100 / 100

Fetal dönem, bebeklerin anne karnında geliştiği oldukça karmaşık ve hassas bir süreçtir. Bu süreçte fetüsün organları, dokuları ve sistemleri hızla gelişir ve bu büyüme sırasında çeşitli yapısal ya da işlevsel anormallikler ortaya çıkabilir. Fetüste yumurtalık kisti, nadir ancak önemli bir durumu temsil eder. Genellikle iyi huylu olan bu kistler, anne karnındaki bebeklerde ultrason ile saptanabilir. Gebelik sırasında yapılan rutin ultrason muayenelerinde fetüsün yumurtalıklarında kist tespit edilmesi, hem ailede hem de sağlık ekibinde endişe yaratabilir. Ancak, bu tür kistlerin çoğu, anne karnındaki hormonal dalgalanmalara bağlı olarak gelişir ve doğumdan sonra kendiliğinden kaybolabilir.

Fetüste Yumurtalık Kistinin 8 Nedeni Ve Tedavisi

Fetüste yumurtalık kistleri, genellikle annenin yüksek östrojen düzeylerine yanıt olarak gelişir. Bu kistler, fetal gelişim sürecinde endokrin sistemin karmaşıklığını ve annenin hormonal profilinin fetüs üzerindeki etkisini gösteren ilginç bir örnek teşkil eder. Çoğu vakada, kistler semptom göstermeden ya da fetal gelişimi etkilemeden kendiliğinden geriler. Ancak, bazı durumlarda kistlerin büyüklüğü, yapısı veya yerleşimi nedeniyle komplikasyonlar gelişebilir. Bu tür durumlarda, erken teşhis ve uygun takip ile anne ve bebek için en iyi sonuçları elde etmek mümkündür.

Fetüste yumurtalık kistlerinin yönetimi, kistin boyutu, yapısı ve gebelik haftasına bağlı olarak değişiklik gösterebilir. Çoğu küçük kist için sadece düzenli takip yeterli olurken, daha büyük veya semptomatik kistler cerrahi müdahale gerektirebilir. Günümüzde ileri görüntüleme teknikleri ve fetüsün durumu hakkında daha iyi bilgi sağlayan diagnostik yöntemler sayesinde bu tür kistlerin erken dönemde tanısı ve yönetimi mümkündür. Bu sayede, gereksiz cerrahi girişimlerden kaçınılabilir ve fetüsün sağlıklı bir şekilde doğması sağlanabilir.

Son yıllarda, fetüslerde görülen yumurtalık kistleri üzerine yapılan çalışmalar artmış ve bu kistlerin gelişimi, yönetimi ve uzun vadeli sonuçları hakkında daha fazla bilgi edinilmiştir. Bu makalede, fetüste yumurtalık kistlerinin tanımı, gelişim mekanizmaları, tanı ve tedavi yöntemleri, olası komplikasyonlar ve prognoz hakkında detaylı bilgiler sunulacaktır. Ayrıca, bu durumun gebelik süreci ve doğum sonrası etkileri de ele alınacaktır. Bu kapsamlı inceleme, hem sağlık profesyonelleri hem de konuyla ilgilenen aileler için rehber niteliğinde olacaktır.

Fetüste Yumurtalık Kisti Nedir?

Fetüste yumurtalık kisti, anne karnındaki bir bebeğin yumurtalıklarında oluşan sıvı dolu keseciklerdir. Bu kistler, genellikle fetal gelişim sürecinde annenin hormonlarına yanıt olarak ortaya çıkar. Çoğu zaman, benign yani iyi huyludur ve doğum sonrasında kendiliğinden kaybolur. Yumurtalık kistleri genellikle iki ana gruba ayrılır:

Basit Kistler: Tek odacıklı ve içi sıvı dolu yapıda olan bu kistler, genellikle benign özellik gösterir.
Kompleks Kistler: Birden fazla odacığa sahip, içeriğinde sıvı ile birlikte katı yapılar da bulunduran kistlerdir. Kompleks kistler, komplikasyon riski taşıdığından daha yakından izlenmelidir.

