Ventriküler Fibrilasyon Nedir? 7 Belirtisi, Tanısı, Tedavisi
Kalp, yaşamın sürdürülebilmesi için gerekli olan hayati organlardan biridir ve düzgün çalışması, vücudun her bölgesine oksijen açısından zengin kanın ulaşmasını sağlar. Kalp kası, dört odacıktan oluşur; iki üst odacık (atriyumlar) ve iki alt odacık (ventriküller). Bu odacıklar arasındaki elektriksel sinyaller, kalbin düzenli ve koordineli bir şekilde atmasını sağlar. Ancak, bu elektriksel sinyallerde bir bozukluk meydana geldiğinde, kalp ritmi anormalleşebilir ve bu durum, yaşamı tehdit eden ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir. Bu ritim bozukluklarından biri olan ventriküler fibrilasyon (VFib, VF), özellikle acil müdahale gerektiren durumlar arasında yer alır.
Sağlık Bilgisi İçeriği
Ventriküler Fibrilasyon Nedir? 7 Belirtisi, Tanısı, Tedavisi
Ventriküler fibrilasyon, kalbin ventriküllerinin düzensiz ve senkronize olmayan kasılmalarıyla karakterize edilir. Normalde ventriküller, kanı vücuda pompalayacak şekilde düzenli bir ritimde kasılırken, VFib sırasında bu odacıklar kontrolsüzce titreşir. Bu durum, kalbin vücuda yeterli kan pompalayamamasına neden olur ve tedavi edilmediği takdirde birkaç dakika içinde ölümcül olabilir. VFib, genellikle ani kardiyak arrestin (kalp durmasının) ana nedenlerinden biridir ve dünya genelinde önemli bir sağlık problemi olarak kabul edilmektedir.
VFib, tıbbi müdahale gerektiren en tehlikeli kardiyak ritim bozukluklarından biri olarak bilinir. Bu bozukluk, genellikle altta yatan bir kalp rahatsızlığına bağlı olarak gelişir. Özellikle koroner arter hastalığı, kalp krizi veya kalp kası bozuklukları gibi durumlar, VFib’a yol açan temel nedenler arasında yer alır. Ancak bazı vakalarda, sağlıklı bireylerde de ani ve beklenmedik bir şekilde VFib görülebilir. Bu durum, genetik yatkınlık ya da kalıtsal kalp hastalıkları gibi faktörlerle ilişkili olabilir.
Ventriküler fibrilasyonun tanısı ve tedavisi, genellikle acil tıbbi müdahaleyi gerektiren durumlar arasında yer alır. Erken tanı ve hızlı müdahale, hastanın hayatta kalma şansını büyük ölçüde artırır. Defibrilasyon adı verilen bir işlemle, kalbin elektriksel ritmini düzeltmek için yüksek enerjili elektrik şokları uygulanır. Ancak tedavi sadece bununla sınırlı değildir; VFib’nin altta yatan nedenlerini tespit etmek ve uzun vadeli çözümler üretmek de önemlidir. Bu makalede, ventriküler fibrilasyonun ne olduğu, belirtileri, nedenleri, tanı yöntemleri ve tedavi süreçleri ayrıntılı bir şekilde ele alınacaktır.
Ventriküler Fibrilasyon Nedir?
Ventriküler fibrilasyon, kalbin alt odacıklarında (ventriküllerde) meydana gelen düzensiz elektriksel aktivitenin neden olduğu bir kalp ritim bozukluğudur. Bu durum, ventriküllerin kontrolsüz bir şekilde titreşmesine ve kanı vücuda pompalayacak şekilde kasılmamasına yol açar. Normalde, kalp atışı düzgün ve düzenli bir şekilde gerçekleşir. Bu düzenlilik, kalbin sağlıklı elektriksel sinyaller aracılığıyla uyum içinde çalışmasıyla sağlanır. Ancak ventriküler fibrilasyonda, bu sinyallerde ciddi bir bozulma meydana gelir ve kalp ventrikülleri rastgele ve düzensiz bir şekilde kasılır. Sonuç olarak, vücuda yeterli kan gönderilemez ve beyin gibi hayati organlar oksijensiz kalır.
