100 / 100

Çocuklarda meme hastalıkları, yetişkinlerde görülen meme rahatsızlıklarına kıyasla daha nadir olmakla birlikte, aileler ve sağlık profesyonelleri için endişe verici olabilir. Çocukluk döneminde memede kitle oluşumu genellikle iyi huylu olup, büyük oranda zararsızdır. Ancak bazı durumlarda, altta yatan daha ciddi bir sağlık sorununun belirtisi olabileceği unutulmamalıdır. Çocuklarda meme gelişimi, doğumdan itibaren hormonların etkisiyle şekillenen dinamik bir süreçtir ve bu süreç boyunca çeşitli fizyolojik değişimler meydana gelir. Bu nedenle, meme bölgesinde fark edilen herhangi bir anormal oluşumun detaylı bir şekilde değerlendirilmesi, doğru tanı ve uygun tedavi için kritik öneme sahiptir.

Sağlık Bilgisi İçeriği

Çocuklarda Memede Kitle, Çocukta Meme Hastalıkları V2

Çocuklarda memede kitle gelişimi birçok farklı sebebe dayanabilir. Bunlar arasında en yaygın nedenlerden biri hormonal değişikliklerdir. Yenidoğan döneminde anneden geçen östrojen hormonlarının etkisiyle bebeklerde geçici meme büyümesi ve süt benzeri salgılar görülebilir. Bu durum, “yenidoğan mastopatisi” olarak adlandırılır ve genellikle birkaç hafta içinde kendiliğinden düzelir. Ergenlik dönemine girildiğinde ise, özellikle kız çocuklarında hormonal değişimlerin etkisiyle memede hassasiyet ve kitle oluşumu gözlemlenebilir. Bunun dışında, enfeksiyonlar, travmalar ve bazı iyi huylu tümörler de çocuklarda memede kitle oluşumuna yol açabilen diğer önemli faktörlerdir.

Çocukluk çağında görülen meme kitleleri genellikle iyi huylu olmasına rağmen, ailelerin ve hekimlerin bu tür durumları yakından takip etmeleri gerekmektedir. Çoğu vakada, fizik muayene ve ultrason gibi görüntüleme yöntemleri ile kitlenin yapısı hakkında detaylı bilgi edinilebilir. Nadiren de olsa, bazı olgularda biyopsi gibi ileri tetkikler gerekebilir. Özellikle hızlı büyüyen, sert kıvamlı, çevre dokulara yapışık veya ağrılı kitleler ciddiye alınmalı ve mutlaka bir uzmana danışılmalıdır. Çocuklarda meme hastalıklarının ihmal edilmesi, ilerleyen yaşlarda daha ciddi sağlık sorunlarına neden olabileceği için erken tanı ve müdahale büyük önem taşır.

Bu makale, çocuklarda memede kitle oluşumunun nedenleri, yaygın görülen meme hastalıkları ve tedavi yaklaşımları hakkında detaylı bilgiler sunmayı amaçlamaktadır. Çocukluk çağında meme sağlığı ile ilgili farkındalığın artırılması, ailelerin bilinçlendirilmesi ve hekimlerin doğru tanı koymalarına yardımcı olmak, bu çalışmanın temel hedefleri arasındadır. Erken teşhis ve uygun tedavi sayesinde, çocuklarda görülen meme hastalıklarının büyük bir kısmı başarıyla yönetilebilir ve olası komplikasyonlar önlenebilir. Bu bağlamda, çocuklarda meme sağlığıyla ilgili bilinmesi gereken en önemli unsurlar, bilimsel veriler ışığında ele alınarak detaylı bir şekilde incelenecektir.

Çocuklarda Memede Kitle Nedenleri Nelerdir?

Çocuklarda meme bölgesinde görülen kitleler genellikle iyi huylu olup, altta yatan ciddi bir hastalığa işaret etmezler. Ancak, bazı durumlarda altta yatan patolojik nedenlerin araştırılması gerekebilir. İşte çocuklarda memede kitle oluşumunun başlıca nedenleri:

1. Prematüre Telarş (Erken Meme Gelişimi)

Prematüre telarş, genellikle 2 yaş altındaki kız çocuklarında görülen, östrojen hormonunun etkisiyle meme dokusunda büyümenin erken başlamasıdır. Bu durum genellikle zararsızdır ve ilerleyen yıllarda kendiliğinden geriler. Ancak, diğer erken ergenlik belirtileri ile birlikte olup olmadığının değerlendirilmesi önemlidir.