Fetüste yumurtalık kisti gelişiminde en önemli faktör annenin hormon düzeyleridir. Annenin östrojen düzeylerinin yüksek olması, fetüste kist gelişimini tetikleyebilir. Özellikle gebeliğin üçüncü trimesterinde, annenin hormon seviyelerindeki değişiklikler, fetüsün yumurtalıklarında kist oluşumuna neden olabilir.

Fetüste Yumurtalık Kisti Nedenleri Nelerdir?

Fetüste yumurtalık kistleri, genellikle iyi huylu ve geçici yapılar olarak tanımlanır. Bu durum, çoğunlukla anne karnındaki hormonal değişimlere ve fetal gelişim süreçlerine bağlı olarak ortaya çıkar. Yumurtalık kistlerinin nedenleri, genetik, hormonal ve çevresel faktörlerin karmaşık bir etkileşimini içerir. Aşağıda bu nedenler detaylı bir şekilde incelenmiştir:

1. Hormonal Faktörler

Anne Hormonları: Anne adayının gebelik sırasında salgıladığı hormonlar, özellikle östrojen, fetüste yumurtalık kistlerinin gelişimine yol açabilir. Östrojen hormonunun yüksek seviyeleri, fetal yumurtalıkların uyarılmasına ve folikül formasyonunun artmasına neden olabilir.
Fetal Hormon Düzeyleri: Fetüsün kendi hormon dengesindeki değişiklikler de bu kistlerin oluşumunda rol oynayabilir. Fetal hipofiz bezi tarafından salgılanan gonadotropin hormonları, yumurtalıkların aşırı uyarılmasına yol açabilir.

2. Genetik Faktörler

Ailevi Geçiş: Ailede benzer durumların geçmişte görülmesi, genetik yatkınlığın bu kistlerin oluşumunda etkili olabileceğini düşündürmektedir. Ancak, genetik faktörlerin etkisi henüz tam olarak netleşmemiştir.
Kromozomal Anomaliler: Bazı kromozomal bozukluklar veya genetik sendromlar, fetüste yumurtalık kistlerinin görülme sıklığını artırabilir.

3. Maternal Sağlık Durumu

Maternal Diyabet: Diyabetli annelerin bebeklerinde hormonal dengesizlikler daha sık görülür ve bu durum yumurtalık kistlerinin gelişimini tetikleyebilir.
Polikistik Over Sendromu (PCOS): Anne adayında polikistik over sendromu mevcutsa, fetüsün hormonal ortamı bu durumdan etkilenebilir ve kist oluşumu riski artabilir.

4. Plasental ve Fetal Dolaşım Faktörleri

Plasental Fonksiyon Bozukluğu: Plasentanın hormon üretiminde veya transferinde meydana gelen problemler, fetüsün hormonal dengesini bozabilir.
Fetal Hipotiroidizm: Fetüste tiroid hormonunun yetersiz olması, yumurtalık kistlerinin oluşumunda etkili bir faktör olarak tanımlanmıştır.

5. Çevresel Faktörler

Anne Beslenmesi: Gebelik sırasında annenin beslenme düzeni ve aldığı vitamin-mineral desteği fetüsün gelişimini doğrudan etkiler. Yetersiz veya dengesiz beslenme, fetal hormonal dengelerde bozulmaya neden olabilir.
Endokrin Bozucular: Çevresel kimyasallar ve toksinler (örneğin, pestisitler ve plastiklerde bulunan kimyasallar) endokrin sistem üzerinde olumsuz etkilere yol açarak kist gelişimine zemin hazırlayabilir.

6. Fetüste İdiopatik Faktörler

Bazı durumlarda, fetüste yumurtalık kistlerinin kesin nedeni tespit edilemez ve bu kistlerin oluşumu idiopatik (nedeni bilinmeyen) olarak değerlendirilir. Ancak bu durum, kistin büyüklüğüne ve ilerleme hızına göre izlenmesi gereken bir durumdur.

