Kolanjiyokarsinom: 5 Belirtisi, Tanısı, Tedavisi (Safra Kanalı Kanseri)

Kolanjiyokarsinom (CC), safra yollarından kaynaklanan nadir ama oldukça agresif bir kanser türüdür. Bu kanser, karaciğerdeki safra kanallarını kaplayan hücrelerin kontrolsüz bir şekilde çoğalması sonucu gelişir. Safra kanalları, karaciğerde üretilen safrayı ince bağırsağa taşıyarak yağların sindirimine yardımcı olur. Kolanjiyokarsinom, hastalığın seyrine bağlı olarak farklı tiplerde sınıflandırılabilir. Bunlar intrahepatik (karaciğer içi), perihiler (karaciğer dışı ama karaciğer kapısına yakın) ve distal (safra kanalının ince bağırsağa yakın kısımlarını etkileyen) olarak adlandırılır. Bu kanser türü nadir görülen bir hastalık olmasına rağmen, tıbbi topluluk için önemli bir endişe kaynağıdır çünkü genellikle ileri evrede teşhis edilir ve tedavi şansları sınırlıdır.

Kolanjiyokarsinom: 5 Belirtisi, Tanısı, Tedavisi (Safra Kanalı Kanseri)

Son yıllarda kolanjiyokarsinomun görülme sıklığında bir artış gözlemlenmiştir. Araştırmalar, bu artışın çevresel ve genetik faktörlerle ilişkili olabileceğini öne sürmektedir. Özellikle Asya ve Orta Doğu gibi bazı bölgelerde parazitik enfeksiyonlar (özellikle karaciğeri etkileyen trematodlar) ile kolanjiyokarsinom arasında doğrudan bir ilişki bulunmuştur. Ancak, sigara kullanımı, alkol tüketimi, hepatit ve safra taşı hastalıkları gibi diğer faktörler de bu hastalığın gelişiminde önemli rol oynar. Buna ek olarak, primer sklerozan kolanjit (PSC) gibi bazı kronik karaciğer ve safra yolları hastalıkları da kolanjiyokarsinom riskini artırmaktadır.

Kolanjiyokarsinomun belirtileri, hastalığın bulunduğu yere ve ilerleme hızına bağlı olarak değişir. Genellikle erken evrelerde spesifik bir belirti vermeyen bu hastalık, ileri evrelerde sarılık, karın ağrısı, kilo kaybı, iştahsızlık ve kaşıntı gibi semptomlarla kendini gösterir. Safra yollarında tıkanıklığa yol açarak karaciğer işlevlerinde bozulmalara neden olabilir. Bununla birlikte, tanı çoğunlukla hastalık ilerledikten sonra konulduğundan, cerrahi müdahale gibi küratif tedavi seçenekleri sınırlı olabilir. Bu da hastalığın prognozunu olumsuz yönde etkileyen faktörlerden biridir.

Kolanjiyokarsinom tedavisinde cerrahi, kemoterapi, radyoterapi ve hedefe yönelik tedaviler kullanılmaktadır. Erken teşhis edilen vakalarda cerrahi en etkili tedavi yöntemidir, ancak birçok hasta teşhis konulduğunda cerrahi müdahale için uygun olmayacak kadar ilerlemiş durumda olabilir. Son yıllarda, immünoterapi ve gen tedavileri gibi yenilikçi tedavi yaklaşımları üzerinde de araştırmalar yapılmaktadır. Özellikle kolanjiyokarsinom hücrelerinde bulunan bazı genetik mutasyonların hedef alınabileceği düşünülmektedir, bu da kişiselleştirilmiş tedavi yaklaşımlarının geliştirilmesine olanak tanımaktadır. Bununla birlikte, bu tedavi yöntemleri halen araştırma aşamasında olup, geniş bir hasta grubunda etkinliği kanıtlanmamıştır.

Doktorlar, safra kanallarında kanserin nerede oluştuğuna bağlı olarak farklı türlere ayırır:

• İntrahepatik kolanjiyokarsinom, karaciğerdeki safra kanallarının kısımlarında meydana gelir ve bazen bir tür karaciğer kanseri olarak sınıflandırılır.
• Hiler kolanjiyokarsinom, karaciğerin hemen dışındaki safra kanallarında meydana gelir. Bu tipe perihiler kolanjiokarsinom da denir.
• Distal kolanjiyokarsinom, safra kanalının ince bağırsağa en yakın kısmında meydana gelir. Bu tipe ekstrahepatik kolanjiokarsinom da denir.

