Hipermetropi Nedir? 3 Belirtisi, Türleri, Tanısı, Tedavisi
Hipermetropi, toplumda yaygın olarak bilinen adıyla uzak görüşlülük, gözün anatomik yapısındaki bazı farklılıklardan kaynaklanan bir görme kusurudur. Göz, görüntüleri net bir şekilde algılamak için ışığı retina üzerine odaklar. Ancak hipermetropi durumunda, ışık retina yerine retina arkasında odaklanır. Bu durum, yakın nesneleri görmede zorluk çekmeye neden olurken, uzaktaki nesnelerin daha net görünmesini sağlar. Özellikle günümüzde dijital cihazların yaygınlaşmasıyla birlikte, hastalığın belirtileri daha belirgin hale gelmiştir. Her yaş grubunda görülebilecek bir durumdur ve yaşam kalitesini olumsuz etkileyebilir.
Sağlık Bilgisi İçeriği
Hipermetropi Nedir? 3 Belirtisi, Türleri, Tanısı, Tedavisi
Genetik faktörler, en önemli nedenlerinden biridir. Ailede hipermetropi geçmişi olan bireylerin, bu görme kusuruna yakalanma olasılığı daha yüksektir. Bunun yanı sıra, çevresel faktörler de göz sağlığını etkileyebilir. Özellikle uzun süre dijital ekranlara maruz kalmak, göz yorgunluğunu artırarak hipermetropi belirtilerini daha erken yaşlarda ortaya çıkarabilir. Genellikle çocukluk döneminde fark edilir, ancak bazı kişilerde bu durum yetişkinlikte de belirgin hale gelebilir. Bu nedenle, erken teşhis ve tedavi oldukça önemlidir.
Belirtileri genellikle yavaş yavaş ortaya çıktığı için, birçok kişi bu görme kusuruna sahip olduğunu fark etmez. Yakın mesafeye odaklanma zorluğu, göz yorgunluğu, baş ağrıları ve gözde batma hissi gibi belirtiler, ilk sinyalleridir. Çocuklarda ise okul başarısında düşüş, ders çalışırken ya da kitap okurken zorlanma gibi belirtilerle kendini gösterebilir. Bu tür semptomların fark edilmesi durumunda, vakit kaybetmeden bir göz uzmanına başvurulması önemlidir. Çünkü erken teşhis edilen hipermetropi, ilerleyen dönemde daha ciddi sorunlara yol açmadan tedavi edilebilir.
Hipermetropi tedavisinde birçok yöntem bulunmaktadır. Tedavi süreci, hastanın yaşı, gözdeki bozukluğun derecesi ve hastanın yaşam tarzı gibi faktörlere bağlı olarak değişiklik gösterebilir. Gözlük ve kontakt lens gibi optik yardımcılar, tedavide en sık kullanılan yöntemlerdir. Bunun yanı sıra, teknolojinin gelişmesiyle birlikte lazer tedavileri de popüler bir seçenek haline gelmiştir. Her tedavi yöntemi, hastanın ihtiyaçlarına göre özel olarak belirlenir ve uygulanır. Tedavi doğru bir şekilde yönetildiğinde, kişinin yaşam kalitesini önemli ölçüde artırabilir.
Hipermetropi Nedir?
Hipermetropi, gözün odaklama sistemindeki bir bozukluk nedeniyle yakın mesafedeki nesnelerin net görülememesi durumudur. Halk arasında “yakını görememe” olarak bilinen bu durum, genellikle göz küresinin normalden daha kısa olması veya kornea ve merceğin kırma gücünün yetersiz olması sonucu ortaya çıkar. Hipermetropide ışık, retina üzerinde odaklanmak yerine retinanın arkasında odaklanır. Bu da görme bulanıklığına neden olur. Görme bozukluğunun şiddeti, gözün yapısındaki anormallik derecesine bağlı olarak değişir.