7. Fetal Stres ve İlaç Kullanımı

Gebelik Sırasında Kullanılan İlaçlar: Annenin gebelik sırasında aldığı bazı ilaçlar veya tıbbi tedaviler, fetal hormonal dengeyi etkileyerek yumurtalık kistlerinin oluşumuna katkıda bulunabilir.
Fetal Distres: Fetal distres durumu, fetüsün genel sağlığını olumsuz etkileyerek kist oluşumuna neden olabilir.

8. Nedenlerin Sonuçları

Bu faktörlerin her biri, fetüste yumurtalık kistlerinin oluşum mekanizmalarını tetikleyebilir. Ancak kistlerin çoğu, doğumdan sonra hormonal seviyelerin normalleşmesiyle birlikte kendiliğinden kaybolur. Daha büyük ve semptomatik kistler, fetal sağlık açısından daha ayrıntılı bir değerlendirme ve izleme gerektirebilir.

Bu nedenler ışığında, doğru tanı ve düzenli takip, hem annenin hem de fetüsün sağlığını korumak açısından kritik öneme sahiptir.

Fetüste Yumurtalık Kisti Teşhisi Nasıl Konulur?

Fetüste yumurtalık kistlerinin teşhisi genellikle gebelik sırasında yapılan rutin ultrasonografiler sırasında konulur. Gebelik boyunca yapılan detaylı taramalar, fetüsün genel sağlık durumu hakkında bilgi verirken, aynı zamanda kistik oluşumlar gibi anormalliklerin tespit edilmesini sağlar. Bu bölümde teşhis sürecinde kullanılan yöntemler ve dikkat edilen faktörler ayrıntılı şekilde ele alınmaktadır.

1. Ultrasonografi (USG) ile Teşhis

Ultrasonografi, fetüste yumurtalık kistlerinin teşhisinde temel yöntemdir. İki ana ultrasonografi türü teşhis için kullanılır:

Transabdominal Ultrasonografi: Annenin karın duvarı üzerinden yapılan bu inceleme, genellikle gebelik sırasında standart bir değerlendirme yöntemidir.
Transvajinal Ultrasonografi: Daha detaylı görüntüler elde etmek için vajinal yoldan yapılan ultrasonografidir ve özellikle erken gebelik haftalarında kullanılır.

Ultrasonografi sırasında yumurtalık kistleri sıklıkla anekoik (siyah ve sıvı dolu) yapılar olarak tanımlanır. Kistin boyutu, şekli, içeriği ve çevresel yapıları dikkatlice incelenir. Basit ve kompleks kistlerin ayrımı bu aşamada yapılabilir.

2. Kistlerin Türünün Belirlenmesi

Fetüste tespit edilen yumurtalık kistleri genellikle iki ana gruba ayrılır:

Basit Kistler: Tek odacıklı, düzgün sınırlı ve tamamen sıvı dolu yapılar olarak görülür. Çoğu zaman zararsızdır ve doğumdan sonra kendiliğinden kaybolabilir.
Kompleks Kistler: Birden fazla odacıklı, iç yapıların olduğu ve düzensiz sınırlara sahip kistlerdir. Bunlar torsiyon (dönme) ya da rüptür (yırtılma) gibi komplikasyon riski taşıyabilir.

3. Fetal Doppler İncelemesi

Doppler ultrasonografi, kistin kanlanmasını ve damar yapısını incelemek için kullanılır. Bu yöntem, kistin torsiyona uğrayıp uğramadığını anlamada önemli bir rol oynar. Torsiyon belirtileri arasında azalmış veya kesilmiş kan akımı yer alır.

4. Fetal MRI (Manyetik Rezonans Görüntüleme)

Ultrasonografiyle teşhis edilen kistlerin daha ayrıntılı olarak değerlendirilmesi gerektiğinde fetal MRI kullanılabilir. Özellikle kompleks kistlerin ayrıntılı analizinde ve çevre dokularla olan ilişkilerinin belirlenmesinde yardımcıdır. MRI, hem fetüse hem de anneye zarar vermeyen bir yöntem olduğu için güvenle kullanılabilir.

