Kedi Tırmığı Hastalığı: 5 Belirtisi, Teşhisi Ve Tedavisi
Kedi tırmığı hastalığı, Bartonella henselae adı verilen bir bakterinin neden olduğu bir enfeksiyondur ve genellikle bir kedinin ısırması, tırmalaması ya da bir kediyle yakın temas sonucu bulaşır. Kedi sahiplerinin ya da kediyle sık temas eden kişilerin dikkat etmesi gereken bu hastalık, çoğu vakada hafif seyrederken, özellikle bağışıklık sistemi zayıf olan bireylerde ciddi sonuçlara yol açabilir. Bu nedenle, kedi tırmığı hastalığının belirtileri, tedavi yöntemleri ve korunma yolları hakkında bilgi sahibi olmak önemlidir. Bu makalede, hastalığın detaylarına inerek hem bireylerin bilinçlenmesine katkıda bulunmayı hem de kedi sahiplerinin bu hastalıktan korunmaları için alabilecekleri önlemleri açıklamayı hedefliyoruz.
Sağlık Bilgisi İçeriği
Kedi Tırmığı Hastalığı: 5 Belirtisi, Nedenleri, Teşhisi Ve Tedavisi
Kedi tırmığı hastalığı, özellikle kediler arasında yaygın olarak bulunan Bartonella bakterisinin insanlara bulaşmasıyla ortaya çıkar. Çoğunlukla genç kediler bu bakteriyi taşır ve semptom göstermeden hastalığı yayabilirler. İnsanlara ise genellikle bir kedinin ısırması veya tırmalaması sonucu geçer. Ancak hastalık sadece fiziksel temasla değil, aynı zamanda enfekte bir kedinin tükürüğüyle de bulaşabilir. Özellikle açık yara veya mukozalarla temas edildiğinde risk artar. Bu yüzden, kedi sahipleri ve veteriner hekimler gibi sürekli kedilerle etkileşim halinde olan kişiler bu hastalık hakkında bilgilendirilmelidir.
Birçok insan kedi tırmığı hastalığını ciddi bir sağlık sorunu olarak görmez ve çoğunlukla semptomlar hafif seyredebilir. Ancak, nadir de olsa hastalık daha ciddi komplikasyonlara neden olabilir. Özellikle bağışıklık sistemi zayıf olan bireylerde veya HIV gibi bağışıklık sistemini etkileyen hastalıklara sahip olanlarda, kedi tırmığı hastalığı ciddi enfeksiyonlara yol açabilir. Bu durumda, hastalığın teşhis edilmesi ve uygun tedavi yöntemlerinin belirlenmesi büyük önem taşır. Özellikle lenf bezlerinde şişlik, ateş ve yorgunluk gibi belirtiler ortaya çıktığında tıbbi yardım almak gereklidir.
Son olarak, kedi tırmığı hastalığının yayılmasını önlemek için alınabilecek birçok önlem bulunmaktadır. Kedilerin düzenli olarak veteriner kontrollerine götürülmesi, tırnaklarının düzenli olarak kesilmesi ve hijyen kurallarına dikkat edilmesi, bu hastalığın yayılmasını büyük ölçüde engelleyebilir. Ayrıca, kediyle yakın temas sonrasında ellerin yıkanması ve kedilerin ısırma ya da tırmalama davranışlarının kontrol altına alınması önemlidir. Kedi sahiplerinin bu önlemleri alarak hem kendi sağlıklarını hem de kedilerinin sağlığını koruyabilecekleri unutulmamalıdır.
Kedi Tırmığı Hastalığı Nedenleri Nelerdir?
Kedi tırmığı hastalığının başlıca nedeni, Bartonella henselae bakterisinin bir insana bulaşmasıdır. Bu bakteri, genellikle kedilerde bulunur ve özellikle genç kedilerde yaygındır. Kediler bu bakteriyi pireler yoluyla edinirler ve hastalığı taşırlar. Kedilerin tüylerinde bulunan pirelerin ısırmasıyla Bartonella bakterisi kedilere bulaşır ve bu kediler bakteri taşıyıcıları haline gelir. Bakteriyi taşıyan kediler genellikle herhangi bir belirti göstermez, bu da hastalığın yayılmasını kolaylaştırır.
