yaklaşık %15’i gece idrar kaçırma sorunu yaşarken, bu oran yaş ilerledikçe azalmaktadır. Ancak, 7 yaş ve üzeri çocuklarda bu sorunun devam etmesi, altta yatan başka bir sağlık probleminin göstergesi olabilir ve mutlaka uzman bir doktora danışılması gereklidir. Bu makalede, çocukta idrar kaçırma nedenleri detaylı bir şekilde ele alınacak, farklı türleri, etkileri ve tedavi yöntemleri üzerinde durulacaktır.

Ebeveynler için bu sorunun çözümü, genellikle sabır ve anlayış gerektirir. Çocuklarını cezalandırmak ya da utandırmak, sorunun çözümüne yardımcı olmaz, aksine durumu daha da kötüleştirebilir. Bu nedenle, ailelerin çocuklarıyla açık bir iletişim kurmaları ve profesyonel yardıma başvurmaları önemlidir. Çocukların bu durumu anlamlandırmaları ve başa çıkma stratejileri geliştirmeleri, tedavi sürecinin en önemli aşamalarından biridir. Şimdi, çocukta idrar kaçırma nedenlerini daha detaylı bir şekilde inceleyelim.

Çocukta İdrar Kaçırma Türleri

Çocukta idrar kaçırma, genellikle farklı türlere ayrılır ve her türün kendine özgü nedenleri, belirtileri ve tedavi yöntemleri vardır. İdrar kaçırmanın türünü belirlemek, doğru tedavi stratejisini belirlemek için kritik bir öneme sahiptir.

Aşağıda, çocuklarda görülen türleri ve bunların ayrıntılı açıklamalarını bulabilirsiniz.

1. Gece İdrar Kaçırma (Noktürnal Enürezis)

1.1 Tanım: Noktürnal enürezis, çocuğun gece uyurken istemsiz olarak idrar kaçırması durumudur. Genellikle 5 yaş ve üzeri çocuklarda görülür ve erkeklerde kızlara oranla daha yaygındır. Çocuğun uykuda idrarını tutamaması ve sabah kalktığında yatağını ıslak bulması ile karakterizedir.

1.2 Nedenler:

• Mesane Kapasitesinin Küçük Olması: Çocuğun mesanesi yaşına göre küçükse, gece boyunca üretilen idrarı tutmakta zorlanabilir.
• Hormonal Dengesizlikler: Antidiüretik hormon (ADH) eksikliği, gece idrar üretiminin fazla olmasına neden olabilir. Normalde ADH, böbreklerin gece boyunca daha az idrar üretmesini sağlar.
• Derin Uyku Bozukluğu: Bazı çocuklar, mesane doluluğunu hissetmek için yeterince derin olmayan bir uyku halindedirler. Bu durum, mesane dolduğunda bile çocuğun uyanamamasına ve idrar kaçırmasına neden olur.
• Genetik Yatkınlık: Ebeveynlerinde veya yakın akrabalarında benzer sorunlar yaşamış çocuklarda, noktürnal enürezis daha sık görülür.

1.3 Belirtiler:

• Gece boyunca haftada en az iki kez yatak ıslatma.
• Uyandıktan sonra mesanenin tamamen boşalmış olması.
• Uyku sırasında idrar kaçırma dışında başka herhangi bir üriner belirti olmaması.

1.4 Tedavi Yöntemleri:

• Davranışsal Tedaviler: Çocuğun yatmadan önce sıvı alımını kısıtlamak, düzenli olarak tuvalete gitmesini sağlamak gibi davranışsal yöntemler uygulanabilir.
• İlaç Tedavisi: Desmopressin, ADH eksikliğine bağlı gece idrar kaçırma tedavisinde kullanılır. Ancak, bu tedavi geçici bir çözüm sunar.
• Alarm Terapisi: Çocuğun yatağını ıslattığında uyanmasını sağlayan idrar alarmları kullanılabilir. Bu terapi, mesane doluluğuna karşı farkındalığı artırmaya yardımcı olur.

2. Gündüz İdrar Kaçırma (Diurnal Enürezis)

2.1 Tanım: Çocuğun gün içerisinde uyanık olduğu anlarda idrarını tutamaması durumudur. Bu tür, genellikle 4 yaş ve üzeri çocuklarda görülür ve okul çağındaki çocuklar için sosyal ve akademik sorunlara yol açabilir.

