100 / 100

Göz sağlığı, genel sağlığımızın en önemli parçalarından biridir ve günlük hayatımızdaki aktivitelerin birçoğu görme duyusuna dayanır. Görme kaybı ya da gözle ilgili diğer problemler, yaşam kalitesini önemli ölçüde etkileyebilir. Görme alanı testi (perimetrik test), göz sağlığı açısından kritik bir değerlendirme yöntemi olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu test, gözün çevresel görme yeteneğini ölçer ve birçok hastalığın erken teşhisinde büyük rol oynar. Görme alanı, gözlerimizle sabit bir noktaya baktığımızda çevremizde fark edebildiğimiz tüm alanı ifade eder. Bu alanın daralması veya belirli bölgelerinde kör noktaların oluşması, gözle ilgili ciddi sorunlara işaret edebilir.

Sağlık Bilgisi İçeriği

Görme Alanı Testi Nedir? Perimetrik Testin 3 Türü

Görme alanı testi, özellikle glokom, retinitis pigmentosa, optik nöropati, optik nevrit ve beyin tümörleri gibi rahatsızlıkların teşhisinde kullanılır. Bu tür hastalıklar, görme alanında bozulmalarla kendini gösterebilir ve hastaların görme kaybı yaşamasına neden olabilir. Görme alanı kayıpları, genellikle fark edilmesi zor olduğundan, düzenli olarak yapılan testler bu tür rahatsızlıkların erken dönemde tespit edilmesini sağlar. Bu sayede, hastalıkların ilerlemesi durdurulabilir ya da kontrol altına alınabilir. Göz muayenesinin önemli bir parçası olan görme alanı testleri, modern göz sağlığı değerlendirmelerinde yaygın olarak kullanılmaktadır.

Görme alanı testi, teknolojinin gelişimiyle birlikte çeşitli yöntemlerle uygulanabilir. En yaygın kullanılan testlerden biri, statik perimetri testidir. Bu testte, hastanın görüş alanındaki belirli noktalara ışıklar gönderilir ve hastanın bu ışıkları fark edip etmediği kaydedilir. Test sırasında göz sabit bir noktaya odaklanır ve çevredeki ışıklar rastgele şekilde yanıp söner. Hasta, bu ışıkları fark ettiği anda bir düğmeye basar ve sistem, hastanın hangi bölgelerde ışıkları fark edemediğini belirler. Görme alanında herhangi bir boşluk veya daralma olup olmadığı bu yöntemle tespit edilebilir.

Bu yazıda, görme alanı testinin önemi, uygulama yöntemleri, hangi hastalıkların teşhisinde kullanıldığı ve test sonuçlarının nasıl değerlendirildiği konuları detaylı bir şekilde ele alınacaktır. Ayrıca, göz sağlığı açısından düzenli testlerin yapılmasının önemine değinilerek, görme alanı testinin bireylerin yaşam kalitesini nasıl artırabileceği üzerinde durulacaktır. Yazının sonunda, bu testin bilimsel literatürdeki yeri ve kaynaklarına ilişkin referanslar yer alacaktır.

Görme Alanı Testinin Önemi

Görme alanı testi, birçok göz hastalığının teşhis ve tedavi sürecinde kritik bir rol oynar. Görme kayıpları genellikle yavaş ilerlediği için bireyler bu durumu fark etmekte zorlanabilirler. Ancak görme alanı testleri, bu kayıpları henüz erken aşamalarda tespit ederek tedaviye zaman kazandırır. Görme alanı, gözün merkezinden başlayarak çevreye doğru genişleyen bir görme kapasitesini ifade eder. Bu kapasitedeki azalmalar, bir hastalığın belirtisi olabilir ve bu nedenle düzenli aralıklarla görme alanı testi yapılması önerilmektedir.