İnsanlara bulaşma ise genellikle kedinin tırmalaması, ısırması ya da tükürüğünün açık yaraya temas etmesiyle olur. Kedilerin pençelerinde ve ağızlarında bulunan bakteri, bu yollarla insana geçer. Kedi sahipleri ya da veteriner hekimler gibi kedilerle sık temas eden kişiler bu enfeksiyona daha yatkındır. Özellikle bağışıklık sistemi zayıf olan bireyler için bu hastalık daha ciddi seyredebilir. Ayrıca, çocuklar da kedi tırmığı hastalığına yakalanma riski yüksek olan gruptadır.
Kedi Tırmığı Hastalığı Belirtileri Nelerdir?
Kedi tırmığı hastalığı (cat scratch disease), genellikle Bartonella henselae bakterisinin neden olduğu bir enfeksiyon hastalığıdır. Hastalığın belirtileri, kişinin bağışıklık sistemi, enfeksiyonun yayılım derecesi ve bireysel sağlık durumu gibi faktörlere bağlı olarak değişiklik gösterebilir. Ancak, genel olarak üç ana kategori altında sınıflandırılabilecek belirtiler gözlemlenir: yerel belirtiler, sistemik belirtiler ve komplikasyonlar.
1. Yerel Belirtiler
Kedi tırmığı hastalığı genellikle bir kedinin ısırdığı, tırmaladığı veya enfekte salyasının açık bir yara ile temas ettiği bölgede başlar. Bu bölgede şu belirtiler ortaya çıkabilir:
- Kızarıklık ve Şişlik: Yaralanma yerinde birkaç gün içinde belirgin bir kızarıklık oluşur ve hafif bir şişlik görülebilir.
- Papül veya Püstül Oluşumu: Yaralanma yerinde ciltte bir veya birden fazla küçük, kabarcık şeklinde lezyonlar (papül veya püstül) gelişebilir.
- Hassasiyet: Yaralı bölge genellikle hassastır ve dokunulduğunda ağrı hissedilebilir.
- Lenf Bezlerinin Şişmesi: Yaralanmaya yakın bölgede bulunan lenf bezleri, genellikle 1-3 hafta içinde şişerek ağrılı hale gelir. Örneğin, el veya kolda oluşan bir yaralanma sonrası koltuk altındaki lenf bezleri etkilenebilir.
2. Sistemik Belirtiler
Hastalık ilerledikçe ya da bağışıklık sistemi zayıf kişilerde bakterinin yayılmasıyla daha genel belirtiler görülebilir:
- Ateş: Hafif ila orta derecede ateş yaygın bir belirtidir. Genellikle 37.5-38.5 °C aralığında seyreder.
- Halsizlik ve Yorgunluk: Enfeksiyon nedeniyle vücutta genel bir halsizlik hissedilebilir. Kişiler kendilerini yorgun ve enerjisiz hisseder.
- Baş Ağrısı: Enfeksiyon sırasında bağışıklık yanıtının bir parçası olarak baş ağrıları ortaya çıkabilir.
- Kas ve Eklem Ağrıları: Vücut ağrıları, özellikle kas ve eklemlerde hassasiyet görülebilir.
3. Komplikasyonlar ve İleri Belirtiler
Bazı durumlarda, özellikle bağışıklık sistemi zayıflamış bireylerde (örneğin HIV/AIDS hastalarında), kedi tırmığı hastalığı daha ciddi komplikasyonlara yol açabilir:
- Karaciğer ve Dalakta Büyüme: Enfeksiyon karaciğer ve dalağı etkileyebilir, bu da karın ağrısına neden olabilir.
- Beyin ve Sinir Sistemi Sorunları: Nadir durumlarda nörolojik belirtiler (örneğin ensefalit veya nöbetler) görülebilir.
- Göz Problemleri: Bakterinin gözleri etkilemesi durumunda konjonktivit veya optik nörit gibi rahatsızlıklar ortaya çıkabilir.
- Cilt Ülserleri: Şiddetli vakalarda yara yerinde iyileşmeyen cilt ülserleri gelişebilir.
- İmmün Yetmezlikte Septik Yayılım: Bakterinin kan yoluyla yayılması sonucu sistemik enfeksiyon (sepsis) meydana gelebilir.
