Supraventriküler Taşikardi (SVT): 9 Belirtisi, Nedenleri, Tedavisi
Supraventriküler taşikardi nedir? Supraventriküler taşikardi (SVT), kalbin üst odacıklarında (atriyum) başlayan ve kalp atış hızında anormal bir artışla karakterize edilen yaygın bir aritmi türüdür. Kalp atış hızı genellikle 100 ila 250 atım/dakika arasında değişebilir ve bu durum kalbin pompalama etkinliğini olumsuz etkileyebilir. Elektriksel sinyalin normal yollar yerine alternatif yollar üzerinden hızlı bir şekilde iletilmesi, bu düzensiz kalp ritminin temel nedenlerinden biridir. SVT, genellikle ani başlayan ve sona eren ataklarla kendini gösterir, bu da hastalar için önemli bir rahatsızlık ve yaşam kalitesinde düşüşe neden olabilir. Bu durum, her yaş grubunda görülebilse de, genellikle genç yetişkinler ve orta yaşlı bireylerde daha yaygındır.
Sağlık Bilgisi İçeriği
Supraventriküler Taşikardi (SVT): 9 Belirtisi, Nedenleri, Tedavisi
SVT’nin klinik belirtileri, çarpıntı, baş dönmesi, nefes darlığı, göğüs ağrısı ve bazen bayılma gibi semptomlarla kendini gösterebilir. Ancak, bazı hastalarda herhangi bir belirti olmayabilir veya semptomlar hafif kalabilir. Hastaların yaşam kalitesi üzerindeki etkisi kişiden kişiye değişiklik göstermekle birlikte, bu durum, özellikle tekrarlayan ataklar nedeniyle, iş ve sosyal yaşamda önemli kısıtlamalara yol açabilir. Ayrıca, altta yatan bir kalp hastalığı bulunan bireylerde, SVT’nin kalp yetersizliği gibi ciddi komplikasyonlara neden olabileceği bilinmektedir. Bu nedenle, doğru tanı ve tedavi yaklaşımlarının belirlenmesi hayati önem taşır.
SVT, multifaktöriyel bir durum olup, genetik yatkınlık, yaşam tarzı faktörleri ve yapısal kalp hastalıkları gibi çeşitli nedenlerden kaynaklanabilir. Bazı durumlarda stres, kafein, alkol tüketimi ve dehidrasyon gibi tetikleyici faktörler atakların başlamasına neden olabilir. Hamilelik, tiroid bozuklukları ve bazı ilaçların kullanımı da SVT riskini artırabilir. Bu nedenle, risk faktörlerinin tanımlanması ve yönetimi, atakların sıklığını ve şiddetini azaltmak için kritik bir strateji olarak öne çıkar. Ancak SVT’nin temelinde yatan patofizyolojik mekanizmalar hala tam anlamıyla anlaşılmış değildir ve bu durum, tedavi seçeneklerinin bireyselleştirilmesini zorlaştırabilir.
Son yıllarda, SVT’nin teşhis ve tedavisinde önemli ilerlemeler kaydedilmiştir. Elektrokardiyografi (EKG) gibi gelişmiş tanı yöntemleri, SVT’nin türünü belirlemeye yardımcı olurken, farmakolojik tedaviler ve kateter ablasyonu gibi invaziv prosedürler, hastaların semptomlarını hafifletmede etkili olmuştur. Bununla birlikte, SVT tedavisinin bireyselleştirilmesi ve uzun vadeli yönetimi, hastaların genel sağlığını ve yaşam kalitesini iyileştirmek için önem taşımaktadır. Bu giriş bölümü, supraventriküler taşikardinin temel özelliklerini, nedenlerini ve klinik önemini ele alarak, sonraki bölümlerde daha detaylı tartışılacak olan teşhis ve tedavi yaklaşımlarına bir zemin hazırlamaktadır.