Kolanjiokarsinom sıklıkla ilerlemiş durumdayken teşhis edilir, bu da başarılı tedavinin başarılmasını zorlaştırır.

Kolanjiyokarsinom Nedir?

Kolanjiyokarsinom, safra yollarında gelişen bir tür nadir görülen kanserdir. Bu hastalık, safra yollarının iç yüzeyini kaplayan hücrelerin kontrolsüz bir şekilde çoğalması sonucu oluşur ve genellikle agresif bir seyir izler. Safra yolları, karaciğerden safra kesesine ve ince bağırsağa safra taşımakla görevli bir kanaldır. Bu yolların herhangi bir bölümünde kolanjiyokarsinom ortaya çıkabilir. Hastalık genellikle intrahepatik (karaciğer içi), perihilar (safra yollarının karaciğere yakın kısmı), veya distal (ince bağırsağa yakın kısmı) olmak üzere üç farklı anatomik bölgede sınıflandırılır. Her bir türün özellikleri ve tedavi yaklaşımları farklılık gösterebilir.

Bu kanser türü genellikle ilerleyen yaşlarda, özellikle 50 yaş ve üzerinde ortaya çıkar ve erkeklerde kadınlara göre daha sık görülür. Kolanjiyokarsinomun kesin nedeni tam olarak bilinmese de bazı risk faktörleri hastalığın gelişimini tetikleyebilir. Kronik safra yolu hastalıkları, safra taşı varlığı, primer sklerozan kolanjit gibi durumlar, kolanjiyokarsinom riskini artırabilir. Ayrıca hepatit B ve C enfeksiyonları, karaciğer sirozu, bazı parazit enfeksiyonları ve çevresel toksinlere maruz kalma gibi faktörlerin de bu hastalığın gelişiminde etkili olabileceği düşünülmektedir. Genetik yatkınlık ve bağışıklık sistemi bozuklukları da olası risk faktörleri arasında yer alır.

Kolanjiyokarsinomun belirtileri genellikle geç ortaya çıkar ve bu durum hastalığın teşhisini zorlaştırır. Yaygın semptomlar arasında sarılık (deri ve gözlerde sararma), karın ağrısı, kilo kaybı, iştahsızlık ve kaşıntı bulunur. Bu belirtiler genellikle safra yollarının tıkanmasından kaynaklanır. Erken teşhis edilen vakalarda cerrahi müdahale şansı bulunurken, hastalık ileri evrede teşhis edildiğinde genellikle daha sınırlı tedavi seçenekleri mevcuttur. Modern görüntüleme teknikleri ve biyopsi gibi tanı yöntemleri ile erken teşhise yönelik çalışmalar devam etmektedir, ancak kolanjiyokarsinomun prognozu genellikle zordur ve hastalığın yönetimi multidisipliner bir yaklaşım gerektirir.

Kolanjiyokarsinom Belirtileri

Kolanjiyokarsinom, genellikle sinsi başlangıçlı ve spesifik olmayan semptomlarla kendini gösteren nadir ancak ciddi bir kanser türüdür. Belirtiler, tümörün bulunduğu bölgeye (intrahepatik, perihilar, distal) ve hastalığın evresine bağlı olarak değişiklik gösterebilir. Bu belirtileri üç ana başlık altında incelemek mümkündür: sistemik belirtiler, spesifik belirtiler ve komplikasyonlara bağlı semptomlar.

1. Sistemik Belirtiler

Kolanjiyokarsinom, birçok kanser türü gibi genel ve sistemik semptomlarla başlayabilir. Bu belirtiler sıklıkla başka hastalıklarla karıştırılabilir:

• İştahsızlık ve kilo kaybı: Açıklanamayan bir şekilde iştah kaybı ve ani kilo verme, ileri evre kolanjiyokarsinomun erken işaretlerinden biri olabilir.
• Yorgunluk: Kronik yorgunluk ve halsizlik, vücudun tümör gelişimine verdiği genel bir yanıttır.
• Ateş: Periyodik olarak ortaya çıkan ve nedeni açıklanamayan ateş, safra yolu enfeksiyonları veya kolanjit ile ilişkili olabilir.