Bu durum, genellikle kalıtsal bir özellik gösterir ve çocuklarda sıkça görülebilir. Çocukluk döneminde gözün uyum yeteneği (akomodasyon) sayesinde genellikle fark edilmeyebilir. Ancak bu uyum yeteneği yaş ilerledikçe azalır ve hipermetropinin semptomları daha belirgin hale gelir. Her yaştan bireyi etkileyebilir, ancak genellikle yaşa bağlı presbiyopi ile karıştırılmamalıdır. Presbiyopi, yaşlanma ile gelişen ve gözün yakındaki nesnelere odaklanma yeteneğinin kaybı ile ilişkili bir durumdur.
Fizyolojik olarak hafif hipermetropi çoğu insanda doğuştan bulunabilir ve büyüme sürecinde kendiliğinden düzelebilir. Ancak, ilerleyici hipermetropi veya şiddetli vakalarda tedavi gereklidir. Ayrıca, bu durum genellikle miyopi (uzağı görememe) ile karşılaştırılır, ancak hipermetropide temel sorun yakındaki nesneleri net görememektir. Hipermetropi, genellikle gözlük, kontakt lens veya lazer cerrahisi ile düzeltilebilir. Erken tanı ve uygun tedavi, yaşam kalitesini artırmada ve göz yorgunluğuna bağlı komplikasyonları önlemede önemlidir.
Hipermetropi Belirtileri
Hastalık, gözün odaklanma yeteneğindeki sorunlar nedeniyle özellikle yakın mesafedeki nesnelerin net görülememesiyle kendini gösterir. Ancak, belirtiler her zaman açıkça fark edilmez ve hipermetropinin şiddetine, bireyin yaşına ve gözün uyum yeteneğine bağlı olarak değişiklik gösterebilir. Bazı bireyler, özellikle genç yaşlarda, göz kaslarının uyum yeteneği sayesinde belirtileri fark etmeyebilirken, daha ileri yaşlarda bu belirtiler daha belirgin hale gelir.
1. Görme Problemleri
En yaygın belirti, yakın mesafedeki nesneleri net görememektir. Bu durum kitap okuma, yazı yazma, telefon veya bilgisayar ekranına bakma gibi günlük aktivitelerde zorlanmaya yol açabilir. İleri derece vakalarda, uzak mesafedeki nesnelerin de bulanık görünmesi mümkündür. Görme bozukluğuna bağlı olarak özellikle uzun süre yakın mesafede odaklanmayı gerektiren aktivitelerde göz yorgunluğu (astenopi) ortaya çıkabilir.
2. Gözle İlgili Belirtiler
Hipermetropi gözde birçok rahatsızlığa yol açabilir. Gözde yanma hissi, sulanma veya batma gibi rahatsızlıklar sıkça karşılaşılan belirtilerdir. Ayrıca, uzun süre odaklanma sonrası gözde ağrı oluşabilir. Gözlerin sürekli uyum yapmaya çalışması, kaşların sık sık çatılmasına ve dolayısıyla baş ağrısına neden olabilir. Bu baş ağrıları genellikle alın bölgesinde hissedilir ve göz yorgunluğuna eşlik eder.
3. Diğer Belirtiler
Hipermetropiye bağlı olarak bireylerde sık sık dikkat kaybı, okuma veya yazma gibi aktiviteler sırasında çabuk yorulma, odaklanma güçlüğü ve genel bir rahatsızlık hissi görülebilir. Çocuklarda ise belirtiler daha farklı şekillerde ortaya çıkabilir. Örneğin, okuma sırasında kelimeleri atlama, kitaplara çok yakından bakma veya okul performansında düşüş gibi işaretler, hipermetropi belirtisi olabilir. Bazı durumlarda, şaşılık eşlik edebilir, özellikle çocukluk döneminde bu durum daha sık görülür.
Bu belirtiler, özellikle erken yaşlarda fark edilmezse, bireylerde yaşam kalitesini düşürebilir ve uzun vadeli göz sağlığı problemlerine yol açabilir. Bu nedenle, hipermetropi belirtileri yaşayan bireylerin bir göz uzmanına başvurarak detaylı bir göz muayenesi yaptırması önerilir. Erken tanı ve uygun tedavi, bu belirtilerin kontrol altına alınmasını ve görme yetisinin korunmasını sağlar.