SVT Türleri
Supraventriküler taşikardi (SVT) dört ana gruba ayrılır:
- Atriyal Fibrilasyon (AF)
- Atriyal Flutter
- Paroksismal Supraventriküler Taşikardi (PSVT)
- Wolff – Parkinson – White Sendromu
Diğer supraventriküler taşikardi türleri şunlardır:
- Sinüs taşikardisi
- Sinüs nodal reentran taşikardi (SNRT)
- Uygunsuz sinüs taşikardisi (IST)
- Multifokal atriyal taşikardi (MAT)
- Kavşak ektopik taşikardisi (JET)
- Paroksismal olmayan kavşak taşikardisi (NPJT)
Supraventriküler Taşikardi Belirtileri
Supraventriküler taşikardinin (SVT) ana semptomu, birkaç dakikadan birkaç güne kadar sürebilen çok hızlı bir kalp atışıdır (dakikada 100 atım veya daha fazla). Hızlı kalp atışı aniden gelip gidebilir ve arada tipik kalp atış hızları da olabilir.
SVT’li bazı kişilerde hiçbir belirti veya semptom görülmez.
Supraventriküler taşikardi belirtileri ve semptomları şunları içerebilir:
- Çok hızlı (hızlı) kalp atışı
- Göğüste çarpıntı veya çarpma (çarpıntı)
- Boyunda bir çarpma hissi
- Zayıflık veya çok yorgun hissetme (yorgunluk)
- Göğüs ağrısı
- Nefes darlığı
- Baş dönmesi veya baş dönmesi
- Terlemek
- Bayılma (senkop) veya bayılmaya yakın
Bebeklerde ve çok küçük çocuklarda SVT’nin belirti ve semptomlarını tanımlamak zor olabilir. Bunlar arasında terleme, yetersiz beslenme, soluk cilt ve hızlı nabız sayılabilir. Bebeğinizde veya küçük çocuğunuzda bu semptomlardan herhangi biri varsa, çocuğunuzun bakım sağlayıcısından SVT taraması yapmasını isteyin.
Ne zaman doktora görünmeli
Supraventriküler taşikardi (SVT), kalp hasarı veya başka kalp rahatsızlıklarınız olmadığı sürece genellikle yaşamı tehdit edici değildir. Bununla birlikte, aşırı durumlarda, bir SVT atağı bilinç kaybına veya kalp durmasına neden olabilir.
İlk kez çok hızlı kalp atışı yaşıyorsanız veya düzensiz kalp atışı birkaç saniyeden uzun sürüyorsa sağlık uzmanınızı arayın.
SVT’nin bazı belirti ve semptomları ciddi bir sağlık durumuyla ilişkili olabilir. Birkaç dakikadan uzun süren bir SVT atağınız varsa veya aşağıdaki semptomlardan herhangi birini içeren bir atağınız varsa 112’yi veya yerel acil durum numaranızı arayın :
- Göğüs ağrısı
- Nefes darlığı
- Zayıflık
- Baş dönmesi
Supraventriküler Taşikardi Nedenleri
Bazı insanlar için supraventriküler taşikardi (SVT) atağı, egzersiz, stres veya uyku eksikliği gibi bariz bir nedene (tetikleyiciye) bağlıdır. Bazı kişilerde gözle görülür bir tetikleyici olmayabilir.
SVT olayına neden olabilecek şeyler şunlardır:
- Kalp hastalığı
- Kalp yetmezliği
- Wolff-Parkinson-White sendromu gibi diğer kalp rahatsızlıkları
- Kronik akciğer hastalığı
- Çok fazla kafein
- Çok fazla alkol içmek
- Kokain ve metamfetamin dahil olmak üzere uyuşturucu kullanımı
- Gebelik
- Sigara içmek
- Tiroid hastalığı
- Astım ilaçları ve soğuk algınlığı ve alerji ilaçları dahil bazı ilaçlar
Kalp nasıl atıyor?
Kalp dört odadan oluşur; iki üst odacık (atriyum) ve iki alt odacık (ventrikül).
Kalbin ritmi, sağ üst odacıkta (atriyum) bulunan doğal bir kalp pili (sinüs düğümü) tarafından kontrol edilir. Sinüs düğümü, genellikle her kalp atışını başlatan elektrik sinyalleri gönderir. Bu elektrik sinyalleri atriyum boyunca hareket ederek kalp kaslarının sıkışmasına (kasılmasına) ve kanı ventriküllere pompalamasına neden olur.