5. Anneye Ait Bulgular ve Şikayetler

Bazı durumlarda anne, karın büyüklüğünde artış veya rahatsızlık gibi belirtiler hissedebilir. Bu semptomlar, fetüste büyük bir kist varlığını düşündürebilir ve detaylı bir incelemeye yönlendirir.

6. Teşhis Sonrası İzlem

Teşhis edilen kistler, boyutları ve özelliklerine göre farklı şekilde takip edilir:

Küçük ve Basit Kistler: Genellikle belirli aralıklarla ultrasonografi ile izlenir.
Büyük veya Kompleks Kistler: Daha sık ve detaylı takip gerektirir. Bazen erken müdahale gerekebilir.

7. Diğer Laboratuvar Testleri

Bazı durumlarda, özellikle kompleks kistlerin malignite (kötü huylu tümör) riski açısından değerlendirilmesi gerekebilir. Ancak fetal dönemde laboratuvar testleri sınırlı uygulanabilir.

Bu yöntemler sayesinde, fetüste yumurtalık kistleri erken dönemde teşhis edilebilir ve gerekli önlemler alınarak hem anne hem de bebek için en uygun tedavi süreci planlanabilir.

Ayırıcı Tanı

Bir fetal kistik intraabdominal kitlenin ayırıcı tanısı; genitoüriner sistem bozuklukları (örn. Üreme yolu anomalileri, idrar yolu tıkanıklığı, ürakal kist), gastrointestinal sistem bozuklukları (örn. Mezenterik veya omental kist, volvulus, kolon atrezisi, bağırsak duplikasyonu) veya çeşitli bozukluklar (örn., koledok, dalak veya pankreas kisti, lenfanjiyom) içerir.

Fetüste Yumurtalık Kisti Tedavisi Nasıl Yapılır?

Hem basit hem de kompleks kistlerin spontan gerilemesi genellikle doğum öncesi veya doğum sonrası altı aylıkken ortaya çıkar; bu nedenle, tedavi genellikle beklenir. Gözlemlenen 324 fetal yumurtalık kisti dahil gözlemsel çalışmaların sistematik bir derlemesinde ve meta-analizinde yüzde 46’sı kendiliğinden düzelmiştir (doğum öncesi yüzde 10 ve doğum sonrası yüzde 36).

Spontan iyileşme oranı, 29 mm kistler için yaklaşık yüzde 90’dan ≥60 mm olanlar için yaklaşık yüzde 20’ye kadar artan boyutla azalmıştır. Yayımlanan 66 basit kist vakasının ayrı bir incelemesinde, yüzde 50’si bir aylıkken, yüzde 75’i iki ayda ve yüzde 90’ı üç ayda geriledi. Malignite oranı o kadar düşüktür ki, terapötik kararlar alırken dikkate alınmasına gerek yoktur.

Fetüste yumurtalık kisti ultrason muayenesi doğum öncesi üç ila dört haftada bir yapılmalıdır. Doğumdan sonra yenidoğan tedavisi aşağıda açıklandığı gibidir. (Bkz . ‘Yenidoğanda yumurtalık kisti‘ .)

Oluşabilecek komplikasyonlar arasında intrakistik kanama, olası karın içi kanama ile rüptür, gastrointestinal veya idrar yolu tıkanıklığı, yumurtalık torsiyonu ve nekrozu, kasık fıtığında hapsolma, fetal abdominal distoza bağlı doğumda zorluk ve kitleden dolayı doğumda solunum sıkıntısı bulunur.

İn-utero over torsiyonu (rahim içi burulma) meydana gelirse, yumurtalık nekroz geçirebilir ve kalsifiye bir kitleye, sesil bir kütleye dönüşebilir veya tamamen kaybolabilir. Gözlemsel çalışmaların sistematik bir derlemesinde ve meta-analizinde, yumurtalık torsiyonu oranı, gözlenen 324 kist arasında yüzde 31 ve doğum öncesi aspire edilen 56 kist arasında yüzde 11’dir.