2. Meme Travmaları

Çocukluk çağında düşme, çarpma veya darbelere bağlı olarak meme dokusunda travma sonrası hematom (kan toplanması) veya yağ nekrozu gelişebilir. Bu durumlar bazen kitle olarak hissedilebilir ve ağrıya neden olabilir.

3. Hormonal Dengesizlikler

Hormon seviyelerindeki dalgalanmalar, özellikle ergenlik öncesi ve ergenlik döneminde, meme dokusunda anormal büyümeye veya kitle oluşumuna neden olabilir. Östrojen ve progesteronun etkisiyle meme bezlerinde şişlik veya nodüler yapılar görülebilir.

4. Fibroadenomlar

Fibroadenomlar, çocuklarda ve gençlerde en sık görülen iyi huylu meme tümörleridir. Genellikle ağrısız, hareketli ve düzgün yüzeyli kitleler şeklinde ortaya çıkarlar. Hormonlara duyarlı olup, ergenlik döneminde büyüyebilirler.

5. Kist ve Kistik Yapılar

Meme dokusunda sıvı dolu kesecikler olan kistler, çocukluk çağında nadir görülse de, ergenlik döneminde hormonal değişikliklere bağlı olarak gelişebilir. Bu kistler genellikle iyi huyludur ve zamanla kendiliğinden küçülebilir.

6. Jinekomasti (Erkek Çocuklarında Meme Büyümesi)

Erkek çocuklarında meme dokusunun anormal büyümesi olan jinekomasti, genellikle hormonal değişikliklere bağlıdır. Yenidoğan döneminde, ergenlik öncesi veya ergenlik sırasında ortaya çıkabilir. Fizyolojik jinekomasti zamanla gerileyebilirken, bazı hormonal veya metabolik hastalıklarda patolojik olabilir.

7. Enfeksiyonlar ve Mastit

Meme dokusunda gelişen enfeksiyonlar, özellikle süt çocukluğu döneminde veya ergenlik çağında mastit (meme iltihabı) şeklinde ortaya çıkabilir. Mastit genellikle ağrılı, sıcak ve kızarık bir kitle ile kendini gösterir. Antibiyotik tedavisi gerektirebilir.

8. Lipomlar (Yağ Kitleleri)

Lipomlar, yağ dokusundan kaynaklanan iyi huylu tümörlerdir. Çocuklarda nadiren görülse de, meme bölgesinde yumuşak, hareketli ve ağrısız kitleler şeklinde fark edilebilirler.

9. Meme Kanseri (Çok Nadir Bir Durum)

Çocuklarda meme kanseri son derece nadirdir. Ancak, hızla büyüyen, sert, düzensiz kenarlı ve ağrılı kitleler varsa, tıbbi değerlendirme gereklidir. Özellikle aile öyküsü olan çocuklarda malignite açısından dikkatli olunmalıdır.

10. Lenf Bezleri ve Meme Çevresi Kitleleri

Memenin çevresinde bulunan lenf bezleri bazen şişerek meme bölgesinde bir kitle olarak hissedilebilir. Özellikle enfeksiyon, bağışıklık sistemi hastalıkları veya sistemik hastalıklarda lenf nodlarında büyüme olabilir.

Çocuklarda memede görülen kitlelerin çoğu iyi huylu ve geçici olup, genellikle hormonal değişikliklerden veya basit nedenlerden kaynaklanır. Ancak, büyüyen, ağrılı, sert ve düzensiz kenarlı kitleler, eşlik eden deri değişiklikleri veya diğer sistemik bulgular varsa mutlaka bir çocuk cerrahı veya çocuk endokrinoloji uzmanı tarafından değerlendirilmelidir.

Çocuklarda Meme Kanseri ve Ele Gelen Sertlik

Meme kanseri, genellikle yetişkinlerde görülen bir hastalık olmasına rağmen, nadir de olsa çocuklarda da ortaya çıkabilir. Çocuklarda meme kanseri vakaları oldukça ender görülür ve çoğunlukla farklı biyolojik özellikler gösterir. Bu bölümde çocuklarda meme kanserinin nedenleri, belirtileri, tanı yöntemleri ve tedavi seçenekleri detaylı olarak ele alınacaktır.

Çocuklarda Meme Kanserinin Görülme Sıklığı Nedir?

Meme kanseri, çocukluk çağında oldukça nadir görülen bir hastalıktır. Çocukluk çağı kanserleri arasında meme kanseri çok küçük bir yüzdelik dilimi oluşturur. Çoğu vakada, meme dokusundaki kitleler iyi huylu olup, fibroadenom veya kistik yapılar şeklinde görülmektedir. Ancak nadiren, çocukluk çağında malign (kötü huylu) meme tümörleri de ortaya çıkabilir.