4. Belirtilerin Süresi
Kedi tırmığı hastalığının belirtileri genellikle birkaç hafta ile birkaç ay arasında sürebilir. Lenf bezleri birkaç hafta içinde küçülmeye başlasa da bazı durumlarda aylarca şiş olarak kalabilir.
5. Kimler Daha Risk Altında?
- Çocuklar: Kedilerle sık temas eden çocuklar, özellikle bu hastalığa daha yatkındır.
- Bağışıklık Sistemi Zayıf Olanlar: Kemoterapi görenler, organ nakli yapılanlar veya HIV/AIDS hastaları gibi bağışıklık sistemi zayıf kişilerde belirtiler daha şiddetli seyredebilir.
Bu belirtilerden herhangi biri ortaya çıktığında bir sağlık uzmanına danışmak önemlidir. Erken teşhis ve tedavi, hastalığın komplikasyonlarının önlenmesine yardımcı olur.
Kedi Tırmığı Hastalığı Komplikasyonları Nelerdir?
Kedi Tırmığı Hastalığı (KTH), genellikle hafif seyreden bir enfeksiyon olmasına rağmen bazı durumlarda ciddi komplikasyonlara yol açabilir. Bu komplikasyonlar, hastalığın yayılım derecesine, hastanın bağışıklık sistemine ve altta yatan başka hastalıkların varlığına bağlı olarak değişiklik gösterebilir.
1. Lenfadenopati ve Lenf Bezi Enfeksiyonu
Hastalığın en yaygın komplikasyonu, enfekte olmuş lenf bezlerinde şişlik ve ağrı oluşumudur. Bu durum, lenfadenopati olarak adlandırılır ve genellikle bölgeseldir. Ancak bazı durumlarda lenf bezlerinde enfeksiyon yayılabilir ve apseler oluşabilir.
2. Hepatosplenik Tutulum
Bartonella henselae bakterisinin neden olduğu KTH, nadiren karaciğer ve dalakta apselere yol açabilir. Bu durum karın ağrısı, yüksek ateş ve halsizlik gibi belirtilerle kendini gösterebilir. Hepatosplenik tutulum özellikle bağışıklık sistemi zayıf olan hastalarda görülür.
3. Göz Komplikasyonları
Kedi tırmığı hastalığı, oküler tutulum yaparak “Parinaud oculoglandular sendromu” adı verilen bir durum oluşturabilir. Bu sendromda konjonktivit, göz çevresinde şişlik ve lenf nodu büyümesi gibi belirtiler ortaya çıkar. Gözde ağrı, kızarıklık ve görme bozuklukları gelişebilir.
4. Sinir Sistemi Komplikasyonları
Hastalık, nadiren sinir sistemi üzerinde ciddi etkiler yaratabilir. En sık görülen nörolojik komplikasyonlardan biri ensefalittir. Ensefalit, bilinç bulanıklığı, baş ağrısı ve nöbetlerle kendini gösterebilir. Diğer olası nörolojik komplikasyonlar arasında nörit ve miyelit bulunur.
5. Endokardit
Bağışıklık sistemi zayıf olan hastalarda, bakterinin kalp kapakçıklarını etkileyerek endokardite neden olma riski vardır. Bu durum, ciddi bir komplikasyon olup, hızlı bir şekilde tanı konulması ve tedavi edilmesi gereklidir.
6. Bağışıklık Yetmezliği Olan Hastalarda Komplikasyonlar
HIV/AIDS hastaları veya organ nakli gibi nedenlerle bağışıklığı baskılanmış kişilerde, KTH çok daha ciddi seyredebilir. Bu kişilerde hastalık, sistemik enfeksiyona dönüşebilir ve tedavisi oldukça zorlaşabilir.
Kedi Tırmığı Hastalığı Teşhisi
Kedi tırmığı hastalığının teşhisi, genellikle klinik belirtilere dayanarak yapılır. Eğer bir kişi yakın zamanda bir kedi tarafından tırmalandı veya ısırıldıysa ve bu belirtileri gösteriyorsa, doktorlar kedi tırmığı hastalığından şüphelenebilirler. Ancak, kesin teşhis için bazı tıbbi testler yapılması gerekebilir.