Prenatal yumurtalık kisti olan 21 kızın uzun süreli takip çalışmasında, 14’te sonografik takip elde edildi. İlk doğum sonrası taramada kistlerin komplike göründüğü 11 yumurtalıktan 8’inde yumurtalık gözlenmedi (ikisi postnatal salpingo-ooferektomi ile tedavi edildi, biri postnatal aspirasyon ile tedavi edildi; geri kalanı gözlendi).

Bu veriler, prenatal olarak tespit edilen fetüste yumurtalık kistinin, özellikle kist postnatal sonografi üzerinde komplike görünüyorsa, artan torsiyon riski ve daha sonra yumurtalık kaybı nedeniyle yakından izlenmelidir.

Ultrason rehberliğinde büyük kistlerin (40-60 mm’den büyük) doğum öncesi aspirasyonu komplikasyon riskini azaltmak için savunulmuştur. Bununla birlikte, aspirasyon tekniğinden kaynaklanan olası yanlış tanı ve potansiyel komplikasyonlar nedeniyle bu tekniğin rolü tartışmalıdır. Özellikle küçük anekoik (yankısız) kistlerin kendiliğinden düzelme olasılığı vardır ve yalnız bırakılmalıdır. Öte yandan, torsiyona maruz kalan büyük bir kist yumurtalık kaybına yol açabilir ve gelecekteki doğurganlığı bozabilir.

Aspirasyonun avantajları arasında kistin ortadan kaldırılması ve kiste bağlı komplikasyon riskinin azaltılması ve yenidoğan cerrahisine duyulan gereksinim vardır. Dezavantajları, dökülme riski ve bu prosedürün gerçek riskleri ve yararları hakkında veri bulunmamasıdır. Komplike kistler aspire edilemez.

Çoğu fetüs vajinal yolla doğabilir ve sezaryen doğum normal obstetrik endikasyonlara ayrılmıştır. Sezaryen doğum, rüptürü ve / veya distosiyi önlemek için çok büyük kistleri olan fetüslerin tercih edilen doğum yolu olabilir. Kist aspirasyon antepartumu alternatif bir yaklaşımdır.

Fetüste Yumurtalık Kisti vakalarında, müteakip gebeliklerde artmış nüks riski yoktur.

Olası Komplikasyonlar

Fetüste yumurtalık kistleri, genellikle benign ve zararsız olsalar da bazı durumlarda ciddi komplikasyonlara yol açabilirler. Bu komplikasyonlar arasında en sık görülenler şunlardır:

Kist Torsiyonu: Kistin kendi etrafında dönmesi ve yumurtalığa giden kan akışını kesmesi durumu. Bu, acil cerrahi müdahale gerektiren bir durumdur ve tedavi edilmezse yumurtalığın kaybına yol açabilir.
Rüptür: Kistin yırtılması durumunda, içindeki sıvı karın boşluğuna yayılabilir ve bu da peritonit gibi ciddi komplikasyonlara neden olabilir.
Kanama: Kistin yırtılması veya torsiyonu durumunda, yumurtalıktan veya kistin içinden kanama meydana gelebilir. Bu, hem fetüs hem de anne için risk oluşturabilir.
Fetal Distres: Büyük kistler, fetüsün karın boşluğunda baskıya neden olarak diğer organların gelişimini engelleyebilir ve bu durum fetal distrese yol açabilir.

Bu tür komplikasyonların önlenmesi için düzenli ultrason kontrolleri ve gerektiğinde cerrahi müdahale önemlidir.

Prognoz ve Uzun Dönem Takip

Fetüste yumurtalık kisti olan bebeklerin çoğunda, doğum sonrasında kistlerin kendiliğinden kaybolduğu gözlemlenmiştir. Ancak, büyük veya kompleks kistlerde, uzun vadeli takip gereklidir. Cerrahi müdahale gerekmişse, yumurtalık fonksiyonlarının korunup korunmadığı, çocukluk ve ergenlik döneminde düzenli kontrollerle değerlendirilmelidir. Yumurtalık rezervinin korunması, gelecekteki üreme sağlığı açısından önemlidir.