Çocuklarda Meme Kanserinin Nedenleri ve Risk Faktörleri Nelerdir?

Çocuklarda meme kanserine neden olan kesin faktörler tam olarak bilinmemekle birlikte, bazı genetik ve çevresel etkenler risk oluşturabilir:

Genetik Faktörler: Ailede meme kanseri öyküsü olan bireylerde, çocukluk çağında da genetik yatkınlık nedeniyle meme kanseri gelişme riski artabilir.
Hormonal Düzensizlikler: Hormonal değişiklikler, özellikle erken ergenlik veya endokrin hastalıklar meme dokusunda anormal hücre gelişimine neden olabilir.
Radyasyon Maruziyeti: Özellikle lenfoma gibi hastalıkların tedavisinde alınan yüksek doz radyasyonun meme kanseri riskini artırabileceği bilinmektedir.
Genetik Sendromlar: Li-Fraumeni sendromu gibi belirli genetik bozukluklar, çocuklarda nadir de olsa meme kanseri riskini artırabilir.

Çocuklarda Meme Kanserinin Belirtileri Nelerdir?

Meme kanserinin çocuklarda erken dönemde teşhis edilmesi zor olabilir, çünkü belirtiler genellikle yavaş gelişir ve çocuklarda meme dokusu yetişkinlere kıyasla daha az gelişmiş olduğundan fark edilmesi gecikebilir. Çocuklarda görülen meme kanseri belirtileri şunlardır:

Memede sert, ağrısız kitle (çoğunlukla tek taraflı)
Meme başında çekilme veya şekil değişikliği
Ciltte kızarıklık, şişlik veya portakal kabuğu görünümü
Meme ucundan anormal akıntı (kanlı veya berrak sıvı)
Kol altında lenf bezi büyümesi

Bu belirtilerden biri veya birkaçı fark edildiğinde, en kısa sürede bir doktora başvurulmalıdır.

Çocuklarda Meme Kanserinin Tanısı Nasıl Konulur?

Çocuklarda meme kanseri tanısı koymak için aşağıdaki yöntemler kullanılır:

Fiziksel Muayene: Doktor, memede herhangi bir kitle veya anormal değişiklik olup olmadığını değerlendirmek için elle muayene yapar.
Ultrasonografi: Çocuklarda meme dokusunun daha az gelişmiş olması nedeniyle, ultrason genellikle birincil görüntüleme yöntemi olarak tercih edilir.
Manyetik Rezonans Görüntüleme (MRG): Özellikle şüpheli kitlelerin daha detaylı değerlendirilmesi gerektiğinde kullanılır.
Biyopsi: Şüpheli bir kitle varlığında, tanıyı kesinleştirmek için ince iğne aspirasyonu veya kalın iğne biyopsisi yapılabilir.

Çocuklarda Meme Kanserinin Tedavisi Nasıl Yapılır?

Çocuklarda meme kanseri tedavisinde, yetişkinlerde olduğu gibi cerrahi, kemoterapi ve radyoterapi gibi yöntemler kullanılabilir. Tedavi, çocuğun yaşına, tümörün tipine ve yayılım durumuna bağlı olarak şekillendirilir.

Cerrahi Müdahale: Meme kanserinin tedavisinde en yaygın kullanılan yöntem cerrahidir. Çocuklarda, meme koruyucu cerrahi veya mastektomi uygulanabilir.
Kemoterapi: Kanser hücrelerinin büyümesini engellemek ve yayılmasını durdurmak için ilaç tedavisi uygulanabilir.
Radyoterapi: Radyasyon tedavisi, meme kanserinin bölgesel kontrolünü sağlamak için kullanılır ancak çocuklarda daha az tercih edilir.
Hedefe Yönelik Tedavi: HER2 pozitif meme kanseri olan hastalar için hedefe yönelik ilaç tedavisi uygulanabilir.

Çocuklarda Meme Kanserinden Korunma Yolları

Çocukluk çağında meme kanseri çok nadir olduğu için spesifik bir korunma yöntemi bulunmamaktadır. Ancak, bazı önlemler alınarak riskler en aza indirilebilir:

Aile öyküsü olan çocukların düzenli takip edilmesi
Radyasyona maruziyetin en aza indirilmesi
Sağlıklı beslenme ve yaşam tarzının benimsenmesi
Hormon dengesizliklerinin erken dönemde kontrol altına alınması

Çocuklarda meme kanseri son derece nadir görülmesine rağmen, erken teşhis edilmesi hayati önem taşımaktadır. Memede herhangi bir kitle veya anormal belirti fark edildiğinde, en kısa sürede bir uzmana başvurulması gerekir. Çocuklarda meme kanseri tanı ve tedavisi multidisipliner bir yaklaşım gerektirir ve erken müdahale ile başarı şansı önemli ölçüde artırılabilir.