2. Spesifik Belirtiler

Kolanjiyokarsinomun safra yollarında neden olduğu obstrüksiyon veya daralmalar, belirli semptomlara yol açar:

• Sarılık (İkter): En yaygın belirtilerden biri olan sarılık, safra akışının engellenmesi sonucu ortaya çıkar. Gözlerin beyazında ve ciltte sararma, koyu renkli idrar ve açık renkli dışkı ile kendini gösterir.
• Kaşıntı (Pruritus): Kandaki safra tuzlarının birikimi nedeniyle şiddetli ve yaygın bir kaşıntı oluşabilir.
• Karın Ağrısı: Karın üst kısmında, özellikle sağ üst kadranda hissedilen ağrı, tümörün karaciğer veya çevre dokulara baskı yapmasından kaynaklanabilir.
• Bulantı ve Kusma: Safra yollarının tıkanıklığı ve sindirim sistemi üzerindeki etkiler, bu semptomlara neden olabilir.

3. Komplikasyonlara Bağlı Semptomlar

Kolanjiyokarsinomun ilerlemesi ve diğer organlarla etkileşime girmesi, aşağıdaki gibi komplikasyonlara neden olabilir:

• Kolanjit: Safra kanallarında enfeksiyon gelişmesiyle birlikte ateş, titreme, sarılık ve karın ağrısı şeklinde ortaya çıkan bir enfeksiyon triadı görülebilir.
• Karaciğer Yetmezliği: İleri evrelerde karaciğerin fonksiyon kaybı, şişkinlik (asit), bilinç bulanıklığı (hepatik ensefalopati) gibi belirtilere neden olabilir.
• Safra Kanallarında Tıkanıklık: Uzun süreli tıkanıklıklar safra kesesi büyümesi (Courvoisier belirtisi) veya safra yolu iltihaplanmaları ile sonuçlanabilir.

4. İleri Evre Belirtiler

Hastalık ilerledikçe, metastazlara bağlı olarak belirtiler çeşitlenebilir:

• Kemik Ağrıları: Kemiklere metastaz durumunda ağrılar ve kırılmalar görülebilir.
• Nefes Darlığı: Akciğerlere metastaz söz konusuysa solunum sıkıntıları ortaya çıkabilir.
• Karında Şişlik: Karın içinde sıvı birikmesi (asit) ya da organ büyümelerine bağlı şişlik meydana gelebilir.

5. Klinik Önem

Belirtilerin çoğu kolanjiyokarsinoma özgü olmadığından, erken tanı genellikle zordur. Bu nedenle, risk faktörleri taşıyan bireylerin (örneğin primer sklerozan kolanjit, hepatit B/C, safra yolu anomalileri) düzenli kontrolleri büyük önem taşır.

Kolanjiyokarsinom Nedenleri Ve Risk Faktörleri

Kolanjiyokarsinom, safra yollarını kaplayan epitel hücrelerinin malign bir neoplazmasıdır. Hastalığın gelişiminde genetik yatkınlık, çevresel faktörler ve kronik inflamasyon gibi çeşitli nedenler ve risk faktörleri rol oynamaktadır. Bu bölümde, kolanjiyokarsinomun nedenlerini ve risk faktörlerini detaylı bir şekilde ele alacağız.

1. Kronik Safra Yolu Hastalıkları

Kolanjiyokarsinom gelişiminde en önemli nedenlerden biri, safra yollarını etkileyen kronik hastalıklardır. Bu durumlar arasında aşağıdakiler yer almaktadır:

• Primer Sklerozan Kolanjit (PSK): PSK, kronik inflamasyon ve safra yollarının skarlaşması ile karakterizedir. Hastaların yaklaşık %10-15’inde kolanjiyokarsinom gelişebilir.
• Safra Taşları ve Safra Çamuru: Uzun süreli safra taşı varlığı, safra yollarında inflamasyona neden olarak malign dönüşüme zemin hazırlayabilir.
• Rekürren Safra Yolu Enfeksiyonları: Kronik enfeksiyonlar, özellikle karaciğerde safra stazına neden olan parazitler (örneğin Opisthorchis viverrini ve Clonorchis sinensis), kolanjiyokarsinom riskini artırabilir.