Hipermetropi Türleri
Hipermetropi, gözdeki kırma kusurunun nedenine, derecesine ve fizyolojik yapıya bağlı olarak farklı türlere ayrılabilir. Bu sınıflandırmalar, doğru tedavi yönteminin belirlenmesinde önemli rol oynar. Başlıca türleri şunlardır:
1. Fizyolojik Hipermetropi
Çoğunlukla gözün doğal anatomik yapısından kaynaklanır. Bu türde, göz küresinin ön-arka uzunluğu normalden daha kısadır ya da kornea ve lensin kırma gücü yetersizdir. Genellikle doğuştan itibaren mevcut olan bu durum, çocukluk çağında sık görülür. Çocuklarda gözün uyum (akomodasyon) yeteneği sayesinde genellikle fark edilmez. Ancak büyüme sürecinde göz küresi yeterince uzarsa bu durum düzelebilir. Düşük düzeylerdeyse genellikle tedavi gerektirmez, ancak orta veya yüksek derecelerde tedavi gerekebilir.
2. Patolojik Hipermetropi
Gözün normal anatomik ve fizyolojik yapısını etkileyen hastalıklar, travmalar veya gelişimsel anomaliler sonucu ortaya çıkar. Bu durum, genellikle aşağıdaki nedenlerden kaynaklanabilir:
- Göz Küresindeki Anomaliler: Gözün doğuştan aşırı derecede küçük olması (mikroftalmi) gibi durumlar.
- Lens veya Kornea Problemleri: Kornea veya lensin şeklindeki bozukluklar, kırma gücünün yetersiz olmasına neden olabilir.
- Tümörler ve Kitleler: Gözün arka kısmındaki tümörler, göz küresinin şeklini bozarak hipermetropiye yol açabilir. Genellikle daha ciddi görme kaybına neden olur ve altta yatan sorunun tedavisi önceliklidir.
3. Fonksiyonel Hipermetropi
Genellikle gözün uyum (akomodasyon) yeteneğindeki yetersizlikten kaynaklanır. Bu durum, göz kaslarının zayıf olduğu veya nörolojik sorunların mevcut olduğu bireylerde görülebilir. Örneğin, felç geçiren hastalarda veya kas hastalıkları bulunan kişilerde bu tür hastalık ortaya çıkabilir. Bu tür, genellikle diğer türlerden daha nadir görülür ve çoğu zaman altta yatan nörolojik veya kas problemlerinin tedavisini gerektirir.
4. Derecesine Göre Hipermetropi
Hipermetropi ayrıca şiddetine göre sınıflandırılabilir:
- Düşük Dereceli Hipermetropi: +2.00 dioptriye kadar olan kırma kusurları. Genellikle hafif semptomlara neden olur ve tedavi gerektirmez.
- Orta Dereceli Hipermetropi: +2.00 ile +4.00 dioptri arasında olan kırma kusurları. Daha belirgin semptomlara yol açabilir ve genellikle gözlük veya kontakt lens ile düzeltme gerektirir.
- Yüksek Dereceli Hipermetropi: +4.00 dioptrinin üzerindeki kırma kusurları. Görmede ciddi sorunlara neden olur ve tedavi genellikle daha kapsamlıdır.
5. Gizli (Latent) Hipermetropi
Gözün uyum mekanizması sayesinde semptomların fark edilmediği bir türdür. Bu durum, genellikle genç bireylerde görülür, çünkü göz merceği güçlü bir şekilde uyum yaparak net görmeyi sağlar. Ancak yaş ilerledikçe uyum yeteneği azaldığında bu tür belirgin hale gelir. Genellikle göz yorgunluğu ve baş ağrısı gibi semptomlara neden olabilir.
6. Aşikar (Manifest) Hipermetropi
Gözün uyum mekanizmasının yeterli olmadığı ve semptomların açıkça görüldüğü bir türdür. Bu durum genellikle yaşla birlikte uyum yeteneğinin azalmasıyla ilişkilidir. Gözlük veya kontakt lens gibi optik düzeltme yöntemleriyle tedavi edilir.