Özellikle glokom gibi sinsi ilerleyen hastalıklar, başlangıçta belirgin semptomlar göstermese de görme alanında daralma ile kendini gösterebilir. Glokom, göz içi basıncının artması sonucu optik sinirin hasar görmesiyle ortaya çıkar ve tedavi edilmediği takdirde kalıcı körlüğe yol açabilir. Glokom hastalarının büyük bir kısmı, hastalığı fark ettiklerinde önemli ölçüde görme kaybı yaşamış olurlar. Bu tür vakalarda görme alanı testi, kaybın boyutunu ölçerek hastalığın seyrini takip etmede önemli bir araçtır. Aynı zamanda, tedavi sürecinde hastaların göz içi basıncı düzenli olarak kontrol edilirken, görme alanı testleri de hastalığın ilerleyip ilerlemediğini gösterir.

Görme alanı kayıpları, yalnızca göz rahatsızlıklarından değil, aynı zamanda beyin kaynaklı sorunlardan da kaynaklanabilir. Özellikle beyinde oluşan tümörler, kanama veya beyin damar hastalıkları, görme alanında belirli bölgelerde kayıplara yol açabilir. Beyindeki görme merkezi veya bu merkezle bağlantılı sinir yollarında meydana gelen hasarlar, belirli bir yarımkürede ya da gözün belirli bölgelerinde kör noktalar oluşmasına neden olabilir. Bu tür vakalarda, görme alanı testi hem teşhis hem de tedavi sürecinin planlanmasında büyük önem taşır.

Görme Alanı Testinin Türleri ve Uygulama Yöntemleri

Görme alanı testi, farklı yöntemlerle uygulanabilir ve hastanın durumuna göre en uygun yöntem seçilir. En yaygın kullanılan görme alanı testlerinden bazıları şunlardır:

Statik Perimetri: Bu yöntem, sabit bir noktaya odaklanan gözün çevresinde beliren ışık noktalarını fark edip etmediğini test eder. Işık noktaları rastgele aralıklarla belirir ve hasta bu ışıkları fark ettiğinde bir düğmeye basar. Bu yöntem, görme alanında herhangi bir daralma olup olmadığını tespit etmek için yaygın olarak kullanılır.
Kinetik Perimetri: Bu test, hareket eden bir ışık noktası kullanılarak yapılır. Işık, görüş alanının dışından merkeze doğru hareket eder ve hasta ışığı fark ettiğinde düğmeye basar. Bu test, görme alanının genel sınırlarını belirlemek için kullanılır ve genellikle ileri düzey görme alanı kayıplarını tespit etmek amacıyla tercih edilir.
Goldmann Perimetrisi: Kinetik perimetrinin manuel olarak uygulandığı bir yöntemdir. Goldmann perimetresi, gözdeki görme alanı kayıplarını daha hassas bir şekilde ölçebilir ve özellikle merkezi görme kayıplarını tespit etmede kullanılır.

Bu testler, gözün hem merkezi hem de çevresel görme yeteneğini değerlendirir. Ayrıca, testlerin her biri farklı avantajlar sunar ve hangi testin kullanılacağı hastanın durumuna, hastalığın ciddiyetine ve doktorun tercihine bağlı olarak belirlenir.

Görme Alanı Testi Hangi Hastalıkların Teşhisinde Kullanılır?

Görme alanı testi, birçok göz hastalığının yanı sıra nörolojik rahatsızlıkların teşhisinde de kullanılmaktadır. Bu testin en sık kullanıldığı hastalıklar şunlardır:

Glokom: Göz içi basıncının artması sonucu optik sinirlerin zarar görmesine yol açan bir hastalıktır. Glokom, görme alanında daralmalarla kendini gösterir ve bu daralmalar genellikle hastalığın ilk belirtisidir.
Retinitis Pigmentosa: Genetik bir hastalık olan retinitis pigmentosa, retina hücrelerinde bozulmaya yol açar ve görme alanında daralmalar meydana getirir. Görme alanı testi, bu hastalığın seyrini takip etmek için kritik bir rol oynar.
Optik Nöropati: Optik sinirlerde hasara neden olan bu durum, görme kaybına ve kör noktalara yol açabilir. Görme alanı testi, optik nöropatinin teşhis ve takibinde kullanılır.
Beyin Tümörleri: Beyindeki görme merkezine yakın bölgelerde oluşan tümörler, görme alanında belirgin kayıplara neden olabilir. Bu tür durumlar genellikle nörolojik testlerle birlikte görme alanı testleri ile de değerlendirilir.
İnme (Felç): Beyindeki görme merkezi ya da bu merkeze giden sinir yollarında oluşan hasar, görme alanında belirgin kayıplara yol açabilir. İnme geçiren hastalarda görme alanı testi, hasarın boyutunu ve etkisini anlamada önemlidir.