2. Genetik ve Moleküler Faktörler

Kolanjiyokarsinom gelişiminde genetik değişiklikler önemli bir rol oynar. Bu değişiklikler arasında şunlar bulunur:

• TP53 ve KRAS Mutasyonları: Bu genlerdeki mutasyonlar, hücre döngüsü kontrolünün bozulmasına yol açarak tümör gelişimini hızlandırabilir.
• Fibroblast Büyüme Faktörü Reseptörü (FGFR) Mutasyonları: Özellikle intrahepatik kolanjiyokarsinomda yaygın olarak gözlenen FGFR mutasyonları, hedefe yönelik tedaviler için önemlidir.
• Epigenetik Değişiklikler: DNA metilasyon ve histon modifikasyonları gibi epigenetik değişiklikler, gen ekspresyonunu değiştirerek kanser gelişimine katkıda bulunabilir.

3. Çevresel ve Kimyasal Maruziyet

Kolanjiyokarsinom gelişiminde çevresel ve kimyasal faktörlerin etkisi büyüktür:

• Nitrosaminler ve Aflatoksin: Bu kimyasal maddelere uzun süre maruz kalmak, DNA hasarına yol açarak kanser gelişimini tetikleyebilir.
• Vinil Klorür ve Diğer Endüstriyel Kimyasallar: Özellikle iş ortamlarında maruz kalınan toksik maddeler, kolanjiyokarsinom riskini artırabilir.

4. Enfeksiyöz Etkenler

Bazı parazit enfeksiyonları ve viral enfeksiyonlar kolanjiyokarsinom riskini artırabilir:

• Opisthorchiasis ve Clonorchiasis: Bu parazitler safra yollarında kronik inflamasyona neden olarak kanser gelişimine zemin hazırlar.
• Hepatit B ve C Virüsleri: Kronik hepatit enfeksiyonu, karaciğer ve safra yollarındaki hücrelerde malign dönüşüm riskini artırabilir.

5. Diyet ve Yaşam Tarzı Faktörleri

Bazı beslenme ve yaşam tarzı alışkanlıkları da kolanjiyokarsinom gelişiminde rol oynar:

• Yüksek Yağlı ve İşlenmiş Gıda Tüketimi: Bu tür beslenme şekilleri inflamasyonu artırarak risk faktörü oluşturabilir.
• Sigara ve Alkol Kullanımı: Her iki alışkanlık da hücresel DNA hasarını artırarak kanser gelişimine katkıda bulunabilir.

6. Anatomik ve Gelişimsel Anomaliler

Bazı doğumsal veya kazanılmış anatomik bozukluklar da riski artırabilir:

• Safra Yolu Kistleri: Doğuştan gelen bu kistler, malign dönüşüm potansiyeli taşıyan anormal hücre proliferasyonuna neden olabilir.
• Caroli Hastalığı: Safra yollarının genişlemesi ile karakterize olan bu hastalıkta kolanjiyokarsinom riski artar.

7. Metabolik ve Sistemik Hastalıklar

Metabolik sendrom ve diğer sistemik hastalıklar kolanjiyokarsinom için dolaylı risk faktörleri olabilir:

• Non-Alkolik Yağlı Karaciğer Hastalığı (NAFLD): Karaciğer dokusunda inflamasyon ve fibrozis, safra yollarında malignite riskini artırabilir.
• Obezite ve Diyabet: İnsülin direnci ve kronik inflamasyon, kanser gelişiminde rol oynar.

Sonuç

Kolanjiyokarsinomun nedenleri ve risk faktörleri oldukça çeşitlidir ve çoğunlukla birbirleriyle etkileşim halindedir. Kronik inflamasyon, genetik yatkınlık, enfeksiyonlar ve çevresel maruziyet gibi faktörler hastalığın patogenezinde öne çıkmaktadır. Bu faktörlerin detaylı bir şekilde anlaşılması, erken tanı ve hedefe yönelik tedaviler için kritik öneme sahiptir.

Önleme

Kolanjiyokarsinom riskinizi azaltmak için şunları yapabilirsiniz:

• Sigara içmeyi bırak. Sigara içmek kolanjiyokarsinom riskinin artmasıyla bağlantılıdır. Sigara içiyorsanız durun. Geçmişte bırakmayı denediyseniz ve başarılı olamadıysanız, bırakmanıza yardımcı olacak stratejiler hakkında doktorunuzla konuşun.
• Karaciğer hastalığı riskinizi azaltın. Kronik karaciğer hastalığı, kolanjiyokarsinom riskinin artmasıyla ilişkilidir. Karaciğer hastalığının bazı nedenleri önlenemez, ancak diğerleri önlenebilir. Karaciğerinize iyi bakmak için elinizden geleni yapın.Örneğin, karaciğer iltihabı (siroz) riskinizi azaltmak için, eğer içki içmeyi tercih ediyorsanız, ölçülü alkol tüketin. Sağlıklı yetişkinler için bu, kadınlar için günde bir içki, erkekler için ise günde iki içki anlamına gelir. Sağlıklı bir kiloyu koruyun. Kimyasallarla çalışırken güvenlik talimatlarına uyun.