VFib, kalp durmasına neden olabilecek en ciddi ritim bozukluklarından biridir. Kalp, dakikalar içinde etkili bir şekilde müdahale edilmediği takdirde tamamen durabilir. VFib’nin en yaygın nedeni kalp krizi sonrası meydana gelen kalp dokusundaki hasar veya diğer kardiyak rahatsızlıklardır. Ancak, elektriksel sistemdeki ani bir arıza nedeniyle genç ve sağlıklı bireylerde de ortaya çıkabilir. VFib, acil bir müdahale gerektiren bir durum olduğundan, hastaların hayatta kalabilmesi için defibrilasyon ve kardiyopulmoner resüsitasyon (CPR) gibi tedavi yöntemlerinin hızla uygulanması gereklidir.
Ventriküler Fibrilasyon Nedenleri Nelerdir?
VFib, kalbin ventriküllerinde, yani alt odacıklarında düzensiz ve çok hızlı elektriksel aktivitelerin meydana geldiği ciddi bir ritim bozukluğudur. Bu durum, kalbin kan pompalama işlevini yerine getirmesini engeller ve hayati tehlike oluşturur. Ventriküler fibrilasyonun nedenleri bir dizi faktöre bağlı olabilir ve genellikle kalp hastalıkları ile ilişkilidir.
İşte ventriküler fibrilasyona yol açabilecek başlıca nedenler:
1. Koroner Arter Hastalığı
- Ana Nedenlerden Biri: Koroner arter hastalığı, kalp kasına kan taşıyan damarların daralması veya tıkanması sonucu oluşur. Bu durum, kalp kasının oksijen alımını engelleyerek iskemik (oksijen yetersizliği) bir duruma yol açabilir. Oksijen yetersizliği, kalp hücrelerinde elektriksel dengesizliklere ve dolayısıyla ventriküler fibrilasyona neden olabilir.
2. Kalp Krizi (Miyokard Enfarktüsü)
- Fibrilasyona Yol Açabilir: Kalp krizi sırasında kalp kası hasar görür ve bu hasar, kalbin elektriksel sisteminde bozulmalara yol açar. VFib genellikle kalp krizi sonrası ortaya çıkabilir çünkü hasar gören kalp dokusunun elektriksel uyarıları düzgün iletmesi engellenir.
3. Kardiyomiyopati
- Kalp Kasının Zayıflaması: Kardiyomiyopati, kalp kasının zayıflaması veya anormal büyümesi ile ilgili bir hastalıktır. Bu durum, kalbin elektriksel iletim sistemini bozar ve ventriküler fibrilasyona zemin hazırlayabilir. Özellikle dilate kardiyomiyopati (kalp kasının genişlemesi) ve hipertrofik kardiyomiyopati (kalp kasının kalınlaşması) bu riski artırır.
4. Aritmiler ve Elektriksel Sistem Bozuklukları
- Kalp İletim Bozuklukları: Kalbin elektriksel iletim sistemindeki bozukluklar, ventriküler fibrilasyona yol açabilir. Bu bozukluklar, kalbin normal ritmini bozarak kaotik elektriksel sinyallere neden olabilir. Örneğin, ventriküler taşikardi veya Wolff-Parkinson-White sendromu gibi aritmiler, VFib gelişimine yol açabilir.
5. Elektrolit Düzensizlikleri
- Kanın Kimyasal Dengesizlikleri: Vücuttaki elektrolit dengesizlikleri, özellikle potasyum, magnezyum ve kalsiyum gibi minerallerin seviyelerindeki değişiklikler, kalp kasının elektriksel aktivitesini bozabilir. Bu dengesizlikler ventriküler fibrilasyona yol açabilir.
6. İlaç Kullanımı
- Bazı İlaçlar ve Yan Etkileri: Bazı ilaçlar, özellikle kalp ritmini etkileyen ilaçlar (örneğin, antiaritmik ilaçlar) veya uyarıcı ilaçlar (kafein, amfetaminler) VFib riskini artırabilir. Ayrıca, ilaçların aşırı dozda alınması da kalpte düzensiz elektriksel aktiviteler yaratabilir.
