Otonom Nöropatinin 10 Belirtisi, Nedenleri, Tanısı, Tedavisi

Otonom nöropati, vücudun istemsiz fonksiyonlarını kontrol eden otonom sinir sisteminin hasar görmesiyle karakterize edilen bir nörolojik bozukluktur. Otonom sinir sistemi, kalp atışı, kan basıncı, sindirim ve terleme gibi birçok hayati fonksiyonu düzenler. Bu sistemdeki bir bozukluk, yaşam kalitesini ciddi şekilde etkileyebilecek geniş bir yelpazede belirtilere yol açabilir. Özellikle diyabet, alkolizm ve çeşitli nörolojik hastalıklar gibi durumlar otonom nöropati gelişme riskini artırır. Bu nedenle, hastalığın erken tanısısi ve tedavisi oldukça önemlidir.

Otonom Nöropatinin 10 Belirtisi, Nedenleri, Tanısı, Tedavisi

Otonom nöropati, genellikle yavaş ilerleyen ve sinsi bir hastalıktır. İlk belirtiler çoğu zaman hafif ve belirsiz olabilir, bu da hastalığın tanısını zorlaştırır. Örneğin, kalp hızındaki anormallikler, sindirim problemleri, ciltte renk değişiklikleri ve terleme bozuklukları gibi semptomlar, başka hastalıklarla karıştırılabilir. Bu nedenle, doktorların hastayı dikkatlice değerlendirmesi ve gerekirse ileri tetkikler yapması gereklidir. Otonom nöropati, hem merkezi sinir sistemini hem de periferik sinir sistemini etkileyebilir ve bu durum, semptomların çeşitliliğini daha da artırır.

Hastalığın etiyolojisi genellikle karmaşıktır ve birçok farklı mekanizmayı içerebilir. Diyabet, otonom nöropati gelişiminde en sık rastlanan nedenlerden biridir. Diyabetik nöropati, uzun süredir kontrol altına alınamayan kan şekeri seviyeleri nedeniyle sinirlerin hasar görmesi sonucu ortaya çıkar. Bunun yanı sıra, otoimmün hastalıklar, enfeksiyonlar, genetik faktörler ve bazı ilaçlar da otonom sinir sistemi üzerinde olumsuz etkiler yapabilir. Bu çok yönlü etiyolojik faktörler, otonom nöropati tedavisini zorlaştıran önemli bir unsurdur.

Otonom nöropatinin tanısı ve tedavisi, multidisipliner bir yaklaşım gerektirir. Tanı koyarken, klinik değerlendirme ve laboratuvar testleri büyük önem taşır. Hastalığın tedavisi genellikle semptomların yönetimine odaklanır ve altta yatan nedenin kontrol altına alınması hedeflenir. Örneğin, diyabetik hastalarda kan şekerinin düzenlenmesi, alkol bağımlılığında ise alkol tüketiminin sonlandırılması gerekir. Ayrıca, farmakolojik tedaviler ve fiziksel terapi gibi destekleyici tedavi yöntemleri de hastaların yaşam kalitesini artırmada önemli rol oynar.

Otonom nöropati, otomatik vücut fonksiyonlarını kontrol eden sinirlerde hasar meydana geldiğinde ortaya çıkar. Kan basıncını, sıcaklık kontrolünü, sindirimi, mesane fonksiyonunu ve hatta cinsel fonksiyonu etkileyebilir. Sinir hasarı, beyin ile diğer organlar ve otonom sinir sisteminin bölgeleri arasında gönderilen mesajları etkiler. Bu alanlar arasında kalp, kan damarları ve ter bezleri bulunur.

Diyabet, otonom nöropatinin en sık nedenidir. Ayrıca diğer sağlık durumlarından, viral veya bakteriyel enfeksiyonlardan veya bazı ilaçlardan da kaynaklanabilir. Semptomlar ve tedavi, hangi sinirlerin hasar gördüğüne bağlı olarak değişir.

Otonom Nöropati Belirtileri

Otonom nöropati, vücudun istemsiz fonksiyonlarını yöneten otonom sinir sistemini etkileyen bir bozukluk olduğu için, belirtiler geniş bir yelpazede ortaya çıkabilir. Bu belirtiler genellikle etkilenmiş olan sinirlerin kontrol ettiği organ ve sistemlere bağlı olarak değişiklik gösterir. Aşağıda otonom nöropatinin başlıca belirtileri ayrıntılı bir şekilde ele alınmıştır.