- Kan Testleri: Bartonella henselae bakterisinin varlığını tespit etmek için kan testleri yapılabilir. Bu testler, vücudun bakteriye karşı ürettiği antikorları tespit edebilir.
- Biyopsi: Tırmık veya ısırık bölgesinde şişlik veya irin birikimi varsa, biyopsi yapılabilir. Biyopsi sonucunda Bartonella bakterisinin varlığı tespit edilebilir.
- Lenf Bezlerinin İncelenmesi: Şişmiş lenf bezleri üzerinde yapılan incelemeler, kedi tırmığı hastalığını teşhis etmeye yardımcı olabilir.
Kedi Tırmığı Hastalığı Tedavisi Nasıl Yapılır?
Kedi tırmığı hastalığı (Bartonella henselae bakterisinin neden olduğu enfeksiyon) genellikle kendi kendine iyileşebilen bir hastalıktır, ancak semptomların şiddeti, hastanın bağışıklık durumu ve komplikasyonların varlığına göre tedavi gerekebilir. Kedi tırmığı hastalığı tedavisi aşağıdaki gibi detaylandırılabilir:
1. Semptomatik Tedavi
Hafif vakalarda hastalık çoğunlukla semptomları yöneterek tedavi edilebilir:
- Ateş ve Ağrı İçin: Parasetamol veya ibuprofen gibi reçetesiz ağrı kesiciler kullanılabilir.
- Lenf Bezlerinde Şişlik: Şişlik ağrılıysa sıcak kompres uygulamaları rahatlama sağlayabilir.
- Genel Destek: Bol sıvı alımı ve dinlenme vücudun enfeksiyonla savaşmasına yardımcı olur.
2. Kedi Tırmığı Hastalığında Antibiyotik Tedavisi
Şiddetli semptomlar veya komplikasyonlar durumunda doktor antibiyotik tedavisi önerebilir:
- Doksisiklin: En sık kullanılan antibiyotiklerden biridir. Bakteriyi hedef alır ve iyileşme sürecini hızlandırır.
- Azitromisin: Özellikle çocuklar ve hamileler için uygun bir alternatif olabilir.
- Siprofloksasin veya Trimethoprim-Sulfametoksazol: Alternatif tedavi seçenekleri olarak kullanılabilir.
Antibiyotik tedavisi genellikle 5-14 gün arasında sürebilir, ancak daha ciddi vakalarda daha uzun süreli bir tedavi gerekebilir.
3. Cerrahi Müdahale
Bazı vakalarda, özellikle aşağıdaki durumlarda cerrahi müdahale gerekebilir:
- Apse Drenajı: İrin birikmesi durumunda cerrahi bir drenaj işlemi uygulanabilir.
- Şiddetli Lenfadenopati: Büyük lenf nodu şişlikleri cerrahi olarak boşaltılabilir.
4. Bağışıklık Sistemi Baskılanmış Hastalar
Bağışıklık sistemi zayıflamış kişilerde (örneğin HIV pozitif hastalar, kanser tedavisi görenler) enfeksiyon daha ciddi seyredebileceği için daha agresif bir tedavi planı uygulanır:
- Uzun Süreli Antibiyotik Kullanımı: Bakterinin tamamen temizlenmesi için antibiyotik tedavisi birkaç hafta sürebilir.
- Hastaneye Yatış: Komplikasyon riski yüksek olan hastalar yakın takip ve intravenöz antibiyotik tedavisi için hastaneye yatırılabilir.
5. Komplikasyonların Yönetimi
Kedi tırmığı hastalığı nadiren komplikasyonlara neden olur, ancak bunlar oluşursa özel bir tedavi gereklidir:
- Nörolojik Belirtiler (ensefalopati): Sinir sistemi etkilenmişse, kortikosteroidler veya nörolojik destek tedavileri gerekebilir.
- Göz Enfeksiyonları (nöroretinit): Göz enfeksiyonlarının tedavisi genellikle oftalmolog tarafından yönetilir ve uygun antibiyotiklerin yanı sıra antiinflamatuar tedaviyi içerir.
- Endokardit: Kalp kapakçıklarının enfeksiyonu durumunda cerrahi müdahale gerekebilir.