7. Elektriksel Şoklar ve Travmalar
- Fiziksel Yaralanmalar: Elektrik şokları, ciddi travmalar veya kaza sonucu kalp üzerine etki yapan dışarıdan gelen darbeler de ventriküler fibrilasyona neden olabilir. Bu tür travmalar, kalp kasında elektriksel düzensizliklere yol açarak fibrilasyona neden olabilir.
8. Genetik Yatkınlık
- Ailevi Geçiş: Bazı genetik bozukluklar, kalp ritmini kontrol eden elektriksel yolları etkileyebilir ve bu durum bireyleri VFib gibi yaşamı tehdit eden aritmiler için daha yüksek risk altına sokar. Örneğin, Long QT sendromu gibi kalp hastalıkları bu tür genetik yatkınlıkları içerebilir.
9. Kronik Yüksek Tansiyon (Hipertansiyon)
- Kalp Üzerindeki Yük: Uzun süreli yüksek tansiyon, kalp kasının zorlanmasına ve zamanla kalp kası kalınlaşmasına yol açar. Hipertansiyonun yarattığı bu ek yük, kalbin elektriksel sistemi üzerinde olumsuz etkiler yaratabilir ve ventriküler fibrilasyon riskini artırabilir.
10. Hızlı Ventriküler Çalışma (Ventriküler Taşikardi)
- VFib ile İlişkili Hızlı Çalışma: Ventriküler taşikardi (VT), kalbin alt odacıklarında hızlı ve düzensiz bir elektriksel aktivitenin baş gösterdiği bir durumdur. VT, zamanla ventriküler fibrilasyona dönüşebilir.
11. Diyabet ve Metabolik Bozukluklar
- Metabolik Etkiler: Diyabet ve diğer metabolik bozukluklar, kalp damarlarında tıkanmaya ve buna bağlı olarak kalp kasının oksijen alımının bozulmasına yol açabilir. Bu tür durumlar, VFib riskini artırabilir.
Ventriküler fibrilasyonun önlenmesi ve tedavisi, altta yatan nedenlerin ortadan kaldırılması veya kontrol altına alınması ile doğrudan ilişkilidir. Erken teşhis ve tedavi, VFib’nin ölümcül etkilerini önlemek için kritik öneme sahiptir.
Ventriküler Fibrilasyon Belirtileri Nelerdir?
VFib kalbin alt odacıkları olan ventriküllerin hızlı ve düzensiz bir şekilde kasılmasıyla meydana gelir. Bu, kalbin normal kan pompalama işlevini bozarak hayati tehlike oluşturur. VFib, genellikle bir kalp krizi, kardiyak hastalıklar veya elektriksel kalp sorunları ile ilişkilidir ve acil müdahale gerektirir.
Ventriküler fibrilasyonun başlıca belirtileri şunlardır:
- Ani Bayılma (Senkop): VFib, kalbin yeterince kan pompalayamamasına neden olur, bu da beyne oksijen gitmesini engeller. Bu durumda, kişi aniden bayılabilir. Bayılma, VFib’nin en belirgin belirtilerinden biridir ve kalp durması anlamına gelebilir.
- Hızlı ve Düzensiz Nabız: VFib sırasında kalp atışları çok hızlı ve düzensiz hale gelir. Bir kişi bu durumu nabzunda çarpıntı veya düzensizlik olarak hissedebilir. Nabız, çok zayıf olabilir ya da hiç hissedilmeyebilir.
- Solunum Duruşu: Kalbin etkili bir şekilde kan pompalayamaması nedeniyle, vücutta oksijen seviyesi hızla düşer. Bu durum, solunumun durmasına ya da normalden çok daha zor hale gelmesine yol açabilir.
- Göğüs Ağrısı: VFib’nin başlıca sebeplerinden biri olan kalp krizi, göğüs ağrısına yol açabilir. VFib başladığında, kalp kası oksijensiz kalmaya başlar, bu da şiddetli ağrı ile kendini gösterebilir.
- Aşırı Terleme: Kalp fonksiyonlarının bozulması, vücutta aşırı terlemeye neden olabilir. Terleme, genellikle aniden ve yoğun bir şekilde başlar.
- Baş Dönmesi veya Sersemlik: Kan basıncının düşmesi ve beyne yeterli oksijen gitmemesi, kişiyi baş dönmesi ve sersemlik hissine sokabilir. Bu durum, bayılma öncesi bir belirti olabilir.