1. Kardiyovasküler Belirtiler

• Ortostatik Hipotansiyon: Vücut pozisyonu değiştirildiğinde, örneğin oturma veya yatma pozisyonundan ayağa kalkarken ani tansiyon düşüşü yaşanabilir. Bu durum baş dönmesi, sersemlik, bulanık görme ve hatta bayılma gibi semptomlara yol açabilir.
• Kalp Hızının Kontrol Edilememesi: Kalp ritmini düzenleyen sinirlerin etkilenmesi nedeniyle, kalp hızı istirahat sırasında bile anormal olabilir. Taşikardi (hızlı kalp atışı) veya bradikardi (yavaş kalp atışı) gözlenebilir.
• Egzersiz Toleransında Azalma: Otonom sinir sistemi kalp debisini düzenleyemediği için egzersiz sırasında yeterli kan akışı sağlanamaz ve bireyde çabuk yorulma meydana gelir.

2. Gastrointestinal Belirtiler

• Gastroparezi: Mide boşalmasının yavaşlaması sonucu mide bulantısı, kusma, şişkinlik ve yemek sonrası rahatsızlık hissi yaşanabilir. Gastroparezi, özellikle diyabetik hastalarda yaygındır.
• İshal ve Kabızlık: Bağırsak hareketlerini kontrol eden sinirlerin hasar görmesi, düzensiz bağırsak alışkanlıklarına yol açar. Hastalar bazen günlerce kabızlık yaşarken, ani ishal atakları da geçirebilir.
• Bağırsak Gazı ve Şişkinlik: Sindirim sistemi hareketliliğinin azalması veya düzensiz çalışması nedeniyle sık sık şişkinlik ve gaz oluşabilir.

3. Genitoüriner Belirtiler

• Mesane Bozuklukları: Mesanenin tamamen boşaltılamaması veya sık idrar yolu enfeksiyonları, otonom nöropatiye bağlı mesane disfonksiyonunun belirtileridir. Ayrıca idrar kaçırma veya idrara çıkmada zorlanma gibi durumlar da sık görülür.
• Erektil Disfonksiyon: Erkeklerde ereksiyon sağlama veya sürdürme zorlukları, otonom sinir sisteminin etkilenmesinin bir sonucu olabilir.
• Cinsel İşlev Bozuklukları: Kadınlarda vajinal kuruluk, cinsel istekte azalma ve orgazm problemleri gibi semptomlar ortaya çıkabilir.

4. Terleme Bozuklukları

• Aşırı Terleme (Hiperhidroz): Sinirlerin kontrolsüz aktivitesi nedeniyle bazı hastalar aşırı terleme yaşayabilir. Bu durum genellikle yüz, baş ve boyun bölgesinde daha belirgindir.
• Terleme Eksikliği (Anhidroz): Sinirlerin ter bezlerini uyaramaması durumunda, bazı bölgelerde terleme tamamen kaybolabilir. Bu durum ciltte kuruluğa ve ısı düzenlemede zorluklara yol açar.

5. Göz ve Görme Problemleri

• Pupilla Anormallikleri: Göz bebeği genişleme ve daralma reflekslerini kontrol eden sinirlerin etkilenmesi sonucu, ışığa adaptasyonda zorluk yaşanabilir. Özellikle karanlık bir ortamdan aydınlık bir ortama geçerken görme sorunları oluşabilir.
• Kuru Gözler: Gözyaşı bezlerini etkileyen otonom sinir hasarı nedeniyle gözlerde kuruluk, tahriş ve yanma hissi görülebilir.

6. Solunum ve Üst Solunum Yolları Belirtileri

• Solunum Düzensizlikleri: Solunum hızını ve derinliğini düzenleyen sinirlerin etkilenmesi, nefes darlığı ve solunum güçlüğüne yol açabilir.
• Üst Solunum Yolları Problemleri: Sinir hasarı nedeniyle mukus üretiminde artış veya azalma, burun tıkanıklığı veya kuruluğu gibi belirtiler ortaya çıkabilir.

7. Metabolik ve Sıcaklık Kontrolü Bozuklukları

• Sıcaklık Düzenleme Problemleri: Vücut ısısını kontrol eden sinirler hasar gördüğünde, hastalar aşırı soğuk veya sıcak ortamda vücut ısısını dengede tutmakta zorlanabilir.
• Kan Şekeri Kontrolü Bozuklukları: Otonom sinir sistemi pankreas fonksiyonlarını da etkileyebilir. Özellikle diyabetik hastalarda hipoglisemi (kan şekeri düşüklüğü) belirtileri azalmış olabilir.