Kolanjiyokarsinom Tanısı

Doktorunuz kolanjiyokarsinomdan şüpheleniyorsa aşağıdaki testlerden bir veya daha fazlasını yaptırmanızı isteyebilir:

1. Karaciğer fonksiyon testleri. Karaciğer fonksiyonunuzu ölçmek için yapılan kan testleri, doktorunuza belirti ve semptomlarınıza neyin sebep olduğu konusunda ipuçları verebilir.
2. Tümör işaretleyici testi. Kanınızdaki karbonhidrat antijeni CA 19-9 düzeyinin kontrol edilmesi, doktorunuza tanınızla ilgili ek ipuçları verebilir. CA 19-9, safra kanalı kanseri hücreleri tarafından aşırı üretilen bir proteindir.Ancak kanınızda CA 19-9 seviyesinin yüksek olması safra kanalı kanseri olduğunuz anlamına gelmez. Bu sonuç safra kanalı iltihabı ve tıkanıklığı gibi diğer safra kanalı hastalıklarında da ortaya çıkabilir.
3. Safra kanalınızı küçük bir kamerayla incelemek için yapılan bir test. Endoskopik retrograd kolanjiyopankreatografi (ERCP) sırasında, minik bir kamerayla donatılmış ince, esnek bir tüp boğazınızdan geçerek sindirim sisteminiz yoluyla ince bağırsağınıza iletilir. Kamera, safra kanallarınızın ince bağırsağınıza bağlandığı bölgeyi incelemek için kullanılır. Doktorunuz, görüntüleme testlerinde daha iyi görünmelerine yardımcı olmak için safra kanallarına boya enjekte etmek için de bu prosedürü kullanabilir.
4. Görüntüleme testleri. Görüntüleme testleri doktorunuzun iç organlarınızı görmesine ve kolanjiyokarsinom belirtileri aramasına yardımcı olabilir. Safra kanalı kanserini teşhis etmek için kullanılan teknikler arasında ultrason, bilgisayarlı tomografi (BT) taramaları ve manyetik rezonans kolanjiyopankreatografi (MRCP) ile birlikte manyetik rezonans görüntüleme (MRI) yer alır. MRCP, ERCP’ye noninvaziv bir alternatif olarak giderek daha fazla kullanılmaktadır. Görüntüleri geliştirmek için boyaya ihtiyaç duymadan 3 boyutlu görüntüler sunar.
5. Test için bir doku örneğinin çıkarılmasına yönelik bir prosedür. Biyopsi, mikroskop altında incelenmek üzere küçük bir doku örneğinin alınması işlemidir.Şüpheli bölge safra kanalının ince bağırsakla birleştiği yere çok yakın ise doktorunuz ERCP sırasında biyopsi örneği alabilir . Şüpheli bölge karaciğerin içinde veya yakınındaysa doktorunuz cildinizden etkilenen bölgeye uzun bir iğne sokarak doku örneği alabilir (ince iğne aspirasyonu). İğneyi kesin alana yönlendirmek için endoskopik ultrason veya CT taraması gibi bir görüntüleme testi kullanabilir .Doktorunuzun biyopsi örneğini nasıl toplayacağı, daha sonra hangi tedavi seçeneklerinin size sunulacağını etkileyebilir. Örneğin safra kanalı kanserinize ince iğne aspirasyonuyla biyopsi yapılırsa karaciğer nakline uygun olmazsınız. Doktorunuzun kolanjiokarsinom tanısı koyma konusundaki deneyimini sormaktan çekinmeyin. Herhangi bir şüpheniz varsa ikinci bir görüş alın.

Doktorunuz kolanjiyokarsinom teşhisini doğrularsa kanserin yayılımını (evresini) belirlemeye çalışır. Çoğu zaman bu ek görüntüleme testlerini içerir. Kanserinizin evresi prognozunuzu ve tedavi seçeneklerinizi belirlemenize yardımcı olur.