Daha sonra kalp sinyalleri, sinyallerin yavaşladığı AV düğümü adı verilen bir hücre kümesine ulaşır. Bu hafif gecikme, ventriküllerin kanla dolmasını sağlar. Elektrik sinyalleri karıncıklara ulaştığında, odacıklar kasılır ve kanı akciğerlere veya vücudun geri kalanına pompalar.
Tipik bir kalpte, bu kalp sinyalleme süreci genellikle sorunsuz bir şekilde ilerler ve dinlenme halindeki kalp atış hızının dakikada 60 ila 100 atış olmasıyla sonuçlanır.
SVT, kalpteki hatalı elektrik bağlantıları, kalbin üst odacıklarında (atriyum) bir dizi erken atımı tetiklediğinde ortaya çıkar. Bu olduğunda kalp atış hızı çok hızlı bir şekilde hızlanır. Kalp, odacıklar kasılmadan önce kanla dolmak için yeterli zamana sahip değildir. Sonuç olarak, beyniniz yeterince kan ve oksijen almadığı için baş dönmesi veya baş dönmesi hissedebilirsiniz.
Risk faktörleri
Supraventriküler taşikardi (SVT), bebeklerde ve çocuklarda en sık görülen aritmi türüdür. Ayrıca herkeste görülebilmesine rağmen, özellikle hamilelik sırasında kadınlarda daha sık ortaya çıkma eğilimindedir.
Supraventriküler taşikardi riskini artırabilecek diğer şeyler şunlardır:
- Yaş. Bazı SVT türleri orta yaşlı veya daha yaşlı kişilerde daha yaygındır.
- Koroner arter hastalığı, diğer kalp hastalıkları veya geçirilmiş kalp ameliyatı. Dar kalp arterleri, kalp yetmezliği, kalp veya kalp kapakçıklarındaki hasar, kardiyomiyopati ve diğer kalp hastalıkları SVT gelişme riskini artırabilir .
- Doğuştan kalp hastalığı. Doğumda mevcut olan bir kalp sorunu (doğuştan kalp kusuru), SVT gibi düzensiz kalp atışlarına neden olabilir .
- Tiroid hastalığı. Aşırı aktif veya az aktif tiroid bezine sahip olmak, supraventriküler taşikardi riskini artırabilir.
- Diyabet. Kontrolsüz diyabet ile kalp hastalığı ve yüksek tansiyona yakalanma riski büyük ölçüde artar.
- Obstrüktif uyku apnesi. Uyku sırasında solunumun kesildiği bu rahatsızlık supraventriküler taşikardi riskini arttırabilmektedir.
- Nikotin ve yasadışı uyuşturucu kullanımı. Nikotin ve amfetamin ve kokain gibi yasa dışı uyuşturucular supraventriküler taşikardi ataklarını tetikleyebilir.
Komplikasyonları
Zamanla, tedavi edilmeyen ve sık görülen supraventriküler taşikardi (SVT) atakları, özellikle başka tıbbi durumlar varsa, kalbi zayıflatabilir ve kalp yetmezliğine yol açabilir. Aşırı durumlarda, bir SVT atağı bilinç kaybına veya kalp durmasına neden olabilir.
Önleme
Bir supraventriküler taşikardi (SVT) atağını önlemek için tetikleyicileri tanımlamak ve onlardan kaçınmaya çalışmak önemlidir. Tetikleyicilerinizi tanımlamanıza yardımcı olması için bir günlük tutmayı düşünün. SVT atağı sırasında kalp atış hızınızı, semptomlarınızı ve aktivitenizi takip edin .