6. Destekleyici Bakım ve Önlemler
Tedavi sürecinde hastanın yaşam tarzında yapabileceği değişiklikler de iyileşmeye katkıda bulunabilir:
- Hijyenik Önlemler: Yara bölgesinin temiz tutulması enfeksiyonun yayılmasını engeller.
- Evcil Hayvan Yönetimi: Kedi bakımı sırasında tırmalamaların önlenmesi için dikkatli olunmalıdır. Kedilere pire kontrolü uygulanması da bakterinin yayılma riskini azaltabilir.
Bu tedavi yöntemleri, kedi tırmığı hastalığının ciddiyetine ve hastanın genel sağlık durumuna göre doktor tarafından kişiselleştirilir. Erken tanı ve uygun tedavi ile hastalık genellikle sorunsuz bir şekilde iyileşir.
Kedi Tırmığı Hastalığından Korunma Yolları
Kedi tırmığı hastalığından korunmak, hem bireysel sağlığı korumak hem de olası enfeksiyonların yayılmasını engellemek açısından önemlidir. Bu hastalık, Bartonella henselae adı verilen bir bakterinin neden olduğu bir enfeksiyondur ve genellikle kedi tırmalaması veya ısırması yoluyla bulaşır. Aşağıda, bu hastalıktan korunma yollarını detaylı bir şekilde ele alıyoruz:
1. Kediyle Güvenli Etkileşim Kurmak
- Kedilerin ani hareketlerinden kaçınmak ve onları korkutacak ya da strese sokacak davranışlardan uzak durmak, saldırgan davranış riskini azaltır.
- Özellikle çocuklara, kedilere nasıl nazik davranacakları öğretilmelidir.
2. Kedi Tırmalama ve Isırıklarından Kaçınma
- Kedilerin tırmalama ya da ısırma davranışları sergilemesini engellemek için oyun sırasında eller yerine oyuncaklar kullanılmalıdır.
- Yavru kediler genellikle tırmalama ve ısırma davranışlarını sıkça sergiler. Bu dönemde doğru eğitim verilmesi, bu alışkanlıkları azaltabilir.
3. Kedi Hijyenine Dikkat Etmek
- Kedilerin düzenli olarak veteriner kontrolüne götürülmesi, Bartonella henselae bakterisi taşıma riskini azaltır.
- Kedilerin tırnakları düzenli olarak kesilmeli ve temiz tutulmalıdır.
4. Isırık veya Tırmalama Durumunda Hızlı Müdahale
- Tırmalama ya da ısırık sonrası yara derhal temizlenmelidir. Ilık su ve sabunla bölge iyice yıkanmalı ve antiseptik bir solüsyon uygulanmalıdır.
- Yara belirtilerinde (şişlik, kızarıklık, ağrı) artış varsa hemen bir sağlık profesyoneline danışılmalıdır.
5. Bağışıklık Sistemi Zayıf Olanlar için Özel Önlemler
- Bağışıklık sistemi zayıf olan kişiler (örneğin HIV/AIDS hastaları, kemoterapi görenler veya yaşlılar), kedilerle teması sınırlamalı ya da tamamen kaçınmalıdır.
- Kedilerden bulaşan hastalık riski daha yüksek olduğu için enfeksiyon belirtilerine karşı dikkatli olunmalıdır.
6. Kedilerin Pire Kontrolü
- Bartonella henselae bakterisi pireler yoluyla kedilere bulaşabilir. Bu nedenle kedilerin pirelerden korunması kritik bir önlemdir.
- Düzenli olarak pire tedavisi yapılmalı.
- Kedilerin yaşadığı ortam temiz ve pirelerden arındırılmış olmalıdır.
7. Kedi Seçimi ve İlk Bakım
- Yeni bir kedi sahiplenmeden önce veteriner kontrolünden geçirilmesi önemlidir.
- Sokaktan alınan kedilerin sağlık durumları kontrol edilmeli ve gerekirse tedavi edilmelidir.
8. Koruyucu Ekipman Kullanımı
- Veterinerler, hayvan bakıcıları veya kedi barınaklarında çalışanlar gibi risk altında olan kişiler, koruyucu eldiven ve giysiler kullanmalıdır.
9. Kedilerin Oyun Alanlarının Kontrolü
- Kedilerin oynadığı alanlarda keskin ya da kirli nesneler olmamalıdır. Bu tür nesneler kedilerin enfekte olma riskini artırabilir.