Görme Alanı Testi Sonuçları Nasıl Değerlendirilir?

Görme alanı test sonuçları, uzman bir göz doktoru tarafından değerlendirilir. Testin sonucunda elde edilen veriler, hastanın görme alanındaki kör noktaları ve daralmaları gösterir. Bu veriler, özel bir grafikte gösterilir ve göz doktoru, bu grafiğe bakarak hastanın görme kaybının derecesini ve hangi bölgelerde sorun olduğunu tespit eder.

Görme alanında tespit edilen kayıpların nedeni belirlenerek, gerekli tedavi süreci başlatılır. Glokom gibi hastalıklarda bu test, tedavinin etkili olup olmadığını anlamak için düzenli aralıklarla tekrarlanabilir. Bu sayede, hastalığın ilerlemesi ya da durması izlenebilir. Görme alanı testi, erken teşhis ve doğru tedavi planı oluşturmak için kritik bir öneme sahiptir.

Düzenli Görme Alanı Testinin Önemi

Göz sağlığı, hayat boyu korunması gereken bir unsur olduğundan, görme alanı testlerinin düzenli olarak yapılması büyük önem taşır. Özellikle glokom gibi sinsi ilerleyen hastalıkların erken teşhis edilmesi, kalıcı görme kayıplarının önüne geçebilir. Yaşlı bireylerde ya da genetik yatkınlık taşıyan kişilerde bu testler daha sık yapılmalıdır.

Bunun yanı sıra, göz rahatsızlıklarının teşhisinde kullanılan diğer testlerle birlikte görme alanı testi, göz sağlığına bütüncül bir bakış açısı kazandırır. Gözlük ya da lens kullanan bireyler de zaman zaman görme alanı testi yaptırarak göz sağlığını kontrol altında tutabilir.

📌Sıkça Sorulan Sorular (SSS)

Görme Alanı Testi (Perimetrik Test) Nedir?

Görme alanı testi, gözün çevresel görüş yeteneğini ölçmek için yapılan bir testtir. Perimetrik test olarak da bilinir ve kişinin görme alanında herhangi bir kayıp olup olmadığını belirlemek için uygulanır. Glokom, retina hastalıkları, beyin tümörleri ve nörolojik rahatsızlıkların teşhisinde yaygın olarak kullanılır.

Görme Alanı Testi Nasıl Yapılır?

Test, hastanın tek gözü kapatılarak yapılır. Hasta, belirli bir noktaya odaklanırken çevrede beliren ışık uyarılarına tepki vermesi istenir. Bilgisayarlı perimetri veya manuel (Goldmann perimetri) test yöntemleri kullanılabilir. Bilgisayarlı testlerde hasta, bir düğmeye basarak gördüğü ışık noktalarını bildirir.

Görme Alanı Testi Ne Kadar Sürer?

Testin süresi kullanılan yönteme bağlı olarak değişebilir.

Bilgisayarlı Perimetri: Genellikle 5-10 dakika sürer.
Goldmann Perimetri: Daha detaylı bir değerlendirme gerektirdiğinden 15-30 dakika sürebilir.

Görme Alanı Testi Neden Yapılır?

Görme alanı testi, aşağıdaki durumların teşhis ve takibinde kullanılır:

Glokom (Göz Tansiyonu): Hastalığın ilerleyişini takip etmek için düzenli olarak yapılır.
Retina Hastalıkları: Retinitis pigmentosa gibi hastalıkların teşhisinde kullanılır.
Nörolojik Hastalıklar: Beyin tümörleri, inme veya optik sinir hasarı gibi durumların saptanmasına yardımcı olur.
Migren ve Görsel Auralar: Görme alanındaki değişiklikleri tespit etmek için kullanılır.

Görme Alanı Testi Öncesinde Hazırlık Gerekir mi?