- Cilt Renginin Solması: Kan dolaşımının etkilenmesiyle, cilt rengi solabilir veya maviye dönüştürülebilir. Bu, oksijen eksikliğinin bir göstergesidir.
Ventriküler fibrilasyon, hızla tedavi edilmezse ölümcül olabilir. Bu nedenle, VFib belirtileri fark edildiğinde, hemen acil tıbbi yardım alınması ve mümkünse kardiyopulmoner resüsitasyon (CPR) yapılması çok önemlidir. Defibrilatör kullanımı, VFib’yi tedavi etmek için hayati bir araçtır ve acil servis ekipleri tarafından sıklıkla kullanılır.
Ventriküler Fibrilasyon Tanısı Nasıl Konur?
Ventriküler fibrilasyon (VFib), kalbin elektriksel aktivitesinin düzensizleşmesi sonucu kalp kasının normal kasılmalarını yapamaması ve bunun sonucunda kan akışının durması durumudur. Bu durum, acil müdahale gerektiren bir durum olup, hızla ölümcül olabilir. Ventriküler fibrilasyon tanısı, klinik belirtiler ve çeşitli tanı araçlarıyla konur. İşte bu bölümün detaylandırılmış açıklaması:
1. Klinik Belirtiler
Ventriküler fibrilasyon, genellikle aniden gelişir ve hızlıca semptomlara yol açar. Tanıyı koymak için klinik belirtiler şu şekilde olabilir:
- Şuur kaybı: Ventriküler fibrilasyonun başlangıcında, kan akışının durması nedeniyle beyin oksijensiz kalır ve bu, hızla bayılma ve şuur kaybına yol açar.
- Ağır göğüs ağrısı: Bazı hastalar, VFib başlamadan önce şiddetli göğüs ağrısı (anjina) hissedebilir.
- Solunum durması: Kalp kasının etkili bir şekilde kan pompalayamaması nedeniyle hastada solunum durması görülebilir.
- Nabızsızlık: VFib, kanın vücuda düzgün bir şekilde pompalanmasını engellediği için, hastada nabız hissedilemez.
2. Elektrokardiyogram (EKG)
Ventriküler fibrilasyonun tanısındaki altın standart, **elektrokardiyogram (EKG)**dır. EKG, kalbin elektriksel aktivitesini ölçerek anormal ritimleri tespit eder. Ventriküler fibrilasyonda görülen EKG bulguları:
- Düzensiz, hızlı ve çok küçük dalgalar
- Klasik bir P dalgası, QRS kompleksi veya T dalgası yoktur. Bunun yerine, düzensiz elektriksel aktivite görülür.
- Kalp hızı genellikle dakikada 300-600 arasında olabilir.
3. Acil Müdahale ve Gözlem
Ventriküler fibrilasyonun tanısı, klinik belirtiler ve EKG bulguları ile doğrulandıktan sonra hemen acil müdahale yapılmalıdır. Bu müdahaleler arasında:
- Defibrilasyon: Ventriküler fibrilasyon tanısı konduğunda, kalbin elektriksel aktivitesini yeniden düzenlemek için defibrilatör (elektriksel şok) uygulanması gereklidir. Erken müdahale ile yaşam şansı büyük oranda artar.
- İleri Kardiyak Yaşam Desteği (IYVD): Eğer defibrilasyon başarılı olmazsa, kalp masajı ve solunum desteği sağlanarak hayat kurtarıcı müdahaleler yapılmalıdır.
4. Kan Testleri ve Diğer Yardımcı Testler
VFib’nin altta yatan nedenini belirlemek için ek testler yapılabilir. Bunlar şunları içerir:
- Kan gazları: Asidoz, elektrolit bozuklukları veya hipoksi gibi durumları değerlendirmek için yapılır.
- Biyokimyasal testler: Kalp krizine veya başka kardiyak problemlere yol açabilecek biyokimyasal göstergeler (örneğin, troponin seviyeleri) ölçülür.