Kolanjiyokarsinom Tedavisi

Kolanjiyokarsinom tedavileri şunları içerebilir:

1. Ameliyat. Mümkün olduğunda, cerrahlar kanserin mümkün olduğu kadar çoğunu çıkarmaya çalışırlar. Çok küçük safra kanalı kanserleri için bu, safra kanalının bir kısmının çıkarılmasını ve kesilen uçların birleştirilmesini içerir. Daha ilerlemiş safra yolu kanserlerinde yakındaki karaciğer dokusu, pankreas dokusu veya lenf düğümleri de çıkarılabilir.
2. Karaciğer nakli. Karaciğerinizin alınması ve donörden alınan karaciğerle değiştirilmesi ameliyatı (karaciğer nakli), hiler kolanjiokarsinomlu kişiler için bazı durumlarda bir seçenek olabilir. Çoğu kişi için karaciğer nakli, hiler kolanjiokarsinomun tedavisi olabilir, ancak karaciğer naklinden sonra kanserin tekrarlama riski vardır.
3. Kemoterapi. Kemoterapide kanser hücrelerini öldürmek için ilaçlar kullanılır. Kemoterapi karaciğer naklinden önce kullanılabilir. Ayrıca ileri kolanjiyokarsinomu olan kişiler için hastalığın yavaşlatılmasına ve belirti ve semptomların hafifletilmesine yardımcı olmak için bir seçenek olabilir. Kemoterapi ilaçları, vücutta dolaşacak şekilde damar içine verilebilir. Ya da ilaçlar doğrudan kanser hücrelerine ulaşacak şekilde verilebiliyor.
4. Radyasyon tedavisi. Radyasyon terapisi, kanser hücrelerini öldürmek için X ışınları ve protonlar gibi kaynaklardan gelen yüksek güçlü enerji ışınlarını kullanır. Radyasyon terapisi, radyasyon ışınlarını vücudunuza yönlendiren bir makineyi (dış ışın radyasyonu) içerebilir. Veya vücudunuzun içine kanser bölgesinin yakınına radyoaktif madde yerleştirilmesini (brakiterapi) içerebilir.
5. Hedefli ilaç tedavisi. Hedefe yönelik ilaç tedavileri, kanser hücrelerinde mevcut olan spesifik anormalliklere odaklanır. Hedefe yönelik ilaç tedavileri, bu anormallikleri engelleyerek kanser hücrelerinin ölmesine neden olabilir. Doktorunuz hedefe yönelik tedavinin kolanjiyokarsinomunuza karşı etkili olup olmadığını görmek için kanser hücrelerinizi test edebilir.
6. İmmünoterapi. İmmünoterapi kanserle savaşmak için bağışıklık sisteminizi kullanır. Vücudunuzun hastalıklarla savaşan bağışıklık sistemi kanserinize saldırmayabilir çünkü kanser hücreleri, bağışıklık sistemi hücrelerinden saklanmalarına yardımcı olan proteinler üretir. İmmünoterapi bu sürece müdahale ederek çalışır. Kolanjiyokarsinom için, diğer tedaviler yardımcı olmadığında ileri kanser için immünoterapi bir seçenek olabilir.
7. Kanser hücrelerini ısıtmak. Radyofrekans ablasyonu, kanser hücrelerini ısıtmak ve yok etmek için elektrik akımını kullanır. Doktor, ultrason gibi bir görüntüleme testini kılavuz olarak kullanarak karnınızdaki küçük kesiklere bir veya daha fazla ince iğne sokar. İğneler kansere ulaştığında elektrik akımıyla ısıtılarak kanser hücrelerini yok ediyor.
8. Fotodinamik terapi. Fotodinamik terapide ışığa duyarlı bir kimyasal damar içine enjekte edilir ve hızla büyüyen kanser hücrelerinde birikir. Kansere yönlendirilen lazer ışığı, kanser hücrelerinde kimyasal reaksiyona neden olarak onları öldürür. Genellikle birden fazla tedaviye ihtiyacınız olacak. Fotodinamik terapi belirti ve semptomlarınızı hafifletmeye yardımcı olabilir ve aynı zamanda kanserin büyümesini de yavaşlatabilir. Tedavilerden sonra güneşe maruz kalmaktan kaçınmanız gerekecektir.
9. Biliyer drenaj. Biliyer drenaj, safra akışını yeniden sağlamak için yapılan bir prosedürdür. Safrayı boşaltmak için safra kanalına ince bir tüp yerleştirmeyi içerebilir. Diğer stratejiler arasında safranın kanser çevresinde yeniden yönlendirilmesini sağlayan bypass ameliyatı ve kanser nedeniyle çöken safra kanalını açık tutmak için stentler yer alır. Biliyer drenaj kolanjiyokarsinomun belirti ve semptomlarını hafifletmeye yardımcı olur.