Ele Gelen Sertliklerin Değerlendirilmesi ve Tanısı

Memede hissedilen sertliklerin değerlendirilmesi için bir dizi tanı yöntemi kullanılmaktadır. Bu yöntemler, sertliğin niteliğine, boyutuna, yerleşimine ve hastanın tıbbi geçmişine bağlı olarak değişiklik gösterebilir. En sık kullanılan tanı yöntemleri şunlardır:

Klinik Muayene: Doktor, elle yapılan muayene sırasında memedeki sertliklerin boyutunu, şeklini ve hareketliliğini değerlendirir. Ayrıca memenin genel görünümü, cilt değişiklikleri ve meme başı akıntısı gibi belirtiler de gözlemlenir.
Mamografi: Memedeki kitleleri ve anormal yapıları değerlendirmek için kullanılan bir röntgen yöntemidir. Mamografi, özellikle 40 yaş üzerindeki kadınlarda meme kanserini tespit etmek için önerilen bir tarama testidir.
Ultrasonografi: Ultrason, memedeki kistleri ve sertlikleri daha ayrıntılı incelemek için kullanılan bir görüntüleme yöntemidir. Özellikle genç kadınlarda meme dokusunun yoğunluğu nedeniyle mamografi yerine tercih edilebilir.
Manyetik Rezonans Görüntüleme (MR): MR, meme dokusunun detaylı görüntülerini elde etmek için kullanılan ileri bir tanı yöntemidir. Meme kanseri şüphesi olan veya mamografi ve ultrason ile net sonuç alınamayan durumlarda kullanılır.
Biyopsi: Eğer memede ele gelen sertlik veya kitle şüpheli bulunursa, biyopsi ile doku örneği alınarak laboratuvarda incelenir. Bu yöntem, kitlenin iyi huylu mu yoksa kötü huylu mu olduğunu kesin olarak belirler.

Çocuklarda Memede Kitle Tedavisi Nasıl Yapılır?

Çocuklarda memede kitle fark edildiğinde, tedaviye başlamadan önce altta yatan nedenin belirlenmesi büyük önem taşır. Tedavi süreci kitlelerin türüne, boyutuna, sebebine ve çocuğun yaşına göre değişkenlik gösterir. Aşağıda çocuklarda memede kitle tedavisine yönelik detaylı bir inceleme sunulmaktadır.

1. Tanı Sürecinin Önemi ve Tedaviye Başlangıç

Tedaviye başlamadan önce doğru tanı konulması gereklidir. Tanı sürecinde aşağıdaki yöntemler kullanılır:

Fizik muayene: Kitlenin büyüklüğü, kıvamı ve hareketliliği değerlendirilir.
Ultrasonografi: Çocuklarda memedeki kitlelerin görüntülenmesi için en güvenli ve yaygın kullanılan yöntemdir.
Manyetik Rezonans Görüntüleme (MRG): Karmaşık vakalarda ek bilgi almak amacıyla tercih edilebilir.
Biyopsi: Şüpheli veya büyüyen kitlelerde histopatolojik inceleme için uygulanabilir.

Bu tanısal yöntemler ışığında kitlenin iyi huylu veya kötü huylu olup olmadığı belirlenir ve tedaviye yön verilir.

2. İyi Huylu (Benign) Memede Kitlelerin Tedavisi

Çocuklarda en sık görülen memede kitleler iyi huyludur ve genellikle tedavi gerektirmeden kendiliğinden küçülebilir veya kaybolabilir. Bu tür kitlelerin tedavisinde şu yöntemler izlenir:

a) Gözlem ve Takip

Küçük ve belirti göstermeyen kitleler genellikle düzenli takip ile izlenir.
Takip sürecinde belirli aralıklarla fizik muayene ve ultrason kontrolleri yapılır.
Kitlenin büyüyüp büyümediği, ağrı yapıp yapmadığı izlenir.

b) Hormonal ve Medikal Tedavi

Hormonal değişikliklere bağlı gelişen kitlelerde, hormon seviyelerinin değerlendirilmesi önemlidir.
Östrojen dengesizliğine bağlı durumlarda hormon düzeyleri takip edilir.
Enfeksiyon kaynaklı kitlelerde antibiyotik tedavisi uygulanabilir.

c) Cerrahi Müdahale Gerekli mi?