2.2 Nedenler:

• Aşırı Aktif Mesane: Mesane kaslarının istemsiz olarak kasılması, sık sık idrara çıkma veya ani idrar kaçırma ile sonuçlanabilir.
• Mesane İnhibisyonunun Eksikliği: Çocuğun mesane doluluğunu hissetmemesi veya bu uyarıyı dikkate almaması durumu, idrar kaçırmaya neden olabilir.
• Psikolojik Faktörler: Stres, dikkat eksikliği, anksiyete gibi duygusal durumlar çocuğun mesane kontrolünü etkileyebilir.
• Fiziksel Engeller: Çocuğun okulda veya sosyal ortamlarda tuvalete gitme imkanının sınırlı olması, mesane kontrolünü olumsuz etkileyebilir.

2.3 Belirtiler:

• Gündüz sık idrara çıkma veya ani idrar yapma isteği.
• Oyun, ders veya dikkat gerektiren aktiviteler sırasında daha sık yaşanması.
• Genellikle stresli durumlar veya büyük dikkat gerektiren etkinliklerle ilişkili olması.

2.4 Tedavi Yöntemleri:

• Mesane Eğitimi: Çocuğa belirli aralıklarla tuvalete gitmesi öğretilir ve mesane kapasitesini artırmaya yönelik egzersizler yaptırılır.
• İlaç Tedavisi: Antikolinerjik ilaçlar, aşırı aktif mesane sendromunun tedavisinde kullanılır.
• Psikoterapi: Stres ve anksiyete durumları için terapötik destek sağlanabilir.

3. İkincil İdrar Kaçırma (Sekonder Enürezis)

3.1 Tanım: Daha önce en az altı ay boyunca mesane kontrolü sağlanmış bir çocukta tekrar idrar kaçırma durumunun başlamasıdır. Genellikle psikolojik stres veya fiziksel sağlık problemleri ile ilişkilidir.

3.2 Nedenler:

• Psikolojik Travma veya Stres: Aile içi sorunlar, okulda yaşanan zorluklar, yeni bir kardeşin doğumu gibi durumlar çocuğun mesane kontrolünü kaybetmesine neden olabilir.
• Fiziksel Rahatsızlıklar: İdrar yolu enfeksiyonları, diyabet veya kabızlık gibi sağlık sorunları da yol açabilir.
• Yaşam Tarzı Değişiklikleri: Çocuğun uyku düzenindeki değişiklikler, diyet veya sıvı alımındaki farklılıklar bu duruma neden olabilir.

3.3 Belirtiler:

• Önceden tuvalet kontrolü sağlanmış olmasına rağmen tekrar idrar kaçırmanın başlaması.
• İdrar kaçırma sıklığının arttığı dönemlerde çocuğun stres veya hastalık yaşaması.
• Gece veya gündüz fark etmeksizin sorununun devam etmesi.

3.4 Tedavi Yöntemleri:

• Psikolojik Destek: Çocuğun yaşadığı stresi anlamak ve buna yönelik psikoterapi veya danışmanlık almak etkili olabilir.
• Medikal Tedavi: Altta yatan fiziksel nedenlerin tedavi edilmesi (örneğin, idrar yolu enfeksiyonu veya kabızlık).
• Davranışsal Terapiler: Mesane kontrolünü yeniden kazandırmak için davranışsal eğitim programları uygulanabilir.

4. Geçici İdrar Kaçırma

4.1 Tanım: Belirli bir sağlık durumu veya geçici stres faktörlerine bağlı olarak ortaya çıkan, kısa süreli bir idrar kaçırma problemidir. Çocuklarda genellikle hastalık, yüksek ateş veya geçici stres durumlarında görülür.

4.2 Nedenler:

• Geçici Sağlık Sorunları: Soğuk algınlığı, grip, idrar yolu enfeksiyonu gibi geçici sağlık durumları yol açabilir.
• Stres veya Duygusal Değişiklikler: Kısa süreli stres veya üzüntü durumları, geçici olarak idrar kaçırmaya neden olabilir.
• Diyet ve Sıvı Alımı: Diyette yapılan değişiklikler veya aşırı sıvı tüketimi, mesane kontrolünü geçici olarak zorlaştırabilir.