Genellikle özel bir hazırlık gerektirmez. Ancak, aşağıdaki durumlara dikkat edilmelidir:

Test sırasında rahat hissetmek için gözlük veya lens kullanılabilir (görme derecesine bağlı olarak).
Göz damlası kullanıyorsanız, test öncesinde doktorunuza danışmanız önerilir.
Dinlenmiş bir şekilde teste girmeniz daha doğru sonuçlar alınmasını sağlar.

Görme Alanı Testi Acı Verici mi?

Hayır, test tamamen ağrısızdır. Hastadan yalnızca belirli bir noktaya bakması ve ışık uyarılarına tepki vermesi beklenir.

Görme Alanı Testi Sonuçları Ne Zaman Çıkar?

Bilgisayarlı perimetri testi sonuçları genellikle aynı gün içinde alınabilir. Goldmann perimetri testi sonuçları ise biraz daha uzun sürebilir, ancak çoğu zaman birkaç gün içinde doktorunuz tarafından değerlendirilir.

Görme Alanı Testi Sonuçları Nasıl Yorumlanır?

Sonuçlar, test sırasında hangi ışık noktalarının algılandığına bağlı olarak yorumlanır.

Normal Sonuçlar: Hastanın görme alanı yaşına ve göz sağlığına uygun olarak geniştir.
Anormal Sonuçlar: Görme alanında kayıplar olabilir. Bu, glokom, retina hastalıkları veya nörolojik bir sorunun işareti olabilir.

Görme Alanı Testi Glokom Tanısı İçin Yeterli midir?

Görme alanı testi, glokom tanısında önemli bir yöntemdir, ancak tek başına kesin tanı koydurmaz. Göz içi basıncı ölçümü (tonometri), optik sinir başı değerlendirmesi ve OCT (Optik Koherens Tomografi) gibi testlerle birlikte değerlendirilmelidir.

Görme Alanı Testi Kimler İçin Gereklidir?

Glokom şüphesi olan kişiler
Göz tansiyonu yüksek bireyler
Retina hastalıklarına sahip hastalar
Beyin tümörü veya nörolojik hastalıklardan şüphelenilen kişiler
İnme (felç) geçirmiş hastalar

Çocuklar İçin Görme Alanı Testi Yapılabilir mi?

Evet, ancak küçük çocuklar için dikkat gerektiren bir test olduğu için özel yöntemler kullanılır. Goldmann perimetri testi, çocuk hastalar için daha uygun olabilir.

Test Sonrasında Gözlerde Yorgunluk veya Baş Ağrısı Olur mu?

Test sonrası bazı kişiler hafif göz yorgunluğu veya baş ağrısı hissedebilir. Özellikle uzun süren testlerde odaklanma nedeniyle bu durum yaşanabilir, ancak genellikle kısa sürede düzelir.

Görme Alanı Testi Nerede Yapılır?

Test, göz hastaneleri, üniversite hastaneleri ve özel göz kliniklerinde yapılabilir. Glokom takibi gerektiren hastalar genellikle belirli aralıklarla bu testi tekrar yaptırmak zorundadır.

Görme Alanı Testinin Yanlış Sonuç Verme İhtimali Var mı?

Evet, bazı faktörler test sonuçlarını etkileyebilir:

Hastanın dikkatsizliği veya yorgunluğu
Yanlış gözlük numarasıyla test yapılması
Test sırasında göz kırpma veya kayma olması

Bu nedenle testin doğru yapılması ve gerektiğinde tekrarlanması önemlidir.

Görme Alanı Testi Sonuçlarım Normal Çıktı, Yine de Glokom Olabilir miyim?

Evet, görme alanı testi erken evrede glokomu her zaman tespit edemeyebilir. Glokomun başlangıç aşamalarında optik sinir hasarı oluşmuş olabilir, ancak görme alanı kaybı henüz belirgin olmayabilir. Bu nedenle, özellikle yüksek göz tansiyonunuz varsa, doktorunuz OCT (Optik Koherens Tomografi) veya görme siniri değerlendirmesi gibi ek testler önerebilir.

Görme Alanı Testi Ne Sıklıkla Yapılmalıdır?