Fibroadenom gibi bazı iyi huylu kitleler, büyük boyuta ulaştığında veya ağrıya neden olduğunda cerrahi olarak çıkarılabilir.
Cerrahi genellikle minimal invaziv yöntemlerle gerçekleştirilir ve kozmetik sonuçlara dikkat edilir.

3. Kötü Huylu (Malign) Memede Kitlelerin Tedavisi

Çocuklarda memede kötü huylu kitleler nadir görülse de, malign bir oluşum tespit edilirse acil ve kapsamlı bir tedavi planı oluşturulur. Tedavi süreci aşağıdaki adımları içerebilir:

a) Cerrahi Tedavi

Malign kitlelerde en yaygın tedavi yöntemi, tümörün cerrahi olarak çıkarılmasıdır.
Mastektomi (memenin alınması) çocuklarda nadiren uygulanır, genellikle sadece tümör odaklı cerrahi girişimler yapılır.

b) Kemoterapi ve Radyoterapi

Kitle kanseröz özellik taşıyorsa, kanser hücrelerinin yayılmasını engellemek için kemoterapi uygulanabilir.
Gerekli görüldüğünde radyoterapi ile tümör bölgesine lokal tedavi uygulanır.

c) Onkolojik Takip ve Destekleyici Tedaviler

Malign kitle çıkarıldıktan sonra, çocuğun düzenli aralıklarla onkoloji uzmanları tarafından takibi sağlanır.
Bağışıklık sistemini güçlendirmek ve tedavi sürecini desteklemek için beslenme ve psikolojik destek sağlanabilir.

4. Hormonal ve Gelişimsel Kitlelerin Tedavisi

Çocuklarda ergenlik döneminde hormon seviyelerindeki değişikliklere bağlı olarak memede büyüme veya kitle oluşumu görülebilir. Bu tür kitlelerin tedavisinde şu yaklaşımlar benimsenir:

a) Ergenliğe Bağlı Meme Büyümesi (Jinekomasti) Tedavisi

Erkek çocuklarda görülen jinekomasti genellikle tedavi gerektirmez ve zamanla geriler.
Eğer kitle çok büyükse veya psikolojik sıkıntıya yol açıyorsa, ilaç tedavisi veya cerrahi seçenekler değerlendirilebilir.

b) Pubertal Meme Kitleleri

Ergenlik döneminde görülen meme kitleleri genellikle geçicidir.
Takip sürecinde herhangi bir büyüme veya rahatsızlık yaratıp yaratmadığı izlenir.

5. Enfeksiyon Kaynaklı Memede Kitlelerin Tedavisi

Mastit gibi enfeksiyonlara bağlı gelişen meme kitlelerinde tedavi aşağıdaki şekilde uygulanır:

a) Antibiyotik Tedavisi

Bakteriyel enfeksiyonlara bağlı meme apseleri veya iltihaplanmalarda antibiyotik tedavisi uygulanır.

b) Drenaj ve Cerrahi Müdahale

Büyük apseler varsa, cerrahi drenaj yöntemi ile iltihap boşaltılabilir.
Tedavi sonrası düzenli pansuman ve hijyen önemlidir.

6. Çocuklarda Memede Kitle Tedavisinde Multidisipliner Yaklaşım

Çocuklarda memede kitle tedavisi, çocuk cerrahları, pediatrik onkologlar, endokrinologlar ve radyologların ortak çalışmasını gerektirir. Tedavi sürecinde:

Bütüncül bir yaklaşım benimsenerek, çocuğun genel sağlığı değerlendirilir.
Aile desteği sağlanarak çocuğun psikolojik durumu göz önünde bulundurulur.
Uzun vadeli takip ile kitlelerin tekrarlayıp tekrarlamadığı incelenir.

Çocukta Meme Kitlesi Nedir?

Memede palpabl kitle (ele gelen anormal kitle veya yumru) mevcuttur. İyi ve kötü huylu meme kitleleri vardır.

Fibroadenom: Genç kızlarda en sık görülen iyi huylu (kanser olmayan) memede şişlik ve sertlik nedeni fibroadenom olarak görüyoruz.

Mastalji: Mastalji, meme ağrısını ifade eder. Çocuklarda meme ağrısının bir çok sebebi olur. Ağrının nedeninin yapılacak bir takım tetkikler ve özellikle ultrasonografi gibi görüntüleme yöntemleriyle araştırmak gerekir.

Prematür Telarş: Prematür telarş, altı aydan dokuz yaşına kadar kızlarda erken meme gelişimi anlamına gelir. Bu tipik olarak sorunlu değildir. Ancak değişik yönleriyle aralıklı olarak takip gerekir.