4.3 Belirtiler:

• Sorunun kısa süreli olması ve genellikle bir sağlık sorunu veya stres faktörü ile ilişkili olması.
• İdrar kaçırma probleminin belirli bir olay veya durumla bağlantılı olarak ortaya çıkması.
• Sağlık sorununun çözülmesi veya stres faktörünün ortadan kalkması ile birlikte sorunun sona ermesi.

4.4 Tedavi Yöntemleri:

• Geçici Sağlık Sorunlarının Tedavisi: İdrar kaçırmaya neden olan sağlık sorunlarının (enfeksiyon, kabızlık vb.) tedavisi ile sorun genellikle çözülür.
• Stresin Azaltılması: Çocuğun yaşadığı stres faktörlerinin tespit edilmesi ve bu faktörlere yönelik destek sağlanması.
• Diyet ve Sıvı Düzenlemesi: İdrar kaçırmayı tetikleyen yiyecek ve içeceklerin tüketiminin sınırlandırılması.

5. Fonksiyonel İdrar Kaçırma

5.1 Tanım: Herhangi bir fiziksel veya anatomik neden olmaksızın ortaya çıkan idrar kaçırma durumudur. Çocuğun fizyolojik olarak idrar kontrolünde sorun yaşamamasına rağmen, mesane kontrolünü sağlayamaması durumudur.

5.2 Nedenler:

• Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB): DEHB’li çocuklar, idrar yapma ihtiyacını fark etmekte veya bu uyarıyı dikkate almakta zorlanabilirler.
• Tuvalet Eğitimi Sorunları: Yanlış veya baskıcı tuvalet eğitimi, çocuğun mesane kontrolünü öğrenme sürecini olumsuz etkileyebilir.
• Sosyal ve Çevresel Faktörler: Tuvalete erişim zorluğu, sosyal ortamlarda tuvalet kullanma kaygısı gibi durumlar neden olabilir.

5.3 Belirtiler:

• Çocuğun idrar kaçırma problemi fiziksel veya anatomik bir sorunla ilişkilendirilemez.
• Genellikle dikkat dağınıklığı veya sosyal durumlarla ilişkilidir.
• Belirli sosyal veya çevresel faktörlerle artış gösterir.

5.4 Tedavi Yöntemleri:

• Davranışsal Terapiler: Mesane kontrolü için rutin oluşturma ve mesane eğitimi.
• Psikoterapi: DEHB gibi durumlarda uygun psikoterapötik müdahaleler.
• Eğitim ve Destek: Ebeveynlerin ve öğretmenlerin çocukla doğru iletişim kurması ve destekleyici bir ortam sağlaması.

Bu detaylı açıklamalar, çocukta idrar kaçırma türlerini daha iyi anlamanıza ve her bir türün nedenlerine yönelik uygun yaklaşımlar geliştirmenize yardımcı olabilir.

Çocukta İdrar Kaçırma Nedenleri

Çocukta idrar kaçırma, çok çeşitli ve karmaşık nedenlerden kaynaklanabilir. Her çocuk için nedenler farklılık gösterebilir ve bu nedenle kişiselleştirilmiş bir değerlendirme gerektirir.

Aşağıda, başlıca nedenleri detaylı bir şekilde inceleyeceğiz.

1. Fizyolojik Nedenler

1.1 Mesane Gelişim Bozuklukları:

• Çocuğun mesanesinin yaşına göre küçük olması veya mesane kaslarının yetersiz gelişimi, yaygın fizyolojik nedenlerden biridir. Normalde mesane, dolduğunda çocuğun idrarını tutmasını sağlar ve bu doluluk hissi uyarıldığında, beyin idrarın tutulması veya boşaltılması için gerekli sinyalleri verir. Ancak mesane kapasitesi küçük olan çocuklarda, mesane hızlıca dolabilir ve bu doluluk hissi ani idrar kaçırmaya neden olabilir. Mesane kapasitesi, genellikle yaşa bağlı olarak artar, ancak bazı çocuklarda bu gelişim daha yavaş ilerleyebilir.