Hipermetropinin türlerini doğru bir şekilde sınıflandırmak, uygun tedavi ve yönetim stratejilerinin seçilmesini sağlar. Her türün kendine özgü nedenleri ve tedavi yaklaşımları bulunduğundan, doğru bir tanı ve bireyselleştirilmiş bir tedavi planı hastanın yaşam kalitesini artırmada kritik öneme sahiptir.
Hipermetropinin Nedenleri
Hipermetropi, gözün anatomik yapısındaki veya ışığın kırılma (refraksiyon) mekanizmasındaki bozukluklardan kaynaklanan bir görme problemidir. Bu durumun temel nedeni, ışığın retina üzerinde değil, retinanın arkasında odaklanmasıdır. Bu odaklanma hatasına yol açan bir dizi fiziksel ve genetik faktör hastalığın gelişiminde rol oynar.
1. Göz Küresinin Kısa Olması
Hipermetropinin en yaygın nedenlerinden biri göz küresinin normalden daha kısa olmasıdır. Gözün ön arka ekseni kısaldığında, ışık retinaya ulaşmadan odaklanır. Bu durum doğuştan gelen bir anormallik olabilir ve genellikle kalıtsal bir yatkınlık taşır. Özellikle çocuklarda bu tür hipermetropi sıkça görülür ve gözün büyümesiyle zamanla düzelebilir. Ancak bazı bireylerde göz gelişimi tam olgunlaşmadığında bu durum kalıcı hale gelebilir.
2. Korneanın veya Lensin Yetersiz Kırma Gücü
Korneanın ve merceğin ışığı kırma (refraksiyon) gücünün yetersiz olması da hipermetropiye yol açabilir. Normalde kornea ve lens, ışığı tam olarak retina üzerine odaklamak için birlikte çalışır. Ancak korneanın düz olması veya lensin yeterince güçlü bir şekilde kavislenmemesi, ışığın retinanın arkasında odaklanmasına neden olur. Bu durum, özellikle ileri yaşlarda, lensin elastikiyetini kaybetmesiyle daha belirgin hale gelebilir.
3. Genetik Faktörler
Hipermetropi, genetik bir yatkınlığa sahip olabilir. Ailede hipermetropi öyküsü olan bireylerde bu durumun görülme olasılığı daha yüksektir. Genetik faktörler, gözün büyüklüğü, kornea şekli ve lensin özellikleri gibi görmeyi etkileyen yapısal unsurları etkileyebilir. Kalıtsal özelliklerin yanı sıra çevresel ve gelişimsel faktörler de hipermetropinin şiddetini ve seyrini etkileyebilir.
4. Gözün Gelişim Anormallikleri
Bazı durumlarda, hipermetropi, gözün doğuştan gelen veya erken çocukluk döneminde gelişen yapısal anomalileriyle ilişkili olabilir. Mikrofthalmia (göz küresinin normalden küçük olması) gibi durumlar hipermetropiye yol açabilir. Bu tür anomaliler genellikle sistemik sendromlarla ilişkilidir ve kapsamlı bir oftalmolojik değerlendirme gerektirir.
5. Yaşa Bağlı Değişiklikler
Her ne kadar yaşlanma genellikle presbiyopi ile ilişkilendirilse de, yaş ilerledikçe lensin kırma gücü de azalarak hipermetropiyi artırabilir. Yaşlanma süreci boyunca gözün odaklama yeteneği (akomodasyon) giderek zayıflar, bu da hipermetropi semptomlarının belirginleşmesine neden olabilir.
6. Cerrahi veya Travma Sonrası Gelişen Hipermetropi
Bazı göz ameliyatları veya travmalar, gözün anatomik yapısında değişikliklere yol açarak hipermetropiye neden olabilir. Örneğin, katarakt cerrahisi sonrası lensin tamamen çıkarılması veya göz küresindeki deformasyonlar, refraktif hataların ortaya çıkmasına neden olabilir.
Hipermetropinin nedenleri, genetik ve çevresel faktörlerin bir kombinasyonundan oluşabilir. Gözün yapısal özelliklerindeki bu bozukluklar, erken tanı ve uygun tedavi ile yönetilebilir. Altta yatan nedenlerin belirlenmesi, hem doğru tedavi planı oluşturmak hem de hastanın yaşam kalitesini artırmak için kritik öneme sahiptir.