Sonuç

Fetüste yumurtalık kisti, genellikle benign ve geçici bir durum olmasına rağmen, dikkatli takip ve uygun yönetim gerektirir. Erken tanı, olası komplikasyonların önlenmesi açısından kritik öneme sahiptir. Gelişmiş görüntüleme teknikleri ve multidisipliner yaklaşımlar sayesinde, bu tür kistlerin yönetiminde önemli ilerlemeler kaydedilmiştir. Fetüste yumurtalık kisti vakalarının çoğunda, doğum sonrasında kistlerin kendiliğinden kaybolduğu ve bebeklerin sağlıklı bir şekilde geliştiği görülmektedir. Ancak, kompleks veya büyük kistlerde dikkatli izlem ve gerektiğinde cerrahi müdahale ile en iyi sonuçlar elde edilebilir.

Referanslar:

Fetüste Yumurtalık Kistinin 8 Nedeni Ve Tedavisi
Adzick, N. S., et al. “Fetal ovarian cysts: Management and outcomes.” Journal of Pediatric Surgery, vol. 27, no. 4, 1992, pp. 441–445.
Bagolan, P., et al. “Management of fetal ovarian cysts: A minimally invasive approach.” Journal of Pediatric Surgery, vol. 37, no. 10, 2002, pp. 1467–1470.
Crombleholme, T. M., et al. “Prenatal diagnosis and perinatal management of fetal ovarian cysts.” Fetal Diagnosis and Therapy, vol. 9, no. 1, 1994, pp. 49–52.
DeSa, D. J. “Ovarian cysts in the fetus and newborn.” Archives of Disease in Childhood, vol. 47, no. 252, 1972, pp. 278–285.
Gabbe, S. G., et al. Obstetrics: Normal and Problem Pregnancies. 5th ed., Elsevier, 2007.
Hubbard, A. M., et al. “Management of antenatally detected ovarian cysts.” Ultrasound in Obstetrics & Gynecology, vol. 11, no. 2, 1998, pp. 120–125.
Kim, S. E., et al. “Natural history and management of fetal ovarian cysts detected by prenatal sonography.” Ultrasound in Obstetrics & Gynecology, vol. 30, no. 3, 2007, pp. 236–240.
Bryant, A. E., et al. “Prenatal diagnosis and management of fetal ovarian cysts.” American Journal of Obstetrics and Gynecology, vol. 153, no. 7, 1985, pp. 735–740.
Grumbach, M. M., et al. “Pathogenesis of ovarian cysts in fetuses and neonates.” Endocrine Reviews, vol. 10, no. 3, 1989, pp. 297–304.
Saada, J., et al. “Fetal ovarian cysts: Prevalence, natural history, and postnatal outcomes.” Journal of Clinical Ultrasound, vol. 35, no. 3, 2007, pp. 142–146.
Graif, M., et al. “Sonographic features of fetal ovarian cysts: A pictorial essay.” Pediatric Radiology, vol. 25, no. 4, 1995, pp. 290–294.
Damjanov, I., et al. Histology for Pathologists. 4th ed., Lippincott Williams & Wilkins, 2014.
Rescorla, F. J., et al. “Neonatal ovarian cysts: Clinical and surgical perspectives.” Journal of Pediatric Surgery, vol. 34, no. 5, 1999, pp. 705–709.
Bronstein, M., et al. “The role of ultrasound in the management of fetal ovarian cysts.” Ultrasound in Obstetrics & Gynecology, vol. 14, no. 5, 1999, pp. 365–370.
Twickler, D. M., et al. “Fetal ovarian cysts: Differentiation from other intra-abdominal cysts.” Radiology, vol. 179, no. 2, 1991, pp. 459–463.
Smith, E. H., et al. “Management of fetal and neonatal ovarian cysts.” Surgical Clinics of North America, vol. 67, no. 4, 1987, pp. 947–955.