5. Risk Faktörlerinin Değerlendirilmesi
VFib’nin genellikle bir altta yatan kalp hastalığı ile ilişkilendirildiği unutulmamalıdır. Bu nedenle, aşağıdaki risk faktörleri de göz önünde bulundurulmalıdır:
- Koroner arter hastalığı
- Kardiyomiyopati
- Geçirilmiş kalp krizi
- Elektriksel kardiyak hastalıklar (örneğin, QT uzaması)
- Ailedeki kalp hastalıkları geçmişi
Bu risk faktörlerini belirlemek, VFib’nin nedenini ve tedavi sürecini etkileyebilir.
6. Ventriküler Fibrilasyon ile İlgili Farklı Tanılar
VFib, başka kardiyak aritmi türleriyle karışabilir. Bunlar arasında ventriküler taşikardi gibi hızlı kalp atışlarını içeren durumlar olabilir. Bu nedenle, tanı koyarken VFib’yi ayırt etmek önemlidir. Örneğin, VT daha düzenli bir elektriksel aktiviteye sahip olabilir ve şokla düzelmeyebilir, bu da daha farklı bir müdahale gerektirir.
Ventriküler fibrilasyonun tanısı, genellikle klinik belirtiler ve EKG bulguları ile konur. Erken tanı ve müdahale, hayatta kalma şansını artırır. Ventriküler fibrilasyonun arkasındaki altta yatan nedenlerin belirlenmesi, tedavi sürecinde önemli rol oynar.
Ventriküler Fibrilasyon Tedavisi Nasıl Yapılır?
VFib, kalbin alt odacıkları olan ventriküllerin düzensiz ve hızlı bir şekilde kasılması sonucu kalbin kan pompalama fonksiyonunu kaybetmesiyle meydana gelen kritik bir durumdur. Bu durum genellikle kalp durmasına yol açar ve hızlı bir şekilde tedavi edilmezse ölümle sonuçlanabilir. Ventriküler fibrilasyon tedavisi, acil müdahaleyi gerektiren bir durumdur ve birkaç aşamadan oluşur. Tedavi, hastanın durumuna ve müdahale süresine göre değişiklik gösterebilir.
1. Elektriksel Şok (Defibrilasyon)
Ventriküler fibrilasyon tedavisinin temelinde elektriksel şok olan defibrilasyon yer alır. Bu işlem, kalbin düzensiz elektriksel aktivitesini durdurmak ve normal ritmi geri getirmek amacıyla uygulanır. Elektriksel şok, genellikle şu şekilde yapılır:
- Otomatik eksternal defibrilatör (AED) veya manuel defibrilatör kullanılarak, kalbe şok gönderilir.
- Defibrilasyon, elektriksel aktivitenin sıfırlanmasına yardımcı olur ve kalbin normal ritme dönmesini sağlar.
Erken müdahale çok önemlidir; bu nedenle, VFib geçiren bir hastaya mümkün olan en kısa sürede defibrilasyon yapılmalıdır. Eğer hastaneye kaldırılmadan önce bu işlem yapılmazsa, hayatta kalma olasılığı önemli ölçüde azalır.
2. İleri Kardiyak Yaşam Desteği (BLS ve ACLS)
Ventriküler fibrilasyon tedavisi sırasında, temel yaşam desteği (BLS) ve ileri kardiyak yaşam desteği (ACLS) protokollerinin uygulanması gereklidir. ACLS, profesyonel sağlık çalışanları tarafından uygulanır ve aşağıdaki adımları içerir:
- Kardiyopulmoner resüsitasyon (CPR): Kalp durması durumunda hemen başlatılır. Bu, kalbin kan pompalamasını yeniden sağlamak için göğüs kompresyonları ve suni solunum yapılmasını içerir.
- İlaç Tedavisi: Defibrilasyon ile kalp ritmi düzelmeyen hastalarda, adrenalin, amiodaron veya lidokain gibi ilaçlar kullanılarak kalbin yeniden düzgün bir şekilde atması sağlanabilir.
- İntravenöz Erişim: Hastaya ilaç ve sıvı tedavisi sağlamak için damar yolu açılır.