Ayrıca ilaçları dikkatli kullanın. Reçetesiz satın alınanlar da dahil olmak üzere bazı ilaçlar, hızlı kalp atışını tetikleyen uyarıcılar içerebilir. Kalbi sağlıklı tutmak SVT’yi önlemede önemli bir adımdır . Kalp açısından sağlıklı bir diyet yapın, sigara içmeyin, düzenli egzersiz yapın ve stresi yönetin. Supraventriküler taşikardisi olan çoğu insan için orta miktardaki kafein, SVT atağını tetiklemez . Ancak büyük miktarlarda kafeinden kaçınılmalıdır.
Supraventriküler Taşikardi Teşhisi
Supraventriküler taşikardiyi teşhis etmek için sağlık uzmanınız sizi muayene edecek ve belirtileriniz ve tıbbi geçmişiniz hakkında sorular soracaktır. Kan testleri genellikle tiroid hastalığı gibi benzer semptomlara neden olabilecek durumları kontrol etmek için yapılır.
Testler
Kalbi değerlendirmek ve supraventriküler taşikardiyi (SVT) teşhis etmek için yapılabilecek testler şunları içerir:
- Elektrokardiyogram (EKG veya EKG). EKG , kalbin elektriksel aktivitesini kaydeder. EKG , kalp atışındaki her elektriksel fazın zamanlamasını ve süresini ölçer. Kalbin ne kadar hızlı veya yavaş attığını gösterebilir.
- Holter monitörü. Bu taşınabilir EKG cihazı, günlük aktiviteler sırasında kalbin aktivitesini kaydetmek için bir gün veya daha uzun süre takılabilir.
- Olay kaydedici. Bu giyilebilir EKG cihazı, nadir görülen aritmileri tespit etmek için kullanılır. Belirtiler ortaya çıktığında bir düğmeye basarsınız. Bir olay kaydedici genellikle 30 güne kadar veya bir aritmi veya semptomlarınız oluşana kadar takılır.
- Ekokardiyogram. Ses dalgaları, hareket halindeki kalbin görüntülerini oluşturmak için kullanılır. Ekokardiyogram kalp ve kalp kapakçıkları hakkında ayrıntılı bilgi sağlayabilir.
- İmplante edilebilir döngü kaydedici. Bu cihaz düzensiz kalp ritimlerini tespit ediyor ve göğüs bölgesinde deri altına yerleştiriliyor.
Yapılabilecek diğer testler şunları içerir:
- Egzersiz stres testi. Supraventriküler taşikardi stres veya egzersizle tetiklenebilir veya kötüleşebilir. Stres testi sırasında kalp aktiviteniz izlenirken genellikle bir koşu bandında veya sabit bisiklette egzersiz yaparsınız. Egzersiz yapamıyorsanız ve doktorunuz aritminize kalp hastalığının neden olduğunu düşünüyorsa, test sırasında kalbi egzersize benzer şekilde uyaracak bir ilaç alabilirsiniz.
- Eğimli masa testi. Bayılma nöbetleriniz varsa sağlık uzmanınız bu testi önerebilir. Masanın üzerinde düz bir şekilde yattığınızda kalp atış hızınız ve kan basıncınız izlenir. Daha sonra masa sanki ayakta duruyormuşsunuz gibi eğilir. Sağlayıcınız, kalbinizin ve onu kontrol eden sinir sisteminin açı değişikliğine nasıl tepki verdiğini gözlemler.
- Elektrofizyolojik (EP) çalışma. Bir veya daha fazla ince, esnek tüp (kateter), genellikle kasıktaki bir kan damarı içinden kalbin çeşitli noktalarına yönlendirilir. Kateterlerin uçlarındaki sensörler kalbin elektriksel düzenlerini kaydeder. EP çalışması, bir sağlık hizmeti sağlayıcısının, her kalp atışı sırasında elektrik sinyallerinin kalpte nasıl yayıldığını görmesine olanak tanır.
Supraventriküler Taşikardi Tedavisi
Supraventriküler Taşikardi, kalp atış hızının anormal derecede hızlı olduğu bir ritim bozukluğudur. Tedavi süreci, bireyin semptomlarının şiddeti, SVT’nin türü ve altta yatan nedenlere bağlı olarak değişiklik gösterir. Amaç, ritim bozukluğunu kontrol altına almak, semptomları hafifletmek ve uzun vadede tekrarını önlemektir. Bu bölümde, Supraventriküler Taşikardi tedavisinde kullanılan yöntemleri ayrıntılı bir şekilde inceleyeceğiz.