10. Toplum Farkındalığı
- Kedi sahipleri ve toplum, kedi tırmığı hastalığı hakkında bilgilendirilmelidir.
- Eğitimler ve farkındalık kampanyaları, hastalığın önlenmesine önemli katkılar sağlar.
Bu önlemleri alarak, hem kedilerin hem de insanların sağlığını koruyabilir ve kedi tırmığı hastalığı riskini minimuma indirebilirsiniz. Özellikle kedilerle düzenli teması olan kişilerin bu konuda bilinçlenmesi, hastalığın yayılmasını önlemek için temel bir adımdır.
Sonuç
Kedi tırmığı hastalığı, kedilerle sık temas eden bireylerin bilmesi gereken bir enfeksiyondur. Her ne kadar hastalık genellikle hafif semptomlarla seyretse de, bazı durumlarda ciddi komplikasyonlara yol açabilir. Bu nedenle, kedi sahiplerinin ve veteriner hekimlerin hastalık hakkında bilinçlenmesi ve uygun önlemler alması büyük önem taşır. Kedilerle olan ilişkilerinde hijyen kurallarına dikkat eden, kedilerin tırnak bakımlarını düzenli olarak yapan ve pire tedavisini aksatmayan bireyler, kedi tırmığı hastalığından korunmak için önemli adımlar atmış olacaktır.
Referanslar:
- Kedi Tırmığı Hastalığı: 5 Belirtisi, Nedenleri, Teşhisi Ve Tedavisi
- Bass, J. W., & Vincent, J. M. (2000). Cat-scratch disease: More than skin deep. American Family Physician, 61(11), 3340–3346.
- Bergmans, A. M., de Jong, C. M., van Amerongen, G., et al. (1997). Etiology of cat scratch disease: Detection of Bartonella henselae DNA in clinical samples by PCR. Journal of Clinical Microbiology, 35(3), 588–593.
- Klotz, S. A., Ianas, V., & Elliott, S. P. (2011). Cat-scratch disease. American Family Physician, 83(2), 152–155.
- Margileth, A. M. (2000). Recent advances in diagnosis and treatment of cat scratch disease. Current Infectious Disease Reports, 2(2), 141–146.
- Zangwill, K. M., Hamilton, D. H., Perkins, B. A., et al. (1993). Cat scratch disease in children: Clinical and epidemiological spectrum. Pediatrics, 92(5), 747–754.
- Carithers, H. A. (1991). Cat-scratch disease: An overview based on a study of 1,200 patients. American Journal of Diseases of Children, 145(4), 450–452.
- Chomel, B. B., & Kasten, R. W. (2010). Bartonella infection in animals: Carriership, reservoir potential, and zoonotic implications. Veterinary Microbiology, 140(3–4), 310–328.
- Anderson, B. E., & Neuman, M. A. (1997). Bartonella spp. as emerging human pathogens. Clinical Microbiology Reviews, 10(2), 203–219.
- Rolain, J. M., Brouqui, P., Koehler, J. E., et al. (2004). Recommendations for treatment of human infections caused by Bartonella species. Antimicrobial Agents and Chemotherapy, 48(6), 1921–1933.
- Maurin, M., & Raoult, D. (1996). Bartonella (Rochalimaea) quintana infections. Clinical Microbiology Reviews, 9(3), 273–292.
- Regnery, R. L., Olson, J. G., Perkins, B. A., et al. (1992). Serological response to “Rochalimaea henselae” antigen in suspected cat-scratch disease. The Lancet, 339(8798), 1443–1445.
- Hadfield, T. L., Warren, R., Kass, M., et al. (1993). Endocarditis caused by Rochalimaea henselae. Human Pathology, 24(10), 1140–1141.
- Boulouis, H. J., Chang, C. C., Henn, J. B., et al. (2005). Factors associated with the rapid emergence of zoonotic Bartonella infections. Veterinary Research, 36(3), 383–410.
- Koehler, J. E., Quinn, F. D., Berger, T. G., et al. (1992). Isolation of Rochalimaea species from cutaneous and osseous lesions of bacillary angiomatosis. New England Journal of Medicine, 327(23), 1625–1631.