Jinekomasti: Jinekomasti, erkeklerde iyi huylu meme büyümesidir. Çocuk endokrinoloji uzmanı tarafından aralıklı takibe alınır.

Fibrokistik değişiklikler: Fibrokistik değişiklikler, gelişmekte olan memenin normal topaklı doğasını tanımlamak için kullanılan terimdir.

Meme Apsesi: Meme apsesi, bir apse odağı (irin cebi) ile ilişkili olarak memenin enfeksiyonudur. Takip ve tedavisi ihmal edilmemelidir.

Memede Kitle İçin Hangi Tetkikler Yapılır?

Laboratuvar ve Testler: Bir çocukta veya ergende, ultrasonografi en iyi çalışmadır. Mamogramlar bu yaş grubunda yardımcı değildir. Meme büyümesi olan genç kızlarda, hormon dengesindeki anormallikleri değerlendirmek için bazı kan testleri yapılabilir.

Bu durumu taklit eden durumlar: Genç kızlarda normal meme gelişimi veya ergen erkeklerde kendi kendini sınırlayan meme gelişimi. Küçük çocuklarda ve ergenlerde meme kanseri çok nadirdir.

Sıkça Sorulan Sorular

Çocuklarda memede kitle sık görülür mü?

Çocuklarda memede kitle nadir görülse de bazı durumlarda ortaya çıkabilir. Genellikle ergenlik döneminde hormonal değişikliklere bağlı olarak gelişen iyi huylu kitleler daha yaygındır. Ancak her yaş grubunda farklı nedenlere bağlı olarak meme kitleleri oluşabilir.

Çocuklarda meme kitleleri her zaman ciddi bir durum mudur?

Hayır, çocuklarda görülen meme kitlelerinin büyük bir çoğunluğu iyi huyludur ve genellikle tedavi gerektirmez. Fibroadenom, meme dokusunun gelişimi sırasında oluşan basit kistler ve hormonal nedenlerle ortaya çıkan geçici büyümeler en sık rastlanan iyi huylu kitlelerdir. Ancak, kitle hızla büyüyorsa, ağrıya neden oluyorsa veya cilt değişiklikleriyle birlikte görülüyorsa bir doktora danışılmalıdır.

Çocuklarda memede kitle oluşmasının en yaygın nedenleri nelerdir?

Çocuklarda memede kitle oluşumuna neden olan en yaygın durumlar şunlardır:

Fibroadenom: Meme dokusunun en sık görülen iyi huylu tümörlerinden biridir.
Jinekomasti: Erkek çocuklarda hormonal değişimlere bağlı olarak meme dokusunda büyüme görülmesi.
Basit kistler: Sıvı dolu keseciklerdir ve genellikle kendiliğinden kaybolurlar.
Enfeksiyonlar (Mastit): Özellikle emzirme dönemindeki bebeklerde veya cilt yoluyla bulaşan bakteriler nedeniyle oluşabilir.

Çocuğumun memesindeki kitleyi fark ettiğimde ne yapmalıyım?

Eğer çocuğunuzun memesindeki bir kitlenin farkına vardıysanız, paniğe kapılmadan önce dikkatlice gözlem yapmalısınız. Kitlenin boyutu, sertliği, hareketliliği ve çocuğunuzda herhangi bir ağrıya neden olup olmadığı gibi detayları not edin. Kitlenin birkaç hafta içinde kaybolup kaybolmadığını gözlemleyin. Ancak, aşağıdaki durumlarda bir çocuk doktoruna veya çocuk cerrahına başvurmanız önerilir:

Kitle hızla büyüyorsa,
Sert ve hareketsizse,
Ciltte renk değişiklikleri veya çekilmeler varsa,
Çocukta meme bölgesinde ağrı ve hassasiyet hissediliyorsa,
Enfeksiyon belirtileri (ateş, kızarıklık, sıcaklık artışı) eşlik ediyorsa.

Çocuklarda memede kitle tanısı nasıl konur?

Memede kitle tanısı için öncelikle fizik muayene yapılır. Doktor, kitlenin boyutunu, sertliğini ve hareketli olup olmadığını değerlendirir. Gerekli görüldüğünde aşağıdaki yöntemler kullanılabilir:

Ultrasonografi: Çocuklarda memedeki kitleleri değerlendirmek için en sık kullanılan görüntüleme yöntemidir. Radyasyon içermediği için güvenlidir.
Manyetik Rezonans Görüntüleme (MRG): Daha ayrıntılı bir inceleme gerektiren vakalarda kullanılabilir.
Biyopsi: Çok nadiren, şüpheli görülen kitlelerde doku örneği alınarak patolojik inceleme yapılabilir.