Akut Tedavi Yöntemleri
SVT’nin akut bir epizodu sırasında hızla müdahale etmek önemlidir. Bu aşamada kullanılan tedavi yöntemleri şunlardır:
1. Vagal Manevralar
- Vagal manevralar, otonom sinir sisteminin vagus siniri üzerinden kalp hızını düzenleme yeteneğinden yararlanır. Bu manevralar genellikle ilk basamak tedavi olarak önerilir ve şunları içerebilir:
- Valsalva Manevrası: Hastadan derin bir nefes alması, ağız ve burnunu kapatıp güçlü bir şekilde nefes vermesi istenir. Bu basınç, vagus sinirini uyararak kalp hızını düşürebilir.
- Karotis Sinüs Masajı: Karotis arterin bulunduğu boyun bölgesine hafif bir baskı uygulanır. Ancak bu yöntem, ileri yaş grubunda veya ateroskleroz riski olan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır.
- Soğuk Uygulama: Yüzü soğuk suyla yıkamak veya buz uygulamak, parasempatik sinir sistemini aktive edebilir.
Vagal manevralar genellikle basit, yan etkisiz ve güvenli bir yöntemdir; ancak başarılı olmadığı durumlarda diğer tedavi seçeneklerine geçilir.
2. Farmakolojik Tedavi
- Eğer vagal manevralar etkili olmazsa, antiaritmik ilaçlar kullanılabilir. Bu ilaçlar intravenöz (IV) yolla uygulanır ve etkileri genellikle hızlıdır:
- Adenozin: Kalbin elektriksel aktivitesini geçici olarak bloke ederek SVT’yi sonlandırabilir. Etkisi saniyeler içinde başlar, ancak uygulama sırasında göğüs sıkışması veya yüz kızarması gibi geçici yan etkiler görülebilir.
- Beta Blokerler: Metoprolol veya esmolol gibi beta blokerler, kalp hızını düşürmekte etkili olabilir.
- Kalsiyum Kanal Blokerleri: Verapamil ve diltiazem gibi ilaçlar, atriyoventriküler (AV) nodal iletiyi yavaşlatarak SVT epizodunu sonlandırabilir.
- Amiodaron: Daha dirençli durumlarda veya altta yatan ciddi kalp hastalığı varlığında tercih edilebilir.
3. Elektriksel Kardiyoversiyon
- İlaçların etkisiz olduğu veya hemodinamik instabiliteye neden olan SVT durumlarında, elektriksel kardiyoversiyon uygulanabilir. Bu yöntem, kontrollü bir şekilde elektrik şoku vererek kalbin normal ritmine dönmesini sağlar. Kardiyoversiyon genellikle acil durumlarda veya yaşamı tehdit eden SVT epizodlarında tercih edilir.
Uzun Dönem Yönetim ve Önleme
SVT ataklarının tekrarını önlemek ve yaşam kalitesini artırmak amacıyla uzun vadeli tedavi planları uygulanır.
1. Yaşam Tarzı Değişiklikleri
- SVT ataklarının sıklığını azaltmak için yaşam tarzında yapılan değişiklikler önemlidir:
- Stres Yönetimi: Stres, SVT’yi tetikleyebilir. Meditasyon, yoga ve derin nefes alma teknikleri stres düzeylerini azaltmada etkili olabilir.
- Kafein ve Alkol Tüketimi: Fazla kafein ve alkol alımı SVT ataklarını tetikleyebilir. Bu maddelerin tüketiminin sınırlandırılması önerilir.
- Düzenli Uyku: Yetersiz uyku, kalp ritim bozukluklarını artırabilir. Uyku düzenine dikkat edilmesi önemlidir.
2. Farmakolojik Profilaksi
- Bazı hastalarda, SVT epizodlarını önlemek için uzun süreli ilaç tedavisi gerekebilir:
- Beta Blokerler ve Kalsiyum Kanal Blokerleri: Düzenli kullanım, SVT tekrarlarını azaltabilir.