Kolanjiyokarsinom tedavi edilmesi çok zor bir kanser türü olduğundan, doktorunuzun bu durumu tedavi etme konusundaki deneyimini sormaktan çekinmeyin. Herhangi bir şüpheniz varsa ikinci bir görüş alın.

Destekleyici Bakım (Palyatif Bakım)

Palyatif bakım, ağrının ve ciddi bir hastalığın diğer semptomlarının giderilmesine odaklanan uzmanlaşmış tıbbi bakımdır. Palyatif bakım uzmanları, devam eden bakımınızı tamamlayan ekstra bir destek katmanı sağlamak için sizinle, ailenizle ve diğer doktorlarınızla birlikte çalışır. Ameliyat gibi agresif tedaviler uygulanırken palyatif bakım kullanılabilir.

Palyatif bakım diğer uygun tedavilerle birlikte kullanıldığında – tanı konulduktan hemen sonra bile – kanserli kişiler kendilerini daha iyi hissedebilir ve daha uzun yaşayabilir.

Doktorlar, hemşireler ve diğer özel eğitimli profesyonellerden oluşan ekipler tarafından sağlanır. Bu ekipler kanserli kişilerin ve ailelerinin yaşam kalitesini yükseltmeyi amaçlıyor. Palyatif bakım, darülaceze bakımı veya yaşam sonu bakımı ile aynı şey değildir.

Referanslar:

1. Kolanjiyokarsinom: 5 Belirtisi, Tanısı, Tedavisi (Safra Kanalı Kanseri)
2. Patel T. “Worldwide trends in mortality from biliary tract malignancies.” BMC Cancer. 2002.
3. Razumilava N, Gores GJ. “Cholangiocarcinoma.” The Lancet. 2014.
4. Bridgewater J et al. “Guidelines for the diagnosis and management of intrahepatic cholangiocarcinoma.” J Hepatol. 2016.
5. Tyson GL, El-Serag HB. “Risk factors for cholangiocarcinoma.” Hepatology. 2011.
6. Khan SA et al. “Cholangiocarcinoma.” The Lancet Gastroenterology & Hepatology. 2019.
7. Blechacz B, Gores GJ. “Cholangiocarcinoma: advances in pathogenesis, diagnosis, and treatment.” Hepatology. 2008.
8. Rizvi S, Gores GJ. “Pathogenesis, diagnosis, and management of cholangiocarcinoma.” Gastroenterology. 2013.
9. Valle JW et al. “Biliary tract cancer.” The Lancet. 2021.
10. Alvaro D. “Cholangiocarcinoma: current opinion in epidemiology, pathogenesis, diagnosis and treatment.” Dig Liver Dis. 2010.
11. Banales JM et al. “Expert consensus document: Cholangiocarcinoma: current knowledge and future perspectives.” Hepatology. 2016.
12. Nakamura H et al. “Cholangiocarcinoma: Recent progress. Part 1: Epidemiology and etiology.” Ann Gastroenterol Surg. 2020.
13. Bridgewater J, et al. “Biliary tract cancer: epidemiology, radiology, pathology and management.” J Hepatol. 2016.
14. Brindley PJ et al. “Liver flukes and cholangiocarcinoma.” Parasitol Int. 2010.
15. Zong L, et al. “Cholangiocarcinoma in Asia: Epidemiology, risk factors, diagnosis and treatment.” World J Gastroenterol. 2019.
16. Farges O, Fuks D. “Biliary cancer: epidemiology and risk factors.” Clin Liver Dis. 2016.
17. Jusakul A, et al. “Genomic landscape of cholangiocarcinoma: implications for precision medicine.” Nat Rev Gastroenterol Hepatol. 2017.
18. Andersen JB, et al. “Genomic and genetic heterogeneity in cholangiocarcinoma.” Trends Cancer. 2015.
19. Rizvi S, Khan SA. “Global disparities in cholangiocarcinoma: the challenge of population-based studies.” Hepatology. 2020
20. https://scholar.google.com/
21. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/
22. https://www.researchgate.net/
23. https://www.mayoclinic.org/
24. https://www.nhs.uk/
25. https://www.webmd.com/