Hipermetropi Tedavisi
Hipermetropi tedavisi, gözün kırma kusurunu düzeltmeye ve net görme sağlanmasına yönelik çeşitli yöntemleri kapsar. Tedavi, kişinin yaşı, yaşam tarzı, hipermetropinin şiddeti ve ek göz rahatsızlıklarının varlığı gibi faktörlere bağlı olarak planlanır. Temel tedavi yöntemleri arasında gözlük, kontakt lens, refraktif cerrahi ve bazı durumlarda ilaç tedavisi bulunur.
1. Gözlük ve Kontakt Lensler
Gözlük ve kontakt lensler, hipermetropiyi düzeltmek için en yaygın kullanılan yöntemlerdir:
- Gözlük: Hipermetropi tedavisinde genellikle “artı” değerli (konveks) mercekler kullanılır. Bu mercekler, gelen ışığı retinanın üzerine odaklamaya yardımcı olur. Gözlükler, özellikle çocuklar ve yaşlılar için pratik ve güvenli bir tedavi seçeneğidir.
- Kontakt Lens: Daha aktif bir yaşam tarzına sahip kişiler veya estetik kaygıları olanlar için tercih edilen bir diğer yöntemdir. Yumuşak veya sert kontakt lensler, gözlükle aynı prensipte çalışarak ışığı doğru şekilde kırar. Ancak kontakt lenslerin doğru hijyen ve bakım gerektirdiği unutulmamalıdır.
2. Refraktif Cerrahi
Cerrahi yöntemler, sorunun kalıcı olarak düzeltilmesi için uygulanabilir. Genellikle ileri derecede hipermetropisi olan veya gözlük ve kontakt lense alternatif arayan hastalara önerilir. En yaygın cerrahi yöntemler şunlardır:
- LASIK (Laser-Assisted In Situ Keratomileusis): Gözün korneasının şeklini lazer yardımıyla yeniden düzenleyerek ışığın retinaya odaklanmasını sağlar. LASIK, hızlı iyileşme süresi ve yüksek başarı oranıyla yaygın bir tercihtir.
- PRK (Photorefractive Keratectomy): Kornea dokusunun yüzey katmanlarını yeniden şekillendirir. Özellikle kornea yapısı LASIK için uygun olmayan hastalarda tercih edilir.
- Refraktif Lens Değişimi (RLE): Şiddetli hipermetropi vakalarında, doğal göz merceğinin yapay bir lensle değiştirilmesi işlemidir. Bu yöntem genellikle ileri yaş grubunda tercih edilir.
3. Göz Egzersizleri ve Akomodasyon Destekleri
Hafif hipermetropi vakalarında veya çocuklarda, göz egzersizleri görme yeteneğini geliştirmede yardımcı olabilir. Özellikle çocukluk çağındaki hipermetropilerde, gözlerin odaklanma yeteneği artırılarak belirtiler hafifletilebilir. Bu yöntem genellikle gözlük veya kontakt lens kullanımıyla birleştirilir.
4. İlaç Tedavisi
Bazı durumlarda, özellikle çocuklarda göz tembelliği (ambliyopi) veya şaşılık gibi ek sorunlar mevcutsa, göz kaslarının gevşemesine yardımcı olan atropin gibi ilaçlar kullanılabilir. Bu tür ilaçlar, gözlerin uyum yeteneğini artırarak tedavi sürecine katkı sağlar.
5. Yaşam Tarzı Değişiklikleri ve Destekleyici Tedaviler
Hipermetropi semptomlarını hafifletmek ve göz sağlığını korumak için yaşam tarzı değişiklikleri önemlidir:
- Düzenli Göz Muayenesi: Hipermetropinin ilerlemesini kontrol etmek için düzenli göz kontrolleri şarttır.