- Anti-Aritmik İlaçlar: Propafenon veya flekainid gibi ilaçlar, SVT ataklarının önlenmesinde kullanılabilir. Ancak bu ilaçlar, dikkatle seçilmeli ve düzenli izleme gerektirebilir.
3. Kateter Ablasyon
- Kateter ablasyon, SVT’nin uzun vadeli tedavisinde en etkili yöntemlerden biridir. Minimal invaziv bir işlem olan ablasyon, kalpteki anormal elektrik yollarını tahrip ederek SVT’nin tekrarını önler.
- Nasıl Uygulanır? Kardiyak elektrofizyoloji laboratuvarında gerçekleştirilen bu işlem sırasında, bir kateter aracılığıyla anormal dokular hedef alınır ve radyofrekans enerjisi veya kriyoterapi kullanılarak yok edilir.
- Başarı Oranı: Ablasyonun başarı oranı oldukça yüksektir (%90-95) ve genellikle komplikasyon riski düşüktür.
- Kimler İçin Uygun? İlaç tedavisine yanıt vermeyen, sık SVT epizodları geçiren veya ilaç yan etkilerinden etkilenen hastalar için ideal bir seçenektir.
4. Cihaz Tedavileri
- Nadiren, tekrarlayan SVT epizodlarının yaşamı tehdit ettiği durumlarda, implante edilebilir bir cihaz (örneğin, pacemaker) gerekli olabilir. Bu cihazlar, kalbin elektriksel aktivitesini düzenler ve ritim bozukluklarını önlemeye yardımcı olur.
Tedavi Sürecinde Hasta Takibi ve Eğitim
SVT tedavisi, yalnızca tıbbi müdahaleyi değil, aynı zamanda hasta eğitimi ve düzenli takipleri de içerir:
- Hasta Eğitimi: Hastalar, SVT semptomlarını tanıma ve vagal manevraları doğru bir şekilde uygulama konusunda eğitilmelidir.
- Düzenli İzlem: Tedavi planına göre düzenli kardiyolog kontrolü, tedavinin etkinliğini değerlendirmek ve olası komplikasyonları erken tespit etmek için gereklidir.
- İleri Tanı Yöntemleri: Kalp monitörleri veya Holter cihazları, SVT epizodlarının sıklığını ve özelliklerini izlemek için kullanılabilir.
Sonuç
Supraventriküler Taşikardi tedavisi, bireysel ihtiyaçlara göre özelleştirilmiş çok yönlü bir yaklaşımı gerektirir. Akut epizodların yönetiminden uzun vadeli önleme stratejilerine kadar geniş bir yelpazeyi kapsayan bu tedavi yöntemleri, SVT semptomlarını hafifletmek ve yaşam kalitesini artırmak için etkili çözümler sunar. Uygun tedavi seçeneklerinin belirlenmesi, kardiyolog ile yakın iş birliği ve hastanın aktif katılımıyla mümkündür.
Referanslar:
- Supraventriküler Taşikardi (SVT): 9 Belirtisi, Nedenleri, Tedavisi
- Al-Khatib, S. M., Stevenson, W. G., Ackerman, M. J., et al. (2018). AHA/ACC/HRS guideline for the evaluation and management of patients with supraventricular arrhythmias. Circulation, 138(21), e495–e640.
- Brugada, J., Katritsis, D. G., Arbelo, E., et al. (2019). 2019 ESC guidelines for the management of patients with supraventricular tachycardia. European Heart Journal, 41(5), 655–720.
- Page, R. L., Joglar, J. A., Caldwell, M. A., et al. (2016). 2015 ACC/AHA/HRS guideline for the management of adult patients with supraventricular tachycardia. Journal of the American College of Cardiology, 67(13), e27–e115.
- Falk, R. H., & Kadish, A. H. (1991). Atrial flutter: Mechanism, clinical presentation, and management. The American Journal of Medicine, 91(6), 494–500.