8. Hormon ve Endokrin Fonksiyon Bozuklukları

• Adrenal Hormon Salgısında Sorunlar: Adrenal bezlerin sinirsel kontrolü zayıfladığında, stresli durumlarda gerekli hormon salınımı sağlanamayabilir. Bu durum, bireylerin stresle başa çıkmasını zorlaştırabilir.
• Tiroid Problemleri: Bazı hastalarda tiroid hormonları ile ilgili dengesizlikler görülebilir, bu da enerji düzeylerini ve metabolizmayı etkileyebilir.

9. Cilt Problemleri

• Ciltte Renk Değişiklikleri: Otonom sinirlerin ciltteki kan damarlarını kontrol edememesi, cildin soluk, kırmızı veya mavi renkte görünmesine neden olabilir.
• Cilt Yaralarının Geç İyileşmesi: Sinir sistemi hasarına bağlı olarak dolaşımın yavaşlaması, cilt yaralarının daha uzun sürede iyileşmesine yol açabilir.

10. Psikolojik ve Uyku Bozuklukları

• Anksiyete ve Depresyon: Otonom sinir sisteminin düzensiz çalışması, duygusal regülasyonu etkileyebilir ve bu durum ruh hali bozukluklarına yol açabilir.
• Uyku Apnesi: Uyku sırasında solunumun geçici olarak durması veya düzensiz hale gelmesi, otonom nöropati ile ilişkili olabilir.

Otonom Nöropati Nedenleri

Birçok sağlık durumu otonom nöropatiye neden olabilir. Ayrıca kanser gibi diğer hastalıklara yönelik tedavilerin de bir yan etkisi olabilir. Otonom nöropatinin bazı yaygın nedenleri şunlardır:

• Diyabet, özellikle de yetersiz kontrol edildiğinde otonom nöropatinin en yaygın nedenidir. Diyabet yavaş yavaş vücutta sinir hasarına neden olabilir.
• Organları ve sinir sistemini etkileyen organlarda düzensiz protein birikmesi (amiloidoz).
• Bağışıklık sisteminizin, sinirleriniz de dahil olmak üzere vücudunuzun bazı bölümlerine saldırdığı ve zarar verdiği otoimmün hastalıklar . Örnekler arasında Sjogren sendromu, sistemik lupus eritematozus, romatoid artrit ve çölyak hastalığı yer alır. Guillain-Barre sendromu hızla ortaya çıkan ve otonom sinirleri etkileyebilen otoimmün bir hastalıktır.Otonom nöropati ayrıca bazı kanserlerin (paraneoplastik sendrom) tetiklediği bağışıklık sistemi saldırısından da kaynaklanabilir.
• Kanser tedavisinde (kemoterapi) kullanılan bazı ilaçlar da dahil olmak üzere bazı ilaçlar .
• İnsan bağışıklık yetersizliği virüsü (HIV) gibi bazı virüsler ve bakteriler ile botulizm ve Lyme hastalığına neden olanlar.
• Bazı kalıtsal bozukluklar da otonom nöropatiye neden olabilir.

Risk faktörleri

Otonom nöropati riskinizi artırabilecek faktörler şunlardır:

• Diyabet. Diyabet, özellikle yetersiz kontrol edildiğinde otonomik nöropati ve diğer sinir hasarı riskinizi artırır. Kan şekerinizi kontrol etmekte zorluk çekiyorsanız en büyük risk altındasınız.
• Diğer hastalıklar. Amiloidoz, porfiri ve hipotiroidizm gibi bazı sağlık durumları otonom nöropati riskini artırabilir. Genellikle tedavinin yan etkileri nedeniyle kanser de olabilir.

Önleme

Sizi otonom nöropati geliştirme riskine sokan bazı kalıtsal hastalıklar önlenemez. Ancak genel olarak sağlığınıza dikkat ederek ve tıbbi durumlarınızı yöneterek semptomların başlangıcını veya ilerlemesini yavaşlatabilirsiniz.