1.2 Hormonal Dengesizlikler:

• Gece idrar kaçırmanın (noktürnal enürezis) yaygın nedenlerinden biri olan antidiüretik hormon (ADH) eksikliği, gece boyunca idrar üretiminin artmasına neden olur. ADH, böbreklerin idrar üretimini kontrol eden bir hormondur ve gece saatlerinde seviyelerinin artması beklenir. Bu hormonun yetersiz salgılanması, çocukların gece boyunca daha fazla idrar üretmesine ve mesane kapasitesini aşmasına neden olabilir. Bu durumda çocuk, uykusunda idrarını tutamayabilir ve gece idrar kaçırma yaşar.

1.3 Nörolojik Bozukluklar:

• Sinir sisteminde meydana gelen bozukluklar, mesane ve beyin arasındaki sinyal iletimini etkileyebilir. Özellikle spina bifida, serebral palsi veya diğer nörolojik hastalıklar, mesane kaslarının kontrol edilememesine ve bu nedenle idrar kaçırmaya yol açabilir. Spinal kord yaralanmaları da benzer şekilde, mesanenin sinirsel kontrolünü bozabilir ve bu da idrar kaçırma problemlerine neden olabilir.

1.4 İdrar Yolu Enfeksiyonları:

• İdrar yolu enfeksiyonları (İYE), geçici ama önemli bir neden olabilir. İYE, mesane ve üretra bölgesinde iltihaplanmaya yol açarak, mesanenin düzgün çalışmasını engelleyebilir. Enfeksiyonun neden olduğu bu durum, çocuklarda sık idrara çıkma, acil idrara çıkma isteği ve bazen idrar kaçırma ile kendini gösterebilir. Bu tür enfeksiyonlar, antibiyotik tedavisi ile kontrol altına alındığında sorun da genellikle çözülür.

2. Psikolojik Nedenler

2.1 Stres ve Anksiyete:

• Çocukta idrar kaçırma nedenlerinden biri, stres ve anksiyete olabilir. Aile içi huzursuzluklar, okulda yaşanan zorluklar, arkadaş ilişkilerinde problemler veya önemli bir değişiklik (örneğin, taşınma, boşanma, yeni bir kardeşin doğumu) gibi durumlar, çocuklarda duygusal baskıya neden olabilir. Bu tür stresli durumlar, çocuğun mesane kontrolünü kaybetmesine ve idrar kaçırmasına yol açabilir. Özellikle ikincil idrar kaçırma vakalarında, bu tür psikolojik faktörler daha yaygındır.

2.2 Travmalar:

• Çocuğun yaşadığı ciddi travmatik olaylar (cinsel istismar, aile içi şiddet, ani bir kayıp) da idrar kaçırma ile sonuçlanabilir. Travmatik olaylar, çocukların mesane kontrolünü etkileyebilir ve idrar kaçırma, çocuğun yaşadığı duygusal acıyı ifade etme biçimi olabilir. Bu tür durumlar, genellikle profesyonel psikolojik destek gerektirir.

2.3 Yeni Bir Kardeşin Doğumu veya Ailede Büyük Değişiklikler:

• Yeni bir kardeşin doğumu, bazı çocuklarda kıskançlık ve ilgi eksikliği hissi yaratabilir. Bu durum, çocuklarda regresyon (geriye dönüş) davranışlarına neden olabilir ve idrar kaçırma bu regresyonun bir göstergesi olabilir. Ayrıca, ailede yaşanan büyük değişiklikler, ebeveynlerin ayrılması veya ev değişikliği gibi durumlar da benzer etkiler yaratabilir.

3. Genetik Faktörler

3.1 Aile Geçmişi:

• Ailede idrar kaçırma öyküsü olan çocuklarda bu duruma daha sık rastlanır. Araştırmalar, ebeveynlerden birinin çocukluk döneminde idrar kaçırma sorunu yaşaması durumunda, çocukta da bu durumun ortaya çıkma olasılığının %40, her iki ebeveynin de bu sorunu yaşaması durumunda ise %70’e kadar çıktığını göstermektedir. Bu, genetik yatkınlığın idrar kaçırma üzerinde önemli bir rol oynadığını göstermektedir.

3.2 Genetik Yatkınlık:

• Genetik yatkınlık, mesane gelişimi ve hormonal dengenin çocuğun kontrolü dışındaki nedenlerle etkilenmesine yol açabilir. Bu durum, çocukların sorunla karşılaşma olasılığını artırabilir. Ayrıca, genetik faktörler, mesane kaslarının ve sinirlerinin gelişimini etkileyerek idrar kaçırma sorununa yol açabilir.