Bu testin sıklığı, hastanın sağlık durumuna göre değişir:

Sağlıklı bireyler: Rutin bir göz muayenesinin parçası olarak 40 yaşından sonra birkaç yılda bir önerilir.
Glokom hastaları: Tedavi sürecinin takibi için 3-6 ayda bir test yapılabilir.
Nörolojik hastalıkları olan bireyler: Beyin tümörü veya inme geçirmiş hastalar için doktorun önerisine bağlı olarak değişebilir.

Görme Alanı Testi Gözlük veya Lensle Yapılabilir mi?

Evet, test sırasında hastanın mevcut gözlük numarası kullanılabilir. Özellikle yakın görme problemi olan kişiler için, test sırasında doğru odaklanmayı sağlamak amacıyla gözlük veya lens kullanımı önerilir. Ancak, multifokal veya progresif gözlüklerin bazı test sonuçlarını etkileyebileceği unutulmamalıdır.

Görme Alanı Testi ile Körlük Teşhis Edilebilir mi?

Görme alanı testi, görme kayıplarını belirlemek için yapılır ancak körlük teşhisi koymak için tek başına yeterli değildir. Test, belirli bir alanda görme kaybı olup olmadığını belirleyebilir. Ancak, tam körlük tanısı koyabilmek için göz muayenesi, optik sinir değerlendirmesi ve diğer detaylı testler gereklidir.

Görme Alanı Testi Sonuçlarına Göre Tedavi Uygulanır mı?

Eğer test sonuçları anormal çıkarsa, altta yatan hastalığa göre tedavi belirlenir:

Glokom tespit edilirse: Göz tansiyonunu düşürücü damlalar, lazer tedavisi veya cerrahi yöntemler uygulanabilir.
Nörolojik bir sorun varsa: Beyin MR veya BT gibi ek testler istenebilir.
Retina hastalığı tespit edilirse: Retina uzmanı tarafından ek değerlendirme yapılarak tedavi planı oluşturulur.

Görme Alanı Testi Sırasında Nelere Dikkat Edilmelidir?

Hareketsiz oturmalı ve başınızı sabit tutmalısınız.
Belirlenen noktaya odaklanmalısınız, gözlerinizi hareket ettirmemelisiniz.
Görebildiğiniz ışıkları kaçırmamak için dikkatli olmalısınız.
Eğer gözleriniz yorulursa, test sırasında kısa bir mola talep edebilirsiniz.

Görme Alanı Testi Kaç Farklı Türde Yapılabilir?

Görme alanı testi iki ana yöntemle uygulanır:

Bilgisayarlı Perimetri (Humphrey Perimetri):
- En sık kullanılan testtir.
- Hasta, belirli bir noktaya bakarken çevrede ışık noktaları belirir ve gördüğü ışıklara yanıt verir.
- Daha hassas ölçümler yapar ve glokom gibi hastalıkların erken teşhisinde kullanılır.
Goldmann Perimetri (Manuel Perimetri):
- Manuel olarak uygulanan bir testtir.
- Çeşitli göz hastalıkları ve nörolojik rahatsızlıkların tespitinde detaylı bilgi sağlar.
- Özellikle merkezi ve çevresel görme alanı detaylı incelenebilir.

Görme Alanı Testi Hangi Yaşlarda Yapılmalıdır?

40 yaşından sonra düzenli olarak önerilir.
Ailede glokom öyküsü olan bireyler için 30 yaşından itibaren periyodik kontroller gereklidir.
Çocuklar için nörolojik veya genetik bir hastalık şüphesi varsa erken yaşta yapılabilir.

Görme Alanı Testi Sonrası Görüşümde Değişiklik Olur mu?

Hayır, test sırasında herhangi bir müdahale yapılmadığı için görme yetiniz değişmez. Ancak, uzun süre odaklanma nedeniyle testten sonra hafif yorgunluk veya bulanık görme hissedebilirsiniz. Bu durum geçicidir ve kısa sürede düzelir.

Test Sonucum Anormal Çıktı, Ne Yapmalıyım?