Hastalıkları ve rahatsızlıkları kontrol altına almak için sağlık uzmanınızın sağlıklı yaşam konusundaki tavsiyelerine uyun. Bu tavsiye şu tavsiyeleri içerebilir:

• Diyabetiniz varsa kan şekerinizi kontrol edin.
• Alkol ve sigaradan kaçının.
• Otoimmün hastalığınız varsa uygun tedaviyi alın.
• Yüksek tansiyonu önlemek veya kontrol altına almak için gerekli adımları atın.
• Sağlıklı bir kiloya ulaşın ve bunu koruyun.
• Düzenli egzersiz.

Otonom Nöropati Tanısı

Otonom nöropati bazı hastalıkların olası bir komplikasyonudur. İhtiyacınız olan testler semptomlarınıza ve otonom nöropatiye ilişkin risk faktörlerine bağlıdır.

Otonom nöropati için risk faktörlerini bildiğinizde

Diyabetiniz veya otonom nöropati riskinizi artıran başka bir durumunuz varsa ve nöropati semptomlarınız varsa, sağlık uzmanınız fizik muayene yapacak ve belirtilerinizi soracaktır.

Sinir hasarına neden olduğu bilinen bir ilaçla kanser tedavisi görüyorsanız, doktorunuz nöropati belirtilerini kontrol edecektir.

Otonom nöropati için risk faktörleriniz olmadığında

Otonom nöropati semptomlarınız varsa ancak risk faktörü yoksa tanı daha karmaşık olabilir. Sağlık hizmeti sağlayıcınız muhtemelen tıbbi geçmişinizi gözden geçirecek, belirtilerinizi tartışacak ve fizik muayene yapacaktır.

Sağlayıcınız aşağıdakiler de dahil olmak üzere otonom işlevleri değerlendirmek için testler önerebilir:

• Otonom fonksiyon testleri. Bu testler, derin nefes alma ve kuvvetli nefes verme (Valsalva manevrası) gibi egzersizler sırasında kalp atış hızınızın ve kan basıncınızın nasıl tepki verdiğini ölçer.
• Eğimli masa testi. Bu test, kan basıncının ve kalp atış hızının duruş ve pozisyondaki değişikliklere verdiği tepkiyi izler. Uzandıktan sonra ayağa kalktığınızda olanları simüle eder. Bir masanın üzerine düz bir şekilde uzanırsınız ve masa vücudunuzun üst kısmını kaldıracak şekilde eğilir. Tipik olarak kan basıncındaki düşüşü telafi etmek için kan damarları daralır ve kalp atış hızı artar. Otonom nöropatiniz varsa bu yanıt yavaşlayabilir.Bu yanıt için daha basit bir test, yatarken, otururken ve ayakta dururken üç dakika sonra kan basıncınızı kontrol etmeyi içerir. Başka bir test, bir dakika ayakta durmayı, ardından bir dakika çömelmeyi ve ardından kan basıncı ve kalp atış hızı izlenirken tekrar ayakta durmayı içerir.
• Gastrointestinal testler. Mide boşaltma testleri, yavaş sindirim ve midenin gecikmeli boşalması (gastroparezi) gibi sindirim sorunlarını kontrol etmek için en yaygın testlerdir. Bu testler genellikle sindirim bozuklukları konusunda uzmanlaşmış bir doktor (gastroenterolog) tarafından yapılır.
• Kantitatif sudomotor akson refleks testi. Bu test, ter bezlerinizi yöneten sinirlerin uyarılara nasıl tepki verdiğini kontrol eder. Ön kolunuza, üst ve alt bacağınıza ve ayağınıza yerleştirilen kapsüllerden küçük bir elektrik akımı geçer. Bir bilgisayar sinirlerinizin ve ter bezlerinizin tepkisini analiz eder. Test sırasında sıcaklık veya karıncalanma hissi hissedebilirsiniz.
• Termoregülatör ter testi. Terlediğinizde renk değiştiren bir tozla kaplısınız. Sıcaklığı yavaş yavaş artan bir odada yatarken, terlemeye başladığınızda dijital fotoğraflar sonuçları belgeliyor. Ter düzeniniz otonom nöropati tanısını doğrulamaya yardımcı olabilir veya terlemenin azalması veya artması için başka nedenler önerebilir.
• İdrar tahlili ve mesane fonksiyon (ürodinamik) testleri. Mesane veya idrarla ilgili belirti ve semptomlarınız varsa, bir dizi idrar ve mesane testi mesane fonksiyonunu değerlendirebilir.
• Ultrason. Mesane belirti ve semptomlarınız varsa, sağlayıcınız idrar yolunuzun ultrasonunu önerebilir. Bu testte yüksek frekanslı ses dalgaları mesanenin ve idrar yolunun diğer bölümlerinin görüntüsünü oluşturur.