- Dijital Göz Yorgunluğunu Önleme: Ekran başında uzun süre vakit geçiren kişilerde hipermetropi belirtileri artabilir. “20-20-20” kuralı (her 20 dakikada bir, 20 saniye boyunca 20 feet (yaklaşık 6 metre) uzağa bakma) uygulanabilir.
- Sağlıklı Beslenme: Göz sağlığını desteklemek için A, C ve E vitamini ile zengin bir diyet önerilir.
6. Kombine Tedavi Yöntemleri
Bazı durumlarda, birden fazla tedavi yöntemi birlikte kullanılabilir. Örneğin, çocukluk çağında gözlükle birlikte göz tembelliğini önlemek için göz kapama tedavisi veya cerrahi yöntemlerle kombine edilmiş kontakt lens uygulamaları yapılabilir.
7. Tedavi Sonrası İzlem
Tedavi sonrasında hastaların düzenli takip edilmesi, sorunun yeniden değerlendirilmesi ve olası komplikasyonların önlenmesi açısından önemlidir. Özellikle cerrahi uygulamalardan sonra iyileşme süreci dikkatle izlenmelidir.
Hipermetropi tedavisinde bireyselleştirilmiş yaklaşımlar, tedavinin başarısını artırır. Uygun yöntemlerle tedavi etme, hem görme kalitesini artırır hem de yaşam kalitesini olumlu yönde etkiler.
Hipermetropi ve Yaşam Kalitesi
Özellikle günlük yaşamı olumsuz etkileyebilecek bir durumdur. Yakını net görememe, sürekli baş ağrısı ve göz yorgunluğu, kişinin yaşam kalitesini düşürebilir. Tedavi edilmediğinde, bu belirtiler daha da şiddetlenerek kişinin sosyal ve iş hayatında zorluklar yaşamasına neden olabilir. Ancak doğru tedavi yöntemleriyle, başarıyla yönetilebilir ve kişi normal bir görme yetisine kavuşabilir.
Hipermetropinin Önlenmesi Mümkün mü?
Sorunu tamamen önlemek mümkün olmasa da, göz sağlığını koruyarak belirtileri en aza indirmek mümkündür.
İşte göz sağlığını korumak için alabileceğiniz bazı önlemler:
- Dijital Göz Yorgunluğunu Azaltın: Uzun süre bilgisayar ya da telefon ekranına bakmak, gözlerde yorgunluğa neden olabilir. Her 20 dakikada bir, gözlerinizi ekrandan uzaklaştırarak 20 saniye boyunca uzağa bakmanız önerilir.
- Düzenli Göz Muayeneleri: Göz sağlığınızı korumak için düzenli olarak göz muayenesi yaptırmanız önemlidir. Erken teşhis, hastalığın ilerlemesini önleyebilir.
- Sağlıklı Bir Diyet: Göz sağlığınızı korumak için vitamin ve mineral açısından zengin bir diyet uygulamak önemlidir. Özellikle A, C ve E vitaminleri göz sağlığını destekler.
Sonuç
Günümüzde yaygın olarak görülen ve yaşam kalitesini olumsuz etkileyebilen bir göz bozukluğudur. Erken teşhis ve doğru tedavi yöntemleri sayesinde hastalığın etkileri büyük ölçüde azaltılabilir. Göz sağlığını korumak için düzenli göz kontrolleri ve sağlıklı yaşam alışkanlıkları benimsemek önemlidir.
Referanslar:
- Hipermetropi Nedir? 3 Belirtisi, Türleri, Tanısı, Tedavisi
- Duke-Elder, W. S. (1970). System of Ophthalmology: Volume V, Ophthalmic Optics and Refraction. Henry Kimpton, London.
- Grosvenor, T. (2007). Primary Care Optometry. Elsevier Health Sciences.
- Millodot, M. (2017). Dictionary of Optometry and Visual Science (8th ed.). Elsevier.
- Benjamin, W. J. (2006). Borish’s Clinical Refraction (2nd ed.). Elsevier.
- Mutti, D. O., et al. (1996). Refractive error and eye growth in children. Investigative Ophthalmology & Visual Science, 37(5), 1020-1030.
- Zadnik, K., et al. (2004). Myopia and hyperopia in school-age children. Optometry and Vision Science, 81(2), 87-92.