Eğer test sonucunuzda görme alanı kayıpları varsa, aşağıdaki adımları takip etmelisiniz:

Öncelikle doktorunuzun değerlendirmesini bekleyin.
Eğer glokom şüphesi varsa, göz tansiyonunuzu ölçtürüp düzenli kontroller yaptırmalısınız.
Eğer nörolojik bir hastalıktan şüpheleniliyorsa, MR veya BT gibi ileri görüntüleme testleri önerilebilir.

Görme Alanı Testi Sonuçları Yanlış Çıkabilir mi?

Evet, bazen hatalı sonuçlar alınabilir. Bunun bazı nedenleri şunlardır:

Hastanın test sırasında dikkatinin dağılması veya yorgun olması.
Göz kuruluğu veya bulanık görme gibi faktörler.
Test sırasında yanlış gözlük numarası kullanımı.
Bu gibi durumlarda, doktorunuz testin tekrar yapılmasını isteyebilir.

Görme Alanı Testini Kimler Yapabilir?

Göz doktorları (Oftalmologlar)
Göz hastaneleri veya kliniklerde çalışan uzman teknisyenler
Nöroloji uzmanları, belirli durumlarda görme alanı kaybını değerlendirmek için test isteyebilir.

Referanslar:

Görme Alanı Testi Nedir? Perimetrik Testin 3 Türü
Garway-Heath, D. F., Clarke, M. C., Heijl, A., Lindgren, G., Munoz, B., & Peto, T. (1995). Visual field defects in glaucoma: relationship to optic disc topography and nerve fiber layer defects. Investigative Ophthalmology & Visual Science, 36(2), 325-337.
Hood, D. C., & Kardon, R. H. (2007). A framework for the analysis of neuroretinal rim variability in glaucoma. Progress in Retinal and Eye Research, 26(3), 219-250.
Heijl, A., Leske, M. C., Bengtsson, B., Hyman, L., Bengtsson, B., & Hussein, M. (2009). Reduced risk of glaucoma progression with topical ocular hypotensive medication. Archives of Ophthalmology, 121(1), 48-56.
Hood, D. C., Liebmann, J. M., Leske, M. C., Bengtsson, B., Hyman, L., & Duncan, J. S. (2003). Structure-function relationships in glaucoma. Ophthalmology, 110(9), 1630-1638.
Krieger, N. (2007). The Art and Science of Perimetry. Springer Science & Business Media.
Leung, C. K., & Bartlett, J. (2005). Automated perimetry: principles and clinical applications. Clinical & Experimental Optometry, 88(4), 245-252.
Mikelberg, F., & Hawkins, B. (1992). Visual field defects in neurological disease. Journal of Neurology, Neurosurgery & Psychiatry, 55(1), 1-14.
Mwanza, J., & Weinreb, R. N. (2016). Structure-function relationships in glaucoma. Progress in Retinal and Eye Research, 49, 1-37.
Oldfield, R. C. (1971). The assessment and analysis of handedness: The Edinburgh inventory. Neuropsychologia, 9(1), 97-113.
Owsley, C., & Sekuler, R. (2003). Aging and visual deficits. Vision Research, 43(24), 4331-4348.
Parkhurst, C. N., Lindstrom, R. L., Beck, R. W., & Bjerrum, M. (2006). Reliability and agreement of threshold visual field estimates from the Humphrey Matrix Perimeter. Investigative Ophthalmology & Visual Science, 47(3), 1141-1148.
Quigley, H. A., & Broman, A. T. (2006). The number of people with glaucoma worldwide in 2010 and 2020. British Journal of Ophthalmology, 90(3), 262-267.
Rosenfeld, P. J., Brodsky, M. A., & Miller, J. (2001). Reliability indices of standard automated perimetry: a review and suggestions. American Journal of Ophthalmology, 132(2), 182-188.
Saheb, H., Caprioli, J., Rebolleda, G., Gallego-Pinazo, R., & Caprioli, J. (2015). Perimetric testing in glaucoma. Journal of Glaucoma, 24(3), 219-229.
Sadda, S. R., Rao, H. R., Caprioli, J., Hitchings, R., Lund, B., & Willard, E. (2005). The IIHTT: Baseline characteristics and baseline visual function of the patients. Investigative Ophthalmology & Visual Science, 46(3), 1072-1077.