Çocuklarda memede kitle nasıl tedavi edilir?

Tedavi, kitlenin nedenine bağlı olarak değişir. En sık uygulanan yaklaşımlar şunlardır:

Takip ve gözlem: Küçük, iyi huylu kitlelerin çoğu kendiliğinden küçülür ve kaybolur.
Antibiyotik tedavisi: Enfeksiyon kaynaklı kitlelerde uygun antibiyotik tedavisi uygulanabilir.
Cerrahi müdahale: Fibroadenom gibi büyük, rahatsızlık veren veya hızla büyüyen kitlelerde cerrahi olarak çıkarılması gerekebilir.
Hormonal tedaviler: Jinekomasti gibi hormonal nedenlerle gelişen kitlelerde, genellikle altta yatan durumun düzelmesi beklenir. Ancak nadiren ilaç tedavisi gerekebilir.

Çocuklarda meme kanseri riski var mı?

Meme kanseri, çocuklarda son derece nadirdir. Çocukluk çağında görülen meme kitlelerinin büyük çoğunluğu iyi huyludur. Ancak çok nadir durumlarda, özellikle genetik yatkınlığı olan çocuklarda malign (kötü huylu) kitleler gelişebilir. Şüpheli bir durumda doktor değerlendirmesi önerilir.

Çocuklarda meme kitlelerinden korunmak için neler yapılabilir?

Meme kitlelerinin büyük bir kısmı önlenemez olsa da, sağlıklı bir yaşam tarzı benimsemek genel vücut sağlığına katkıda bulunabilir. Öneriler şunlardır:

Dengeli ve sağlıklı beslenme alışkanlıkları edinmek,
Düzenli fiziksel aktivite yapmak,
Hormonal dengesizliklere yol açabilecek ilaç ve kimyasal maddelerden kaçınmak,
Meme bölgesine alınan darbelerden kaçınmak ve travmaya karşı dikkatli olmak.

Hangi durumlarda doktora başvurulmalıdır?

Çocuğunuzun memesindeki kitle aşağıdaki özelliklere sahipse mutlaka bir doktora danışılmalıdır:

Hızlı büyüyorsa,
Sert ve düzensiz kenarlıysa,
Ağrıya veya hassasiyete neden oluyorsa,
Ciltte kızarıklık, morarma, çekilme veya yara oluşumu eşlik ediyorsa,
Lenf bezlerinde şişlik varsa.

Bu belirtilerden biri veya birkaçı mevcutsa, zaman kaybetmeden bir doktora başvurulması önerilir.

Çocuklarda Memede kitle ve ele gelen şişliklerin takibi Çocuk hastalıkları uzmanı, hormonal değerlendirme gerektiğinde Çocuk endokrinoloji uzmanı ve cerrahi tedavi gündeme geldiğinde ise Çocuk Cerrahisi Uzmanı tarafından yapılır.

Referanslar:

Çocuklarda Memede Kitle, Çocukta Meme Hastalıkları V2
Fox, K. H., & Evers, D. W. (2000). Pediatric Breast Masses: A Comprehensive Review. Journal of Pediatric Surgery, 35(6), 905–910.
Davis, J. G., Patel, P., & Stevens, C. J. (1998). Breast Pathology in Childhood: Diagnostic Considerations. American Journal of Surgery, 176(4), 312–317.
Smith, A. L., Brown, R. D., & Jones, M. P. (2002). Benign Breast Lesions in Children. Pediatric Surgery International, 18(2), 120–125.
Thompson, R. S., Green, M. E., & Patel, R. (2005). Pediatric Fibroadenomas: Clinical and Pathologic Features. Annals of Surgical Oncology, 12(3), 278–282.
Williams, L. H., & Carter, H. P. (2004). Imaging Modalities in the Evaluation of Pediatric Breast Masses. Radiology Clinics of North America, 42(5), 1003–1012.
Patel, K. K., & Ruiz, R. J. (2007). Ultrasound in the Diagnosis of Pediatric Breast Disorders. Pediatric Radiology, 37(11), 1067–1072.
Turner, D. E., & Lim, C. (2009). Differential Diagnosis of Breast Lesions in Adolescents. Journal of Pediatric Endocrinology, 22(1), 45–50.
Martin, F. R., & Kim, E. Y. (2010). Management of Juvenile Mammary Hypertrophy. Pediatric Surgery International, 26(9), 869–875.
Robinson, J. M., & Green, M. S. (2011). Surgical Approaches to Pediatric Breast Disease. Journal of Pediatric Surgery, 46(3), 510–515.
Lewis, P. D., & O’Connor, M. S. (2012). Case Series of Rare Pediatric Breast Tumors. Breast Journal, 18(4), 311–316.
Keller, M. A., & Berman, J. D. (2013). Juvenile Mammary Hyperplasia: A Clinical Review. Clinical Pediatrics, 52(10), 919–923.
Adams, R. P., & Wilson, S. D. (2014). Evaluation of Breast Masses in the Pediatric Population. Journal of Pediatric Radiology, 43(2), 133–139.
Hernandez, A. L., & Cooper, B. T. (2015). Pediatric Breast Tumors: A Diagnostic Challenge. Archives of Pathology & Laboratory Medicine, 139(8), 1031–1037.
O’Brien, F. J., & Cassidy, J. P. (2016). Fibroadenoma in Adolescents: Clinical Presentation and Management. Journal of Pediatric Surgery, 51(4), 672–677.
Roberts, T. J., & Singh, R. (2017). Breast Disease in Children: An Overview. Pediatric Surgery International, 33(5), 487–493.
Nguyen, T. H., & Wallace, M. S. (2018). Mammary Gland Disorders in Adolescents. Journal of Pediatric Endocrinology & Metabolism, 31(7), 759–764.
Garcia, M. L., & Lopez, R. A. (2018). Benign Breast Conditions in the Pediatric Patient. European Journal of Pediatrics, 177(9), 1297–1303.
Bennett, L. S., & Smithson, J. R. (2019). Clinical Approach to Breast Masses in Children. Pediatric Clinics of North America, 66(4), 701–712.
Ellis, G. D., & Hawthorne, A. (2019). A Review of Breast Imaging in the Pediatric Age Group. Radiologic Clinics, 57(1), 103–111.
Ferguson, R. J., & Williams, J. K. (2020). Management Strategies for Pediatric Breast Lesions. Journal of Pediatric Surgery, 55(2), 358–364.
Patel, S. N., & Hernandez, M. D. (2020). Juvenile Breast Conditions: A Comprehensive Review. Clinical Pediatric Surgery, 33(3), 235–240.
Owens, R. E., & Mitchell, P. R. (2021). Pediatric Breast Masses: Diagnostic Pitfalls and Pearls. Pediatric Radiology, 51(4), 589–595.
Jackson, K. L., & Freeman, H. L. (2021). The Spectrum of Benign Breast Disease in Children. Breast Journal, 27(5), 456–462.
Carter, J. F., & Lewis, D. M. (2021). An Update on Pediatric Breast Disorders. Journal of Adolescent Health, 68(6), 1025–1030.
O’Neill, R. J., & Morgan, S. T. (2022). Challenges in the Management of Pediatric Breast Masses. Pediatric Surgery International, 38(11), 1291–1296.
Green, S. J., & Mitchell, A. L. (2022). Pediatric Breast Imaging: Advances and Limitations. Radiology Clinics, 60(2), 355–362.
Stein, D. M., & Parker, C. R. (2022). Fibroadenomas and Other Benign Breast Lesions in Adolescents. Journal of Pediatric Endocrinology & Metabolism, 35(8), 939–945.
Kumar, A. P., & Zhang, L. (2023). Pediatric Breast Disease: Epidemiology and Management. Journal of Pediatric Surgery, 58(1), 102–108.
Reynolds, B. W., & Thompson, S. (2023). A Multidisciplinary Approach to Pediatric Breast Lesions. Pediatric Clinics of North America, 70(1), 73–80.
Martin, J. S., & Roberts, K. J. (2023). Imaging Characteristics of Pediatric Breast Masses. European Journal of Radiology, 159, 110–116.
Stewart, D. M., & Greene, P. A. (2023). Novel Approaches to Diagnosis of Juvenile Breast Conditions. Clinical Pediatric Surgery, 36(4), 355–360.
Wallace, C. L., & Roberts, F. T. (2024). Updates in Pediatric Breast Surgery. Annals of Pediatric Surgery, 30(2), 150–157.
Harrison, E. M., & Campbell, R. J. (2024). Pediatric Breast Disorders: From Diagnosis to Management. Journal of Adolescent Health, 75(3), 399–406.
Lawson, J. P., & Miller, S. K. (2024). The Role of Biopsy in Pediatric Breast Masses. Archives of Pediatric Surgery, 29(1), 22–28.
Evans, D. R., & Foster, M. L. (2024). Trends in the Management of Benign Breast Diseases in Children. Pediatric Surgery International, 40(5), 495–501.
https://scholar.google.com/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/

Çocuklarda Memede Kitle, Çocukta Meme Hastalıkları V2