Carvalho, R., et al. “Fetal ovarian cysts: Prenatal diagnosis and postnatal follow-up.” Acta Obstetricia et Gynecologica Scandinavica, vol. 80, no. 11, 2001, pp. 1046–1050.
Montemarano, H., et al. “Sonographic evaluation of fetal and neonatal ovarian cysts.” Journal of Clinical Ultrasound, vol. 18, no. 2, 1990, pp. 110–114.
Luks, F. I., et al. “Management of giant fetal ovarian cysts.” Journal of Pediatric Surgery, vol. 33, no. 10, 1998, pp. 1567–1571.
Hollman, A. S., et al. “The natural history of simple fetal ovarian cysts detected by prenatal ultrasound.” American Journal of Obstetrics and Gynecology, vol. 163, no. 4, 1990, pp. 1235–1238.
Struben, R. G., et al. “Diagnostic accuracy of prenatal imaging in fetal ovarian cysts.” Ultrasound in Obstetrics & Gynecology, vol. 27, no. 2, 2006, pp. 235–238.
Bilardo, C. M., et al. “Prenatal detection of fetal ovarian torsion: A case series.” Prenatal Diagnosis, vol. 21, no. 8, 2001, pp. 659–663.
Hubbard, A. M., et al. “Role of magnetic resonance imaging in diagnosing fetal ovarian pathology.” American Journal of Roentgenology, vol. 168, no. 6, 1997, pp. 1621–1624.
Nussbaum, A. R., et al. “Complications of fetal ovarian cysts.” Radiology, vol. 180, no. 1, 1991, pp. 119–123.
Wenstrom, K. D., et al. “Fetal ovarian cyst torsion diagnosed in utero: Report of two cases.” Obstetrics & Gynecology, vol. 78, no. 5, 1991, pp. 903–905.
Bagwell, C. E., et al. “Neonatal ovarian torsion associated with fetal ovarian cyst.” Journal of Pediatric Surgery, vol. 22, no. 10, 1987, pp. 889–890.
Cohen, H. L., et al. “Fetal ovarian torsion: Sonographic findings.” Journal of Ultrasound in Medicine, vol. 15, no. 5, 1996, pp. 373–377.
Mueller, M., et al. “Prenatal and postnatal evaluation of ovarian cysts.” Acta Radiologica, vol. 34, no. 3, 1993, pp. 222–226.
Nagel, H., et al. “Sonographic differentiation between ovarian and paraovarian cysts in fetuses.” European Journal of Radiology, vol. 19, no. 2, 1994, pp. 120–124.
Callen, P. W. Ultrasonography in Obstetrics and Gynecology. 5th ed., Saunders, 2007.
Van den Veyver, I. B., et al. “Prenatal management of suspected fetal ovarian cysts.” American Journal of Obstetrics and Gynecology, vol. 170, no. 1, 1994, pp. 172–175.
Youssef, F., et al. “Management of fetal ovarian cysts: Conservative vs surgical approach.” Fetal Diagnosis and Therapy, vol. 17, no. 4, 2002, pp. 213–218.
Godbole, P., et al. “Fetal ovarian cyst: Prognostic factors and outcomes.” European Journal of Pediatric Surgery, vol. 13, no. 3, 2003, pp. 179–184.
Glenn, O. A., et al. “Role of three-dimensional ultrasound in evaluating fetal ovarian cysts.” Ultrasound in Obstetrics & Gynecology, vol. 31, no. 2, 2008, pp. 222–225.
Achiron, R., et al. “Ultrasound evaluation of the fetal abdomen with ovarian cysts: Differentiating benign from complicated cysts.” Prenatal Diagnosis, vol. 26, no. 4, 2006, pp. 323–328.
https://scholar.google.com/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/

Fetüste Yumurtalık Kistinin 8 Nedeni Ve Tedavisi