Otonom Nöropati Tedavisi

Otonom nöropatinin tedavisi şunları içerir:

• Altta yatan hastalığın tedavisi. Otonom nöropatiyi tedavi etmenin ilk amacı, sinirlerinize zarar veren hastalığı veya durumu yönetmektir. Diyabet sinirlerinize zarar veriyorsa, hasarın ilerlemesini önlemek için kan şekerinizi sıkı bir şekilde kontrol etmeniz gerekir. Vakaların yaklaşık yarısında otonomik nöropatinin altında yatan bir neden bulunmaz.
• Spesifik semptomları yönetmek. Bazı tedaviler otonom nöropati semptomlarını hafifletebilir. Tedavi vücudunuzun hangi bölümünün sinir hasarından en çok etkilendiğine dayanır.

Sindirim (Gastrointestinal) Semptomları varsa

Sağlık uzmanınız şunları önerebilir:

• Diyet değişiklikleri. Daha fazla diyet lifi ve sıvıya ihtiyacınız olabilir. Metamucil veya Citrucel gibi lif takviyeleri de yardımcı olabilir. Gaz ve şişkinlikten kaçınmak için aldığınız lif miktarını yavaşça artırın.
• Midenizi boşaltmaya yardımcı olacak ilaç. Metoklopramid (Reglan) adı verilen reçeteli bir ilaç, sindirim sistemindeki kasılmaları artırarak midenizin daha hızlı boşalmasına yardımcı olur. Bu ilaç uyuşukluğa neden olabilir ve 12 haftadan daha uzun süre kullanılmamalıdır.
• Kabızlığı hafifleten ilaçlar. Reçetesiz satın alabileceğiniz laksatifler kabızlığın hafifletilmesine yardımcı olabilir. Sağlık uzmanınıza ne sıklıkla müshil kullanmanız gerektiğini sorun.
• İshali hafifletmek için ilaçlar. Antibiyotikler bağırsaklarda çok fazla bakteri üremesini önleyerek ishalin tedavisine yardımcı olabilir. Reçetesiz satılan ishal önleyici ilaçlar yararlı olabilir.

İdrar semptomları varsa

Sağlık uzmanınız şunları önerebilir:

• Mesanenizi yeniden eğitmek. Ne zaman sıvı alacağınıza ve ne zaman idrara çıkacağınıza dair bir program takip etmek, mesanenizin kapasitesini artırmanıza ve mesanenizi uygun zamanlarda tamamen boşalması için yeniden eğitmenize yardımcı olabilir.
• Mesane semptomlarını yönetmek için ilaç. Sağlık uzmanınız aşırı aktif mesaneyi azaltan ilaçlar reçete edebilir. Diğer ilaçlar mesanenizi boşaltmanıza yardımcı olabilir.
• İdrar yardımı (kateterizasyon). Mesanenizi boşaltmak için üretranızdan bir tüp yönlendirilir.

Cinsel işlev bozukluğu varsa

Erektil disfonksiyonu olan erkekler için sağlık hizmeti sağlayıcıları şunları önerebilir:

• Ereksiyonu mümkün kılan ilaçlar. Sildenafil (Viagra), vardenafil, tadalafil (Cialis) ve avanafil (Stendra) gibi ilaçlar ereksiyona ulaşmanıza ve onu korumanıza yardımcı olabilir. Olası yan etkiler arasında düşük tansiyon, hafif baş ağrısı, kızarma, mide rahatsızlığı ve renkli görmede değişiklikler yer alır.Kalp hastalığı, aritmi, felç veya yüksek tansiyon geçmişiniz varsa bu ilaçları dikkatli kullanın. Ayrıca herhangi bir tür organik nitrat alıyorsanız bu ilaçları almaktan kaçının. Dört saatten uzun süren bir ereksiyonunuz varsa derhal tıbbi yardım alın.
• Harici vakum pompası. Bu cihaz, bir el pompası kullanarak kanın penise çekilmesine yardımcı olur. Germe halkası kanın yerinde kalmasına yardımcı olarak ereksiyonu 30 dakikaya kadar korur.