3. Kardiyoverter Defibrilatör Implantasyonu (ICD)
Ventriküler fibrilasyon tedavisinin uzun vadeli yönetiminde, kardiyoverter defibrilatör (ICD) implantasyonu düşünülebilir. ICD, kalp ritmini sürekli izler ve anormal bir ritim tespit ettiğinde otomatik olarak defibrilasyon uygulayarak durumu düzeltir. Bu cihaz, genellikle daha önce fibrilasyon geçirmiş veya yüksek risk taşıyan bireylerde kullanılır.
4. Kardiyolojik Müdahaleler
- Koroner Arter Baypas Ameliyatı (CABG): VFib, genellikle koroner arter hastalığı gibi temel kalp problemleriyle ilişkilidir. Eğer VFib’nin nedeni koroner arter tıkanıklığı ise, cerrahi müdahale gerekebilir.
- Anjiyoplasti ve Stent Uygulaması: Tıkanmış bir damar, anjiyoplasti ile açılabilir ve stent yerleştirilebilir.
5. Erken Tanı ve Risk Faktörlerinin Yönetimi
VFib, genellikle kalp krizi, kardiyomiyopati veya elektriksel kalp hastalıkları gibi durumlardan kaynaklanır. Bu nedenle, VFib’nin tedavisinde erken tanı çok önemlidir. Ayrıca, risk faktörlerinin yönetimi de tedavi sürecinin önemli bir parçasıdır. Yüksek tansiyon, diyabet, sigara içme, aşırı alkol tüketimi ve obezite gibi faktörler tedavi sürecini etkileyebilir. Bu faktörlerin kontrol altına alınması, fibrilasyon riskini azaltabilir.
6. Hasta Takibi ve Rehabilitasyon
VFib geçiren hastalar, tedavi sonrasında uzun süreli izlemeye alınmalıdır. Kalp sağlığının izlenmesi, ilaç tedavisi, yaşam tarzı değişiklikleri ve gerekirse kardiyolojik rehabilitasyon programları bu süreçte önemli rol oynar.
Ventriküler fibrilasyon tedavisinde, hızlı müdahale, uygun cihazlar ve etkili ilaç tedavisi, hayatta kalma oranlarını arttırmada kritik öneme sahiptir.
Sonuç
VFib, acil müdahale gerektiren ölümcül bir kalp ritmi bozukluğudur. Tedavi edilmediği takdirde hızla kalp durmasına ve ölüme yol açabilir. Bu nedenle VFib, acil tıbbi müdahale ve defibrilasyon gibi hayati önem taşıyan tedavi yöntemleriyle yönetilmelidir. VFib’nin nedenlerini anlamak ve erken teşhisle müdahale etmek, hastaların hayatta kalma şansını önemli ölçüde artırır. Altta yatan kalp hastalıklarının tedavisi ve düzenli kalp kontrolleri, VFib riskini azaltmak için atılabilecek en önemli adımlardandır.
Referanslar:
- Ventriküler Fibrilasyon Nedir? 7 Belirtisi, Tanısı, Tedavisi
- Zipes, D. P., & Wellens, H. J. J. (1998). Sudden cardiac death. Circulation, 98(21), 2334-2351.
- Myerburg, R. J., Castellanos, A., & Echeverri, D. (2001). Cardiac arrest and sudden cardiac death. The Heart (10th ed.), 865-897.
- Priori, S. G., et al. (2001). Genetic and molecular basis of cardiac arrhythmias: Impact on clinical management. Circulation, 103(19), 2451-2461.
- Haïssaguerre, M., et al. (1998). Mapping-guided ablation of idiopathic ventricular fibrillation. Circulation, 97(21), 2136-2142.
- Di Diego, J. M., & Antzelevitch, C. (2012). Mechanisms underlying ventricular fibrillation. Heart Rhythm, 9(5), 869-876.
- Wellens, H. J. J. (1978). Electrical stimulation of the heart in the study and treatment of tachycardias. Circulation, 57(5), 845-853.
- Kouwenhoven, W. B., Jude, J. R., & Knickerbocker, G. G. (1960). Closed-chest cardiac massage. JAMA, 173(10), 1064-1067.
- Rea, T. D., et al. (2004). Incidence of out-of-hospital cardiac arrest. Circulation, 110(25), 3381-3387.
- Link, M. S., et al. (2001). Automated external defibrillators. Circulation, 104(11), 1210-1215.