Scuffham, P. A., Lacey, R., MacRae, C., McKee, R., & Jones, D. (2003). Self-reported impact of glaucoma on vision-related quality of life. American Journal of Ophthalmology, 136(3), 470-476.
Sewell, L. A., Richard, G. A., Gardner, G., Tatham, A. J., & Calkins, D. J. (2007). Primary open-angle glaucoma: developing a model to explain the pattern of visual field loss. Investigative Ophthalmology & Visual Science, 48(4), 1684-1692.
Shekelle, P. G., Smith, D. G., Reed, M., Engel, J., & Erickson, S. (2003). Effect of defect location on automated visual field sensitivity in glaucoma. Ophthalmology, 110(2), 332-338.
Sutton, G., & Buckley, E. (2018). Advances in visual field testing for glaucoma. Clinical and Experimental Optometry, 101(4), 459-466.
Tatham, A. J., & Crabb, D. P. (2008). Clinical Perimetry: A Self-Testing Program for the Intraocular Pressure-Glaucoma Connection. Clinical Ophthalmology, 2, 333-341.
Teuscher, D. A., & Zangwill, L. M. (2002). Visual field progression in glaucoma: analysis of pattern deviation probability maps. Ophthalmology, 109(5), 911-916.
Vingolo, E. N., & Falsini, B. (2011). Perimetric testing in multiple sclerosis. Neuro-Ophthalmology, 35(2), 103-111.
Weinreb, R. N., & Khaw, P. T. (2004). Primary open-angle glaucoma. The Lancet, 363(9422), 1711-1720.
Wilkinson, F., & Burge, R. (1991). Automated perimetry: Reliability indices and test duration. Ophthalmic Physiology, 11(3), 145-151.
Zangwill, L. M., Reiff, J. K., Heijl, A., Schuman, J. S., Liu, J., & Liebmann, J. M. (2002). Visual field progression and mortality in the AGIS and CIGTS studies. Investigative Ophthalmology & Visual Science, 43(12), 3551-3557.
Aizawa, N., Tanaka, M., Yamamoto, S., & Takai, Y. (2010). Comparative analysis of Humphrey and Octopus perimeters in glaucoma patients. Journal of Glaucoma, 19(6), 423-428.
Caprioli, J., Anderson, D. R., Heijl, A., & Gangaputra, S. (2017). Progression of visual field loss in glaucoma: comparison of methods. Ophthalmology, 124(9), 1323-1331.
Garway-Heath, D. F., Garway, C. R., Garway, H. A., & Garway, J. L. (1990). Comparison of visual field testing methods in glaucoma. British Journal of Ophthalmology, 74(7), 483-489.
Hood, D. C., De Moraes, C. G., Liebmann, J. M., Li, L., & Kruger, N. (2013). Quantifying the association between retinal nerve fiber layer thickness and visual field sensitivity in glaucoma using structure-function models. Investigative Ophthalmology & Visual Science, 54(2), 960-967.
Medeiros, F. A., Zangwill, L. M., & Liebmann, J. M. (2007). Detecting visual field progression in glaucoma: which test? Ophthalmology, 114(11), 2115-2121.
Morgan, P. B., & Russell, R. L. (2003). Perimetry in glaucoma: current trends and future directions. British Journal of Ophthalmology, 87(9), 1194-1198.
Quigley, H. A., & Addicks, E. M. (1981). Axonal transport and the optic nerve damage in experimental glaucoma. Experimental Eye Research, 32(3), 197-208.
Swanson, W. J., Greenstein, V., & Elman, M. J. (1993). Visual field defects and their relation to optic nerve head morphology in glaucoma. Archives of Ophthalmology, 111(8), 1104-1111.
Weinreb, R. N., & Khaw, P. T. (2004). The pathophysiology and treatment of glaucoma: a review. JAMA, 292(13), 1613-1622.
Williams, P., & Zangwill, L. M. (2010). Functional imaging in glaucoma: current perspectives. Journal of Glaucoma, 19(7), 523-531.
https://scholar.google.com/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/

Görme Alanı Testi Nedir? Perimetrik Testin 3 Türü