Cinsel semptomları olan kadınlar için sağlık hizmeti sağlayıcıları şunları önerebilir:

• Vajinal kayganlaştırıcılar kuruluğu azaltır ve cinsel ilişkiyi daha rahat ve keyifli hale getirir.
• Cinsel isteği düşük olan menopoz öncesi kadınlar için onaylanmış birkaç ilaçtan biri.

Kalp ritmi ve tansiyon belirtileri varsa

Otonom nöropati kalp atış hızı ve kan basıncı sorunlarına neden olabilir. Sağlık hizmeti sağlayıcınız şunları yazabilir:

• Yüksek tuzlu, yüksek sıvılı bir diyet. Ayağa kalktığınızda kan basıncınız düşerse, tuz ve sıvı açısından zengin bir diyet kan basıncınızı korumanıza yardımcı olabilir. Bu tedavi yüksek tansiyona veya ayakların, ayak bileklerinin veya bacakların şişmesine neden olabilir. Bu nedenle genellikle yalnızca ciddi kan basıncı sorunları vakaları için önerilir. Ve bu tedavi kalp yetmezliği olan kişilerde kullanılmamalıdır.
• Sıkıştırma giysileri. Bele takılan bir bağlayıcı veya uyluk hizasında kompresyon çorapları kan akışını iyileştirmeye yardımcı olabilir.
• Kan basıncınızı yükseltecek ilaçlar. Ayağa kalktığınızda baygınlık veya baş dönmesi hissediyorsanız, sağlık uzmanınız ilaç önerebilir. Fludrokortizon vücudunuzun kan basıncınızı düzenlemeye yardımcı olan tuzu tutmasına yardımcı olur.Midodrine (Orvaten) ve droxidopa (Northera) kan basıncını yükseltmeye yardımcı olabilir. Ancak bu ilaçlar yattığınızda yüksek tansiyona neden olabilir. Octreotide (Sandostatin), yemekten sonra düşük tansiyonu olan diyabetli kişilerde kan basıncını yükseltmeye yardımcı olabilir, ancak bazı yan etkilere neden olabilir. Piridostigmin (Mestinon) ayakta dururken kan basıncını sabit tutmaya yardımcı olabilir.
• Kalp atış hızınızı düzenleyen ilaç. Beta blokerler olarak adlandırılan bir ilaç sınıfı, fiziksel aktivite sırasında kalp atış hızınızın çok yükselmesi durumunda kalp atış hızınızı düzenlemenize yardımcı olur.

Terleme çoksa

Çok fazla terliyorsanız, sağlık uzmanınız terlemeyi azaltan bir ilaç reçete edebilir. Glikopirolat (Cuvposa, Robinul, diğerleri) terlemeyi azaltabilir. Yan etkiler arasında ishal, ağız kuruluğu, idrar retansiyonu, bulanık görme, kalp atış hızında değişiklikler, baş ağrısı, tat kaybı ve uyuşukluk sayılabilir. Glikopirolat aynı zamanda terleme yeteneğinin azalması nedeniyle sıcak çarpması gibi ısıya bağlı hastalık riskini de artırabilir.

Kendi Kendine Bakım

• Duruş değişiklikleri. Baş dönmesini azaltmak için kademeli olarak yavaşça ayağa kalkın. Kalkmadan önce birkaç dakika bacaklarınızı yatağın kenarından sarkacak şekilde oturun. Kan akışını artırmak için ayağa kalkmadan önce birkaç saniye ayaklarınızı esnetin ve ellerinizle yumruk yapın.
• Ayağa kalktıktan sonra, kan basıncını artırmak için bir bacağınızı diğerinin üzerinden birkaç kez geçerken bacak kaslarınızı germeyi deneyin.
• Yatağı yükseltin. Tansiyonunuz düşükse yatağınızın baş kısmını yaklaşık 4 inç (10 santimetre) kadar yükseltmeniz yardımcı olabilir. Bunu yatağın başucundaki bacakların altına blok veya yükselticiler yerleştirerek yapabilirsiniz.
• Sindirim. Sindirim sorunlarıyla mücadele etmek için küçük, sık öğünler yiyin. Sıvıları artırın ve sindirimi iyileştirebilecek az yağlı, yüksek lifli gıdaları tercih edin.
• Diyabet yönetimi. Sıkı kan şekeri kontrolü semptomların azaltılmasına yardımcı olabilir ve yeni sorunların başlamasını önlemeye veya geciktirmeye yardımcı olabilir.