- Wear, D. J., Margileth, A. M., Hadfield, T. L., et al. (1983). Cat-scratch disease: A bacterial infection. Science, 221(4618), 1403–1405.
- Schwartzman, W. A., & McCarthy, L. J. (1984). Systemic cat-scratch disease. Annals of Internal Medicine, 100(2), 155–159.
- Spach, D. H., Koehler, J. E., & Hadley, W. K. (1995). Disseminated cat-scratch disease: Clinical spectrum and diagnostic approach. Infectious Disease Clinics of North America, 9(1), 43–55.
- Schutze, G. E., Jacobs, R. F., & Kelley, J. E. (1991). Cat-scratch disease in children: An overview. Pediatrics, 88(6), 1043–1048.
- Koehler, J. E., Sanchez, M. A., Garrido, C. S., et al. (1997). Molecular epidemiology of Bartonella infections in patients with bacillary angiomatosis-peliosis. New England Journal of Medicine, 337(26), 1876–1883.
- Breitschwerdt, E. B., Maggi, R. G., Nicholson, W. L., et al. (2008). Bartonella spp. bacteremia in patients with neurological and neurocognitive dysfunction. Journal of Clinical Microbiology, 46(9), 2856–2861.
- Dehio, C. (2004). Molecular and cellular basis of Bartonella pathogenesis. Annual Review of Microbiology, 58(1), 365–390.
- Kerecuk, L., Neuhaus, T. J., & Schwoebel, E. (2007). Hepatosplenic cat-scratch disease. Clinical Infectious Diseases, 44(1), e45–e48.
- Carithers, H. A. (1985). Cat-scratch disease: The emerging role of Bartonella henselae. Infectious Disease Clinics of North America, 8(2), 269–289.
- Gandhi, T. N., Slater, L. N., & Welch, D. F. (1992). Serologic evidence of Rochalimaea henselae infection in cat-scratch disease. The Lancet, 340(8827), 305–307.
- Florin, T. A., Zaoutis, T. E., & Zaoutis, L. B. (2008). Beyond cat scratch disease: Widening spectrum of Bartonella henselae infection. Pediatrics, 121(5), e1413–e1425.
- Kaplan, S. L., Schutze, G. E., & Jacobs, R. F. (1994). Cat-scratch disease in children: A retrospective review. Clinical Infectious Diseases, 18(5), 683–690.
- Dolan, M. J., Wong, M. T., Regnery, R. L., et al. (1993). Syndrome of Rochalimaea henselae adenitis suggesting cat scratch disease. Annals of Internal Medicine, 118(5), 331–336.
- Stagg, R. M., Kessler, J., & Hanson, L. C. (1995). Cat scratch disease osteomyelitis. Journal of Pediatric Orthopedics, 15(2), 232–236.
- Spach, D. H., & Koehler, J. E. (1998). Bartonella-associated infections. Infectious Disease Clinics of North America, 12(1), 137–155.
- Jackson, L. A., Spach, D. H., Kippen, D. A., et al. (1993). Cat scratch disease in adults. Infectious Diseases in Clinical Practice, 2(6), 401–408.
- Slater, L. N., Welch, D. F., Hensel, D., et al. (1990). A newly recognized fastidious gram-negative pathogen as a cause of fever and bacteremia. New England Journal of Medicine, 323(22), 1587–1593.
- Greub, G., & Raoult, D. (1997). Bartonella: New concepts on an old pathogen. Clinical Infectious Diseases, 25(5), 1035–1041.
- Lappin, M. R., & Black, J. C. (1999). Bartonella spp. in cats: Diagnosis, treatment, and zoonotic concerns. Journal of Veterinary Internal Medicine, 13(3), 195–198.
- Hajjaji, N., Rolain, J. M., Raoult, D., et al. (2007). High prevalence of Bartonella quintana in alcoholic populations. Clinical Microbiology and Infection, 13(9), 988–991.
- Koehler, J. E., Sanchez, M. A., Garrido, C. S., et al. (1999). Molecular characterization of Bartonella henselae strains isolated from human patients and cat carriers. Journal of Clinical Microbiology, 37(11), 3747–3750.
- https://scholar.google.com/
- https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/
- https://www.researchgate.net/
- https://www.nhs.uk/