- Knight, B. P., Ebinger, M., & Oral, H. (2003). Supraventricular tachycardia: Diagnosis and management. Mayo Clinic Proceedings, 78(9), 1080–1090.
- Giehl, K., & Ravens, U. (2019). Electrophysiological mechanisms of atrioventricular reentrant tachycardia. Cardiology Clinics, 37(3), 345–354.
- Wood, M. A., & Ellenbogen, K. A. (2004). Atrial tachycardia: Mechanisms, diagnosis, and management. Current Treatment Options in Cardiovascular Medicine, 6(4), 297–304.
- Markowitz, S. M., & Zipes, D. P. (2005). Clinical management of supraventricular tachyarrhythmias. Heart Disease: A Textbook of Cardiovascular Medicine, 1101–1124.
- Hoffmayer, K. S., & Deyell, M. W. (2016). Mechanisms of supraventricular tachycardia. Current Cardiology Reports, 18(11), 101.
- Alboni, P., Malacarne, C., Baggioni, G., et al. (2015). Pharmacological therapy of supraventricular tachycardias. Current Pharmaceutical Design, 21(8), 1033–1043.
- Orejarena, L. A., Vidaillet, H., DeStefano, F., et al. (1998). Paroxysmal supraventricular tachycardia in the general population. Journal of the American College of Cardiology, 31(1), 150–157.
- Zimetbaum, P. J., & Josephson, M. E. (1998). Evaluation of patients with supraventricular arrhythmias. The New England Journal of Medicine, 338(10), 674–680.
- Natale, A., & Raviele, A. (1998). Atrial fibrillation and supraventricular tachycardias. Journal of Interventional Cardiac Electrophysiology, 2(1), 69–81.
- Katritsis, D., & Camm, A. J. (2008). Classification and differential diagnosis of atrioventricular nodal reentrant tachycardia. European Heart Journal, 29(6), 768–776.
- Wijffels, M. C. E. F., Kirchhof, C. J. H. J., Dorland, R., et al. (1995). Atrial fibrillation begets atrial fibrillation. Circulation, 92(7), 1954–1968.
- Blaauw, Y., & de Groot, N. M. S. (2012). Mechanisms and management of atrial tachycardia. Nature Reviews Cardiology, 9(10), 586–595.
- Kalman, J. M., Olgin, J. E., Karch, M. R., et al. (1998). Electrophysiological remodeling of the human atrium associated with paroxysmal and chronic atrial fibrillation. Circulation, 98(17), 1772–1778.
- Kobza, R., Roos, M., & Cuculi, F. (2010). Radiofrequency ablation of supraventricular tachycardia. Swiss Medical Weekly, 140, w13055.
- Padanilam, B. J., & Prystowsky, E. N. (2011). Supraventricular tachycardia: State-of-the-art review. Current Problems in Cardiology, 36(2), 53–80.
- Blomström-Lundqvist, C., Scheinman, M. M., Aliot, E. M., et al. (2003). ACC/AHA/ESC guidelines for the management of patients with supraventricular arrhythmias. Journal of the American College of Cardiology, 42(8), 1493–1531.
- Heidbuchel, H., & Van de Werf, F. (1997). Management of atrial flutter and atrial fibrillation. Drugs, 54(5), 661–689.
- Bénichou, T., Pereira, B., Mermillod, M., et al. (2018). Heart rate variability in patients with supraventricular tachycardia. Pacing and Clinical Electrophysiology, 41(4), 335–345.
- Brignole, M., & Menozzi, C. (1995). Diagnostic approach to syncope with supraventricular tachycardia. European Heart Journal, 16(11), 1511–1518.
- Delise, P., & De Martino, G. (2000). Long-term results of catheter ablation for supraventricular tachycardia. European Journal of Echocardiography, 1(1), 9–15.
- Sanoski, C. A., & Bauman, J. L. (2001). Pharmacologic management of supraventricular tachycardia. American Journal of Health-System Pharmacy, 58(15), 1427–1440
- https://scholar.google.com/
- https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/
- https://www.researchgate.net/
- https://www.nhs.uk/