- Grosvenor, T., & Scott, R. (1991). Role of heredity in the development of refractive error. Ophthalmic and Physiological Optics, 11(2), 101-107.
- Gwiazda, J., et al. (2003). A prospective evaluation of emmetropization in hyperopic children. Optometry and Vision Science, 80(5), 343-349.
- Saunders, K. J., et al. (1997). Clinical assessment of accommodation in primary hypermetropia. Ophthalmic and Physiological Optics, 17(2), 115-122.
- Anderson, H. A., & Manny, R. E. (2001). Role of accommodation in hyperopia. Optometry and Vision Science, 78(9), 679-685.
- Goss, D. A., & Grosvenor, T. (1990). Physiologic hyperopia. American Journal of Optometry and Physiological Optics, 67(1), 30-36.
- Singh, A., & Narayanasamy, S. (2017). Hyperopia in pediatric population. Indian Journal of Ophthalmology, 65(12), 1153-1157.
- Chia, A., et al. (2013). Childhood hyperopia and associated factors. Ophthalmic Epidemiology, 20(2), 119-124.
- Farbrother, J. E. (2008). Hyperopia and visual discomfort. Ophthalmic and Physiological Optics, 28(6), 592-596.
- Sankaridurg, P., et al. (2003). Eye growth and hyperopia in children. American Journal of Ophthalmology, 136(1), 71-77.
- Wallman, J., & Winawer, J. (2004). Homeostasis of eye growth and refractive errors. Vision Research, 44(27), 3115-3133.
- Mutti, D. O., et al. (2007). Accommodation and hyperopic progression. Optometry and Vision Science, 84(2), 128-136.
- Saunders, K. J., et al. (2000). Spectacle correction for hyperopia. Optometry and Vision Science, 77(7), 390-394.
- Troilo, D. (2004). Neonatal hyperopia and emmetropization. Vision Research, 44(6), 589-607.
- Zadnik, K., et al. (2003). Hyperopia and academic performance in children. Optometry and Vision Science, 80(5), 235-241.
- Cooper, J., & Feldman, J. (1992). Management of hyperopia in young children. Journal of the American Optometric Association, 63(1), 52-57.
- Atkinson, J., et al. (2000). Infant hyperopia and risk of strabismus. British Journal of Ophthalmology, 84(5), 537-541.
- Moore, B. D. (2000). Hyperopia and learning disabilities. Optometry and Vision Science, 77(6), 252-258.
- McBrien, N. A., & Millodot, M. (1987). Hyperopia: A review. Ophthalmic and Physiological Optics, 7(3), 241-248.
- Watanabe, K., et al. (1999). Hyperopia and visual processing. Investigative Ophthalmology & Visual Science, 40(1), 345-351.
- Abrahamsson, M., et al. (1999). Hyperopia and amblyopia in children. Acta Ophthalmologica Scandinavica, 77(3), 296-301.
- Adams, A. J., & McBrien, N. A. (1992). Hyperopic correction in adults. American Journal of Optometry and Physiological Optics, 69(6), 436-440.
- Fulk, G. W., et al. (1992). Vision therapy for hyperopia. Journal of Behavioral Optometry, 3(3), 75-79.
- Yam, J. C., et al. (2007). Laser refractive surgery for hyperopia. Ophthalmology, 114(2), 268-273.
- Sugar, A., et al. (2002). LASIK for hyperopia. American Journal of Ophthalmology, 133(1), 38-47.
- Varley, G. A., et al. (1997). Hyperopic photorefractive keratectomy outcomes. Ophthalmology, 104(6), 990-996.
- Stevens, J. D., et al. (1996). Long-term results of hyperopic laser treatment. Journal of Cataract & Refractive Surgery, 22(3), 345-352.
- Wilson, S. E., & Klyce, S. D. (1991). Advances in refractive surgery for hyperopia. Ophthalmology Clinics of North America, 4(3), 301-316.
- https://scholar.google.com/
- https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/
- https://www.researchgate.net/
- https://www.mayoclinic.org/
- https://www.nhs.uk/
- https://www.webmd.com/