- Aro, A. L., et al. (2016). Risk assessment of sudden cardiac death. Journal of the American College of Cardiology, 67(15), 1840-1850.
- Gorgels, A. P. M., et al. (2003). Out-of-hospital cardiac arrest. Heart, 89(1), 9-14.
- Antzelevitch, C., et al. (2005). Brugada syndrome. Circulation Research, 94(7), 1004-1018.
- Moss, A. J., et al. (2002). Prevention of sudden cardiac death with an implantable defibrillator. New England Journal of Medicine, 346(12), 877-883.
- Bardy, G. H., et al. (2005). Amiodarone or an implantable cardioverter-defibrillator for congestive heart failure. New England Journal of Medicine, 352(3), 225-237.
- Lown, B., & Wolf, M. (1971). Approaches to sudden death from coronary heart disease. Circulation, 44(1), 130-142.
- Hohnloser, S. H., et al. (2004). Prophylactic use of an implantable cardioverter-defibrillator after acute myocardial infarction. New England Journal of Medicine, 351(24), 2481-2488.
- Link, M. S., et al. (2002). Clinical practice. Management of ventricular arrhythmias. New England Journal of Medicine, 347(19), 1423-1432.
- Priori, S. G., et al. (2015). ESC guidelines for the management of patients with ventricular arrhythmias and the prevention of sudden cardiac death. European Heart Journal, 36(41), 2793-2867.
- Tomaselli, G. F., & Zipes, D. P. (2004). What causes sudden death in heart failure? Circulation Research, 95(8), 754-763.
- Maron, B. J., & Shen, W. K. (2000). Hypertrophic cardiomyopathy. Circulation, 101(8), e78-e80.
- Viskin, S., & Rosso, R. (2010). The Brugada syndrome: Clinical approach to diagnosis. Journal of Cardiovascular Electrophysiology, 21(3), 339-342.
- Stecker, E. C., et al. (2006). Population-based analysis of sudden cardiac death. Circulation, 114(25), 2763-2770.
- Zimetbaum, P. J., & Josephson, M. E. (2003). Sudden cardiac death. Lancet, 362(9398), 223-232.
- Al-Khatib, S. M., et al. (2018). Contemporary management of ventricular arrhythmias. Journal of the American Heart Association, 7(3), e008193.
- Saba, S., et al. (2005). Primary prevention of sudden cardiac death. Cardiology Clinics, 23(3), 401-412.
- Surawicz, B., & Knilans, T. K. (2008). Chou’s Electrocardiography in Clinical Practice: Adult and Pediatric. Elsevier Health Sciences.
- Haïssaguerre, M., et al. (2002). Spontaneous initiation of atrial fibrillation by ectopic beats originating in the pulmonary veins. New England Journal of Medicine, 339(10), 659-666.
- Wellens, H. J. J., et al. (2001). The role of the electrophysiology study in the management of patients with cardiac arrhythmias. Circulation, 104(25), 3061-3066.
- Lee, D. S., et al. (2007). Predicting survival among patients with out-of-hospital cardiac arrest. Circulation, 116(24), 2694-2700.
- Buxton, A. E., et al. (1999). A randomized study of the prevention of sudden death in patients with coronary artery disease. New England Journal of Medicine, 341(25), 1882-1890.
- Macfarlane, P. W., et al. (2017). The role of the 12-lead ECG in identifying patients at risk of sudden cardiac death. Journal of Electrocardiology, 50(6), 747-751.
- Daubert, J. P., et al. (2010). Ventricular tachycardia and fibrillation. Journal of Cardiovascular Electrophysiology, 21(9), 1021-1029.
- Gillis, A. M., & Skanes, A. C. (2007). Early management of atrial fibrillation: Rate versus rhythm control. CMAJ, 176(2), 235-239.
- Kumar, S., et al. (2018). Catheter ablation of ventricular arrhythmias. Journal of the American College of Cardiology, 72(8), 935-951.
- Tang, A. S. L., et al. (2010). Cardiac-resynchronization therapy for mild-to-moderate heart failure. New England Journal of Medicine, 363(25), 2385-2395
- https://scholar.google.com/
- https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/
- https://www.researchgate.net/
- https://www.nhs.uk/