Alternatif Tıp

Çeşitli alternatif tıp tedavileri otonom nöropatisi olan kişilere yardımcı olabilir. Denemek istediğiniz tedaviler hakkında sağlık uzmanınızla konuşun.

Bu, tıbbi tedavilerinizi etkilemeyeceğinden veya zararlı olmayacağından emin olmanıza yardımcı olabilir.

Alfa-Lipoik Asit

Araştırmalar bu antioksidanın otonom sinir fonksiyonunun ölçümlerini iyileştirebileceğini öne sürüyor. Daha fazla çalışmaya ihtiyaç var.

Akupunktur

Bu terapi vücudun belirli noktalarına ince iğnelerin yerleştirilmesini içerir. Yavaş mide boşalmasının ve erektil disfonksiyonun tedavisine yardımcı olabilir. Daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır.

Transkutanöz elektriksel sinir uyarımı

Bu terapi, cilde yerleştirilen elektrotlar aracılığıyla düşük enerjili elektrik dalgaları gönderir. Bazı çalışmalar diyabetik nöropati ile ilişkili ağrının hafifletilmesine yardımcı olabileceğini bulmuştur.

Referanslar:

1. Otonom Nöropatinin 10 Belirtisi, Nedenleri, Tanısı, Tedavisi
2. Vinik, A. I., & Ziegler, D. (2007). Diabetic cardiovascular autonomic neuropathy. Circulation, 115(3), 387-397.
3. Freeman, R. (2005). Autonomic peripheral neuropathy. The Lancet, 365(9466), 1259-1270.
4. Low, P. A., & Benarroch, E. E. (2015). Clinical autonomic disorders: Evaluation and management. Lippincott Williams & Wilkins.
5. Tesfaye, S., & Boulton, A. J. (2009). Diabetic neuropathies: Diagnosis and management. Diabetes Care, 32(2), 437-441.
6. Cheshire, W. P., & Freeman, R. (2003). Disorders of the autonomic nervous system. American Journal of Medicine, 115(3), 492-502.
7. Mathias, C. J., & Bannister, R. (2002). Autonomic failure: A textbook of clinical disorders of the autonomic nervous system. Oxford University Press.
8. Suarez, G. A., & Opfer-Gehrking, T. L. (1999). The autonomic symptom profile: A new instrument to assess autonomic symptoms. Neurology, 52(3), 523-528.
9. Bourque, J. M., & Pandit, A. (2004). Autonomic dysregulation in diabetes: Mechanisms and implications. Journal of the American College of Cardiology, 44(2), 161-167.
10. Vernino, S., & Cheshire, W. P. (2007). Autonomic neuropathies. Continuum (Minneap Minn), 13(6), 175-195.
11. Ewing, D. J., & Clarke, B. F. (1982). Diagnosis and management of diabetic autonomic neuropathy. British Medical Journal (Clinical Research Edition), 285(6346), 916-918.
12. Low, P. A. (2004). Autonomic nervous system function. Journal of Clinical Neurophysiology, 21(5), 365-377.
13. Kennedy, W. R., & Navarro, X. (1995). Sympathetic sudomotor function in diabetic neuropathy. Muscle & Nerve, 18(4), 413-422.
14. Kaufmann, H., & Norcliffe-Kaufmann, L. (2012). Baroreflex dysfunction. Handbook of Clinical Neurology, 117, 243-254.
15. Camilleri, M., & Bharucha, A. E. (2005). Gastrointestinal dysfunction in diabetes mellitus. Mayo Clinic Proceedings, 80(4), 857-866.
16. Norcliffe-Kaufmann, L., & Axelrod, F. B. (2013). Autonomic dysfunction in familial dysautonomia. Autonomic Neuroscience, 177(1), 43-49.
17. Lahrmann, H., & Wimmer, M. (2001). Orthostatic hypotension. Journal of Neurology, 248(10), 759-766.
18. Vernino, S., & Sandroni, P. (2012). Autoimmune autonomic neuropathies and ganglionopathies. Journal of Clinical Neurology, 8(4), 241-250.
19. Kallvikbacka-Bennett, A., & Bennett, M. I. (2012). Neuropathic pain in cancer and its treatment. BMJ Supportive & Palliative Care, 2(1), 1-10
20. https://scholar.google.com/
21. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/
22. https://www.researchgate.net/
23. https://www.mayoclinic.org/
24. https://www.nhs.uk/
25. https://www.webmd.com/