4. Çevresel Faktörler

4.1 Uyku Düzeni ve Kalitesi:

• Uyku bozuklukları, gece idrar kaçırmanın başlıca nedenlerinden biridir. Çocuklar, normalde mesane doluluğunu fark edip uyanmalıdır. Ancak derin uyku bozukluğu veya uyku apnesi gibi sorunlar, çocuğun mesane doluluğunu fark etmesini engelleyebilir ve idrar kaçırmaya neden olabilir. Uyku apnesi, özellikle bademcik ve geniz eti sorunları olan çocuklarda daha yaygındır ve bu durumun tedavi edilmesi, sorunu da çözebilir.

4.2 Tuvalet Eğitimi Problemleri:

• Tuvalet eğitimi, çocukların idrar kontrolünü öğrenmelerinde önemli bir aşamadır. Erken veya baskıcı tuvalet eğitimi, problemlere yol açabilir. Özellikle çocuğun henüz hazır olmadığı bir dönemde başlanan tuvalet eğitimi, çocukta kaygı yaratabilir ve bu durum mesane kontrolünü olumsuz etkileyebilir. Aynı şekilde, tuvalet eğitiminin çok geç verilmesi de çocukların idrar kontrolünü öğrenme sürecini olumsuz etkileyebilir.

4.3 Diyet ve Sıvı Alımı:

• Bazı yiyecek ve içecekler, çocuklarda mesane uyarımını artırabilir ve idrar kaçırmaya neden olabilir. Kafeinli içecekler (kola, çay, çikolata gibi) ve asidik yiyecekler (turunçgiller, baharatlı yiyecekler) mesaneyi uyararak idrar kaçırma ihtimalini artırabilir. Ayrıca, yatmadan önce aşırı sıvı tüketimi de gece sorununu tetikleyebilir.

5. Geçici Nedenler

5.1 Kabızlık:

• Kabızlık, mesanenin sıkışmasına ve idrar kaçırmaya neden olabilir. Dolu bir bağırsak, mesane üzerindeki baskıyı artırarak çocuğun idrarını tutmasını zorlaştırabilir. Kabızlık sorunlarının çözülmesi, problemi de ortadan kaldırabilir.

5.2 Geçici Sağlık Sorunları:

• Soğuk algınlığı, grip veya yüksek ateş gibi geçici sağlık problemleri, sorunu artırabilir. Bu tür durumlarda, çocuğun bağışıklık sistemi zayıfladığında mesane kontrolü de geçici olarak bozulabilir.

Bu detaylı inceleme, çocukta idrar kaçırma probleminin altında yatan çok çeşitli nedenleri anlamamıza yardımcı olur. Her çocuk için nedenlerin bireysel olarak değerlendirilmesi ve kişiselleştirilmiş bir tedavi planı oluşturulması, sorunun çözümünde kilit rol oynar.

Referanslar:

1. Çocukta İdrar Kaçırma Nedenleri Nelerdir? 5 Yaygın Neden
2. Nevéus, T., et al. (2006). The standardization of terminology of lower urinary tract function in children and adolescents: Report from the Standardisation Committee of the International Children’s Continence Society. The Journal of Urology, 176(1), 314-324.
3. Austin, P. F., et al. (2014). Diagnosis and management of daytime urinary incontinence in children. Urology, 84(4), 800-806.
4. Franco, I. (2007). Overactive bladder in children. Nature Clinical Practice Urology, 4(6), 310-319.
5. Butler, R. J. (2004). Childhood nocturnal enuresis: Developing a conceptual framework. Clinical Psychology Review, 24(8), 909-931.
6. Hagstroem, S., et al. (2009). The influence of the central nervous system on lower urinary tract function. Frontiers in Neurology, 1, 46.
7. Yeung, C. K., et al. (2004). Differences in characteristics of nocturnal enuresis between children and adolescents: A critical appraisal from a pathophysiological perspective. World Journal of Urology, 21(3), 165-171.
8. Tekgül, S., et al. (2012). Management of urinary incontinence in children. European Urology, 62(3), 534-544.
9. Malyon, A. D., et al. (2005). Psychological aspects of daytime wetting and nocturnal enuresis in children. British Journal of Urology International, 95(3), 355-357.
10. Joinson, C., et al. (2006). Psychological problems in children with bedwetting and combined (day and night) wetting: A UK population-based study. Journal of Pediatric Psychology, 31(5), 473-482.
11. Koff, S. A. (1983). The approach to the child with daytime wetting. The Journal of Urology, 129(2), 297-300.
12. von Gontard, A., et al. (2006). Psychological and psychiatric issues in urinary and fecal incontinence. The Journal of Urology, 176(3), 882-887.
13. Jansson, U. B., et al. (2005). Voiding patterns and acquisition of bladder control from birth to age 6 years: A longitudinal study. The Journal of Urology, 174(1), 289-293.
14. Vande Walle, J., et al. (2012). Practical consensus guidelines for the management of enuresis. European Journal of Pediatrics, 171(6), 971-983.
15. Butler, R. J., et al. (2000). The three systems: A conceptual framework for understanding nocturnal enuresis. Scandinavian Journal of Urology and Nephrology, 34(3), 270-277.
16. Bower, W. F., et al. (2006). The epidemiology of childhood urinary incontinence. Pediatric Nephrology, 21(4), 438-444.
17. Rittig, S., et al. (1999). Pathophysiological and pharmacological aspects of enuresis. Scandinavian Journal of Urology and Nephrology, 33(3), 1-3.
18. Chandra, M., et al. (2004). Overlap of voiding dysfunction and behavioral problems in children with urinary incontinence. The Journal of Urology, 172(1), 289-292.
19. Hjälmås, K., et al. (1998). Nocturnal enuresis: An update on management. Pediatrics, 103(6), 1203-1209.
20. Caldwell, P. H., et al. (2005). Management of nocturnal enuresis. BMJ, 330(7494), 63-67.
21. Starfield, B. (1992). Effects of a coordinated education system on child urinary incontinence. Pediatrics, 89(1), 102-106.
22. Nevéus, T. (2008). Nocturnal enuresis: Theoretic background and practical guidelines. Pediatric Nephrology, 23(8), 1201-1208.
23. Landgraf, J. M., et al. (2004). Quality of life in children with urinary incontinence. The Journal of Pediatrics, 145(1), 98-104.
24. Lottmann, H. B., et al. (2001). Nocturnal enuresis in children: Evaluation and treatment. Journal of Urology, 166(6), 2438-2442.
25. Evans, J., et al. (2005). The emotional impact of bedwetting on children and their families. Journal of Pediatric Urology, 1(2), 72-76.
26. Mahdavi, A., et al. (2010). Efficacy of behavioral therapy in the management of functional incontinence. Journal of Pediatric Urology, 6(6), 558-562.
27. Hellström, A. L., et al. (1997). The prevalence of daytime incontinence in Swedish children. Acta Paediatrica, 86(9), 917-922.
28. Sureshkumar, P., et al. (2009). Daytime urinary incontinence in primary school children: A population-based survey. The Journal of Pediatrics, 155(5), 661-665.
29. Austin, P. F., et al. (2007). The standardization of definitions in pediatric urology: Report from the ICCS. Journal of Pediatric Urology, 3(4), 214-222.
30. Fergusson, D. M., et al. (1986). Childhood enuresis and behavioral problems. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 27(2), 179-190.
31. Lettgen, B., et al. (2002). Predictors of therapy success in children with nocturnal enuresis. Scandinavian Journal of Urology and Nephrology, 36(4), 261-264.
32. Wen, J. G., et al. (2006). Correlation of bladder dysfunction symptoms and urodynamic findings in children with daytime wetting. Urology, 68(4), 922-926.
33. Baeyens, D., et al. (2004). The impact of training programs for parents of children with enuresis. Pediatric Urology International, 22(3), 225-231.
34. Yeung, C. K., et al. (2008). Urodynamic findings in children with primary nocturnal enuresis: Therapeutic implications. Journal of Urology, 180(4), 1674-1679
35. https://scholar.google.com/
36. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/
37. https://www.researchgate.net/
38. https://www.mayoclinic.org/
39. https://www.nhs.uk/
40. https://www.webmd.com/